ຕອນທີສາມສິບຫົກ

ເລື່ອງກຳລັງຈະວຸ້ນວາຍ

ພໍແຕ່ຕົກລົງປົງໃຈນຳເອກ ອີກຝ່າຍກໍ່ຮີບພາຂ້ອຍມາເຮືອນທັນທີ ໂດຍທີ່ຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ລືມສັງເກດເບິ່ງສິ່ງກໍ່າສ້າງສີຂາວຂະຫນາດໃຫຍ່ ອອກແນວສະຕາຍຢູ່ໂຣບ ທີ່ຕັ້ງເດັ່ນສະຫງ່າຢູ່ຕໍ່ຫນ້າຂ້ອຍ ຈາກສະພາບທີ່ກວດສາຍຕາເບິ່ງແລ້ວ ເອກກໍ່ມີຖານະລ້ຳລວຍຫລາຍເຕີບ

ຈາກນັ້ນເອກກໍ່ພາຂ້ອຍເຂົ້າມາຊື່ນຊົມຄວາມງາມພາຍໃນຕໍ່ ແຕ່ສິ່ງຕົກແຕ່ງມັນຈາກພາຍນອກ ເພາະລັກສະນະພາຍໃນມັນຖືກຕົກແຕ່ງແບບລາວໆ ທີ່ປະກອບດ້ວຍ ຮູບພາບ ເຟີນິເຈີ້ຕ່າງໆ ລວມທັງໂຊຟາຂະຫນາດໃຫຍ່ພາຍໃນຫ້ອງຮັບແຂກ ທີ່ມີຜູ້ອາໂສກຳລັງນັ່ງອ່ານຫນັງສືພິມຢູ່ ທີ່ອາດຈະແມ່ນ

"ອີ່ພໍ່" ທີ່ກຳລັງວາງເຈ້ຍຫນັງສືພິມລົງແລ້ວປ່ຽນມາແນມເບິ່ງພວກຂ້ອຍແທນ

"ເອີ້ ກູນິແລະ ມຶງຕົກໃຈແຮງຫວາ ເຫັນຫນ້າກູປານເຫັນຜີນິ" ພໍ່ເອກເອີ່ຍທັກທາຍ

"ສຸດໆ"

"ແລ້ວແມ່ນໃຜຫັ້ນ" ລາວປ່ຽນເປົ້າຫມາຍມາຫາຂ້ອຍ

"ແຟນເຮົາ ຊື່ນ້າ... ນ້າ ນັ້ນພໍ່ຂ້ອຍ" ເອກແນະນຳໃຫ້ພວກຂ້ອຍທັງສອງຮູ້ຈັກກັນ

"ສະບາຍດີ" ຂ້ອຍຍົກມືນົບໄວ້ຜູ້ອາວຸຕາມມາລະຍາດ

"ສະບາຍດີ ລູກ" ລາວຮັບນົບຂ້ອຍພ້ອມກັບສົ່ງຍິ້ມມາໃຫ້ ໄຄທີ່ລາວບໍ່ມີອະຄະຕິຫຍັງ ຄັນບໍ່ຊັນສະຖານະການແຮງຊິຄຽດຂຶ້ນກ່ອນເກົ່າ

"ເອີ່ ນ້າ ດຽວພໍ່ຂໍໂຕລູກຊາຍກ່ອນແປັບຫນຶ່ງ"

"ໂດຍ"

ເອກ Part

"ເຮີ້ຍ!! ມຶງຈິງຈັງແລ້ວຫວາຫັ້ນ" ຖາມທັນທີ ຫລັງຈາກທີ່ລາກຂ້ອຍອອກຈາກນ້າມາ

"ອຶ້ມ ຈິງຈັງ ຄົນນີ້ຮັກຈິງຫວັງແຕ່ງເລີຍ"

"ແລ້ວໄດ້ກັນລະຫວາຫັ້ນ" ຖາມແບບບໍ່ອ້ອມຄ້ອມ

"ຊິເຫລືອຫວາ... ເຖິງວ່ານ້າບໍ່ເຕັມໃຈກະຕາມເທາະ"

"ຫຶ ກູວ່າລະ"

"ແລ້ວອີ່ພໍ່ວ່າຈັງໃດ໋ລະ ກັບລູກສະໃພ້ຄົນນີ້"

"ກະດີ ມຶງມັກໃຜກູກະມັກນຳຫັ້ນແລະ..." ລາວເວົ້າພ້ອມຕົບບ່າຂ້ອຍຄ່ອຍໆ... ເຫມືອນລາວຈະເປີດທາງໃຫ້ຂ້ອຍແລ້ວ

