ອານິສົງ 5 ຂອງພິກສຸ ທີ່ໄດ້ຈາກການກະຖິນ

ບົດຄວາມບົດນີ້ ຈະເວົ້າເລື້ອງກະຖິນ  ກະຖີນ ໃນບົດຄວາມນີ້ ບໍ່ແມ່ນຊື່ຜັກຊິດຫນື່ງ ທີ່ໃຊ້ໄວ້ກິນກັບປົ່ນ ອັນນັ້ນແຜ່ນຜັກກະຖິນ

ແຕ່ກະຖິນໃນຄວາມຫມາຍນີ້ຄື ຜ້າກະຖີນ ຫລື ບາງພາກຂອງລາວເອີ້ນວ່າ ຜູ້ຈີວອນ  ຊື່ງກະຖິນ ຈະມີກຳຫນົດທອດໄດ້ຕາມການ ຄື ຊວງອອກພັນສາແລ້ວ

ແລະວັດຫນື່ງ ສາມາດທອດໄດ້ ຄັ້ງດຽວ  

ອານິສົງ 5 ຂອງພິກສຸ ທີ່ໄດ້ຈາກການກະຖີນ ຄື:

1. ໄປໃສບໍ່ຕ້ອງບອກພິກສຸກ ຮູບອື່ນ ຕາມຄວາມໃນສິກຂາບົດທີ່ 6 ອະເຈລກວັກ ປາຈິດຕີຍະກັນ

2. ໄປໃສບໍ່ຕ້ອງນຳໄຕຣຈີວອນໄປຄົບສຳຫລັບຕາມສິກຂາບົດທີ່ 2 ຈີວອນວັກ ນິດສັກຄີຍະກັນ

3. ສັນອາຫານຮ່ວມກຸ່ມໄດ້ຕາມສິກຂາບົດທີ 2  ໂພຊນະວັກ ປາຈິດຕີຍກັນ

4. ເກັບຈີວອນໄວ້ໄດ້ຫລາຍຕົວຕາມຕ້ອງການໂດຍບໍ່ຕ້ອງວິກັບ (ຄື ທຳໃຫ້ເປັນສອງເຈົ້າຂອງ) ຕາມສິກຂາບົດ 4 ຈີວອນວັກ ນິສັກຄີຍະກັນ

5. ຜ້າທີ່ເກີດຂື້ນໃນວັດນັ້ນເປັນຂອງທ່ານ ຄື ທ່ານມີສິດໄດ້ຮັບສ່ວນແບ່ງ ພິກສຸເຂດອື່ນມາກໍ່ບໍ່ມີສິດ

ມະຕິກາແປດ

ຊົງສະແດງມາຕິກາ ຄື ແມ່ບົດ ຫລື ຂໍ້ກຳຫນົດໃນການເດາະກະຖິນ (ຄື ເລິກ ຫລື ຮື້ໄມ້ສະດຶງອອກໄດ້) ຮ່ວມມີ 8 ປະການຄື

1. ເດີນທາງໄປທີ່ອື່ນບໍ່ຄິດຈະກັບມາ

2. ທຳຈີວອນເສັດແລ້ວແລ້ວ

3. ຕັ້ງໃຈເລິກເລື້ອງການທຳຈີວອນ

4. ຈີວອນທີ່ກຳລັງທຳຢູ່ ທຳເສຍ ຫລື ຫາຍໄປ

5. ດ້ວຍໄດ້ຍິນຂ່າວ ຄື ທ່ານຈາກໄປດ້ວຍຄິດຈະກັບມາອີກ ແຕ່ໄດ້ຍິນຂ່າວວ່າໃນວິດທີ່ທ່ານຢູ່ເຂົາເລິກທຳກັນແລ້ວ

6. ດ້ວຍຫມົດຫວັງ ຄື ຫວັງວ່າຈະໄດ້ຈີວອນ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ສົມຫວັງ

7. ຢູ່ນອກເຂດສີມາ ຄືຄິດຈະກັບມາທີ່ວັດນັ້ນ ຈົນຫມົດສະໄຫມຂອງກະຖິນ

8. ເລິກກະຖິນພ້ອມກັບພິກສຸທັງຫລາຍ ຄື ເມື່ອພົ້ນກຳຫນົດກໍ່ເປັນອັນເລິກກະຖິນຮ່ວມກັນ