ຊາວພຸທທີ່ຈະຄໍ້າຊູພຣະພຸດທະສາສະໜາໄດ້ຕ້ອງປະຕິບັດທັມ

ການປະຕິບັດນີ້ຖືວ່າເປັນສິ່ງສໍາຄັນຫຼາຍທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ພຣະພຸທທະສາສະໜາ ມີຄວາມເຂັ້ມແຂງ ແລະ ເປັນສິ່ງທີ່ດີໃຫ້ແກ່ຜູ້ປະຕິບັດ ເພາະວ່າຜູ້ປະຕິບັດຈະຕ້ອງເປັນຜູ້ທີ່ມີຈິດໃຈສະຫງົບ.

ການປະຕິບັດຂັ້ນຕົ້ນໆຄື ພຣະພຸທທະເຈົ້າບອກວ່າໃຫ້ຮູ້ລົມຫາຍໃຈເຂົ້າອອກ ບໍ່ວ່າຈະເປັນໃນເວລານັ່ງ,ນອນ.ຢືນ,ເດີນ ຫຼືຈະທໍາກິດອັນໃດກໍແລ້ວແຕ່ ໃຫ້ຮູ້ລົມຫາຍຈິດ ມີສະຕິຕິດຕາມໄປ. ສິ່ງທີ່ສໍາຄັນຄືຮູ້ສຕິປຖານ ສີ່ ຄື ການພິຈາຣະນາກາຍເປັນເປັນອາຣົມ, ການພິຈາຣະນາເວທະນາເປັນອາຣົມ, ການພິຈາຣະນາໃຈເປັນອາຣົມ ແລະ ການພິຈາຣະນາທັມເປັນອາຣົມ.

ສະຕິປະຖານມີຄວາມໝາຍວ່າ ທັມເປັນທີ່ຕັ້ງຂອງສະຕິ ເປັນວິທີບໍາເພັນກັມມະຖານທີ່ອາໃສສະຕິ ພິຈາທີ່ຕັ້ງແຫ່ງອາຣົມ 4 ຢ່າງ ຄື ກາຍ ວທະນາ ຈິດ ທັມ.

1.ກາຍານຸປັສສະນາ ໝາຍເຖິງສະຕິທີ່ຕາມກໍານົດພິຈາຣະນາ ກາຍເປັນອາຣົມ ກາຍ ໃນທີ່ນີ້ ໄດ້ແກ່ສະຣີຣະກາຍທັງທີ່ມີຊີວິດແລະຕາຍແລ້ວ.ລົມຫາຍໃຈເຂົ້າອອກ,ອະຣິບົດ,ອະວັຍະວະ ແລະທາດ 4 ມີສະຕິ ກໍານົດພິຈາຣະນາ ຢູ່ໃນທີ່ກາຍຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງ ຈົນຈິດຕັ້ງໝັ້ນເປັນສະມາທິ ພິຈາຣະນາເບິ່ງຕໍ່ໄປຈົນປັນຍາເຫັນກາຍ ທັງກາຍພາຍໃນ ກາຍພາຍນອກ ທັງກໍາລັງເກີິດແລະກໍາລັງດັບ ທັງທີ່ສ່ວນທີ່ຖືກໃຈແລະບໍ່ຖືກໃຈ ຈົນຄາຍຄວາມຍຶດໝັ້ນຖືໝັ້ນໃນກາຍໄດ້ ມີສະຕິເຫັນແຈ້ງໃນກາຍວ່າ ກາຍນີ້ບໍ່ແມ່່ນສັດ ບຸກຄົນຕົວຕົນ ເຮົາ ເຂົາ.