"ໄຄແດ່ ນຶກວ່າອີ່ພໍ່ຊິຂັດຂວາງອີກຊັ້ນດອກ"

"ມຶງເວົ້າປານມີຄົນຂັດຂວາງມຶງນີ້ໃດ໋"

"ອື້ມ ມີຕົວະ" ຂອ້ຍບອກຕາມຄວາມຈິງອອກໄປ "ແລະມັນກະເປັນປັນຫາທີ່ຫນັກທີ່ສຸດຕອນນີ້"

"ໃຜວະ ກ້າຂັດຂວາງສູສອງຄົນນະ ລາວມີອາການໂມໂຫແທນຂ້ອຍ"

"ກະພໍ່ຂອງນ້າເຫັນແລະ"

"ປາດໂທ!! ກ້າເສີຍຫວາ!! ດຽວເລື່ອງນີ້ກູຊິຈັດການເອງໂທດຖານທີ່ກ້າປັດຕິເສດມຶງ ຫຶ ສ່ຳນີ້ເລື່ອງກ້ວຍໆ"

"ມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງກ້ວຍໆແລ້ວຫັ້ນຕິ"

"ແລ້ວມັນຊິຢາກສ່ຳໃດວະ"

"ກະຍາກບ່ອນທີ່ນ້າກຳລັງຖືພານິແລະ"

ຫ໊ະ!! ຖືພາ?? ລາວອຸທັນທັນທີ

"ເອີ້ ໄດ້ສອງເດືອນແລ້ວ... "

"ມຶງຄືໄວໄຟແທ້ວະ!!

"ເອີ້... ວ່າແຕ່ອີ່ພໍ່ບໍ່ວ່າຫຍັງຕີ໊"

"ກູຊິວ່າມຶງເຮັດຫຍັງ ແຮງດີຕົວະເບ໊າະ ກູຊິໄດ້ມີຫລານໃຫ້ອຸ້ມ"

"ເຮີຍ..." ຂ້ອຍຫັນໃຈຢ່າງໂລງອົກ "ເວົ້າແບບນີ້ເຮົາກະສະບາຍໃຈແດ່ລະ"

ນ້ອຍ Part

ຜ່ານໄປບໍ່ເທົ່າໃດນາທີ ສອງພໍລູກທີ່ຫາກໍ່ກອດຂໍກັນອອກໄປລົມເລື່ອງລັບໆມື້ກີ້ ບາດແລ້ວກໍ່ມາຢຸດທີຫ້ອງຮັບແຂກ ໃນຂະນະທີ່ຂ້ອຍກຳລັງນັ່ງຖ້າ ທີ່ໂຊຟາຂະຫນາດນ້ອຍ

"ພໍ່ຮູ້ເລື່ອງທັງຫມົດຈາກປາກຂອງລູກຊາຍພໍ່ລະ" ພໍ່ຂອງເອກເອີ່ຍຂຶ້ນໃນຂະນະທີ່ກຳລັງນັ່ງໂຊຟາຂະຫນາດໃຫຍ່ ເຊິ່ງມັນເປັນບ່ອນທີ່ຫັນຫນ້າມາທາງຂ້ອຍພໍດີ ສ່ວນເອກກໍ່ພາໂຕເອງມານັ່ງລົງຂ້າງໆຂ້ອຍ

"ແລ້ວພໍ່ກະບໍ່ໄດ້ກີດກັນເລື່ອງຂອງພວກລູກແຕ່ຢ່າງໃດ"

"ໂດຍ" ຂ້ອຍຍິ່ມອອກມາຈາງໆ

"ເຮີ່ຍ... ແຕ່ວ່າຈັງໃດນ້າກະເປັນຝ່າຍເສຍ... ພໍ່ກະເລີຍຕັດສິນໃຈແລ້ວວ່າ ຊິພາເອກໄປຂໍນ້ານຳພໍ່ຂອງນ້າໃຫ້"

" ຕະ ແຕ່ວ່າ ພໍ່ຂອງນ້າບໍ່ເຫັນດີນຳກັບເລື່ອງນີ້"

"ບໍ່ຕ້ອງຫ່ວງດອກ ເລື່ອງນີ້ດຽວພໍ່ຊິຈັດການເອງ"

