ຕອນທີສິບເກົ້າ

                  ນັດບອດ

ຫລັງຈາກທີ່ພວກອີ່ກຸ້ງໄດ້ຫາຂໍ້ເນາະນຳທີ່ອາດຈະດີຢູ່ຕິເບາະ ດ້ວຍການນັດບອດ ເພື່ອທີ່ຈະຊອກຫາຄູ່ຮັກ ແບບຄົນຕ່າງປະເທດເຂົາເຈົ້ານິຍົມເຮັດກັນ ແຕ່ວ່າມີຫລາຍຄົນໄດ້ຜ່ານໄປຜ່ານມາເປັນເວລາຫລາຍມື້ລະ ຍັງບໍ່ທັນມີໃຜເຂົ້າຖືກໃຈເລີຍ

ເລີ່ມຈາກຄົນທຳອິດ ທີ່ຮ້ານອາຫານຍີ່ປຸ່ນ

ເຮີ້ຍເປັນບ້າຫວາ... ຂ້ອຍນັດບອດລົມຜູ້ຍິງໃດ໋ ຂ້ອຍບໍ່ມັກປະຕູຫລັງ ຜູ້ຊາຍທີ່ມີຫນ້າຕາອາຍຸປະມານສາມສິບກວ່າໆ ເອີ່ຍຂຶ້ນໃນຂະນະທີ່ມັນກຳລັງຈະລຸກອອກຈາກໂຕະ ເຮັດໃຫ້ຫລາຍຄົນຕ່າງກໍ່ແນມມາເບິ່ງພວກຂ້ອຍເປັນສາຍຕາດຽວ

“ເອີ່ ດະ ດຽວກ່ອນ....”

“ແມ່ນຫຍັງ” ຖາມຂຶ້ນຢ່າງຫົວເສຍ

“ເອີ່... ຈັງໃດ໋ກະມາລະ... ຂ້ອຍວ່າກິນອີ່ຫຍັງກ່ອນດີບໍ່...”

ມັນເຮັດສີຫນ້າລັງເລ ເຫມືອນຈະໄປດີຫລືບໍ່ ເລີຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຕ້ອງເວົ້າບາງຢ່າງອອກໄປ ເພື່ອບາງເທື່ອມັນອາດຈະໃຈເຢັນລົງ

“ພໍດີຂ້ອຍຢາກລ້ຽງເຈົ້ານະ ເປັນການຕອບແທນທີ່ເຮັດໃຫ້ເສຍເວລາ..... ພໍດີຂ້ອຍສັ່ງອາຫານໄວ້ກ່ອນລະ”

ຈາກນັ້ນມັນກະນັ່ງລົງຕາມເດີມ.... ເຊິ່ງອີກບໍ່ດົນອາຫານຢີ່ປຸ່ນທີ່ຂ້ອຍໄດ້ສັ່ງກ່ອນທີ່ມັນຈະມາ ກໍ່ຖືກວາງລົງຕໍ່ຫນ້າ

“ເອີ່…. ແລ້ວເຈົ້າຄິດວ່າຊີວິດທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມໂສດມັນເປັນແນວໃດ” ຂ້ອຍຖາມໃນຂະນະທີ່ມັນກຳລັງຫລຽວເບິ່ງເດັກເສີບດ້ວຍສາຍຕາຫວານໆ... ສົງໄສບັກນີ້ຄືຊິເຈົ້າຊູ້ແຮງ

“ກະມວນດີ” ເວົ້າທັງທີຍັງແນມເບິ່ງບໍ່ວາງຕາ ລວມທັງກວດສາຍຕາໄປບ່ອນໂຕະອື່ນທີ່ມີຜູ້ຍິງງາມໆນັ່ງຢູ່ ຂ້ອຍກະເລີຍອົດບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະແກ້ແຄ້ນຄືນ ໂດຍທີ່ໃຊ້ມືນ້ອຍໆຄີບວາຊະບິໄປວາງຊູຊິທີ່ຢູ່ຕໍ່ຫນ້າມັນ “ແຕ່ຖ້າສົມມຸດຂ້ອຍຊິຄົບກັບໃຜນະ ຂ້ອຍກະຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີອິດສະຫລະ ມີໂລກເປັນສ່ວນໂຕ...” ສຸດຄວາມມັນກໍ່ຄີບຊູຊິໂດຍທີ່ບໍ່ທັນເບິ່ງມັນ... ພໍແຕ່ມັນຫຍ້ຳເທົ່າແລະ

