ສາຍນ້ຳໄຫລຜ່ານ

Ngingchiem@yahoo.co.th

6837828

ທົ່ງຊ່າງນາງ

ໂຈກິ ຍິນດີຕ້ອນຮັບທຸກຄົນເຂົ້າເປັນເພື່ອນ

ຂຽນນະວະນິຍາຍ

ຫມູ່ແນະນຳ

ຄວາມຮັກຄືສີ່ງສວຍງາມແລະງົດງາມທີ່ສຸດເກີນນັບ,ເຕັມດ້ວຍອາລົມ ຫວານຊຶ້ງບໍອາດຄະເນນັບ,ອາດຄືສາຍລົມພັດຜ່ານທີ່ຜ່ານມາ ແລ້ວກໍ່ ຜ່ານໄປແຕ່ກໍ່ເປັນຊົງຈຳທີ່ດີ...ບາງຄັ້ງນັ່ງຊືມເສົ້າຄິດຮອດຫລົງກອດເຂົ່າ,ບາງຄາວແທນກາຍຄົນທີ່ຮັກ"ກິນບໍ່ໄດ້ນອນບໍ່ຫລັບ"ຊຳບໍ່ກ້າພັບຕາຢ້ານວ່າຈະບໍ່ເຫັນການດາອີກຫລືຖ້ານອນກໍ່ຢາກໃຫ້ເຊົາໄວໆເພື່ອຈະເຫັນເຂົາຄົນນັ້ນແລະຢາກຢູ່ໃກ້ກັບເຂົາທັງຢາກຢຸດເວລາຊ່ວງນັ້ນໄວ້ດົນໆເພື່ອຈະຢູ່ກັບເຂົາຕະຫລອດການ...ນັ້ນແຫລະເປົ້າໝາຍຊີວິດຂອງຂ້ອຍ...

ເຈົ້າເຫັນບໍສາຍຮຸ້ງມັນງາມຫລາຍມັນມີຫລາຍສີສັນເຊີນຊວນໃຫ້ຕິດອົກກິນໃຈແຕ່ເຈົ້າຈະຄິດດັ່ງຂ້ອຍບໍ່ນໍເພື່ອນ...ກ່ອນມັນຈະງົດງາມໂດດເດັ່ນ ແບບນັ້ນມັນບໍ່ໄດ້ເກີດຂຶນພຽງກະພິບຕາດຽວຫລືງ່າຍຄືປອກເປືອກກ້ວຍກົງກັນຂ້າມມັນຈະເກີດເວລາທີ່ສອງແຮງໃຈເກີດພ້ອມກັນຄື:ສາຍຝົນ(ຫລື ອາຍນໍ້າ)ປະສົມປະສານກັບແສງແດດ...ສາຍຮຸ້ງກິນນໍ້າຄືຄະຕິຂອງຂ້ອຍ ມັນປຽບເໝືອນຄວາມສຳເລັດຂອງຊີວິດ...ທີ່ຈະຕ້ອງມີໂອກາດແລະ ຄວາມສະແຫວງຫາ

ຟ້າ, ເຫລືອງ, ຂຽວອອ່ນ

ອ່ານປຶ້ມ,ຂຽນນະວະນິຍາຍ,ຕີບານ

ດາລາ ກັນລະຍາ, ດາລາວົງ ກັນລະຍາ,ໂອໂຕຕາເກະ ຮີເດໂຢະ,ດອກເກດ,ອຸທິນບຸນຍາວົງ...(ພວກທ່ານບໍ່ແມ່ນດາລາສະແດງຫນັງແຕ່ແມ່ນດາລາປະຈຳໃຈທີ່ເປັນແບບຢ່າງທີ່ດີສຳລັບຂ້ອຍຕະຫລອດມາ)

CLASH

ຍິ້ມເຂົ້າໄວ້

ທຸກຢ່າງ... ແມ່ກັບພໍ່ເຄີຍບອກວ່າຖ້າຄົນອື່ນຫລືຄົນທີ່ໃກ້ສິດນຳເອົາອາຫານມາຕ້ອນສູ່ ເຮົາແຕ່ເຮົາປະຕິເສດເຂົາຈະຮູ້ສຶກແນວໃດ?ຖ້າແມ່ນເຮົາເອົາໄປຕ້ອນ ເຂົາແຕ່ເຂົາປະຕິເສດເຮົາຈະຄິດຈັ່ງໃດ?

ປືມເລື່ອງຫນຶ່ງຂ້ອຍມັກແລະຖືກວ່າເປັນເລື່ອງປະຈຳໃຈແລະເປັນແບບຢ່າງແກ່ຂ້ອຍຜ່ານມາຊື່ເລື່ອງວ່າ: "ບໍ່ຄົບຫ້າ"ເນື້ອໃນເວົ້າເຖິ່ງການຕໍ່ສູ້ຊິວິດຂອງຄົນພິການບໍ່ມີແຂນບໍ່ມີຂາຄົນຫນຶ່ງທີ່ສາມາດດຳລົງຊິວິດກັບສັງຄົມຄົນປົກກະຕິຢ່າງບໍ່ຫໜ້າເຊື່ອແລະຫນ້າສັນລະເສີນນຳພໍ່ແມ່ເຂົາແມ່ນແຕ່ລູກພິການແຕ່ພໍ່ແມ່ບໍ່ໄດ້ເຊື່ອງອາຍໄວ້ໃນເຮືອນພໍ່ແມ່ຍິ່ງສົງເສີມລູກດຳລົງຊີວິດກັບຄົນປົກກະຕິ...ຈົນເຂົາຂີ່ຕັ່ງລໍ້ເອົາຄວາມປະສົບຜົນສຳເລັດມາຝາກພໍ່ແມ່ ຄາວຈົບມະຫາໄລໃນທ່າມຄົນພິການແຕ່ໃຈບໍ່ພິການ...