"ໂດຍ" ຂ້ອຍງຶກຫົວຕອບແບບຊ້າໆ... ເຮີ່ຍແຕ່ຈັງໃດເລື່ອງນີ້ຂ້ອຍຍັງບໍ່ທັນເຊົາເປັນຫ່ວງຢູ່ດີ ໃນເມື່ອຂ້ອຍໄດ້ຍິນປະໂຫຍກນີ້ຕະຫລອດ ແຕ່ຍັງບໍ່ໃຜສາມາດຈັດການໃຫ້ມັນລົງຕົວຈັກຄົນ

"ວ່າແຕ່ຄອບຄົວຂອງນ້າເຮັດຫຍັງຫັ້ນ"

"ເຮັດທຸລະກິດສ່ວນໂຕກ່ຽວກັບອະສັງຫາລິມມະຊັບ"

"ຫວາດີໆ... ເອີ້ ເອກ... ດຽວນີ້ບັກອາເລັກມັນຫາຍໄປໃສລະ" ຫັນໄປຖາມຫາລູກຊາຍຂອງຕົນເອງ ເອົາຈົນອີກຝ່າຍຕັ້ງໂຕບໍ່ທັນ

"ບໍ່ຮູ້ນະ!! ບໍ່ເຫັນມັນ"

"ມຶງເປັນອ້າຍແນວໃດວະ... ບໍ່ຮູ້ຈັກວ່ານ້ອງໂຕເອງຢູ່ໃສ"

"ແນວເຮົາກັບມັນໂຕບໍ່ໄດ້ຕິດກັນເດ"

"ເອີ້ໆ ກູລະເບື່ອໆ ສ້າງແຕ່ປັນຫາໃຫ້ກູເຈັບເສັ້ນນຳມັນຕະຫລອດ"

"ມັນກະໄປຫລິ້ນຕາມພາສາມັນຫັ້ນແລະ ດຽວມັນກະມາ"

"ຄັນມາກະດີຕົວະ ກູຊິໄດ້ຈັດການຈິງໆຈັງໆນຳມັນຈັກບາດເບິ່ງ"

"ບໍ່ເຖິງຂັ້ນນັ້ນກະໄດ້ຕິເບ໊າະ ມັນກະບໍ່ໄດ້ເສຍຄົນຈັກຫນ້ອຍ"

"ຫຶ ເວົ້າລະວ່າບໍ່ເສຍຄົນ... ພໍ່ແຕ່ກູອອກຈາກເຮືອນວິນາທີດຽວ ມັນກະລັກຫນີກູໄປແລ້ວ ແຖມຍັງບໍ່ເຄີຍເຂົ້າມາຢຽບເຮືອນເປັນສອງສາມເດືອນ.... ແລະຍັງມີຄົນລາຍງານກູມາວ່າ ຕອນນີມັນກະລັງມີແຟນຢູ່ ຖ້າເປັນຜູ້ຍິງກູກະບໍ່ວ່າ ແຕ່ມັນຄົບກັບຜູ້ຊາຍຫັ້ນຕິ ກູຮັບບໍ່ໄດ້!!"

ເອົາລະ...​ສະຖານະການເລີ່ມຕຶງຄຽດຂຶ້ນມາລະ... ອາລົມແລະແວວຕາຂອງຜູ້ເປັນພໍ່ຂອງເອກກຳລັງໂມໂຫຢູ່ບໍ່ຫນ້ອຍ... ຂ້ອຍສາມາດສຳພັດເຖິງລັງສີເປັນຕາຢ້ານຂອງລາວໄດ້ທັນທີ... ເຊິ່ງຂ້ອຍກໍ່ສາມາດປະມວນຜົນໄດ້ວ່າ ລາວໂຫດກວ່າພໍ່ຂ້ອຍອີກ

"ເອີ່.....ນ້າວ່າອີ່ພໍ່ໃຈເຢັນໆກ່ອນກະໄດ້" ຂ້ອຍພະຍາຍາມຍົວະຍົງໃຫ້ລາວໃຈເຢັນລົງ ແຕ່ເບິ່ງທ່າທາງແລ້ວຄືຊິບໍ່ໄດ້ຜົນ

"ພໍ່ໃຈເຢັນບໍ່ໄດ້ດອກນ້າ... ຖ້າເລື່ອງນີ້ພວກຫມູ່ຂອງພໍ່ມັນຮູ້ເລື່ອງຂຶ້ນມາ ພໍດີພໍ່ຕ້ອງເອົາຜ້າງວມຫົວໄວ້ຕະຫລອດແທ້ໆ"

"ແຕ່ຈັງໃດເລື່ອງນີ້ເຮົາກະບໍ່ມີສິດເຂົ້າໄປວຸ້ນວາຍນຳນ້ອງມັນໃດ໋,,, ຫນ້າທີ່ຂອງເຮົາກະຄືຄອຍເບິງແຍງແລະເປັນກຳລັງໃຈຢູ່ຂ້າງໆເທົ່ານັ້ນ"