“ອ໊າກ!!” ສຽງຮ້ອງຄາງດ້ວຍຄວາມທໍລະມານກໍ່ດັງໄປທົ່ວບໍລິເວນຮ້ານທັນທີ ຫຶ ສົມນ້ຳຫນ້າ

ມື້ຕໍ່ມາ ຄົນທີ່ສອງ

ທີ່ຮ້ານອາຫານອີ່ຕາລີ

ຄົນທີ່ນັ່ງຢູ່ຕໍ່ຫນ້າຂ້ອຍແຕ່ງໂຕດ້ວຍສຸດສູດລາຄາແພງພໍສົມຄວນ ທີ່ອາດຈະແມ່ນນັກທຸລະກິດໄຮໂສຂອງປະເທດ ແຕ່ວ່າອີກຝ່າຍມີທ່າທາງແປກໆເວີ້ຍ ແຖມຂ້ອຍຍັງຮູ້ສຶກຄຸ້ນໆຫນ້າອີກ

“ມຶງຈື່ກູບໍ່ໄດ້ຫວາອີ່ເລ້!!.... ບໍ່ມີຫຍັງຕົກເຖິງທ້ອງມຶງຫວາຫ໊ະ!! .... ນັດກູມາ ປານວ່າຊິກິນກັນເອງນິ!!”

ອຶ້ງທັນທີ ສົມພໍລະຄືຮູ້ສຶກຄຸ້ນໆຫນ້າ ລະພໍກັບມາຄິດທົບທວນອີກຄັ້ງຫນຶ່ງ ກະຈື່ໄດ້ຫນ້າມັນທັນທີ.. ທີ່ແທ້ມັນເຄີຍຮຽນລຸ້ນດຽວກັນກັບຂ້ອຍ ແລະທີ່ສຳຄັນ ຂ້ອຍກັບມັນເຄີຍຕົບກັນມາກ່ອນຍ້ອນເລື່ອງຍາດຜູ້ຊາຍ

ອີກມື້ຕໍ່ມາ ຄົນທີສາມ

ທີ່ເທັກ

ຊາຍຫນຸ່ມທີ່ຢູ່ຕໍ່ຫນ້າຮ່ວມໂຕະກັບຂ້ອຍ ຫລັງຈາກທີ່ສຳຫລວດຈົນທົ່ວແລ້ວ... ອື່ມມັນກະພໍເຂົ້າວັດເຂົ້າວາໄດ້ ກິລິຍາທ່າທາງກະອອກແນວຮຽບຮ້ອຍ ແບບລູກຄຸນຫນູ ຂ້ອຍຄິດຖຶກເບາະວ່າທີ່ນັດອອກມາເທັກ

ເອີ່.... ປົກກະຕິຂ້ອຍບໍ່ມັກດືມຂອງມຶນເມົາພວກນີ້ປານໃດ໋... ແຕ່ວ່າເປັນກຽດໃຫ້ກັບເລ້ ເຂົາຊິລອງເອົາຈັກຈອກຫນຶ່ງກ່ອນ

“ອຶ໊ກໆໆ.... ອ໊າ...” ສຽງຄາງແລະການດື່ມຂອງລາວ... ຂ້ອຍຊິຫມັ້ນໃຈໄດ້ບໍ່ນິວ່າບໍ່ເຄີຍແຕະຕ້ອງຂອງພວກນີ້ແທ້... ສ່ວນຂ້ອຍກໍ່ໄດ້ແຕ່ສົ່ງຍິ້ມແຫ້ງໆໄປໃຫ້ອີກຝ່າຍ

