ເຝົ້າຫັກຫ້າມ......ປາມຫົວໃຈ......ໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ
ໃຈມັນແກວ່ງ......ສຸດອ່ອນແຮງ....ຫ້າມບໍ່ໄຫວ
ພະຍາຍາມ.........ຫາທາງແກ້.......ແຕ່ຫົວໃຈ
ມັນຫຼົງໄປ...........ເຝົ້າພະວົງ........ຫຼົງຮັກເຂົາ

ສຸດຫັກຫ້າມ.......ເໝືອນມີກັມ......ຕາມຈ່ອງໄວ້
ຫ້າມເທົ່າໃດ.......ເໝືອນເຕີມໃສ່..ແຫ່ງຄວາມເຫງົາ
ອົດຍິ້ມໄວ້...........ໃຫ້ຊື່ນແທ້........ແຕ່ໃຈເຮົາ
ມັນສຸດເສົ້າ..........ເຫັນຮູບເຂົາ.....ລອຍວຽນມາ

ຢາກຈະຖາມ......ເຖິງຫົວໃຈ........ຍອດຊາຍນັ້ນ
ວ່າເຄີຍຝັນ.........ວ່າເຄີຍຄິດ........ສເນຫາ
ເໝືອນດັ່ງຍິງ......ເຝົ້າຄິດເຖິງ.......ຕລອດເວລາ
ເຝົ້າຝັນຫາ.........ຢາກຄຽງຄູ່........ຢູ່ເລື້ອຍໄປ

ເດືອນຄູ່ຟ້າ..........ດາຣາຮຸ່ງ.........ພຸ່ງແສງສີ
ເໝືອນດັ່ງມີ.........ຄູ່ດວງຕາ.........ໜ້າຍອດຊາຍ
ໃຫ້ເຮົາເບິ່ງ.........ໃຫ້ເຮົາຫວັງ.....ດັ່ງໃຈໝາຍ
ຝັນສລາຍ............ມັນຜ່ານໄປ......ບໍ່ຄືນມາ

ໃຈດວງນີ້............ສຸດຈະທີ່..........ບັງຄັບໄຫວ
ຝັນເລື້ອຍໄປ.......ຝັນເຖິງຊາຍ.....ຢາກເຫັນໜ້າ
ສິ່ງສັກສິດ............ທົ່ວແຫ່ງຫົນ.....ດົນເຂົາມາ
ໄດ້ເຫັນໜ້າ.........ຄຽາກາຍາ........ດັ່ງຫວັງເອີຍ!