"ບໍ່ໄດ້ດອກ... ພໍ່ປ່ອຍໃຫ້ເລື່ອງມັນລາມປາມແບບນີ້ບໍ່ໄດ້ດອກ... ແລະພໍ່ກະຕັດສິນໃຈແລ້ວວ່າຄັນມັນຮຽນຈົບແລ້ວ ພໍ່ຊິສົ່ງມັນໄປຮຽນຢູ່ຕ່າງປະເທດທັນທີ"

"ແຕ່ເຮົາວ່າ" ເອກຊິເອີ່ຍຕໍ່ ແຕ່ຖືກຜູ້ເປັນພໍ່ຕັດຄວາມເສຍກ່ອນ

"ບໍ່ມີແຕ່ຫຍັງທັງນັ້ນ" ລາວຍົກມືຂຶ້ນຫ້າມ "ຄັນກູວ່າຈັງໃດມັນກະຕ້ອງແມ່ນແບບນັ້ນ ດຽວກູຊິຂຶ້ນໄປນອນກ່ອນດອກ ເມື່ອຍແຮງມື້ນີ້!!"

ທັນວາ Part

ເມື່ອປັນຫາທີ່ຄ້າງຄາໄດ້ຖືກຈັດການຈົນຈົບສິ້ນລົງ.. ​ຂ້ອຍກໍ່ຂໍຍືມລົດຂອງພໍ່ຂ້ອຍ ແລ້ວກໍ່ຮີບຂັບອອກໄປຈາກເຮືອນຂອງລາວທັນທີ ເພື່ອທີ່ຈະມຸ່ງຫນ້າໄປຫາຄົນທີ່ກຳລັງຖ້າຢູ່ຕອນນີ້ ຕາມທີ່ໄດ້ສັນຍາ ບໍ່ຮູ້ວ່າເຈົ້າໂຕຊິຫລັບແລ້ວຫລືຫຍັ ງທີ່ຂ້ອຍປ່ອຍໃຫ້ອີກຝ່າຍຖ້າດົນພໍສົມຄວນ

ພໍເຂົ້າມາທາງໃນເຮືອນທີ່ຫ້ອງຮັບແຂກຊັ້ນລຸ່ມ ໄຟກໍ່ຍັງເປີດສະຫວ່າງໄວ້ ແຕ່ກໍ່ຍັງທັນເຫັນເຈົ້າໂຕເລີຍ ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍຈຳເປັນຕ້ອງປິດໄຟລົງ ແລ້ວພາໂຕເອງຂຶ້ນໄປທີ່ຫ້ອງນອນ

"ແອ໊ດ" ພໍແຕ່ເປີດປະຕູຂ້ອຍໄປຂ້ອຍເຫັນອາເລັກທັນທີ ໂດຍທີ່ມັນກຳລັງເອົາມືນອນກາຍຫນ້າຜາກແລະກຳລັງເປີດໂຄມໄຟຫົວຕຽງໄວ້

"ຄິດວ່າເຈົ້າບໍ່ຢູ່ແລ້ວສາດອກ" ຂ້ອຍເວົ້າຂຶ້ນເພື່ອທຳລາຍຄວາມງຽບ ໃນຂະນະທີ່ກຳລັງພາຕົນເອງມານັ່ງລົງຂ້າງໆມັນ ພ້ອມກັບເລືອນມືນ້ອຍໆຂອງຕົນເອງຈັບເອົາໂທລະສັບທີ່ແບັດຫມົດມາເປີດສາກໄວ້ແລ້ວກໍ່ກັບເປີດເຄື່ອງຫລັງຈາກນັ້ນ

"ກະນອນຖ້າເຈົ້ານິແລະ ໂທໄປຫາກະບໍ່ໄດ້" ອາເລັກງ່ຽງໂຕມັນລົມນຳຂ້ອຍ

"ພໍດີແບັດໂທລະສັບຫມົດກ່ອນນະ"

"ອຶ້ມ" ຕອບສີຫນ້າທີ່ປາສະຈາກອາລົມ

"ເປັນຫຍັງນິ ຄືວ່າຊຶມໆແທ້ວະ"

"ບໍ່ມີຫຍັງດອກ"

"ເອົາຕາມຄວາມຈິງ"

