ພະຄຸນຂອງແມ່ມີມາກມາຍເກີນກວ່າທີ່ລູກຈະບັນລະຍາຍໄດ້ຫມົດ ແມ່ເປັນຜູ້ໃຫ້ກຳເນິດ ຕັ້ງແຕ່ລູກ
ຍັງຢູ່ໃນຄັນຂອງແມ່ ແມ່ຈະຖະນຸຖະຫນອມກ່ອມກ້ຽງລ້ຽງດູ ແມ່ໄປໃສກໍ່ຫອບຫິ້ວເອົາລູກທີ່ຢູ່ໃນທ້ອງ
ໄປນຳຕະຫລອດເວລາ ເວລາເຮັດວຽກກະບໍ່ສະດວກ ແຕ່ແມ່ກໍ່ຍັງທົນ ເພື່ອລູກຂອງແມ່ຈະໄດ້ສະບາຍ
ໃນຄັ້ງທຳແລກທີ່ລູກໄດ້ມືນຕາເຫັນໂລກ ລູກມອງບໍ່ເຫັນໃຜນອກຈາກແມ່ ແມ່ ຄ່ອຍໆ ປະຄອງລູກ ມາ
ແນບກອດກັບອົກໄວ້ ລູກມີຄວາມອົບອຸ່ນເຫລືອເກີນ
ແມ່ເປັນຄູຄົນທຳອິດຂອງລູກ ທີ່ສອນໃຫ້ລູກຍ່າງ ສອນໃຫ້ລູກຮູ້ຈັກຄວາມດີ ຄວາມຊົ່ວ ສິ່ງໃດຖືກ ສິ່ງໃດຜິດ ແມ່ຈະເປັນຜູ້ສອນ
ແມ່ເປັນເພື່ອນເວລາລູກເຫງົາ ແມ່ກໍ່ຄອຍເລ່ນກັບລູກ ເມື່ອເວລາລູກຫິວແມ່ກໍ່ຫາມາໃຫ້ລູກກິນ
ເມື່ອຍາກລູກເຈັບໄຂ້ບໍ່ສະບາຍ ແມ່ກໍ່ຈະເປັນຫມໍໃຫ້ລູກ ແມ່ຈະຄອບເບີ່ງແຍງທຸກຢ່າງ ແລະແມ່ເຮັດໃຫ້
ລູກໄດ້ທຸກຢ່າງ ເມື່ອເຫັນລູກເຈັບ ນ້ຳຕາແມ່ກໍ່ໄຫລ ແລະເວົ້າກັບລູກວ່າ: ຖ້າສາມາດປ່ຽນໃຫ້ແມ່ໄດ້
ແມ່ຈະເຈັບແທນລູກ. ວັນທີ່ລູກຈະເຂົ້າໂຮງຮຽນເປັນວັນທີ່ແມ່ພູມໃຈຫລາຍທີ່ສຸດ ທີ່ເຫັນລູກຂອງແມ່
ເຂົ້າໂຮງຮຽນ ເມື່ອລູກໄດ້ຮຽນໃນຊັ້ນສູງ ໆ ແມ່ກໍ່ພະຍາຍາມເກັບອອມເງີນທີ່ແມ່ຫາມາໄດ້ ສົ່ງໃຫ້
ລູກຂອງແມ່ຮຽນຈົນຈົບ ແມ່ຫວັງວ່າລູກຂອງແມ່ຈະມີອານາຄົດທີ່ດີ ມີການສືກສາທີ່ດີ ເວລາທີ່ລູກ
ເຮັດຜິດ ແມ່ບໍ່ເຄີຍຮ້າຍດ່າ ແມ່ຈະຄ່ອຍໃຫ້ແຕ່ຄຳປືກສາ ອະທິບາຍວ່າ ຢ່າງນີ້ດີ ຢ່າງນັ້ນບໍ່ດີນະ
ແມ່ເປັນທະຄານຂອງລູກ ເວລາທີ່ລູກບໍ່ມີເງີນ ຕ້ອງການໃຊ້ເງີນ ແມ່ນວ່າແມ່ຈະບໍ່ມີເງີນ ແມ່ກໍ່ຈະ
ຫາມາໃຫ້ລູກຢ່າງເຕັມໃຈ ທຸກສິ່ງທີ່ລູກໄດ້ ທຸກຢ່າງທີ່ລູກມີ ແມ່ຈະເປັນຜູ້ຫາມາໃຫ້ຢ່າງຍິ້ມແຍ້ມ
ແມ່ເປັນຜູ້ເຮັດໃຫ້ລູກເກີດ ໃຫ້ລູກເປັນຄົນດີ ລູກຈະຂໍຕອບແທນບຸນຄຸນຂອງແມ່ ລູກຈະຕອບ
ແທນແມ່ ລ້ຽງດູແມ່ ຈະຊ່ວຍແມ່ທຸກຢ່າງທີ່ສາມາດທຳໄດ້ ລູກຂໍໃຫ້ສັນຍາ
