ເມືອຕອນທ້າວນ້ອຍXXXXຍັງນ້ອຍ ພໍ່ແມ່ຂອງລາວມີໃຫ້ເກຶອບທຸກສີງທຸກຢ່າງທີ່ຕ້ອງການ

ຈົນເມືອລາວໄດ້ປະມານ13-14ປີ ລາວຈື່ງໃດ້ຫຼົງຜິດໄປເສບຢາ ຍ້ອນພໍແມ່ເອົາໃຈຫຼາຍໂພດ

ລາວໃດ້ຮັບອຸບັດຕິເຫດ ລົດຈັກລົ້ນ ນອນຢູ່ໂຮງໝໍ3ມື້ ຈື່ງຟື້ນ.

ຫຼັງຈາກມື້ນັ້ນເປັນຕົ້ນມາທ້າວນ້ອຍຈື່ງໃດ້ເຂົ້າໃຈວ່າຄວາມສຸກເມຶອກ່ອນນັ້ນ

ເປັນພຽງຄວາມຫຼົງ ທີເກຶອບເຮັດໃຫ້ຊີວີດຂອງລາວດັບລົງ

ນັບແຕ່ມື້ນັັ້ນເປັນຕົ້ນມາລາວຈືງເລີມຕົ້ນຊີວີດໄຫມ່  ໂໂດຍການໃຊ້ຊີວີດທຸກເວລາໃຫ້ມີຄ່າ ບໍ່ຫຼີ

ເຖີງວ່າຊີວີດຂອງທ້າວນ້ອຍXXXXຈະແຕກຕ່າງຈາກໄວ້ລຸ້ນຄົນອຶ່ນໆ

ແຕ່ວ່າລາວບໍເຄິຍຄິດນ້ອຍໃຈໃນຊີວີດຂອງລາວເລີຍ ແຕ່ກົງກັນຂ້າມ

ເມືອໃດທີລາວໃດ້ຢູ່ກັບຄອບຄົວລາວ    ລາວຈະມີຄວາມສຸກຢ່າງຊອກສິ່ງໃດປຽບບໍ່ໃດ້

ລາວໄດ້ບອກຂ້ອຍວ່າ“ໃຫ້ເຈົ້າຄິດດີໆເດິວ່າຄວາມສຸກທີເຈົ້າມີນັ້ນມັນເປັນຄວາມສຸກຫຼືຄວາມຫຼົງ“

ແລະຢ່າສຸໄດ້ແຕ່ຄິດ   ແຕ່ຈົ່ງລົງມືເຮັດໂລດ ເພາະມື້ນີ້ອາດມີຄວາມສຸກແຕ່ມື້ອື່ນອາດບໍມີຊີວີດ“

                             ( ນີ້ແຫຼະຊີວິດຂອງທ້າວນ້ອຍXXXX )

            ຂໍອະໄພເດິຖ້າໃຜຊື່ນ້ອຍXXXX  ແລະຂໍອະໄພຖ້າສະກົດຄຳໃດບໍຖືກ