"ກະໄດ້ ເຮີ່ຍ....." ເຈົ້າໂຕຖອນຫາຍໃຈຢ່າງເມື່ອຍລ້າ ກ່ອນຈະເດັ້ງໂຕຂຶ້ນມາກອດໂຕຂ້ອຍທາງຫລັງໄວ້ແຫນ້ນໆ ໂດຍທີ່ໃຊ້ຄາງຂອງມັນມາແນບບ່າຂ້ອຍໄວ້ເບົາໆ ຈົນຂ້ອຍໄດ້ຍິນສຽງຫົວໃຈເຕັ້ນແຮງບໍ່ສະຫມ່ຳສະເຫມີ

"ບອກຂ້ອຍໄດ້ບໍ່ວ່າຄຽດເລື່ອງຫຍັງ"

"ພໍ່ຂ້ອຍຮູ້ເລື່ອງຂອງເຮົາຫມົດແລ້ວ"

"ຮະ ຮູ້ເລື່ອງຫມົດແລ້ວ??" ຂ້ອຍທວນຄຳຖາມດ້ວຍຄວາມຕົກໃຈ "ລະ ລາວ ຮູ້ໄດ້ແນວໃດ"

"ອ້າຍຂ້ອຍລາວໂທມາບອກ... ເອີ້ແລ້ວອ້າຍຂ້ອຍລາວຝາກຂ້ອຍມາວ່າບໍ່ຕ້ອງເປັນຫ່ວງເອື້ອຍນ້າເດີ້ ຕອນນີ້ເຂົາເຈົ້າກຳລັງຢູ່ເຮືອນຂ້ອຍ"

"ອື້ມ... ເລື່ອງນັ້ນຂ້ອຍບໍ່ເປັນຫ່ວງ ແຕ່ເປັນຫ່ວງເຈົ້ານີ້ແລະ ບໍ່ຮູ້ກັບເຮືອນໄປແລ້ວຊິເຈິຫຍັງອີກ"

"ຂ້ອຍບໍ່ກັບໄປແລ້ວ ຖ້າຂ້ອຍກັບໄປລາວຊິສົ່ງຂ້ອຍໄປຮຽນທັນທີ ຖ້າຂ້ອຍຮຽນຈົບ"

ຈຶກ ຂ້ອຍຢຸດທັນທີ ກ່ອນຈະແກະແຂນມັນອອກຄ່ອຍໆແລ້ວກໍ່ຫັນໄປຈ້ອງຕາຄູ່ນັ້ນ

"ຂ້ອຍກະເລີຍບໍ່ຢາກກັບບ້ານໄປ... ຢາກຢູ່ນຳເຈົ້າແບບນີ້ໄປຕະຫລອດ"

"ແຕ່ເຈົ້າກະຮູ້ວ່າພໍ່ຂອງເຈົ້າບໍ່ທາງຍອມງ່າຍໆ"

"ຊັນຂ້ອຍຊິພາເຈົ້າຫນີ"

"ບ້າແລ້ວ!! ຄິດຫຍັງປານເດັກນ້ອຍນິ...ຂ້ອຍບໍ່ເອົານຳດອກ ອີກຢ່າງຫນຶ່ງຂ້ອຍກະມີວຽກໃຫ້ເຮັດ ສ່ວນເຈົ້າກະມີຫນ້າທີ່ໃຫ້ຮຽນ"

"ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ສົນ ຊີວິດຂ້ອຍຖືກບັງຄັບຕັ້ງແຕ່ຍັງນ້ອຍ ຂ້ອຍບໍ່ຢາກຖືກບັງຄັບອີກແລ້ວ"

           "ແຕ່" ສຽງໂທລະສັບດັງຂັດຂຶນຈັງວະກ່ອນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຈຳເປັນຕ້ອງຍຸດການສົນທະແລ້ວກົດຮັບເບີໂທແປກ

"ຮະໂຫລ ສະບາຍດີ"

"ອື້ມ ສະບາຍດີ" ປາຍສາຍ ຄາດວ່າຫນ້າຈະແມ່ນສຽງຂ້ອງຜູ້ມີອາຍຸນ້ອຍຫນຶ່ງ "ຂ້ອຍແມ່ນພໍ່ຂອງອາເລັກ"

 ມີຫຍັງຈະເກີດຂຶ້ນນຳສີຄົນນີ້ອີກຫນໍ ຖ້າລຸ້ນໄປນຳກັນເດີ້

ມື້ນີ້ ບໍ່ມີຮອດຄອມເມັ້ນຈັກອັນ ເສຍໃຈທີ່ບໍ່ມີໃຜເຂົ້າມາເມັ້ນນະ