ສຸມາລີ ນັ່ງນິ້ງ                         ແນມເບິ່ງວາລີ             

          ເຊິ່ງມີຝູງປາຊີວ                                ລ່ອງລອຍໃນນ້ຳ            

          ບາງຄັ້ງນາງນຳເອົາຫຍ້າ                        ເດັດມາຈີກຄ່ອຍໆ                  

          ບາງຄັ້ງນາງຍິ້ມນ້ອຍໆ                         ຍາມໂຍນຫຍ້າຖິ້ມໃສ່ປາ           

                   ຢູ່ອີກຟາກໜ້ານ້ຳ                     ກ້ຳນຶ່ງຂອງໜອງ           

          ນົກເຕັນຊີວຫຼຽວມອງ                         ເບິ່ງປາຢູ່ໃນນ້ຳ             

          ດວງຕາດຳຂອງມັນນັ້ນ                         ແນມອາຫານຢ່າງຈົດຈໍ່              

          ໄດ້ຍິນປາຄໍ່ບ້ອນ                               ມັນນັ້ນກໍ່ເຫຼືອດແນມ               

                   ຕາມແຄມໜອງເຕັມໄປດ້ວຍ        ຫຍ້າຂຽວອ່ອນເຢັນຕາ              

          ລົມພັດມາເບົາໆ                               ເບິ່ງຫຍ້າເໜັງເປັນຄື້ນ               

          ສົດຊື່ນໃຈຍາມມາຫຼິ້ນ                         ເຫັນຄວາມງາມທີ່ຜຸດຜ່ອງ          

          ທຳມະຊາດເອກຢ້ອງ                          ປະດັບສ້າງແຕ່ງມາ                  

                   ແວວຕານາງຊື່ນຊ້ອຍ                 ສຸດທີ່ມີສຸກ                

          ສິ່ງຜູກພັນຄາວຫຼັງ                                       ແຫ່ງນາງຍັງຈຳໄດ້         

          ວັນນັ້ນໃນແຄມສະນີ້                           ຍັງມີໃຜຜູ້ໜຶ່ງ             

          ເຊິ່ງເຂົານັ່ງຢູ່ຂ້າງ                               ວາຈາເວົ້າຕໍ່ນາງ            

                   ເຂົາວາງຄຳອ່ອນຊ້ອຍ                ຊຶ້ງຊ່າໃນໃຈ                

          " ຫາກວັນໃດສອງເຮົາ                         ໄດ້ຮ່ວມຮຽງຄຽງໃກ້                

          ຄວາມຫວັງໃນໃຈຂ້ອຍ                        ອະທິຖານໄວ້ວ່າ "         

          ຕົວເຂົາແນມເບິ່ງໜ້າ                           ພ້ອມຮອຍຍິ້ມທີ່ຊື່ນຊຳ             

                   " ຈະສ້າງເຮືອນແຄມສາຍນ້ຳ         ທີ່ໄຫຼລ່ອງທັງປີ            

          ແຄມວາລີມີສວນຄົວ                          ປູກພືດພັນລຽນຊ້ອນ               

          ມີບ່ອນເດີນຊົມຫຼິ້ນ                            ນາໆດອກໄມ້ປ່າ           

          ທີ່່ນຳມາປູກໄວ້                                 ແຄມຂ້າງຄູ່ເຮືອນ          

                   ມີເຈົ້າເປັນເພື່ອນຂ້ອຍ                ຍາມຍ່າງຊົມສວນ         

          ຫອມຫ່ວນອາຍເກສອນ                       ເມື່ອລົມໂຊຍຕ້ອງ         

          ເຮົົາສອງເດີນຄຽງຂ້າງ                          ຄວງແຂນຢ່າງຊ້ອຍຊື່ນ              

          ກັບວັນຄືນຟ້າຮຸ່ງແຈ້ງ                          ແສງເດືອນຈ້າສາດສ່ອງດິນ          

                   ຟັງຍິນສຽງຈິລໍ່ຮ້ອງ                   ວ່ອນໆຢູ່ຕາມຮູ            

          ປະສານລົມຊູໂຊຍ                             ພັດຜ່ານຕາມໃບພ້າວ               

          ຟ້ານວນຂາວຄືນເພັງແຈ້ງ                      ແສງຈັນທາສາດສ່ອງ                

          ຈັນແນມເຫັນຄົງກ່າວຍ້ອງ                     ວ່າເຮົານີ້ຊ່າງຮັກກັນ "               

