ທຸກຄົນຍ່ອມສະແຫວງຫາເພື່ອນ ຖືເປັນສິ່ງທີ່ມີຄ່າໃນຊີວິດ, ເມື່ອເຮົາຕ້ອງການຄວາມຈິງໃຈຈາກເພື່ອນ ກໍ່ຄວນຫັນມາເບິ່ງຕົນເອງກ່ອນວ່າ ເຮົາຄົບເພື່ອນຢ່າງຈິງໃຈພຽງໃດ ໃນຄວາມສຳພັນລະຫວ່າງເພື່ອນ, ການໃຫ້ ແລະ ການຮັບສົມດູນກັນຫຼືບໍ່?

ເມື່ອຮູ້ຄວາມຕ້ອງການຂອງເພື່ອນ ຄວນໃຫ້ເຂົາໂດຍບໍ່ຕ້ອງຂໍ ແລະ ເມື່ອເຂົາຍິນດີໃຫ້ດ້ວຍນ້ຳໃຈ ຄວນຮັບໄວ້ບໍ່ວ່າຄ່າຫຼາຍນ້ອຍພຽງໃດ ເພາະຄຸນຄ່າທີ່ແທ້ຈິງຂອງສິ່ງຂອງນັ້ນ ຢູ່ທີ່ນ້ຳໃຈຂອງການໃຫ້, ສິ່ງທີ່ແລກປ່ຽນລະຫວ່າງເພື່ອນນັ້ນ ມີຫຼາຍກວ່າວັດຖຸສິ່ງຂອງຫຼືເງິນທອງ ຮາກຖານທີ່ສຳຄັນຄືນ້ຳໃຈໄມຕີ, ຫ່ວງໄຍເມື່ອເພື່ອນມີທຸກ, ຍິນດີເມື່ອເພື່ອນປະສົບຜົນສຳເລັດ, ບໍ່ຖີ້ມເພື່ອນໃນຍາມລຳບາກ; ເມື່ອເຮົາຈິງໃຈຕໍ່ເພື່ອນ ເພື່ອນກໍ່ຈະມີຄວາມຈິງໃຈຕໍ່ເຮົາຄືກັນ.

ຄົນທີ່ຄິດວ່າຕົນເອງບໍ່ມີມິດແທ້ເລີຍນັ້ນ ຕົນໄດ້ທຳຕົວເປັນມິດແທ້ຕໍ່ເພື່ອນຫຼືຍັງ; ຫຼືເມື່ອເຮົາໄດ້ພົບຜູ້ທີ່ເປັນມິດທີ່ດີແລ້ວ ເຮົາໄດ້ຮັບຮູ້, ເຂົ້າໃຈເພືື່ອນພຽງໃດ?

ໃນເມື່ອເຮົາຕ້ອງການໃຫ້ເພື່ອນເຂົ້າໃຈເຮົາ