ຕອນທີສີ່ສິບ

ຂ້ອຍສາບານໄດ້ເລີຍວ່າສະຖານະການຕອນນີ້ ຂ້ອຍບໍ່ຕ່າງຫຍັງກັບມາຢູ່ໃນສົງຄາມຈ້ອງຕາ ໃນເມື່ອຕ່າງຄົນຕ່າງຕ່າງແຂ່ງກັນງຽບ ປານມີຄົນເອົາສະກັອດມາຕິດປາກໄວ້ ບໍ່ໃຫ້ເວົ້າ....

ຂ້ອຍກັບເອກກະບໍ່ຮູ້ຊິເວົ້າຫຍັງຂຶ້ນ ນອກຈາກແນມເບິ່ງອ້າຍຂ້ອຍກັບອາເລັກ ທີ່ຕ່າງກໍ່ພາປິ່ນຫນ້າໄປຄົນລະຟາກ ເຫມືອນບໍ່ຢາກຈົບຈ້ອງຕ້ອງກັນອີກ ສ່ວນພໍ່ຂ້ອຍ ກັບພໍ່ຂອງເອກ ສອງຄົນນີ້ແຮງແລ້ວໃຫຍ່ ປານວ່າກຳລັງຫລິ້ນສົງຄາມປະສາດກັນ ຖ້າມີແມ່ຂ້ອຍມາຢູ່ກາງວົງນຳ ບາງເທື່ອປັນຫາອາດຈະບໍ່ເກີດຂຶ້ນແບບນີ້ດອກ

"ເພ໊າະ ມີຫຍັງກະເວົ້າແມ່" ເອກຫັນໄປສັ່ນຂາພໍ່ຂອງຕົນເອງທີ່ຢູ່ທາງຂ້າງໆ ເພື່ອທຳລາຍຄວາມງຽບລົງ

ເອີ່... ຂ້ອຍ ຜູ້ເປັນພໍ່ ໄດ້ຍິນຍອມທີ່ຈະຮັບນ້າເປັນລູກສະໄພ້ຮຽບຮ້ອຍ ແລະ ຈະ ຖືໂອກາດນີ້ມາຂໍນ້າໃຫ້ກັບລູກຊາຍ ດ້ວຍສິນສອດ #$&#&$"

"ພໍກ່ອນ" ພໍ່ຂ້ອຍຍົກມືຂຶ້ນແຊກຫ້າມ ກ່ອນທີ່ຈະເວົ້າດ້ວຍນ້ຳສຽງຄຽດໆຕໍ່ "ຂ້ອຍມີເລື່ອງຈະຕົກລົງຫລາຍກວ່າຫັ້ນ"

"ເລື່ອງຫຍັງ?? ຖ້າເປັນເລື່ອງສິນສອດມັນຍັງຫນ້ອຍ ດຽວຂ້ອຍຊິໃຫ້ເຈົ້າເອີ້ນອີກກະໄດ້"

ລາວເຫມືອນຈະພະຍາຍາມບໍ່ຄວບຄຸມໃຫ້ສຽງສັ່ນໆ ປົກກະຕິພໍ່ຂອງເອກບໍ່ເຄີຍເປັນແບບນີ້ມາກ່ອນນະ ພໍແຕ່ເຫັນຫນ້າພໍ່ຂ້ອຍ ລາວກໍ່ປ່ຽນໄປຄົນລະຄົນ

"ບໍ່ແມ່ນ!!.... ຂ້ອຍຊິເວົ້າເລື່ອງລູກຊາຍຫລ້າຂອງເຈົ້າ" ປ່ຽນປະເດັນມາທີ່ອາເລັກແທນ ຈາກທີ່ເຮັດຫນ້າຊຶມ ກໍ່ຫັນຫນ້າມາສົນໃຈຢ່າງຕັ້ງຫນ້າຕັ້ງຕາ