                   " ນັ່ງຝັນຫວານຢູ່ໄດ້                 ຈັ່ງແມ່ນໃຈລອຍ           

          ຂ້ອຍບໍ່ເຫັນດີນຳ                               ຄິດລະອາຍຊາວບ້ານ                

          ຢ້ານພວກເຂົາປະຈານຫຼິ້ນ                     ນິນທາເຮົາເວົ້າໃສ່ "                 

          ເຈົ້າມີຍິ້ມໃຫ້ແກ່ຂ້ອຍ                         ແລ້ວຈາເວົ້າຕໍ່ໄປ           

                   " ນັ້ນເປັນພຽງສິ່ງຄິດໄວ້              ປຽບເໝືອນດັ່ງຄວາມຝັນ           

          ເບິ່ງນັ້ນດູຕົວປາ                                ຢາກກ່າວຈາກັບເຈົ້າ                 

          ພວກມັນມາລົມເວົ້າ                           ຈາຫຍັງເຈົ້າຮູ້ບໍ່            

          ມັນຮ້ອງຂໍໃຫ້ຂ້ອຍ                            ຫອມແກ້ມເຈົ້າເບິ່ງດູ "             

                   " ເຮີ້ຍ ! ເວົ້າປານເພິ່ນຮູ້             ພວກໝູ່ພາສາປາ          

          ໜ້າບໍ່ອາຍຈັກນິດ                              ຊອກກ່ຳໄລຫຼືນີ້            

          ຟັງດີໆປາມັນເວົ້າ                               ຟັງເອົາມັນເວົ້າວ່າ          

          ໜ້າບໍ່ອາຍຊາຍໜ້າເຫຼື້ອມ                     ເຮົາແນມຈ້ອງກໍ່ບໍ່ອາຍ "            

                   " ປາມັນບໍ່ກ່າວຮ້າຍ                  ປາກດ່າຈາຂົມ              ດອກນາ

          ມັນຊື່ນຊົມຢາກຈະເຫັນ                       ຂ້ອຍຫອມຕົວເຈົ້າ "                

          " ເຊົາໆຢ່າມາເວົ້າ                              ໂລເລບໍ່ເຂົ້າທ່າ             

          ເບິ່ງແມປາມັນວ່າເຈົ້າ  ຊາຍໜ້າດ້ານໜ້າເຫຼື້ອມ  ບໍ່ອາຍຟ້າແຜ່ນດິນ "                                          

                   ພໍເມື່ອເຂົາໄດ້ຍິນແລ້ວ                ຍິ່ງແນມເບິ່ງຢ່າງນັກຕາ              

          ເຂົາຄວາມືມາຫາ                               ກໍ່ຖືກເຮົາປັດໄວ້           

          " ຢ່າມືໄວຫຼາຍແມເຈົ້າ                         ຄົນເຂົາເຫັນຈະຫາວ່າ               

          ຂ້ອຍນີ້ໃຫ້ທ່າເຈົ້າ                              ຕົວເຮົານັ້ນຊິເສື່ອມເສຍ "           

                   ຂ້ອຍວາຈາເກ້ຍກ່ອມເຈົ້າ            ໃຫ້ນັ່ງຢູ່ເສີຍໆ             

          ເຈົ້າເລີຍທຳບໍ່ສົນໃຈ                           ນັ່ງປິ່ນຫຼັງໃຫ້ກັບຂ້ອຍ              

          ຂ້ອຍຄອງຄອຍຕົວເຈົ້າ                         ວາຈາຄຳໃດນຶ່ງ             

          ເຈົ້ານັ່ງຊຶມບໍ່ປາກເວົ້າ                          ເຮົາເລີຍຍິ້ມຢ່າງອີ່ມໃຈ              

                   " ເຈົ້າມັກບໍດອກໄມ້                 ບຸບພະຊາດໃນສະ         

          ຫວ່າງເຮົາມາເຫັນມັນບານ                    ຂ້ອຍສະອອນໃຈແທ້                

          ຂ້ອຍແລເຫັນຝູງເຜິ້ງ                           ບິນຕອມເກສອນອ່ອນ              

          ມັນຄ່ອຍໂຮມຄ່ອຍທ້ອນ                      ເພື່ອໄປໄວ້ໃສ່ຮັງ "                  

                   ນັ່ງຫັນຫຼັງຢູ່ໄດ້                       ທຳທ່າບໍ່ສົນໃຈ            

          " ຂ້ອຍໄປກ່ອນເດີລະ                         ນັ່ງຜູ້ດຽວເດີເຈົ້າ "                  