ພໍເວລາຜ່ານຈາກຈອກທີ່ຫນຶ່ງ ກະຕໍ່ເປັນຈອກທີ່ສອງ ສາມ ສີ ຫ້າ ຫົກ ແລະກໍ່ເພີ່ມຂຶ້ນເລື້ອຍໆ ຈົນກະທັ້ງເພງໃນຈັງວະໄວໆຖືກບັນເລງຂຶ້ນ

“If you go hard you gotta get on the floor

If you’re a party freak then step on the floor

If you’re an animal then tear up the floor

Break sweat on the floor Yeah we rock on the floor”

ທ່ານສະຫາຍກະຮີບພາສັງຂານທີ່ເກືອບຈະເຫລືອລົງເຫລືອຢູ່ໄປທີກາງເວທີ ແລ້ວກໍ່ອອກລາຍປ່ອຍທ່າເຕັ້ນຈົນ ບີຢ່ອນເຊ້ ເຫັນແລ້ວຕ້ອງອາຍ.... ເຮີ່ຍ ທີ່ວ່າຊວນມັນມາບ່ອນນີ້ ແມ່ນຖືກຕ້ອງແລ້ວຕ່າງຫາກ.....​ ເວນກຳ!!

      ມື້ທີ່ສີ່... ແລະຂ້ອຍຄິດວ່າຊິເປັນມື້ສຸດທ້າຍແລ້ວ 

                ທີ່ຮ້ານກາເຟ

“If you can see that I’m the one who understands you” ສຽງໂທລະສັບຂອງຂ້ອຍດັງຂຶ້ນ ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຈຳເປັນຕ້ອງກົດຮັບສາຍ ເຊິ່ງປາຍສາຍມັນແມ່ນອີ່ກຸ້ງ

“ຮະໂຫລ ມີຫຍັງ”

“ກະບໍ່ມີຫຍັງດອກເຈ້ ພໍດີຄົນທີ່ນັດພົບເຈ້ນະຈັກຫນ້ອຍກະຊິໄປຫາເຈ້ແລ້ວ ວ່າແຕ່ເຈ້ເຖາະຄືເຮັດສຽງຄຽດໆແທ້...”

 ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງໃຫ້ກູຄຽດນຳພວກສູໃດ໋ເນາະ.... ສະພາບແຕ່ລະຄົນທີ່ຫາມາໃຫ້ ກູລະຊິບ້າຕາຍ

“ກະບໍ່ມີຫຍັງດອກມີເລື່ອງໃຫ້ຄຽດຫນ້ອຍຫນຶ່ງ” ຂ້ອຍຕອບແບບປັດໆ

“ແນ່ໃຈ໋”

“ເອີ້ ບໍ່ມີຫຍັງດອກ ວ່າແຕ່ຄົນທີ່ຈະມາຫາເຈ້ຫັນນະຊິມາແທ້ຊຳເບາະ ເຈ້ນັດຕັ້ງແຕ່ດົນລະໃດ໋ນິ ຍັງບໍ່ເຫັນຫນ້າເທື່ອຊ້ຳ”

“ໃຈເຢັນໆເຈ້... ດຽວຈັກຫນ້ອຍໄປຫາ ຄົນນີ້ຮັບຮອງຖືກໃຈແນ່ນອນ”

“ແນ່ໃຈ໋”

“ຟັນປອມ!! ເລີຍເຈ້.... ຄົນນີ້ເພີ້ເຟັກກວ່າສາມຄົນທີ່ຜ່ານມາລ້ານເປີເຊັນ”

“ເອີ້ໆ ໃຫ້ມັນນັ້ນແບບນັ້ນແທ້ໆເດີ້ ເທົ່ານີ້ແລະ ຕິ໊ດ” ສຸດຄວາມຂ້ອຍກໍ່ວາງສາຍມັນ ແລ້ວບໍ່ດົນເທົ່າໃດ ກໍ່ມີມີສຽງທຸ້ມໃຫຍ່ຂອງຊາຍຄົນຫນຶ່ງທັກຂຶ້ນ

“ເອີ່… ເຈົ້າແມ່ນເລ້ແມ່ນບໍ່”

ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍຕ້ອງເຫງີຍຫນ້າຂຶ້ນໄປຫາຜູ້ທີ່ໃຫມ່ທັນທີ ແລ້ວກໍ່ເຜີຍໃຫ້ເຫັນ ຊາຍຫນຸ່ມທີ່ມີຮູບຮ່າງສູງ ຜິວຂາວໆອອກແນວແວມພາຍ ຊົງຜົມຊອຍຊັ້ນພຽງຫູທີ່ເຂົ້າໄດ້ດີກັບໃບຫນ້າເຈົ້າຊູ້ສະຕາຍລູກເຄິ່ງ ໂອ ມາຍບູດດາ!! ສະຫວັນໄດ້ສົ່ງເທບພະບຸດມາໃຫ້ຂ້ອຍແລ້ວແທ້ໆ ... ແລະຖ້າບໍ່ຄຸບລາວໄວ້ນະ ໄປຊອກຫຍ້າມາກິນແທນເຂົ້າເລີຍ

“ມະ ແມ່ນ ແລ້ວ” ບອກດ້ວຍສຽງສັ່ນໆ ກະໃນເມື່ອຄົນຢູ່ຕໍ່ຫນ້າລາວຫນ້າຕາດີເດ...​ ມັນກະຕ້ອງມີອາຍໆແດ່ຫນ້ອຍຫນຶ່ງ

“ຂ້ອຍນັ່ງນຳໄດ້ບໍ່” ອີກຝ່າຍຖາມດ້ວຍນ້ຳສຽງທີ່ສຸພາບ ກຣີ້ດ!! ໃຈຂ້ອຍຊິລະລາຍແລ້ວ... ຫວັງວ່າຂໍຢ່າໃຫ້ອອກລາຍຄືພວກທີ່ຜ່ານມາເດີ້ “ພໍດີຂ້ອຍເປັນຄົນທີ່ມານັດບອດນຳເຈົ້າ”

“ອະ ອື່ມ” ຂ້ອຍຜາຍມືເຊື້ອເຊີນໃຫ້ອີກຝ່າຍນັ່ງລົງ

“ແລ້ວເຈົ້າສັ່ງຫຍັງມາໄວ້ລະ”

“ຍັງເທື່ອນະ...” ຂ້ອຍບອກອອກໄປດ້ວຍສຽງທີ່ອ່ອນຫວານ...​ ຜີເດັກນ້ອຍໄຮ້ດຽງສຽງເຂົ້າຊິງຂ້ອຍແລ້ວ

“ຫວາ ຊັນດຽວຂ້ອຍຊິສັ່ງໃຫ້ກ່ອນ ລະກະຊິລ້ຽງເຈົ້ານຳ….. ອື່ມ….. ວ່າແຕ່ເຈົ້າຢາກດື່ມຫຍັງ”

“ເອົາໂກ້ໆຈອກຫນຶ່ງ”

“ອື້ມ...​ ນ້ອງໆ” ເອີ້ນຫາເດັກເສີບທີ່ຢູ່ໃກ້ໆ “ເອົາຄາຟູຊີໂນ້ຈອກຫນຶ່ງ ລະກະ ເອົາໂກ້ໆອີກຈອກຫນຶ່ງ”

“ເຈົ້າ” ເດັກເສີບຮັບອໍເດີ້ແລ້ວກະຫາຍເຂົ້າໄປຫລັງຮ້ານ ເລີຍເປີດໂອກາດໃຫ້ພວກຂ້ອຍໄດ້ມີໂອກາດສ່ວນໂຕອີກຄັ້ງ

“ເອີ່ ແລ້ວເຈົ້າຊື່ຫຍັງ”

“ຂ້ອຍ ຊື່ເຕ້”

“ອື່ມ...​ ຕອນນີ້ເຈົ້າຮຽນຢູ່ຫວາຫລືເຮັດວຽກລະ”

“ຕອນນີ້ຂ້ອຍຫາກະຮຽນເຈົ້າປະລິນຍາໂທດ້ານບໍລິຫານຈາກອັງກິດນະ”

“ວູ້! ເກັ່ງເນາະ...”

