ເຈົ້າເປັນຄວາມຊົງຈໍາ
ທີ່ບໍ່ມີວັນສິ້ນສຸດຂອງຂ້ອຍ
ຫາກຈະປຽບ
ຄວາມຮັກທີ່ຂ້ອຍມີຕໍ່ເຈົ້າ
ກໍບໍ່ຕ່າງຫຍັງກັບເມັດຊາຍ
ມັນມາກມາຍກ່າຍກອງ
ເກີນກ່ວາຈະຄະນານັບໄດ້

ຫລາຍເທື່ອ
ຄື້ນຟອງຖາຖົມເຂົ້າໃສ່
ເມັດຊາຍຈໍານວນບໍ່ຫນ້ອຍ
ຫາຍໄປກັບຄື້ນຟອງນັ້ນ
ແຕ່ຄືນແລ້ວຄືນເລົ່າ
ວັນແລ້ວວັນເລົ່າ
ເມັດຊາຍທີ່ເຫລືອຄ້າງ
ກໍຍັງຄະນານັບບໍ່ໄດ້
ແລະມັນຈະເປັນເຊັ່ນນີ້
ຊົ່ວນິດນິຣັນດອນ
ເຖີງວ່າ
ຮ່າງຄີງຈະແຕກດັບ
ໄປກັບກາລເວລາກໍຕາມ

ເຈົ້າ...ຄວາມຮັກ
...ເມັດຊາຍ
ທັງຫມົດປະກອບກັນເປັນຂ້ອຍ
ແລະເມື່ອຂາດສິ່ງໃດສິ່ງນຶ່ງ
ຄວາມເປັນຂ້ອຍກໍຈະຂາດຫາຍໄປ
ຈະເຫລືອໄວ້ກໍພຽງຄວາມຊົງຈໍາ
ທີ່ເຈັບປວດເລິກໆໃນດວງໃຈ
ເທົ່ານັ້ນເອງ