          ເຂົາຈິ່ງຫັນມາເວົ້າ                              ນຳເຮົາຄຳມ່ວນ            

          " ບໍ່ວ່າຊິດ່ວນຟ້າວ                             ປະຂ້ອຍນັ່ງຜູ້ດຽວ "                

                   " ເຈົ້າບໍ່ຫຼຽວດູຂ້ອຍ                  ໃຫ້ນັ່ງເຈົ່າເຫງົາໃຈ                  

          ໃຜຈະໄປທົນໄຫວ                             ນັ່ງມອງແຕ່ໜອງນ້ຳ "               

          " ຂ້ອຍນີ້ທຳໃຫ້ຕົວເຈົ້າ                        ນັ່ງເຫງົາໃຈເຫິງບໍ່ "                 

          ແລ້ວຕົວເຂົາກໍ່ຍິ້ມ                             ສາຍຕາເຍີ້ຍໃຫ້ແກ່ເຮົາ             

                   ເຮົາບໍ່ຈັກຊິເວົ້າ                       ກໍ່ຍິ້ມຕໍ່ກັບເຂົາ            

          ສາຍຕາເຮົາປະສານກັນ                        ດັ່ງທັກທາຍກັນໄດ້                  

          ໃນຫົວໃຈຂອງຂ້ອຍ                           ມີຄວາມຮູ້ສຶກວ່າ          

          ເຂົາປາຖະໜາຕໍ່ຂ້ອຍ                          ດ້ວຍຄວາມປຶ້ມປ່ຽມໃຈ            

                   ໃນວັນນັ້ນຂ້ອຍຊ່າງໄດ້               ອີບເອີ່ມຄວາມຜາສຸກ               

          ທຸກວາຈາຂອງເຂົາ                                       ຊື່ນຊຳຫົວໃຈຂ້ອຍ                  

          ເຂົາຄ່ອຍຍັບມາໃກ້                            ມືໄວເມື່ອໃກ້ມໍ່            

          ຂ້ອຍເລີຍຕໍ່ວ່າເວົ້າ                    ລັກບາຍຂ້ອຍໄດ້ຈັ່ງໃດ              

                   ພ້ອມສະແດງໃບໜ້າ                 ອອກທ່າບໍ່ພໍໃຈ            

          ທັງທີ່ໃນຄວາມເປັນຈິງ                        ຂ້ອຍຊື່ນຊຳໃຈແທ້                  

          ເຂົາລ່ຳແລຕົວຂ້ອຍ                            ໃນສາຍຕາທີ່ລ້າລ່ອຍ                

          ກ່າວຂໍໂທດຕໍ່ຂ້ອຍ                             ດ້ວຍຄວາມນ້ອຍນ່ຳໃຈ             

                   ທ່າທາງເຂົາເຮັດໃຫ້                  ຂ້ອຍຄິດມ່ວນໃນອຸລາ               

          ຂ້ອຍຈິ່ງຫາວິທີທາງ                            ເພື່ອໃຫ້ເຂົາເອົາໃຈຂ້ອຍ            

          ຂ້ອຍເຮັດຕິໃຈນ້ອຍ                           ວາງຕົວເພື່ອເອົາທ່າ                 

          ແລະບໍ່ຈາກ່າວເວົ້າ                                       ເຂົານັ້ນຍິ່ງອ່ອນໃຈ                  

                   ແລ້ວຕົວເຮົາກໍ່ໄດ້                     ລຸກຍ່າງເດີນໜີ            

          ພໍດີ ທິບພະວົງ                                 ຍ່າງເດີນເຂົ້າມາໃກ້                  

          ຂ້ອຍຕົກໃຈນິດໜ້ອຍ                          ຍາມແນມເຫັນຄົນອື່ນ              

          ເຂົາກໍ່ຕື່ນສະດຸ້ງ                                ທັງຍິ້ມໃຫ້ແກ່ເຮົາ         

                   " ຂໍໂທດທີທີ່ມາເຂົ້າ                 ຂັດທ່າອາລົມຫວານ "              

          ສ່ຽວອ້ວນອຸທານສຽງ                          ຢອກເຮົາເຊີຍຫຼິ້ນ          

          ເຮົາບໍ່ຍິນດີດ້ວຍ                                ເພາະເຂີນອາຍໃນເຫດຜ່ານ                  

          ພ້ອມທັງຢ້ານອ້ວນຊິເວົ້າ                       ວ່າເຮົານັ້ນໃຫ້ທ່າເຂົາ                

                   ສາວອ້ວນກໍ່ຍິ່ງເວົ້າ                   ເມື່ອເຂົ້າທ່າເຮົາເຂີນ                

          " ຈັ່ງແມ່ນເຮົາເກີນອິດສາ                      ໃຫ້ໝູ່ເຮົາແທ້ເດນີ້ "                