“ກະບໍ່ປານໃດດອກ...​ ກະພໍຮຽນໄດ້ (ຄົນຮຽນເກັ່ງເຂົາເຈົ້າມັກຖ່ອມໂຕແບບນີ້ແລະ: ທັນວາ) ແລ້ວເຈ້າເດຊັນ ຍັງຮຽນຢູ່ຫລືວ່າເຮັດວຽກແລ້ວ”

“ຂ້ອຍຮຽນຈົບແລ້ວ ລະກະຈົບບໍລິຫານມາຄືກັນນີ້ແລະ ແຕ່ວ່າຈົບປະລິນຍາຕີຢູ່ລາວ”

“ຫວາ...​ ແລ້ວເຈົ້າບໍ່ຢາກຕໍ່ໂທຫວ”າ ຖາມເຫມືອນຈະແນະນຳຂ້ອຍໄປໃນໂຕ ເຊິ່ງປົກກະຕິຄົນທີ່ມີການສຶກສາສູງມັກຈະດູຖູກກໍ່ຄົນທີ່ດ້ອຍກວ່າໂຕເອງ ແຕ່ທ່າທາງລາວບໍ່ມີນິໃສແບບນັ້ນເລີຍ ໃຫ້ມັນໄດ້ແບບນິ້ແມ້ ອິໆໆ

“ກະຢາກຢູ່ໃດ໋ ແຕ່ວ່າຕອນນີ້ຂ້ອຍກຳລັງເຮັດວຽກເຮັດທຸລະກິດເປັນຂອງຕົນເອງ ບໍ່ມີເວລາທີ່ຈະຮຽນຕໍ່ອີກນະ”

“ອື້ມ... ​ແລ້ວເຈົ້າເຮັດທຸລະກິດກ່ຽວກັບຫຍັງຊັນ”

“ຂ້ອຍເປີດຮ້ານຂາຍເຄື່ອງສຳອາງແລະກະເຮັດຮ້ານເສີມສວຍ... ​ພໍດີແມ່ຂ້ອຍຖິ້ມທຸລະກິດໄວ້ໃຫ້ກ່ອນຈະໄປເຮັດທຸລະກິດຢູ່ອາເມຣິກາ ... ຂ້ອຍກະເລີຍຕ້ອງໄດ້ສືບຕໍ່ຈາກລາວ ໂດຍທີ່ຂ້ອຍກະບໍ່ຮູ້ຫຍັງເລີຍຈັກຢ່າງ...​ ຂະຫນາດສະຜົມໃຫ້ລູກຄ້ານະ ຂ້ອຍຍັງສະບໍ່ເປັນລະ”

“ແລ້ວເປັນຫຍັງເຈົ້າຄືບໍ່ຫາອັນອື່ນເຮັດແທນຊັນ”

“ເປັນຍ້ອນຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍມີເປົ້າຫມາຍຫລືຄວາມຝັນເປັນຂອງໂຕເອງ.. ຊີວິດຂອງຂ້ອຍນະ ມັນຖືກບັງຄັບຕັ້ງແຕ່ຂ້ອຍຍັງນ້ອຍ”

“ອື້ມ... ຫນ້າເສຍດາຍຂະຫນາດ ບາດຂ້ອຍລະຢາກຝັນຢາກຈະຮຽນສູງໆ ມີຄອບຄົວທີ່ອົບອຸ່ນ ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງສົມບູນແບບຄືຄູ່ຊາຍຍິງກະໄດ້”

“ດີເນາະ ທີ່ເຈົ້າມີຄວາມຝັນ ແລະກະເຮັດຄວາມຝັນໄປຫນຶ່ງຢ່າງລະ ໃຜໄດ້ເຈົ້າເປັນແຟນຄືຊິໂຊກດີຂະຫນາດເນາະ” ລາວຍິ້ມໃຫ້ຂ້ອຍຫນ້ອຍຫນຶ່ງ ເຫມືອນຈະອາຍທີ່ຂ້ອຍເອີ່ຍຊື່ນຊົມຈາກໃຈຈິງ...

