ອ່ານເຕີອນໃຈກັນອີກຄັ້ງ..... ຖ້າວ່າສອນບໍ່ທັນ

ເອົາໄວ້ສອນລູກ ....ສອນຫລານກໍ່ຍັງດີ

ວຽກແສນຫນັກ....

ທາງອີກແສນໄກ.....ໃຜຕໍ່ໃຜ......ທະຍອຍກັນແຊງໜ້າເຣົາໄປ.......

ເມື່ອຍແສນເມື່ອຍ... ກັບພາລະເທິງບ່າ ມີທາງຈະລົດພາລະນີ້ໄດ້ແດ່ຫລື ບໍ່?

ຕັດສິນໃຈ....ລົດພາລະທີ່ແບກຢູ່

ຣ່າ !!!! ເບົາ....ສະບາຍກວ່າເກົ່າຫລາຍຂື້ນ....

ເພື່ອໃຫ້ເດີນທາງສະດວກສະບາຍຂື້ນ...ລົດພາລະລົງຕື່ມອີກດີກວ່າ

ຂື້ນມາຢູ່ແຖວຫນ້າ....ແຊງຄົນອື່ນໄດ້ສະບາຍ

(ອິອິອິ...ຄົນອື່ນຂາດໄຫວພິບ ບໍ່ຮູ້ຈັກລົດພາລະຄືຄົນສະຫລາດເຊັ່ນເຮົາ ອິອິອິ)

ໂອ້!!!!! ພະເຈົ້າ!!! ແມ່ນຫຍັງກັນນິ...

ທາງຫນ້າເປັນທາງຂາດ ແລ້ວຈະຂ້າມໄປໄດ້ແນວໃດ....

ເມື່ອຄົນທາງຫລັງ... ທີ່ແບກພາລະເຕັມທີ່...ເດີນທາງມາເຖິງ......

ຈຶ່ງໄດ້ຮູ້ວ່າ......

ພາລະທີ່ເຮົາແບກໄວ້ມາຕະຫລອດຫົນທາງອັນຍາວໄກ... ທີ່ແທ້...

ຄືສະພານທີໃຊ້ເປັນຂົວ..... ເພື່ອຂ້າມທາງຂາດໄປ.....

ຫີບໃຊ້ຂອງເຮົາເອງ... ຈະໄດ້ຂ້າມໄປໄດ້ແບບນັ້ນ

ແຕ່... ເປັນຫຍັງບໍ່ເປັນແບບນັ້ນ !!!

ທີ່ຂ້າມໄປບໍ່ໄດ້ເພາະໃຜ???

ເພາະໂຕເຣົາເອງ.... ຂາດຄວາມພຽນ

ຂາດຄວາມມະນະອົດທົນ... ຂາດຄວາມພະຍາຍາມ

ຂາດຄວາມຫມຸ່ງຫມັ້ນ..... ຂາດຄວາມຕັ້ງໃຈຢ່າງແທ້ຈິງ

**ດັ່ງນັ້ນ, ພວກເຮົາຄວນເຮັດວຽກທີ່ຮັບຜິດຊອບໃນປັດຈຸບັນ

ໃຫ້ດີທີ່ສຸດ, ຢ່າຄິດລົດວຽກງານລົງ ເພາະເຫັນແກ່ຄວາມສະບາຍ

ເພາະ... ວຽກຄືສະພານ ສູ່ຄວາມສຳເລັດໃນພາຍພາກຫນ້າ

ຂອງເຮົາເອງ