ບາງທີເຣົາເຄີຍຄິດວ່າ ເປັນຫຍັງເຣົາຈື່ງເລືອກເກິດບໍ່ໄດ້, ເປັນຫຍັງຈື່ງບໍ່ງາມບໍ່ຫຼໍ ຄືກັບຄົນນັ້ນຄົນນີ້ເປັນຫຍັງເຣົາຈື່ງບໍ່ເກິດມານັ່ງສັ່ງ ຄືກັບລູກເສດຖີ່ບາງຄົນ, ເປັນຫຍັງຈື່ງບໍ່ເກິດມາມີຄວາມສາມາດພີເສດສຸດມີຄວາມສາມາດເລິດລຳ ສະຫຼາດໄອຄິວສູງຄືອັດສະຮີຍະບາງຄົນ

ແລະຈິນຕະນາການອີກຫຼາຍໆຢ່າງທີ່ເຣົາບອກຕົວເອງວ່າເຣົາບໍ່ເທົາທຽມກັບຄົນອື່ນແຕ່ໃຜຈະຣັບປະກັນໄດ້ວ່າ...

ຖ້າເຣົາເລືອກເກິດໄດ້ແທ້ເລືອກເປັນແບບທີ່ເຣົາຕ້ອງການໄດ້ແທ້ເຣົາຈະມີຄວາມສຸກສົມຫວັງໃນທຸກສິ່ງທີ່ປາຖະໜາມະນຸດທຸກຄົນເກິດມາຕ່າງຕ້ອງ

ຣູ້ຈັກຄວາມສຸກແລະຄວາມທຸກພຽງແຕ່ຕ່າງມຸມກັນເທົານັ້ນເມື່ອເຣົາຝ່າລົມມໍລະສຸມຂອງຊີວິດຈົນມີລົມຫາຍໃຈທີ່ຍາວນານມາຈົນເຖິງວິນາທີນີ້ໄດ້ຈົງມີໃຈວ່າ ເຣົາກໍ່ໜື່ງເໜືອນກັນມີຄົນຫຼາຍໆຄົນທີ່ຍ່ອມແພ້ຕໍ່ສົງຄາມຊີວິດຂໍພ່ຽງແຕ່ເຣົາຈະບໍ່ເປັນໜື່ງໃນຄົນເຫຼົານັ້ນຈຸດນຸ່ງຫມາຍທີ່ສວຍງາມໃນຊີວິດເກືບທຸກຄົນທີ່

ຢ່າກກ້າວໄປຣອດແຕ່ລະຫວ່າງທາງທີ່ກ້າວຕ່າງຫາກທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດເປັນເວລາທີ່ເຣົາເກັບກຽວປະສົມການທັງຄວາມສົມຫວັງແລະຜິດຫວັງຄົນເຂົ້າກັນໃຫ້ເປັນ

ລົດຊາດຂອງຊີວິດເປັນເວລາທີ່ເຣົາຈະໄດ້ສ້າງຊີວິດໃຫ້ມີຄຸນຄ່າທັ້ງຕໍ່ຕົນເອງແລະຕໍ່ຜູ້ອື່ນຄວາມຫມາຍທີ່ແທ້ຈີ່ງຂອງຊີວິດຢູ່ບອນນີ້ຕ່າງຫາກບໍ່

ແມ່ນຄວາມສົມບູນແບບໄປໝົດທຸກຢ່າງ.