ແລະຫລັງຈາກທີ່ໄດ້ຟັງແຜນຜັງຊີວິດຂອງລາວແລ້ວ ຫນ້ອຍຄົນທີ່ຈະຄິດໄດ້ ຈັງຊີ້ແລະສະເປັກຂອງຂ້ອຍເລີຍ ຫາຜົວກະຕ້ອງຫາໃຫ້ໄດ້ແບບນີ້ແລະ... ເພື່ອທີ່ຈະໄດ້ລຶບໃຜບາງຄົນອອກໄປຈາກຫົວໃຈ

“ເອີ່..... ແລ້ວເຈົ້າມີແຟນລະຫວາ....​” ເປັນຂ້ອຍເອງທີ່ເປັນຄົນຖາມ ກະແນວມັນອົດບໍ່ໄດ້ເດ ຄັນມາຮູ້ຕາມຫລັງວ່າມີແຟນ ກະກິນແຮ້ວເລີຍພໍດີ

“ຍັງເທື່ອ... ຂ້ອຍຫາກະກັບມາແຕ່ອັງກິດ ກະເລີຍຍັງບໍ່ຄ່ອຍຮູ້ຈັກໃຜຫລາຍ”

“ເອີ່ ແລ້ວ ເອີ່ ...ເຈົ້າຊິຮັບຂ້ອຍໄວ້ພິຈາລະນາໄດ້ບໍ່ ...​”

ເມື່ອມີໂອກາດຂ້ອຍກໍ່ເປີດຖາມເລີຍ...​ ດຽວຊິມີຄົນມາຢາດໄປ... ​ລະຕອນນີ້ມັນກໍ່ເປັນນາທີທີລຸ້ນລະທຶກສຸດໆ ຂ້ອຍຫວັງວ່າລາວຄືຊິຕອບກັບມາດັ່ງທີ່ຂ້ອຍໄດ້ຄິດເດີ້ ສາທຸ

“ບໍ່ໄດ້!!!”

ອາເລັກ Part

ພາຍໃນລົດ ສິບນາທີ່ກ່ອນຫນ້ານີ້

ເຮີ່ຍ....​ ເກືອບເວລາຫນຶ່ງອາທິດທີ່ຂ້ອຍຕິດຕໍ່ກັບເລ້ບໍ່ໄດ້... ບໍ່ຮູ້ວ່າຫາຍຫົວໄປໃສວະ ໂທໄປກະບໍ່ຍອມຮັບສາຍ ໄປຫາຢູ່ທີ່ເຮືອນກະບໍ່ເຫັນຫນ້ ເຫມືອນຊິລົບຫລີ້ຫນ້າຂ້ອຍນິແລະ...​ ຢ່າໃຫ້ຂ້ອຍເຫັນຫນ້າເບິ່ງເດີ້​ ຊິຫາເລື່ອງຈັກບາດເບິ່ງ ໂທດຖານທີ່ພະຍາຍາມຈະຕີໂຕຫ່າງອອກຈາກຂ້ອຍໄປ (ເວົ້າປານວ່າເປັນແຟນກັນນິໃດ໋: ຜູ້ຂຽນ)

“Some people want it all but I don’t want nothing it all

if it ain’t you, baby if I ain’t got you, baby”

ສຽງໂທລະສັບຂອງຂ້ອຍດັງຂຶ້ນໃນຂະນະທີ່ຂ້ອຍກຳລັງຂັບລົດອອກຈາກໂຮງຮຽນ...​

“ຮະໂຫລ ມີຫຍັງ” ຂ້ອຍກົດຮັບຫລັງຈາກນັ້ນໂດຍທີ່ໃຊ້ລະບົບບູທູດລົມໂທລະສັບ ເພື່ອຄວາມປອດໄພ

“ຊິກັບມາ ຊື້ໂກ້ໆມາຝາກກູແດ່” ປາຍສາຍເປັນອ້າຍຂ້ອຍ

“ເອີ້ໆ ດຽວຊິຊື້ໃຫ້”