          " ໂຕມີຫຍັງບໍອ້ວນ                            ກະລຸນາເວົ້າຄ່ອຍໆ "                

          ເພາະຂ້ອຍຢ້ານຜູ້ອື່ນຮູ້                         ຈຶ່ງລົມອ້ວນໃຫ້ຄ່ອຍຈາ             

                   " ຕອນອ້ວນມາເຖິງນີ້                ເຫັນຫຍັງບໍ່ໃນສາຍຕາ "            

          ອ້ວນບໍ່ຈາຄຳໃດ                                ນອກຈາກນາງອົມຍິ້ມ               

          ແລ້ວຄ່ອຍວາຈາຊິ້ມ                           ເບົາໆເວົ້າຕໍ່                

          " ຢາກຮູ້ບໍສິ່ງຂ້ອຍພໍ້ "                         ແລ້ວອົມຍິ້ມຢ່າງລ່ຽມໃນ           

                   ຕົວເຮົາກໍ່ຍິ່ງໄດ້                       ຮ້ອນເຮັ່ງໃນອຸລາ          

          " ບອກມານະເຫັນຫຍັງ                       ເມື່ອໂຕມາເຖິງນີ້ "                 

          ສ່ຽວອ້ວນມີຮອຍຍິ້ມ                          ທັງສົງໄສຈິ່ງຖາມວ່າ                

          " ມີຫຍັງຫວະໂຕຈິ່ງຮ້ອນ                     ເກີນເລື້ອງທີ່ພົບເຫັນ                

                   ຮູ້ສຶກວ່າໂຕຕື່ນເຕັ້ນ                   ແປກກວ່າທຳມະດາ                 

          ຫຼືວ່າ ບົວສະບາ                                ບອກຮັກໂຕໃນວັນນີ້ "              

          " ບໍ່ມີຫຍັງດອກໜາອ້ວນ                      ພຽງຖາມໂຕຢາກຮູ້ວ່າ              

          ໂຕນັ້ນມາບ່ອນນີ້                               ແຕ່ດົນແລ້ວສ່ຳໃດ "                 

                   ບົວສະບາ ຈິ່ງໄດ້                      ລຸກຍ່າງມາຫາ             

          " ບອກມານະ ບົວສະບາ                      ເຈົ້າເຮັດຫຍັງໃຫ້ຄົນຂ້ອຍ "         

          ບົວສະບາ ຖອຍກ້າວ                          ທັງແນມເຮົາຢ່າງແປກທ່າ           

          ' ບໍ່ວ່ານາງຊິເລົ່າເລື້ອງ                          ເຮົາບາຍແກ້ມສູ່ໝູ່ຟັງ '             

                   " ບໍ່ມີຫຍັງດອກໜາອ້ວນ            ພຽງລົມມ່ວນທຳມະດາ "          

          ຂ້ອຍກ່າວວາຈາລັດ                            ເມື່ອເຫັນເຂົາຖອຍກ້າວ             

          ເຮັດໃຫ້ທາງສາວອ້ວນ                          ຈາກວນເມື່ອໄດ້ທ່າ                 

          " ຮູ້ແລ້ວໜາວ່າພວກເຈົ້າ                      ມີຫຍັງນັ້ນຕໍ່ກັນ           

                   ກ່ອນຂ້ອຍມາເຖິງນັ້ນ                ພວກເຈົ້າຢູ່ສອງຄົນ                 

          ບໍ່ຢາກດົນບັນດານຄິດ                          ວ່າເຮັດຫຍັງກັນນີ້ "                 

          " ເວົ້າດີໆໃດອ້ວນ                              ຄຳສົມຄວນຈິ່ງມາວ່າ                

          ຢ່າໄດ້ຫາວ່າພວກຂ້ອຍ                         ມີຫຍັງນັ້ນຕໍ່ກັນ "         

                   " ເຮົາເວົ້າຢອກເທົ່ານັ້ນ               ນະໝູ່ ສຸມາລີ              

          ຄືຊິມາຖືສາ                                    ວ່າເວົ້າຈິງໄປໄດ້            

          ຫຼືືໂຕມີໃຈໃຫ້                                  ເຂົາທຳຫຍັງບໍ່ເຂົ້າຮ່ອມ             

          ເປັນຍິງຍອມງ່າຍໆນີ້                           ຜູ້ຊາຍນັ້ນບໍ່ເຊື່ອໃຈ "