"ເລື່ອງຂອງລູກຊາຍຂ້ອຍ??" ພໍ່ຂອງເອກທັງທວນຄຳຖາມທັງເຮັດຄິ້ວສົນກັນ

ເອີ້!! ຕອບຂານໄດ້ຢ່າງສຸພາບຂະຫນາດເອົາຈົນຂ້ອຍມຶນງົງ ໃນເມື່ອຄົນທີ່ສະຫນິດກັນເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະເອີ່ຍອອກມາໄດ້ "ຂ້ອຍຢາກໃຫ້ລູກຊາຍເຈົ້າຄົບກັບລູກຊາຍຂ້ອຍຄືນ"

"ບໍ່ໄດ້!!" ພໍ່ຂອງເອກຕອບໄປທັນທີ ໂດຍທີ່ບໍ່ໄດ້ໄຕຕອງ

"ຫລືວ່າມຶງກ້າຂັດຂຶນກູ ຫ໊ະ!!" ພໍ່ຂອງຂ້ອຍກໍ່ມີທາງຍອມງ່າຍໆຄືກັນ ແຕ່ວ່າຄຳແທນນາມຂອງລາວມັນເລີ່ມແປກຂຶ້ນເວີ້ຍ ແຖມຍັງເປັນຕາຢ້ານອີກ ເອົາຈົນຝ່າຍກໍລະນີ ກັບມາສຳລວມກິລິຍາຄືເກົ່າຄືນ ສ່ວນພວກທີ່ເຫລືອເຊັ່ນຂ້ອຍ ໄດ້ແຕ່ພາກັນນັ່ງຕະລຶງຢ່າງດຽວ

"ຕະ ແຕ່ເຮົາວ່າມັນບໍ່ເຫມາະສົມ"

"ແລ້ວອີ່ຫຍັງ ທີ່ມຶງຄິດວ່າມັນບໍ່ເຫມາະສົມ"

"ກະ ລູກເຮົາສອງຄົນມັນເປັນຜູ້ຊາຍ ຊິຄົບກັນໄດ້ແນວໃດ"

"ໄດ້!! ຖ້າກູຢາກໃຫ້ພວກມັນຄົບກັນ ຫຶ ມຶງຢ່າລືມໃດ໋ວ່າມຶງສັນຍາຫຍັງໄວ້ນຳກູ"

"ເຮົາບໍ່ລືມ ແຕ່ເລື່ອງນີ້ເຮົາຂໍໄດ້ບໍ່" ສັນຍາຫຍັງວະ?? ຫລືສອງຄົນນີ້ຮູ້ຈັກກັນມາກ່ອນ

"ບໍ່ໄດ້!!...​ຫຶ ຊິຜ່ານໄປຫລາຍປີເທົ່າໃດ ມຶງກະຍັງຫນ້າດ້ານບາກຫນ້າມາຂໍກູຕະຫລອດ ແຕ່ເທື່ອນີ້ກູບໍ່ຢອມມຶງອີກ ແລະຖ້າກູຢາກໃຫ້ສອງຄົນນີ້ຄົບກັນ ມຶງກະບໍ່ມີສິດຫ້າມ!"   ຄຳວ່າຮ້າຍຂອງພໍ່ຂ້ອຍມີອຳນາດພໍຈະເຮັດໃຫ້ພໍ່ຂອງເອກງຽບ "ຫຶ ບາດນີ້ກູຊິໄດ້ເອົາຄືນມຶງຢ່າງສາສົມ"

"ຕະແຕ່ ອ້າຍຮັບໄດ້ກັບເລື່ອງນີ້ສາເບ໊າະ"

"ບໍ່!!  ກູຮັບບໍ່ໄດ້ຄືມຶງ ແຕ່ກູຮູ້ວ່າສອງຄົນນີ້ເຂົາຮັກກັນ ກູເລີຍປ່ອຍມັນໄປ ແລະມຶງບໍ່ມີສິດມາເອີ້ນກູວ່າອ້າຍອີກ!!.... ກູບໍ່ເຄີຍມີນ້ອງຄືມຶງ ຫຶ ນ້ອງຮັກກູມັນຕາຍໄປແລ້ວ ຕາຍໄປຍ້ອນມັນມາຢາດເອົາແຟນກູໄປຫັ້ນແລະ!!.. ແຕ່ ແມ໊ງກະໂຄດຊົ່ວຂະຫນາດ!! ສັນຍາກັບກູໄວ້ດິບດີວ່າຊິເບິ່ງແຍງພອນແທນກູ ຫຶ ສຸດທ້າຍມຶງກະໄປມີໃຫມ່  ດີຖະແມ໋ ທີ່ກູບໍ່ຍິງຫົວມຶງຖິ້ມ!!"