“ເອີ້ເທົ່ານີ້ແລະຊັນ....​” ເມື່ອໄດ້ຮັບຄຳສັ່ງຂ້ອຍກໍ່ຮີບຂັບລົດໂຕເຂົ້າມາຮ້ານເກເຟທີ່ຢູ່ໃກ້ໆໂຮງຮຽນຂ້ອຍທັນທີ

“ນ້ອງເອົາໂກ້ໆຈອກຫນຶ່ງ” ຂ້ອຍສັ່ງອໍເດີ້ນຳຄົນພະນັກງານຊາຍຢູ່ຫນ້າເຄົ້າເຕີ້ ຫລັງຈາກທີ່ຍ່າງເຂົ້າມາໃນຮ້ານພ້ອມກັບຢືນເງິນຈຳນວນຫນຶ່ງໃຫ້

“ນັ່ງຖ້າກ່ອນເດີ້ແປັບຫນຶ່ງ...”

“ອື້ມ” ຈາກນັ້ນຂ້ອຍກໍ່ຊອກຫາບ່ອນນັ່ງໄວ້ຖ້າ ເຫັນຄົນຂາຍເວົ້າແບບນັ້ນຄືຊິດົນຢູ່ອີກຢ່າງຄົນໃນຮ້ານກໍ່ຫລາຍຄົນ...

“ໃຜໄດ້ເຈົ້າເປັນແຟນຄືຊິໂຊກດີຂະຫນາດເນາະ”

ສຽງທີ່ສຸດແສນຈະຄຸ້ນຫູ ດັງຂຶ້ນໃນໄລຍະທີ່ບໍ່ຫ່າງໃກອອກຈາກໂຕຂ້ອຍປານ... ​ແລ້ວຄວາມທີ່ຂ້ອຍຢາກຮູ້ກໍ່ເລີຍຫັນຫນ້າໄປທາງຕົ້ນສຽງທັນທີ ໃນທີ່ສຸດຂ້ອຍກໍ່ເຈິຄົນໆຫນຶ່ງທີ່ຂ້ອຍຕາມຫາເກືອບຫມົດອາທິດ...​ຫຶ ທີ່ແທ້ກະມານັ່ງຊອກຫາຄູ່ຢູ່ນິເອງ ເຈົ້າບໍ່ລອດແທ້!!

“ເອີ່..... ແລ້ວເຈົ້າມີແຟນລະຫວາ....​”

 ເບິ່ງລາວຖາມແມ໊ະ!! ຖາມແບບນີ້ ສົງໄສຢາກໄດ້ບັກຫນ້າເຈົ້າຊູ້(ທີ່ຫນ້ອຍກວ່າຂ້ອຍ)ມາເປັນແຟນແນ່ນອນ... ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍອົດບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະລຸກອອກຈາກໂຕະເພື່ອມຸ້ງໄປຫາເຂົາເຈົ້າຢ່າຫາເລື່ອງ

“ຍັງເທື່ອ... ພໍດີຂ້ອຍຫາກະກັບມາແຕ່ອັງກິດ ກະເລີຍຍັງບໍ່ຄ່ອຍຮູ້ຈັກໃຜຫລາຍ”

“ເອີ່.. ແລ້ວເຈົ້າຊິຮັບຂ້ອຍໄວ້ພິຈາລະນາໄດ້ບໍ່ ...​”

ບໍ່ໄດ້!!! ຂ້ອຍບອກດ້ວສຽງດັງຫລັງຈາກທີ່ຢືນຢູ່ໃກ້ໆໂຕະ ເຮັດໃຫ້ທັງສອງເຫງີຍຫນ້າມາເບິ່ງຄົນມາໃຫມ່ຄືຂ້ອຍຢ່າງງຫລີກລ້ຽງບໍ່ໄດ້....​ ເຊິ່ງສຽງແບບຫາເລື່ອງຂອງຂ້ອຍມັນກໍ່ມີອຳນາດພໍທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຄົນໃນຮ້ານແນມມາເບິ່ງເປັນສາຍຕາດຽວ

