ຈະເລີນພອນທ່ານທີ່ອ່ານທັງຫລາຍ   ພວກເຮົາທັງຫລາຍຄົງບໍ່ມີໃຜປະຕິເສດການສືກສາຫລື ຄວາມຮູ້   ເພາະການມີວິຊາຄວາມຮູ້ ເຫມືອນມີຊັບຢູ່ນັບແສນ

ເຊັ່ນ ຄຳທີ່ສຸພາສິດທີ່ວ່າ:  ຫິບທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍເງີນທອງ ຍັງບໍ່ເທົ່າກັບຫົວສະຫມອງ ທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຮູ້. ການສືກສາຮ່ຳຮຽນ ຫລື ສືກສາຮຽນຮູ້ ເປັນສິ່ງທີ່

ດີ ແຕ່ສິ່ງສຳຄັນໃນບົດຄວາມນີ້ ທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຢາກເວົ້າ ຄື ເຮົາຮຽນ ເຮົາສືກສາ ເພື່ອຫຍັງ  ສືກສາເພື່ອຮູ້  ແລ້ວນຳເອົາຄວາມຮູ້ທີ່ຮຽນມານຳໃຊ້ໃຫ້ເກີດປະໂຍດ

ໃນການດຳເນີນຊີວິດ ເພື່ອໃຫ້ເກີດຄວາມ ກ້າວຫນ້າແລະຜາສຸກ  ແບບນີິ້ລະດີ    ແຕ່ຖ້າເຮົາຮຽນມາເພື່ອອວດ ເພື່ອໂຊ  ເພື່ອຮຽກຮ້ອງຄວາມສົນໃຈ ຈາກ ສາວ ໆ  ຫນຸ່ມ ໆ  ຫລື ເພື່ອນຳຄວາມຮູ້ມາຂົ່ມຂູ່ຄົນອື່ນ ທີ່ເຂົາບໍ່ຮູ້ນັ້ນ  ເປັນສິ່ງທີ່ບໍ່ຫນ້າທຳ ແລະພຶດຕິກຳແບບນີ້  ບໍ່ສົມກັບວ່າຜູ້ຮູ້ ຫລື ຜູ້ມີການສືກສາ 

ມັນຈະເຂົ້າຄຳວ່າ   ຄວາມຮູ້ຖ້ວມຫົວເອົາຕົວບໍ່ລອດ .  ເຮົາຈະຮຽນວິຊາໃດ ກໍ່ຕາມ  ມຫາລັຍໃດກໍ່ ຕາມ ຫລືຈະຈ່າຍຄ່າເທີມແພງແສນແພງ ກໍ່ບໍ່ສຳຄັນ

ຖ້າເຮົາຮຽນຈົບແລ້ວ ເຮັດວຽກບໍ່ເປັນ  ບໍ່ສາມາດນຳເອົາຄວາມຮູ້ມາໃຊ້ໃຫ້ເກີດຄວາມຜາສຸກກັບຕົນເອງໄດ້  ຫລື ເມື່ອມີປັນຫາ ແກ້ໃຂບໍ່ເປັນ 

ຈຸດປະສົງຂອງການຮຽນ ຄື ເພື່ອຮູ້   ຂ້າພະເຈົ້າເຫັນຄົນຫລາຍຄົນ  ແຕ່ກະບໍ່ເປັນຫມົດທຸກຄົນ  ທີ່ມັກອວດໂອ້   ເຮົາສືກສາເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊີວິດເຮົາສູງຂື້ນ

ຫລືຕ່ຳລົງ   ການຮຽນຈະຕ້ອງຮຽນທັງສອງຢ່າງ ຄື ວິຊາອາຊີບ  ແລະວິຊາຊີວິດ 

- ວິຊາອາຊີບ ຄື ສິ່ງທີ່ຈະນຳໄປໃຊ້ໃຫ້ຊີວິດກ້າວຫນ້າ  ແລະຜາສຸກ

- ວິຊາຊີວິດ ຄື ກິຣິຍາມາລະຍາດ  ຈິດໃຈເຍືອກເຢັນ ຄວາມອ່ອນນ້ອມຖ່ອມຕົນ ແລະສາມາດເຂົາກັບຄົນໄດ້ ໂດຍບໍ່ລັງກຽດ

ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍມີປະສົບການພໍຈະເລົ່າໃຫ້ຟັງ ສຳກ່ຽວກັບຜູ້ທີ່ຮຽນສູງ  ຂ້າເຈົ້າເຄີຍຮູ້ຈັກຄົນໄປຮຽນໄທຍ   ໄປໄດ້ ປີກວ່າກັບມາບ້ານ ເວົ້າລາວເກືອບບໍ່ເປັນ

ກິນເຂົ້າຫນຽວບໍ່ໄດ້  ເຫັນສິ່ງສະຖານທີ່ທີ່ຕົນເຄີຍອາໃສແຕ່ກ່ອນ ເປັນບ່ອນ ສົກກະປົກ ຫນ້າເບື່ອຫນ່າຍ   ເວົ້າອອກມາກໍ່ແດງແຕ່ວິຊາການໂດຍບໍ່ເບີ່ງຈຳ

ນວນຜູ້ທີ່ຟັງ  ຫລື ຄວາມຮັບຮູ້ຂອງຄົນ   ເວົ້າເພື່ອຮຽກຮ້ອງ ຄວາມສົນໃຈ  ຫລື ເວົ້າອີກຢ່າງຫນື່ງ ຢ້ານທີ່ແຕ່ຄົນອື່ນບໍ່ຮູ້ວ່າຕົນເອງໄປຮຽນໄທຍມາ

ອັນນີ້ເປັນບາງຄົນ  ສ່ວນນ້ອຍທີ່ມີພຶດຕິກຳແບບນີ້   ຂ້າພະເຈົ້າເອງ ກໍ່ໄປຮຽນໄທຍເຊັ່ນກັນ     ຫລື ບາງຄົນໄປຮຽນຕ່າງປະເທດ  ບໍ່ວ່າຈະເປັນໄທຍ ຫລື ວຽດນາມ ຫລື ລາຍປະເທດ  ກໍ່ຕາມ ບາງຄົນມັກເປັນໃດ  ເປັນດັ່ງທີ່ຂ້ອຍວ່າມານັ້ນລະ   ເຫມືອນກະໄຫມຫລາຍປີກ່ອນ  ຄົນໄທໃຕ້ ໄປວຽກຈັນ ສາມວັນ

ປາກຫນ້ວງ  ເວົ້າໄທໃຕ້ບໍ່ເປັນ   ອັນນີ້ກໍ່ຫນ້າຄິດນໍ 

ຂ້າເຈົ້າມີເລື້ອງຫນື່ງຈະເລົ່າສູ່ຟັງອີກ  ມີນັກສືກສາຄົນຫນື່ງ ໄປຮຽນຕ່າງປະເທດ   ຮຽນຈົບ 4 ປີ ກັບມາລາວ   ບ້ານຂອງລາວຢູ່ພາກໃຕ້ ເຂດສີ່ພັນດອນ

ພໍລົງຍົນເດີນວັດໃຕ ລາວກໍ່ຕໍ່ລົດມາປາກເຊ ແລະເມືອງໂຂງຕາມລຳດັບ  ໃນໃຈຂອງລາວຄິດສະເຫມີວ່າ   ກູຮຽນສູງແລ້ວຢາກຢາກໃຊ້ຄວາມຮູ້ ທີ່ສຸດຕອນນີ້

ກ່ອນຈະໄປເຖີງບ້ານລາວ  ຈະຕ້ອງຂ້າມນ້ຳຂອງໄປສູ່ອີກຝັງຫນື່ງ   ລາວກໍ່ລົງເຮືອຮັບຈ້າງພາຍຂ້າມຟາກ  ຄົນຮັບຈ້າງພາຍເຮືອເປັນຄົນເຖົ້າອາຍຸປະມານ 60 ປີ  ພໍຕົກລົງຣາຄາແລ້ວ  ຄົນພາຍເຮືອກໍ່ພາຍເຮືອອອກໄປ  ຫລັງຈາກເຮືອອອກຈາກຝັ່ງ  ຫນຸ່ມນັກສືກສາເມືອງນອກ  ກໍ່ເກີດຄວາມຮ້ອນວິຊາທີ່ຮຽນມາ  ບໍ່ໃຜສິເປັນຄູ່ສົນທະນາ ກໍ່ມີແຕ່ຊາຍເຖົ້າຄົນນີ້   ຫນຸ່ມນັກສືກສານອກ ກໍ່ເລີ້ມຖາມຄົນພາຍເຮືອວ່າ:

ລຸງ ໆໆ   ລຸງພາຍເຮືອຢູ່ນີ້ ລຸງຮູ້ບໍວ່າ  ປີນີ້ລັດທະບານລາວຈະມີນະໂຍບາຍແນວໃດ ເພື່ອພັດທະນາປະເທດໃຫ້ຈະເລີນກ້າວຫນ້າແລະຫລຸດພົ້ນຈາກຄວາມ

ຍາກຈົນ?   ລຸງຕອບວ່າ    ອ້າຍເອີຍ ພໍ່ໃຫຍ່ບໍ່ຮູ້ດອກ   ພໍ່ໃຫຍ່ປໍ 4 ຍັງບໍ່ຈົບ   ຮູ້ແຕ່ເຮັດແນວໃດ ສິພາຍເຮືອໃຫ້ຮອດຝັງໄວ້ ແລ້ວຈະໄດ້ຮັບເງີນ.

ຫນຸ່ມນັກສືກສານອກ ເວົ້າຕໍ່ໄປວ່າ ລຸງ ເປັນຄົນລາວໄດ້ແນວໃດ ບໍ່ຮູ້  ລຸງຮູ້ບໍ ອາຍຸຂອງລຸງຫນ້າຈະຫມົດໄປ20  ເປີເຊັນແລ້ວໃດ   ລຸງງຽບ.

ພາຍເຮືອໄປອີກຫນອ້ຍຫນື່ງ   ຫນຸ່ມນັກສືກສານອກ ຖາມຂື້ນມາອີກວ່າ:   ລຸງໆໆໆ  ປີນີ້ລັດທະບານລາວຈະມີນະໂຍບາຍແນວໃດ ເພື່ອແກ້ໄຂປັນຫາ

ເງີນກີບ ໃຫ້ສູງຄ່າຂື້ນ ເທົ່າທຽມກັບເງີນປະເທດເພື່ອບ້ານ ?    ລຸງຕອບວ່າ:   ຫລານເອີຍ  ລຸງບໍ່ຮູ້ດອກ  ເລື້ອງນີ້ນະ ຮູ້ແຕ່ວ່າ ເຮັດແນວໃດສິພາຍເຮືອໃຫ້

ຮອດຝັງໄວ້ ໆ    ຫນຸ່ມນັກສືກສາເວົ້າຕໍ່ວ່າ  ລຸງໃຊ້ເງີນທຸກມື້ ລຸງບໍ່ຮູ້ບໍ່    ຖ້າລຸງບໍ່ຮູ້ແບບນີ້ ອາຍຸຂອງລຸງຫນ້າຈະຫມົດໄປ  60 ເປີເຊັນແລ້ວໃດ .

ລຸງຕອບວ່າ  ໂອປານນັ້ນພຸ້ນບໍ ຫລານ.   ລຸງບໍ່ຮູ້ອີ່ຫລີ   ແລະກໍ່ງຽບໄປ 

ພໍພາຍເຮືອອອກເຄີ່ງກາງວັງນ້ຳ   ໄດ້ມີລົມພະຍຸກຳລັງຈະມາ ສຽງດັ່ງເປັນຕາຫນ້າສະກົວ ເຫມືອນ ຍົນໃກ້ສິລົງ

ທາງຊາຍແກ່ພາຍເຮືອ ໄດ້ ຖາມ ນັກສືກສາ ເມືອງນອກວ່າ:   ອ້າຍຫນຸ່ມເອີຍ  ໄປຮຽນຕ່າງປະເທດມາ ລອຍນ້ຳເປັນຢູ່ບໍ? 

ທາງຫນຸ່ມນັກສືກສາ ຕອບແບບຫນ້າງ້ອຍ ໆ  ວ່າ ບໍ່ເປັນດອກລຸງ  ບໍ່ໄດ້ໄປຮຽນລອຍນ້ຳ ໄປຮຽນກ່ຽວກັບເສດຖະກິດ     ທາງລຸງຈິງເວົ້າຕໍ່ວ່າ  ຫນຸ່ມເອີຍ

ຖ້າເຈົ້າລອຍນ້ຳບໍ່ເປັນເຈົ້າຮູ້ບໍ ອາຍຸຂອງເຈົ້າ ຈະຫມົດໄປ 100 ເປີເຊັນແລ້ວ .   ຈົບ

ຈະເລີນພອນ