ຄົນທີ່ຟັງທັງສີ່ ພາກັນນັ່ງອ້າປາກຄ້າງ ບໍ່ຄິດເລີຍວ່າຜູ້ເປັນພໍ່ຂອງຕົນເອງຈະມີເລື່ອງອະດີດທີ່ພົວພັນກັນຢ່າງເລິກເຊິ່ງ... ມັນບໍ່ຕ່າງຫຍັງທີ່ຂ້ອຍກຳລັງພາກັນເບິ່ງສາກລະຄອນຫນຶ່ງຕອນເລີຍ

     "ທີ່ກູຈະເສວະນາກະມີສ່ຳນີ້ແລະ... ມຶງຂໍກູຫລາຍພໍລະ ທັງພອນ ທັງລູກສາວກູ ຖ້າມຶງຊິຂໍຫຍັງກູອີກ ກູບໍ່ມີທາງຍອມມຶງອີກເດັດຂາດ ແລະທີ່ສຳຄັນ ມຶງຫ້າມເຂົ້າໄປຫຍຸ້ງເລື່ອງຂອງລູກກູກັບລູກມຶງອີກ... ຖ້າກູຮູ້ມື້ໃດ ມຶງຕາຍຄາຕີນກູແທ້!! ມຶງເຂົ້າໃຈບໍ່!!"

"ຂະ ເຂົ້າໃຈ" ພໍ່ຂອງເອກງຶກຫົວຊ້າໆຢ່າງເຂົ້າໃຈ ກ່ອນທີ່ພໍ່ຂ້ອຍກຽມຈະລຸກຫນີອອກໄປ ເມື່ອເຫັນວ່າທຸລະມັນຈົບແລ້ວ (ຫລືບໍ່ກະບໍ່ຮູ້) ແຕ່ພໍ່ຂອງເອກພັດທ້ວງໃສ່ລາວກ່ອນ

"ດຽວອ້າຍ!!"

"ແມ່ນຫຍັງ!!" ຫັນມາຖາມຢ່າງຫົວເສຍ

"ເອີ່... ແລ້ວເລື່ອງຂອງນ້າກັບລູກຂອງເຮົາເດ ອ້າຍຊິວ່າຈັງໃດ"

"ກູ ບໍ່ຂັດຂືນ" ເປັນປະໂຫຍກທີ່ລຽບໆ "ແຕ່ມັນກໍ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍກັບເອກ ຄ່ອຍໂລງໃຈຂຶ້ນມາແດ່ ສູຊິເຮັດຫຍັງ ກະເລື່ອງຂອງສູ!"

"ອະ ອື້ມ ສ່ວນ ເອີ່ ເລື່ອງຂອງພອນ ເຮົາ ຢາກຂໍໂທດ ທີ່ເບິ່ງແຍງລາວບໍ່ດີ" ບອກດ້ວຍສຳນຽງທີ່ຮູ້ສຶກຜິດ

"ມຶງບໍ່ຕ້ອງຂໍໂທດກູ ຄົນທີ່ຄວນຈະຂໍໂທດເປັນພອນຫລາຍກວ່າ!!" ສຸດຄວາມພໍ່ຂ້ອຍກໍ່ຍ່າງຫນີໄປທັນທີ ປ່ອຍໃຫ້ບັນດາລູກຫລານໆນັ່ງອຶ້ງກັນຢູ່ ແທນທີ່ຈະຫັນກັບມາອະທິບາຍເລື່ອງທຸກຢ່າງໃຫ້ມັນກະຈ່າງແຈ້ງກວ່ານີ້

"ດຽວກູກັບກ່ອນມີວຽກ" ພໍ່ຂອງເອກເວົ້າຂຶ້ນຕໍ່ຫລັງຈາກນັ້ນ ພ້ອມກັບຊິພາຮ່າງກາຍຂອງຕົນເອງອອກຈາກເຮືອນຂ້ອຍໄປ ແຕ່ວ່າເອກພັດທ້ວງຂຶ້ນກ່ອນ