“ເຮີ້ຍ! ມະ ມາໄດ້ແນວໃດ...​” ເລ້ຖາມດ້ວຍສຽງຕົກໃຈຢູ່ບໍ່ຫນ້ອຍ

“ແມ່ນໃຜນະ...” ບັກຫນ້າລູກເຄິ່ງທີ່ນັ່ງຢູ່ກົງກັນຂ້າມເລ້ເອີ່ຍຖາມ

“ຜົວ!!” ບອກອອກໄປຢ່າງບອກຄິດ... ຍິ່ງເຮັດໃຫ້ສະຖານະການເປັນທີ່ສົນໃຈຫລາຍຂຶ້ນເກົ່າ

“ເຮີ້ຍ ເປັນບ້າຫວາ ຫ໊ະ!!” ເລ້ລຸກຂຶ້ນຈາກໂຕະທັນທີ ແລ້ວກໍ່ຫັນຫນ້າໄປຫາບັກຫນ້າເພື່ອຈະອະທິບາຍບາງສິ່ງບາງຢ່າງ...​ “ເຕ້ບໍ່ແມ່ນແບບຄືມັນເວົ້າໃດ໋...”​ ບັກເຕ້ເຮັດຫນ້າລັງເລ ເຫມືອນຈະເຊື່ອຫລືບໍ່ເຊື່ອດີ ເລີຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີໂອກາດທີ່ຈະເວົ້າໃສ່ຕໍ່

“ຫຶ ຂ້ອຍຮູ້ວ່າເຈົ້າກຳລັງຄຽດໃຫ້ຂ້ອຍ... ແຕ່ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຊອກແຟນໃຫມ່ເຮັດໃສ່ຂ້ອຍເກາະໄດ້!! ຕອນຂ້ອຍຄຽດໃຫ້ເຈົ້າຂ້ອຍຍັງບໍ່ເຄີຍເຮັດແບບນີ້ເລີຍ”

“ເຮີ້ຍຢຸດດຽວນີ້!! ເຈົ້າເປັນບ້າແລ້ວຫວາ ຫ໊ະ!! ຂ້ອຍກັບເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເປັນຫຍັງກັນຈັກຫນ້ອຍ...”

“ຫຶ ບໍ່ຕ້ອງມາເຮັດທຳທ່າ... ສ່ວນເຈົ້າຈື່ໄວ້... ຄົນທີ່ເຈົ້າກຳລັງລົມນຳ ລາວມີຜົວແລ້ວ!!” ຂ້ອຍຊີ້ຫນ້າຮ້າຍອີກຄົນທີ່ກຳລັງນັ່ງງົງແບບບໍ່ໄວ້ຫນ້າ

“ສ່ວນເຈົ້າ ນຳຂ້ອຍມາ!!” ສຸດຄວາມຂ້ອຍກໍ່ດຶງແຂນເລ້ອອກມາທັນທີ... ໂດຍທີ່ປ່ອຍບໍ່ໂອກາດໃຫ້ບັກຫນ້າລູກເຄິ່ງມັນເວົ້າຫຍັງອອກ... ຫຶ ສ່ວນກາເຟທີ່ຂ້ອຍຫາກໍ່ສັ່ງມື້ກີ້ບໍ່ຖ້າເອົາແມ່ມັນແລ້ວ... ມີເລື່ອງຫລາຍຢ່າງໃຫ້ຈັດການຫລາຍກວ່າຫັ້ນ

.

.

.

ເອົາຕອນສິບເກົ້າມາເສີບລະເດີ້

ບໍ່ຄິດເລີຍວ່າອາເລັກຊິກ້າເວົ້າແບບນັ້ນ

ເອົາຈົນທັນວາອື້ງໄປເລີຍ.... ຈັງໃດກະຝາກແດ່ເດີ້

ສ່ວນຕອນຕໍ່ໄປກະຈະເປັນ ຕອນຂອງສອງຄົນນີ້ອີກ

ສ່ວນເອກກັບນ້າຖ້າອີກຕອນ