ຝາກໃຈເຖີງເມືອງລາວ

ບໍ່ຢາກຈາກກໍຕ້ອງຈໍາຫນີ
ບໍ່ຢາກຈອນກໍຕ້ອງຈໍາພາກ
ເພາະບ້ານບໍ່ເປັນບ້ານ
ຈະມີໃຜແດ່ນໍຮູ້ວ່າ
ດວງໃຈຂອງຜູ້ຮັກຊາດ
ມັນເຈັບປວດຣວດຣ້າວພຽງໃດ?

ຫລາຍຮ້ອຍປີຜ່ານມາ
ແລ້ວກໍຜ່ານໄປ
ຄົນລາວຕາດໍາໆຕ່າງກໍເຝົ້າຝັນ
ຢາກເຫັນບ້ານເມືອງເປັນຕົວຂອງຕົວເອງ
ບໍ່ແມ່ນຂີ້ຂ້າຄ່ອຍຮັບໃຊ້ບ້ານອື່ນເມືອງເຂົາ

ແລະແລ້ວກໍເຫມືອນຖືກສາບ
ບໍ່ວ່າໃຜຂຶ້ນມາກໍເຫມືອນໆກັນ
ທັງລະບອບໃຫມ່ລະບອບເກົ່າ
ເຫມືອນກັບວ່າ
ເມືອງລາວໄຮ້ສິ້ນແລ້ວຊຶ່ງຄົນດີ

ຂ້ອຍຂໍເຝົ້າໄຫວ້ວອນອົງເທບໄທ້
ໄດ້ໂຜດກັບມາປົກປ້ອງຜືນແຜ່ນດິນທອງ
ໃຫ້ໄດ້ຢູ່ດີມີສຸກ
ໃຫ້ພາດພົ້ນຈາກຫມູ່ມານຈັງໄຮ

ຫາກວ່າວັນນຶ່ງ
ຊີວິດຂ້ອຍນີ້ຍັງມີ
ຂ້ອຍຈະຂໍກັບຄືນໄປ
ກົ້ມກາບບ່ອນຝັງສາຍແຮ
ບ່ອນແຜ່ສາຍບືອີກຄັ້ງ

ແລະເມື່ອວັນນັ້ນມາເຖີງ
ຂ້ອຍຄົງຈະຕາຍຕາຫລັບ
ເມື່ອຂ້ອຍຈະບໍ່ຕ້ອງ
ພັດພາກຈາກຜືນແຜ່ນດິນລາວ
ອີກຕໍ່ໄປ