ກໍ່ລອງໆອ່ານກັນເບິ່ງເນາະ ສຳຫຼັບອ້າຍນ້ອງຊາຍທີ່ມັກກາຍເປັນນັກລ່າຍິງສາວ
ບາບ ແລະ ສຳນຶກບາບ
ຂ້ອຍຍອມຮັບວ່າ ຂ້ອຍເປັນຜີສາດເປັນຜີຜູ້ຍິງເປັນຄົນຊົ່ວຊ້າຕໍ່າຊາມເພາະຂ້ອຍໄດ້ ທຳລາຍຜູ້ຍິງດີໆ
ເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ຂ້ອຍເອງເວລານີ້ບໍ່ຮູ້ ຈະຕ້ອງປະຕິບັດຕົນແນວໃດຈຶ່ງຈະຊົດໃຊ້ບາບກຳ
ທີ່ຂ້ອຍເຄີຍສ້າງໄວ້.ມື້ນີ້ກຳໄດ້ສະໜອງຕົວຂ້ອຍແລ້ວຫວັງວ່າຊາວໂລກຈະເບິ່ງຂ້ອຍເປັນຕົວຢ່າງ
ຢ່າໄດ້ເດີນທາງຜິດຄືຈັ່ງຂ້ອຍ ເຊິ່ງກວ່າຈະສຳນຶກຜິດກໍ່ສວຍເກີນແກ້ເສຍແລ້ວ. ເມື່ອ ຂ້ອຍຍັງໜຸ່ມຢູ່
ຂ້ອຍມີບຸກຄະລິກສະຫງ່າງາມ ວາຈາດີ ຖ້າຂ້ອຍພົບເຫັນຍິງສາວທີ່ຖືກໃຈ ຂ້ອຍຈະເຂົ້າໄປຕີສະໜິດ
ແລະ ໃຫ້ພວກເຂົາກິນໝາກຝະລັ່ງເຊິ່ງເຮັດຂຶ້ນພິເສດ ເມື່ອພວກເຂົາກິນເຂົ້າໄປແລ້ວ
ຈະມີອາການສະລືມສະລື ແລ້ວກໍ່ເສຍຄວາມບໍລິສຸດໃຫ້ຂ້ອຍ.
ເດັກຜູ້ຍິງບາງຄົນເຫັນວ່າຈັ່ງໃດກໍ່ເສຍທ່າໃຫ້ຂ້ອຍແລ້ວ ຍິນດີຈະແຕ່ງງານກັບຂ້ອຍ
ຂ້ອຍກໍ່ທຳທ່າດີໃຈຈະໄດ້ເສບສຸກຈາກຮ່າງກາຍຂອງພວກເຂົາເລື້ອຍໆ ເມື່ອພວກເຂົາຕັ້ງຄັນ
ຂ້ອຍກໍ່ຫາເລື່ອງຕີຈາກແລ້ວພວກເຂົາກໍ່ຫາທາງອອກໂດຍຍອມແຕ່ງງານ ກັບທະຫານທີ່ກິນ
ເບ້ຍບຳນານແລ້ວ ເມື່ອອອກລູກແລ້ວເພື່ອຄວາມຢູ່ລອດ ຈຶ່ງມາມີອາຊີບເປັນໂສເພນີ ຜູ້ຍິງບາງ
ຄົນບໍ່ຍອມໃຫ້ຂ້ອຍປະຖິ້ມເຂົາຈຶ່ງຕາມຕື້ຕະຫຼອດເວລາ ເພື່ອຕັດບັນຫາຫຍຸ້ງຍາກ ຂ້ອຍຫັນ
ໄປທ່ຽວຮ້ານສາວກອດ ຂ້ອຍຕ້ອງການຫາວິທີເອົາເງິນມາໃຊ້ ແມ່ໄດ້ຕາຍໄປເຫິງແລ້ວ
ສ່ວນພໍ່ເປັນຜູ້ຮັບເໝົາກໍ່ສ້າງວຽກງານຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍ ເມື່ອຂ້ອຍຫາຂໍ້ອ້າງຂໍເງິນພໍ່ບໍ່ເຄີຍ
ສອບຖາມລາຍລະອຽດ ໃຫ້ເງິນຕາມຂໍທຸກເທື່ອ. ມີຄົນເຄີຍເວົ້າເລື່ອງກົດແຫ່ງກຳໃຫ້ຟັງ
ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ເຊື່ອຂ້ອຍຄິດວ່ານັ້ນເປັນເລື່ອງງົມງວຍເພາະທາງ ວິທະຍາສາດ
