ດວງອາທິດສາດແສ່ງລົງມາດ້ວຍລັດສະໝີອັນຮ້ອນແຮງເຮັດໃຫ້ຖະໜົນຫົນທາງມີມວນອາຍ

ຮ້ອນຄືດັ່ງກັບແປວໄຟເມື່ອເວລາມັນຕ້ອງກັບແສງຕາເວັນ,

ທ້າວ ຕາ ນັ່ງຢູ່ກ້ອງຕະລ່າງເຮືອນຮ້ານຂອງຕົນ ເອົາມືກ່າຍຫົວເຂົ່າທີ່ຕັ້ງຊັນຂຶ້ນ

ພ້ອມທັງເຮັດສີໜ້າອຸກອັ່ງໃຈ ແລະ ຈົ່ມພຶມພຳຢູ່ຄົນດຽວ

ຂະນະດຽວກັນນັ້ນ ທ້າວຈັນກຳລັງຍ່າງມາແຕ່ບ້ານໃຕ້

ເລີຍສອດສາຍຕາມາເຫັນສ່ຽວຂອງຕົນນັ່ງເຮັດຊົງຄືຄົນບໍ່ສະບາຍເລີຍ

ໄດ້ຍ່າງເຂົ້າມາຫາຖາມຂ່າວຖາມຄາວ

ຈັນ: ເຮີ່ຍ! ຕາ ເປັນຫຍັງສ່ຽວໂຕຄືວ່າມາເຮັດໜ້າຕາປານຄົນຊິລາໂລກແທ້

ແລ້ວລູກເມຍໂຕໄປໃສໝົດຄືວ່າເຮືອນມິດຈີ່ລີ່

ຕາ: ໂອ້ຍ! ເຮົາລະອຸກໃຈນຳເມຍເຮົານີ້ລະສ່ຽວເອີ້ຍ ຄຶດວ່າຊິປະກັບລາວໃຫ້ມັນແລ້ວສະບໍ

ຈັນ: ຫ່ວຍ! ໝໍນີ້ ຄືມາເວົ້າຈັ່ງຊີ້ ໂຕມີບັນຫາຫຍັງກັບເມຍຈົນເຖິງຂັ້ນຊິປະຊິຖິ້ມກັນ

ຕາ: ໂອ້ຍ! ກະເມຍເຮົາມັນກິນເຫຼົ້າ, ຫຼິ້ນໄພ້ ເກືອບທຸກມື້, ວຽກບໍ່ເຮັດ ງານບໍ່ທຳ: ມື້ໃດເສຍມາລະກະມາຜິດກັບເຮົາ

ຈັນ: ໂອ້! ແມ່ນແທ້ຫວະສ່ຽວ ລອງຄ່ອຍເວົ້າຄ່ອຍວ່າກັນລາວຫາກຊິປ່ຽນຊິແປງເອງ

ຕາ: ໂອ້ຍ! ເຊົາໆໂຕຢ່າເວົ້າເຮີ່ຍ ເອົາກັນມາທໍ່ໃດປີລະບໍ່ເຫັນວ່າລາວຊິປ່ຽນ ຍັງເປັນຄືເກົ່າ

ຈັນ: ໂອ້ຍ! ປານນັ້ນໂຕຍັງທົນຢູ່ມາໄດ້ຕັ້ງຫຼາຍປີເນາະສ່ຽວ, ຖ້າເປັນເຮົານີ້ຢ້ານເຮົາປະແຕ່ດົນແລ້ວ

ຕາ: ກະທົນໄດ້ລະເນາະ ແນວເຮົາກະເຮັດແນວນັ້ນຄືກັນ

ໂດຍ: ວວ ວັນວານ