ອະໄພສະເຫມີ
ພະຄຸນແມ່ເລີດລ້ຳ ລູກຈົດຈຳ ໃນດວງໃຈ
ແຕ່ນ້ອຍຈົນເຕັບໃຫຍ່ ບໍ່ມີໃຜ ມາປຽບປານ
ສົ່ງລູກໃຫ້ສືກສາ ຮຽນວິຊາ ຂຽນແລະອ່ານ
ລູກເຈັບແມ່ພະຍາບານ ຫາກລູກພານ ແມ່ໃຫ້ອະໄພ

ເຖີງລູກຮັກ
ພໍ່ແມ່ບໍ່ມີເງີນທອງຈະກອງໃຫ້
ຈົ່ງຕັ້ງໃຈ ພາກພຽນຮຽນຫນັງສື
ຫາວິຊາຄວາມຮູ້ເປັນເຄື່ອງມື
ເພື່ອຢືດຖື ເອົາໄວ້ໃຊ້ລ້ຽງກາຍ
ພໍ່ແມ່ມີແຕ່ຈະແກ່ເຖົ້າ
ຈະລ້ຽງເຈົ້າເລື້ອຍໄປນັ້ນຢ່າຫມາຍ
ໃຊ້ວິຊາລ້ຽງຕົນໄປຈົນຕາຍ
ເຈົ້າສະບາຍພໍ່ແມ່ກະຊື່ນໃຈ
.....................................
ເຖີງພໍ່ຈົນທົນໄດ້ບໍ່ທຸກຫນັກ
ເທົ່າລູກຮັກ ປະພຶດຕົນເປັນຄົນຊົ່ວ
ລູກຈັກຄົນທົນລ້ຽງໄດ້ບໍ່ຫມອງມົວ
ບໍ່ໂສກເສົ້າເທົ່າລູກຕົວຊົ່ວລະຍຳ
..........................................
ຄວາມຫວັງຂອງພໍ່ແມ່ກ່ອນຕາຍ
ຍາມແກ່ເຖົ້າຫວັງໃຫ້ເຈົ້າເຂົ້າຮັບໃຊ້
ຍາມປວ່ຍໄຂ້ຫວັງໃຫ້ເຈົ້າເຂົ້າຮັກສາ
ຍາມເມື່ອເຖີງຄາວຕາຍວາຍຊີວາ
ຫວັງລູກມາຊ່ວຍປິດຕາ ຍາມຊິ້ນໃຈ
....................................................
ພຣະຄຸນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່
ຈະເອົາໂລກມາເປັນປາກກາ
ຈະເອົາຟ້າມາເປັນກະດາດ
ຈະເອົາມະຫາສະມຸດມາເປັນນ້ຳມືກ
ຈະມາຂຽນຈົນເຕັມຫມົດແຜ່ນຟ້າແຜ່ນດີ ກໍ່ຍັງບໍ່ສາມາດພັນລະນາ ພຣະຄຸນຂອງພໍ່ແມ່ທີ່ມີຕໍ່ລູກ
ໃຫ້ຫມົດໄດ້
............................................................................................................................
ລູກຮັກພໍ່ແມ່
ລູກຄຳນຶງເຖີງພຣະຄຸນຂອງພໍ່ແມ່
ນືກເຖີງແນ້ ພຣະຄຸນທ່ານນັ້ນໃຫຍ່ຫລວງ
ຍິງຄິດໄປ ໃຈຍິງອ່ອນສະທອນຊວງ
ນ້ຳຕາລ້ວງໄຫລຄໍຫລໍ້ລູກຕາ
ຕັ້ງແຕ່ນີ້ລູກຈະມີສະຕິຫມັ້ນ
ທຸກຄືນວັນລູກຈະຄິດໃສ່ຈິດຫນາ
ບູຊາພໍ່ແມ່ປະທັບໄວ້ໃນອຸລາ
ຈວບຊີວາຊິ້ນໄປ ບໍ່ຂໍລືມ