ບໍ່ສາມາດພິສູດໄດ້ ຍັງມີບາງຄົນເວົ້າເຖິງຜີສາງເທວະ ດາຂ້ອຍກໍ່ຖາມເຂົາວ່າ
“ເຈົ້າເຄີຍພົບເຫັນແລ້ວບໍ່ ຖ້າບໍ່ເຄີຍພົບເຫັນໄປເວົ້າເຮັດຫຍັງ?”ບາງຄົນເວົ້າເຖິງຄຸນນະທຳ
ຂ້ອຍກໍ່ ຖາມວ່າ “ຄຸນນະທຳຕິດຊິງຂາຍໄດ້ເທົ່າໃດ?” ຂ້ອຍບໍ່ ເຊື່ອກົດແຫ່ງກຳ
ຂ້ອຍຍັງໃຊ້ຊີວິດອັນຊົ່ວຊ້າຕໍ່ໄປ. ຂ້ອຍເປັນຄົນຫົວດື້ ບໍ່ຮັບຟັງຄຳຊີ້ນຳຂອງຜູ້ອື່ນ
ເມື່ອເຫດຮ້າຍເກີດຂຶ້ນຂ້ອຍຈື່ງຕິໝູ່ຄູ່ວ່າ ເປັນຫຍັງບໍ່ແນະນຳຂ້ອຍອ່ານໜັງສືທຳມະ ໜັງສືທຳມະ
ເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະໃຫ້ແສງ ສະຫວ່າງຂ້ອຍໄດ້. ອາດເປັນເພາະຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ສ້າງບຸນ ໄວ້ຕັ້ງແຕ່ຊາດກ່ອນ
ຈຶ່ງພາດໂອກາດທີ່ຈະໄດ້ສຶກສາທຳມະ ບັດນີ້ຂ້ອຍຫວັງວ່າຄວາມສຳນຶກຜິດຂອງຂ້ອຍຈະເຮັດໃຫ້
ມວນມະນຸດໂລກລະວັງ ອາດຫຼຸດບາບກຳຂອງຂ້ອຍທີ່ໄດ້ກໍ່ຂຶ້ນ ກໍ່ໄດ້.
ຈື່ໄດ້ວ່າຕອນບາບກຳເລີ່ມສະໜອງ ບໍ່ມີລາງເຕືອນໄພ ເຊົ້າມື້ໜຶ່ງເມື່ອຂ້ອຍຕື່ນນອນປາກົດວ່າ
ຕົ້ນຂາຊ່ວງເທິງຂອງຂ້ອຍ ມີເມັດແຂງເກີດຂຶ້ນໝູ່ເວົ້າສະເໝີ ວ່າ ຊາຍທີ່ມັກສຳສ່ອນມັກຈະຕິດໂລກ
ຝີໝາກມ່ວງເປັນສິ່ງທີ່ຫຼີກລ່ຽງ ບໍ່ໄດ້ດັ່ງນັ້ນຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ໃຫ້ຄວາມ ສຳຄັນກັບມັນເລີຍ ໄປຫາຊື້ຢາ
ຕາມຮ້ານມາກິນ ອາການດີຂຶ້ນແນ່ ໜັກກວ່າເກົ່າແນ່ເປັນຢູ່ແບບນັ້ນ 10 ກວ່າມື້ອາການໂລກບໍ່
ພຽງບໍ່ເຊົ່າ ພັດລາມໄປທົ່ວຮ່າງກາຍ ເລີ່ມມີຜືນແດງຂຶ້ນຕາມໂຕທັງຄັນທັງເຈັບ ພຽງໄປເກົາ
ໜ້ອຍໜຶ່ງນ້ຳເຫຼືອງ ກໍ່ໄຫຼອອກມາບາງເທື່ອກໍ່ເຈັບປວດຫຼາຍ ຟ້າວໄປຫາໝໍ ໝໍບອກຂ້ອຍວ່າ
ນັ້ນບໍ່ແມ່ນກຳມະໂລກທຳມະດາ ຫາກແຕ່ເປັນໂລກຊີຟິລິດຊະນິດຮ້າຍ ແຮງ ໝໍສັກຢາ ແລະ
ໃຫ້ຢາເມືອກິນທັງຍັງເຕືອນດ້ວຍຄວາມຫວັງດີວ່າ “ຄົນໜຸ່ມຄວນຮັກສາໂຕເປັນໂລກຊະນິດ
ນີ້ແລ້ວຄວນຢຸດເຊົາສຳສ່ອນເດີ້ ຖ້າປະມາດອາດເຖິງແກ່ຊີວິດໄດ້”.