"ດຽວອີ່ພໍ່ ແລ້ວເລື່ອງຂອງນ້າກັບເຮົາເດຊິເອົາແນວໃດຕໍ່ ລະ ລວມທັງເລື່ອງຂອງນ້ອງເຮົານຳ"

"ມຶງກະໄດ້ຍິນຫມົດແລ້ວເດວ່າມັນເປັນແນວໃດ໋!!"  ເມື່ອບໍ່ມີຫຍັງຈະເວົ້າຕໍ່ ລາວກໍ່ຫມຸນໂຕອອກໄປທັນທີ

ຫມາຍຄວາມວ່າເລື່ອງທຸກຢ່າງມັນສຳເລັດແບບງ່າຍໆ ແບບນີ້ເລີຍຕົວະ!!...

ແຕ່ເມື່ອເປັນດັ່ງນັ້ນ ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍຖືໂອກາດໃຫ້ທັງສອງປັບຄວາມເຂົ້າໃຈກັນເອງໂດຍທີ່ຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ຢາກຈະເຂົ້າໄປຫຍຸ້ງ

"ເອກ" ຂ້ອຍຫັນໄປຊື່ມຫູເຈົ້າໂຕຄ່ອຍໆ "ເຂົາວ່າອອກໄປດີກວ່າ ປ່ອຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກັນສອງຕໍ່ສອງດີກວ່າ

"ກະດີຄືກັນ...." ຫັນມາຊື່ມໃສ່ຫູຂ້ອຍຄືນ ກ່ອນຈະຫັນຫນ້າໄປເວົ້າທີ່ເຫລືອອີກສອງຄົນ "ເອີ່..... ອ້າຍເລ້ ດຽວຂ້ອຍອອກໄປເລາະຫລິ້ນ ເບິ່ງເຮືອນອ້າຍກ່ອນດີກວ່າ"

"ອື້ມ ຕາມສະບາຍ"

ເມື່ອອ້າຍຂ້ອຍກ່າວຈົບ ຂ້ອຍກໍ່ກຽມພາຂ້ອຍອອກໄປ ແຕ່ກ່ອນທີ່ຂ້ອຍຈະກ້າວຂາຍາງຫນີ ຂ້ອຍກໍ່ຮີບພາໂຕເອງເຂົ້າໄປຊື່ມໃສ່ຫູອາເລັກຄ່ອຍໆ ຈາກນັ້ນເຈົ້າໂຕກໍ່ຍິ້ມອອກມາຢ່າງມີເລດໃນ

ທັນວາ Part 

ພໍແຕ່ສອງຄົນນັ້ນຍ່າງອອກໄປ ມັນກໍ່ເຫລືອຖິ້ມໄວ້ພຽງແຕ່ຂ້ອຍສອງຄົນພວກຂ້ອຍ ພາຍໃຕ້ສະຖານະການທີ່ແສນຈະອຶດອັດ... ໃນເມືອອາເລັກແນວຫນ້າມາທີ່ຂ້ອຍດ້ວຍຫາງຕາເປັນໄລຍະໆ ມັນຄືຊິຄຽດໃຫ້ຂ້ອຍແຮງ ແນວທຳຂ້ອຍທຳລຳລາຍທຸກຢ່າງລົງ ພຽງເພາະຄວາມຢ້ານກົວ...

ເຖິງແມ່ນວ່າທັງສອງຝ່າຍຕ່າງກໍ່ໃຫ້ໂອກາດພວກຂ້ອຍ ແລະບໍ່ມີໃຜຄິດທີ່ຈະຂັດຂວາງ ແຕ່ເຫດການຕ່າງໆທີ່ຜ່ານມາ ມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູສະສຶກລະອາຍໃຈ ສະນັ້ນ ຂ້ອຍກໍ່ເລືອກທີ່ຈະຍ່າງຫນີ ດີກວ່າແລ່ນເຂົ້າຫາຄວາມຈິງ

