ກະດູສັນຫລັງຂອງຊາດ

ເປັນກະດູກສັນຫລັງຂອງຊາດໃກ້ຈະພັງຜຸ
ທີ່ລະບຸໃນນິຍາຍເສົ້າທີ່ກ່າວຂານ
ເປັນບຸກຄົນ ຍາກແຄ້ນມາແສນນານ
ແລະຈະຜ່ານແບບນີ້ອີກຈັກຍຸກ

ລ້ຽງຊາວໂລກ ແຕ່ໂລກບໍ່ແລຫລຽວ
ມີກຳດຽວດ້ວຍຫົວໃຈບໍ່ເຄີຍສຸກ
ທັງຫນີ້ສິ້ນມາກລົ້ນ ຕ້ອງທົນທຸກ
ຢູ່ໃນຄຸກເຂດແຄ້ນແຫ່ງຄວາມຈົນ

ທົ່ງນາແລ້ງ ແຫ້ງຝົນພໍທົນໄດ້
ແຕ່ຄົນແລ້ງນ້ຳໃຈໃຫ້ຫມອງຫມົ່ນ
ຄົນຂາຍເຂົ້າ ຄົນຂາຍຄວາຍ ຄົນຂາຍຄົນ
ທົນທຸກທົນ ຈົນນ້ຳຕາຈະແຫ້ງຕາ

ຕ້ອງອອກແຮງ ຈົນແຮງຈະແຫ້ງເຫືອດ
ຫລືຈະຕ້ອງເຫື່ອເປັນເລືອດສະໂລມລ້າ
ຈື່ງຈະໄດ້ ຄວາມເທົ່າທຽມນັ້ນຄືນມາ
ສ້າງຄຸນຄ່າຊົດເຊີຍ ທີ່ເຄີຍລໍ

ທ່ານມີເງີນ ມີກຽດ ມີອຳນາດ
ມີໃນສິ່ງທີ່ຊາວນາຂາດເຂີນເສຍທຸກຂໍ້
ທ່ານມີຫລາຍປານໃດ ບໍ່ເຄີຍພໍ
ຄວາມສຸກຫນໍ ນ້ອຍປານໃດ ບໍ່ເຄິຍມີ

ຍັງຄົງເປັນນິຍາຍເສົ້າໃຫ້ເລົ່າຊ້ຳ
ຖືກຢຽດຢ່ຳ ຫຍາມຫມິ່ນ ສິ້ນສັກສີ
ເຮັດຄວາມດີ ແຕ່ຕ້ອຍຕ່ຳ ໄຮ້ຄວາມດີ
ຫລືວ່າເຂົ້າທີ່ປູກນີ້ ຄຸນຄ່າບໍ່ມີ