2.ເວທະນານຸປັສສະນາ ໝາຍເຖິງ ສະຕິທີ່ຕາມກໍານົດພິຈາຣະນາເວທະນາເປັນອາຣົມ ເວທະນາ ໃນທີ່ນີີ້ໄດ້ແກ່ ຄວາມສຸກ, ຄວາມທຸກ,ຫຼືຄວາມບໍ່ສຸກບໍ່ທຸກ,ທີ່ເກີດຈາກຄວາມຖືກຕ້ອງກັນຂອງອາຍະຕະນະພາຍໃນແລະອາຍະຕະນະພາຍນອກ ມີສະຕິກໍານົດພິຈາຣະນາຢູ່ໃນເວທະນາຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງ ຈົນຈິດຕັ້ງໝັ້ນເປັນສະມາທິ ພິຈາຣະນາເບິ່ງຕໍ່ໄປຈົນປັນຍາເຫັນເວທະນາ ທັງພາຍໃນ ພາຍນອກ ທັງກໍາລັງເກີິດແລະກໍາລັງດັບ ທັງທີ່ສ່ວນທີ່ຖືກໃຈແລະບໍ່ຖືກໃຈ ຈົນຄາຍຄວາມຍຶດໝັ້ນຖືໝັ້ນໃນເວທະນາໄດ້ ມີສະຕິເຫັນແຈ້ງໃນເວທະນາວ່າ ເວທະນານີ້ບໍ່ແມ່່ນສັດ ບຸກຄົນຕົວຕົນ ເຮົາ ເຂົາ.

3.ຈິດຕານຸປັສສະນາ ໝາຍເຖິງ ສະຕິທີ່ຕາມກໍານົດພິຈາຣະນາຈິດເປັນອາຣົມ ຈິດ ໃນທີ່ນີ້ໄດ້ແກ່ ຕວາມຮູ້ສຶກນຶກຄິດ,ອາຣົມທີ່ເກີດຂຶ້ນ ມີສະຕິພິຈາຣະນາກໍານົດຈິດໃຫ້ຮູ້ອາຣົມ ຫຼືຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນເວລານັ້ນວ່າເປັນແນວໃດ ຈຈົນຈິດຕັ້ງໝັ້ນເປັນສະມາທິ ພິຈາຣະນາເບິ່ງຕໍ່ໄປຈົນປັນຍາເຫັນຈິດ ທັງພາຍໃນພາຍນອກ ທັງກໍາລັງເກີິດແລະກໍາລັງດັບ ທັງທີ່ສ່ວນທີ່ຖືກໃຈແລະບໍ່ຖືກໃຈ ຈົນຄາຍຄວາມຍຶດໝັ້ນຖືໝັ້ນໃນຈິດໄດ້ ມີສະຕິເຫັນແຈ້ງຈິດວ່າ ກາຍນີ້ບໍ່ແມ່່ນສັດ ບຸກຄົນຕົວຕົນ ເຮົາ ເຂົາ.

4,ທັມມານຸປັສສະນາ ໝາຍເຖິງ ສະຕິທີ່ຕາມກໍານົດພິຈາຣະນາທັມເປັນອາຣົມ ທັມ ໃນທີ່ນີ້ໄດ້ແກ່ ທັມທີ່ສາມາດກໍານົດຮູ້ດວ້ຍຈິດໄດ້ ທັຝທັມທີ່ເປັນກຸສົນແລະອະກຸສົນ ເຊັ່ນ ອະຣິຍະສັຈ 4. ຂັນ 5. ນິວອນ 5.ອາຍະຕະນະ 12 ເປັນຕົົ້ນ ມີສະຕິພິຈາຣະນາກໍານົດທັມຢ່າງໃດຢ່າງໜຶ່ງຈົນຈິດຕັ້ງໝັ້ນເປັນສະມາທິ ພິຈາຣະນາເບິ່ງຕໍ່ໄປຈົນປັນຍາເຫັນທັມ ທັງພາຍໃນພາຍນອກ ທັງກໍາລັງເກີິດແລະກໍາລັງດັບ ທັງທີ່ສ່ວນທີ່ຖືກໃຈແລະບໍ່ຖືກໃຈ ຈົນຄາຍຄວາມຍຶດໝັ້ນຖືໝັ້ນໃນທັມໄດ້ ມີສະຕິເຫັນແຈ້ງໃນທັມວ່າ ທັມນີ້ບໍ່ແມ່່ນສັດ ບຸກຄົນຕົວຕົນ ເຮົາ ເຂົາ.

ຜູ້ຈະເຣີນສະຕິປະຖານໃຫ້ໄດຜົນ ຕ້ອງປະກອບດ້ວຍຄຸນສົມບັດ 3 ຢ່າງ ຄື

ມີີຄວາມພຽນເປັນເຄື່ອງເຜົາຜານກິເລສ

ກໍານົດຮູ້ຢູ່ສະເໝີ

ມີສະຕິຣະນຶກຮູ້ທຸກຂະນະຈິດ.