"ດຽວ ຊິໄປໃສ" ອາເລັກຮ້ອງຖາມ ໃນຂະນະທີ່ກຳລັງພາຕົນເອງມາຈັບແຂນຂ້ອຍໄວ້

"ຊິຂຶ້ນໄປຫ້ອງ ປະ ປ່ອຍ" ຂ້ອຍເວົ້າທັງຖົກແຂນມັນອອກ ແລ້ວກໍ່ຄືເກົ່າ ຍ້ອນຂ້ອຍບໍ່ສາມາດຕ້ານແຮງຫມີຄວາມຄືມັນໄດ້

"ຫຶ ດີເລີຍ ຂ້ອຍກະຢາກຂຶ້ນໄປຫ້ອງນອນເຈົ້າຄືກັນ"  ສຸດຄວາມ ໂຕຂອງຂ້ອຍກໍ່ລອຍຂຶ້ນ ໂດຍທີ່ກຳລັງຢູ່ໃນອ້ອມເອິກຂອງອີກຝ່າຍແບບກະທັນຫັນ

"ເຮີ້ຍ ເຮັດຫຍັງນິ ປ່ອຍຂ້ອຍດຽວນີ້"

"ປ່ອຍແທ້ ຖ້າຮອດຫ້ອງເຈົ້າແລ້ວ ຫຶໆ" ມັນຫົວອອກມາຢູ່ໃນລຳຄໍ ສາຍຕາສຸດແສນເຈົ້າເລ່ປານເສືອກຳລັງຄຸບກວາງນ້ອຍ ແນມມາກັດເຊາະໃບຫນ້າຂອງຢ່າງບໍ່ວາງຕາ ເຊິ່ງມັນກໍ່ເປັນສັນຍາເຕືອນວ່າຂ້ອຍບໍ່ລອດມັນແນ່ນອນ

ປັ້ງ!! ສຽງປະຕູຖືກອັດລົງດ້ວຍແຮງມະຫາສານຂອງມັນ... ແຕ່ ດະ ດຽວກ່ອນ ມັນຮູ້ໄດ້ແນວໃດວະ ວ່າຫ້ອງນອນຂອງຂ້ອຍຢູ່ໃສ

"ຟືບ!!" ມັນໂຍນຂ້ອຍລົງຈາກນັ້ນເມື່ອກ້າວມາຮອດຕຽງ ໂດຍທີ່ບໍ່ລືມຈະໂດດເຂົ້າມາໂຄມໂຕຂ້ອຍໄວ້ ຈົນຫນ້າຂ້ອຍກັບມັນຫ່າງກັນບໍ່ເຖິງຄືບ ແລະໄດ້ສຽງຫາຍໃຈຂອງອີກຝ່າຍດັງສະຫມ່ຳເຫມີ

"ຖ້າເຈົ້າຊິເຮັດແບບມື້ກ່ອນຂ້ອຍຂໍສັ່ງຫ້າມ ເພາະເຮົາເລີກກັນອີກແລ້ວ" ຂ້ອຍເນັ້ນຍ້ຳໂດຍສະເພາະປະໂຫຍກສຸດທ້າຍ ແຕ່ເຈົ້າໂຕພັດຍິ້ມແບບກວນໆໃສ່

"ຫຶ ເລີກໄດ້ກະຮັກກັນໃຫມ່ໄດ້"

"ແຕ່ສຳຫລັບຂ້ອຍຮັກໄດ້ແຕ່ຄັ້ງດຽວ ຂ້ອຍບໍ່ມີກັບໄປຫາເຈົ້າອີກດອກ ຂ້ອຍບອກດ້ວຍສຽງທີ່ເດັດຂາດ" ຈົນມາຢຸດນິ່ງໃນຂະນະຫນຶ່ງ

"ຂ້ອຍກະຄືກັນ ຮັກໄດ້ຄັ້ງດຽວ ແລະຕະຫລອດໄປ" ອາເລັກຈ້ອງເຂົ້າມາໃດດວງຕາຂ້ອຍຢ່າງເລິງເຊິງ ເປັນຜົນໃຫ້ຂ້ອຍຕ້ອງຫັນຫນ້າຫນີ ເພື່ອຫລົບຫລີກສາຍຕາຂອງມັນ

"ຖ້າຊິມາເວົ້າເລື່ອງບໍ່ມີສາລະແບບນີ້ ເຈົ້າກະກັບໄປດີກວ່າ"

"ບໍ່ ຂ້ອຍບໍ່ກັບ!"! ອາເລັກຈັບຫນ້າຂ້ອຍໃຫ້ຫັນໄປຈ້ອງຕານຳມັນ ຖ້າຂ້ອຍຍັງທັນຄືນດີນຳເຈົ້າເທື່ອນ໊ະ

"ເຊົາເທາະ  ເລື່ອງຂອງເຮົາມັນຈົບໄປແລ້ວ" ຂ້ອຍເນັ້ນຍ້ຳຄວາມສຳຄັນຂອງພວກຂ້ອຍອີກຄັ້ງ

"ມັນຍັງບໍ່ຈົບ ຖ້າເຈົ້າຖອຍຫນີຂ້ອຍອອກໄປ...... ຮູ້ບໍ່ ເວລາທີ່ເຈົ້າບອກວ່າຫມົດຂ້ອຍນະ ປານມີຄົນເອົາໄມ້ອັດມາຟາດຫົວຂ້ອຍໃຫ້ຕາຍຄາທີເລີຍ......... ມັນເຈັບ ເຈັບຈົນເກືອບຫາຍໃຈບໍ່ອອກ ໂດຍສະເພາະເວລາທີ່ເຈົ້າຢູ່ກັບຄົນອື່ນມື້ນັ້ນ.... "

ຂ້ອຍມິດ ແລ້ວຟັງມັນຢ່າງຕັ້ງໃຈ..... ແມ່ນແລ້ວ ທີ່ຂ້ອຍທຳຮ້າຍມັນເຈັບປວດປານຄົນປານຕາຍ ແຕ່ມັນຄືຊິບໍ່ຮູ້ດອກວ່າຂ້ອຍກະຮູ້ສຶກບໍ່ຕ່າງຫຍັງກັບເຈົ້າໂຕເລີຍ

"ຂ້ອຍຍັງບໍ່ຮູ້ເລີຍວ່າ ຈະໃຊ້ຊີວິດຕໍ່ໄປໄດ້ຈັງໃດ ໃນເວລາບໍ່ມີເຈົ້າ ຄືຫລາຍມື້ທີ່ຜ່ານມາ... ​ເວລາຂອງຂ້ອຍມັນຜ່ານໄປຊ້າໆ ແລະທໍລະມານທີ່ສຸດ ເມື່ອເຫັນເຈົ້າເວົ້າວ່າຫມົດໃຈໃຫ້ກັນ ມັນເລີຍເຮັກໃຫ້ຂ້ອຍນອນບໍ່ຫລັບ ກິນເຂົ້າບໍ່ລົງ ຢູ່ບໍ່ຢູ່ກະໄຫ້ອອກມາ ຍ້ອນວ່າຄິດຮອດເຈົ້າທີ່ສຸດ"

ຂ້ອຍງຽບອີກຄັ້ງ ແລ້ວເບືອນຫນ້າໄປທາງອື່ນແທນ ເຮັດເຫມືອນພະຍາຍາມຈະບໍ່ສົນໃຈອີກຝ່າຍ ແຕ່ຈັງໃດ ຂ້ອຍກໍ່ຫັກຫ້າມໃຈຕົວເອງບໍ່ໄດ້ຢູ່ດີ ໃນເມື່ອຂ້ອຍຍັງຮັກແລະຄິດຮອດມັນຢູ່ສະເຫມີ

"ງຽບແບບນີ້ແປວ່າເຈົ້າຫມົດໃຈໃຫ້ຂ້ອຍແທ້ໆແມ່ນບໍ່" ອາເລັກເອີ່ຍແບບຕັດເພີ້ "ທຳອິດຂ້ອຍຄິດວ່າເຈົ້າຮັກຂ້ອຍຢູ່ ແຕ່ຕອນຂ້ອຍເຂົ້າໃຈແລ້ວ ຂ້ອຍເຂົ້າໃຈອີ່ຫລີ ຊັນຂ້ອຍຊິບໍ່ຫຍຸ້ງນຳເຈົ້າອີກ" ສຸດຄວາມ ອາເລັກກໍ່ເດັ້ງໂຕຂຶ້ນຄ່ອຍໆ ກ່ອນຈະກ້າວຂາຍ່າງອອກໄປ

ແຕ່ເມື່ອເຈົ້າໂຕຍ່າງຮອດປະຕູ ມັນກໍ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍລຸກຂຶ້ນທັນທີ ແລ້ວກໍ່ພາຮ່າງກາຍທີ່ເປັນຂອງອາເລັກຕະຫລອດ ແລ່ນໄປກອດແອວທາງຫລັງເຈົ້າໄວ້ແຫນ້ນໆ ເພື່ອເປັນການປະກາດໃຫ້ອີກຝ່າຍວ່າ ຂ້ອຍຂາດມັນໄປບໍ່ແທ້ໆ

"ຮຶກ ຂ້ອຍຂໍໂທດ ຮຶກ ຢ່າໄປໄດ້ບໍ່" ອາເລັກແກະແຂນຂ້ອຍອອກຄ່ອຍໆ ກໍ່ຈະຫມຸນໂຕມາເຊັດນ້ຳໃຫ້ຂ້ອຍຢ່າງອ່ອນໂຍນ

"ບອກແລ້ວແມ່ນບໍ່ວ່າຢາໄຫ້ ຂ້ອຍອົດເຫັນນ້ຳຕາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ນະ"

"ຮຶກ" ຂ້ອຍງຶກຫົວແລ້ວເຊັດນ້ຳຕາແບບລວກໆ "ຂ້ອຍຊິບໍ່ໄຫ້ອີກແລ້ວ ຂ້ອຍສັນຍາ"

"ໂດຍໆ ຂອບໃຈ ແລະທີ່ເຈົ້າບອກວ່າ ບໍ່ໃຫ້ຂ້ອຍໄປຈາກເຈົ້ານະ ຂ້ອຍບໍ່ມີທາງເຮັດແບບນັ້ນດອກ ນອກຈາກ ເຈົ້າຫມົດຮັກຂ້ອຍແລ້ວເທົ່ານັ້ນ"

"ບໍ່ມີທາງ ຂ້ອຍບໍ່ມີທາງຫມົດຮັກເຈົ້າ" ຂ້ອຍທັງງຕອບທັງແກວ່ງຫົວ ເຊິ່ງທ່າທາງເຮັດໂຕເອງປານເດັກນ້ອຍຂອງຂ້ອຍ ມັນກໍ່ເປັນຜົນໃຫ້ຄົນທີ່ຢູ່ຕໍ່ຫນ້າຍິ້ມອອກມາຈາງໆ

"ດີໃຈເວີ້ຍ ທີ່ຍັງໄດ້ຍິນຄຳວ່າຮັກຂອງເຈົ້າອີກນະ.... ນຶກວ່າຊາດນີ້ຊິບໍ່ໄດ້ຍິນອີກແລ້ວໃດນິ"

"ເວີ້ແລ້ວ!"

"ຮາໆໆ ກະແທ້ຫັ້ນແລະ ອື່ມ........ ວ່າແຕ່ເລື່ອງຂອງເຮົາເອົາເປັນວ່າຈັດການປັນຫາຮຽບຮ້ອຍເນ໊າະ"

"ອຶ້ມ"

"ແຕ່ຂ້ອຍຍັງມີເລື່ອງຫນຶ່ງຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຈັດການເທື່ອ"

"ເລື່ອງຫຍັງ ອ່ຽງຫນ້າຖາມດ້ວຍຄວາມຢາກຮູ້"

"ເລື່ອງ Sex!!"

“>__<”

.

.

.

ສຸດທ້າຍເລື່ອງຂອງສອງຄົນນີ້ກໍ່ລົງເອີ່ຍດ້ວຍດີ

ບໍ່ຄິດເລີຍແມ່ນບໍ່ສອງຄອບຄົວນີ້ຊິບັງເອີນອີ່ຫຍັງປານນັ້ນ