ຂ້ອຍຮັກສາມາສິບກວ່າມື້ ເບິ່ງພາຍນອກກໍ່ວ່າເຊົາເປັນປົກະຕິ ເລີຍບໍ່ຕ້ອງໄປຫາໝໍທີໂຮງໝໍສັກຢາ
ຫຼື ກິນຢາອີກ ຈິດໃຈກໍ່ເລີ່ມເບີກບານຂື້ນ. ການໄດ້ຮັບບົດຮຽນນີ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍເຊົາສຳສ່ອນ
ໄລຍະໜຶ່ງແລ້ວຄວາມ ຢ້ານກໍ່ເລີ່ມຈາງຫາຍໄປ ຂ້ອຍເລີ່ມອອກໄປທ່ຽວຕາມຜັບ
ໄນຄັບແລ້ວກໍ່ພາກິ໋ກໄປຫຼັບນອນ ຫາຄວາມສຳລານເຊັ່ນນີ້ປະມານເດືອນກວ່າໆກາມມະໂລກ
ທີ່ເຂົ້າໃຈວຽນກັບມາເປັນອີກ ອອກດອກບານສະພັ່ງທົ່ວຮ່າງກາຍ ເລີ່ມວິນຫົວ ຄວາມຮູ້ສຶກເສີຍຊາ
ຮ່າງກາຍເລີ່ມເຢັນຊາ ອາການໜັກກວ່າເທື່ອກ່ອນນີ້ຫຼາຍ ຈຶ່ງຮູ້ວ່າອາການໜັກໜ່ວງແລ້ວ
ພີ່ນ້ອງຟ້າວ ພາໄປຮັກສາທີ່ໂຮງໝໍ. ຫຼັງຈາກກວດເຊັກແລ້ວໝໍໄດ້ບອກວ່າ ເປັນໂລກຊີຟິດລິດ
ຂັ້ນທີສອງແລ້ວ ເທື່ອກ່ອນຍັງບໍ່ເຊົາຂາດແຕ່ໄປທ່ຽວຕໍ່ ເລີຍໄປຕິດເຊື້ອໂລກມາອີກບັດນີ້
ເຊື້ອໂລກໄດ້ແຊກຊືມເຂົ້າໄປໃນເສັ້ນເລືອດແລ້ວ ລະບົບປະສາດຖືກກະທົບກະເທືອນ
ເຖິງຂັ້ນເປັນຂັ້ນຕາຍເທົ່າກັນ ຫວັງໃຫ້ເຊົາຂາດຄົງເປັນໄປບໍ່ໄດ້ ພຽງຂໍໃຫ້ຮັກສາຊີວິດລອດໄດ້
ກໍ່ນັບວ່າເປັນບຸນແລ້ວ.
ອາການເລີ່ມຮຸນແຮງຂຶ້ນທຸກມື້ ຜື່ນແດງເລີ່ມແຕກກາຍເປັນແຜເປັນ ຜົມເທິງຫົວເລີ່ມຫຼົ່ນ
ໃບໜ້າ, ດັງເລີ່ມເນົ່າເປື່ອຍໝໍ ພະຍາຍາມໃຫ້ການຮັກສາ ໂອ້....ພະເຈົ້າ ຄົນທີມີຜິວພັນ
ລະອຽດຂາວສະອາດໃບໜ້າສະຫງ່າງາມຮ່າງກາຍລ່ຳາສັນນະນີ້ໄດ້ກາຍເປັນຊາກສົບທີ່ຍ່າງໄດ້ !
ຂ້ອຍແນມເບິ່ງຮູບຖ່າຍສະໄໝເປັນເດັກນ້ອຍ ຂາວໆອ້ວນໆເປັນຕາໜ້າຮັກໄຮ້ດຽງສາ
ແຕ່ຂ້ອຍໃນທຸກມື້ນີ້ບໍ່ຜິດຫຍັງ ກັບປີສາດ ໃຜເຫັນໃຜກໍ່ຢ້ານ ຊີວິດໄດ້ປ່ຽນຈາກໜ້າມືເປັນ
ຫຼັງມື ເຖິງແມ້ນວ່າມື້ນີ້ຂ້ອຍຍັງມີຊີວິດຢູ່ ແຕ່ດ້ານຈິດໃຈທົນ ທຸກທໍລະມານຫຼາຍຄືຈັ່ງຕົກ
ນະລົກອະເວຈີຢ່າງໃດຢ່າງນັ້ນແລ້ວ.
ມື້ນີ້ຂ້ອຍໄດ້ຂຽນຄຳສາລະພາບຈາກສ່ວນເລິກຂອງຫົວໃຈດ້ວຍມືທີ່ສັ່ນຍຶກຍັກ ຂ້ອຍຫວັງວ່າ
ບົດຄວາມນີ້ຈະສາມາດຊ່ອຍໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ໄຖ່ບາບໄດ້ແນ່ ແລະ ກໍ່ຫວັງວ່າຄົນທີ່ກຳລັງຍ່າງຢູ່ເທິງ
ເສັ້ນທາງບາບຈະສາມາດຕື່ນຈາກຄວາມຝັນ ຕັດສິນໃຈເຊົາລະຄວາມຊົ່ວທີ່ເຄີຍເຮັດ
ຫັນມາໃຊ້ຊີວິດໃຫມ່ເພື່ອຄວາມສຸກໃນອານາຄົດເຖີດ.
(ຄັດຈາກ ນິຕະຍາສານເຊິ່ງທຽນ)
ດ້ວຍຮັກ ແລະ ຫວັງດີຈາກ ວວ
ຂຽນເມື່ອ: ຕ.ລ.. 5, 2014
| ມີ
ໜວດໝູ່:
