14ກຸມພາວັນແຫ່ງຄວາມຮັກ

ຖ້າເວົ້າເຖິງ ວັນທີ 14 ກຸມພາ ທຸກຄົນກໍ່ຈະຮູ້ເລີຍວ່າແມ່ນວັນຫຍັງ

ວັນທີ່14 ກຸມພາກໍ່ແມ່ນວັນແຫ່ງຄວາມຮັກ ຫລືວ່າວັນວາເລັນທາຍທີ່ເຮົາຮູ້ກັນດີ

ແຕ່ເພື່ອນໆຮູ້ຫລືບໍ່ວ່າວັນວາເລັນທາຍມີຄວາມເປັນມາແນວໃດ

ເຮົາມາໄຂຂໍ້ຂ້ອງໃຈນຳກັນເລີຍດີກ່ວານໍ

14 ກຸມພາ ວັນແຫ່ງຄວາມຮັກ

ວັນທີ່ 14ກຸມພາກໍ່ເປັນອີກຫນຶ່ງມື້ກັບການສະເຫລີມສະຫລອງຄວາມຮັກ

ແລະຄວາມໂລແມນຕິກຂອງຄົນນັບຫລາຍລ້ານຄົນທົ່ວໂລກ

ວັນພັກນີ້ເປັນວັນທີ່ນິຍົມທີ່ສຸດໂດຍສະເພາະສະຫະລັດອາເມລິກາ,

ລາຊາອານາຈັກແຄນນາດາ, ອິນເດຍ, ຝຮັ່ງ, ແມັກຊິໂກ້, ອອສະເຕເລຍ

ແລະ ຍີ່ປຸ່ນໂດຍສັງເກດໄດ້ເປັນສ່ວນໃຫຍ່.

ຄວາມຈິງ

ແລ້ວວັນວາເລັນທາຍ ຫລືວັນແຫ່ງຄວາມຮັກນີ້

ເປັນວັນທີ່ລະນຶກເຖິງນັກບຸນເຊນ (Saint Valentine)

ຜູ້ທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຮັກອັນບໍລິສຸດມາພ້ອມກັບຄວາມຫວັງດີຕໍ່ເພື່ອນມະນຸດ

ແຕ່ວ່າຕ້ອງໄດ້ຈາກໂລກນີ້ໄປດ້ວຍການຮັບໂທດປະຫານຊີວິດໃນວັນທີ່14 ກຸມພາ ຄ.ສ 270

ຄວາມເປັນມາຂອງເລື່ອງແມ່ນເກີດຂຶ້ນໃນຄຣິສຕະສັກກະລາດສັດຕະວັດທີ່ 3

ມີຜູ້ນຳຄຣິສສະຕຽນຄົນຫນຶ່ງຊື່ວ່າ “ວາເລັນຕີນັຊ”ລາວເປັນບຸກຄົນທີ່ມີຄວາມຮັກໂອບອອ້ມອາລີ

ມີເມດຕາກະລຸນາຕໍ່ເພື່ອນມະນຸດຮ່ວມໂລກດຽວກັນລາວຈະມັກຈອບເອົາອາຫານການກິນ

ແລະເຄື່ອງໃຊ້ສອຍທີ່ຈຳເປັນໄປວາງໄວ້ຫນ້າບ້ານຂອງຄົນທຸກຍາກ

ໂດຍບໍ່ໃຫ້ພວກເຂົາເຫລົ່ານັ້ນຮູ້ຕົວໃນທຸກໆມື້.

ໃນສະໄຫມນັ້ນ

ສາດສະຫນາຄຣິສຍັງບໍ່ເປັນທີ່ຍອມຮັບໃນຈັກກະວັດໂຣມັນ

ຜູ້ໃດທີ່ນັບຖືແມ່ນຖືວ່າມີຄວາມຜິດຂັ້ນຮ້າຍແຮງ

ດ້ວຍເຫດນັ້ນຜູ້ຄົນທີ່ນັບຖືຄຣິດຈຶ່ງຖືກກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັ່ງແລະຖືກທໍລະມານຢ່າງສາຫັດ

ຜູ້ໃດທີ່ບໍ່ປະຕິບັດຕາມຈະຖືກຂ້າຖິ້ມວາເລັນຕິນັຊກໍ່ເປັນຫນຶ່ງໃນນັ້ນ

ແຕ່ວ່າລາວບໍ່ເຊົາທີ່ຈະນັບຖືຄຣິສດັ່ງນັ້ນລາວຈຶ່ງຖືກຄຸມຂັງເຂົ້າຄຸກຂໍ້ຫາເປັນຄຣິສສະຕຽນ.

ໃນຂະນະທີ່ລາວຢູ່ໃນຄຸກລາວກໍ່ໄດ້ພົບຮັກກັບລູກສາວຂອງຜູ້ຄຸມຂັງຊຶ່ງເປັນຄົນພິການທາງສາຍຕາ

ດ້ວຍຄວາມຮັກອັນບໍລິສຸດແລະຄຳອະທິຖານຂອງລາວພະຜູ້ເປັນເຈົ້າຈຶ່ງປະທານດວງຕາ

ໃຫ້ລູກສາວຜູ້ຄຸມນັ້ນກັບຄືນມາເປັນປົກກະຕິຜູ້ຄຸມແລະຄອບຄົວຈຶ່ງຫັນປ່ຽນມານັບຖືຄຣິສ

ເມື່ອຮູ້ຮອດອົງຈັກກະພັດຄຣໍດິອຸຊທີ່ 2 ພະອົງຈຶ່ງສັ່ງໃຫ້ລົງໂທດວາເລັນຕິນັຊຢ່າງສາຫັດ

ໂດຍການຂ່ຽນຕີແລ້ວນຳໄປຕັດຫົວ

ຄືນສຸດທ້າຍ

ກ່ອນທີ່ລາວຈະຖືກນຳໄປປະຫານຊິວິດນັ້ນລາວໄດ້ຂຽນຈົດຫມາຍເພື່ອເປັນການອຳລາ

ສົ່ງໄປໃຫ້ລູກສາວຜູ້ຄຸມຄົນຮັກລົງທ້າຍວ່າ: From Your Valentine.

ໃນຕອນເຊົ້າວັນທີ່14 ກຸມພາຄ.ສ 270

ວາເລັນຕິນັຊຖືກຕັດຫົວແລ້ວເອົາສົບໄປຝັງໄວ້ທີ່ເຟມມີເນຍເວ

ເຊິ່ງພາຍຫລັງມີການສ້າງໂບດຫລັງໃຫຍ່ຄຸມສຸສານຂອງລາວເອົາໄວ້

ເປັນອານຸສາວະລີລະນຶກເຖິງຄວາມຮັກແລະຊີວິດອັນມະຫາສານຂອງລາວ

ຈູເລຍຄົນຮັກຂອງລາວໄດ້ປູກຕົ້ນອາມອລສີລບົວ

ໄວ້ໃກ້ໆກັບຂຸມສົບຂອງລາວແດ່ຜູ້ອັນເປັນທີ່ຮັກຂອງຕົນ

ໂດຍທຸກໆມື້ຕົ້ນອາມອລສີບົວຈະເປັນຕົວແທນແຫ່ງຮັກນິລັນ

ແລະມິດຕະພາບອັນງົດງາມ.ນັກບຸນວາເລັນຕິນັຊມີຄວາມເຫລື້ອມໃສສັດທາຕໍ່ພະຄຣິດຫລາຍ

ລາວໄດ້ກ່າວໄວ້ວ່າ ຄວາມຕາຍກໍ່ບໍ່ສາມາດມາປ່ຽນຄວາມຄິດຂອງລາວໄດ້.

ຄວາມເປັນມາຂອງວັນວາເລັນທາຍ ຫລືວັນແຫ່ງຄວາມຮັກນີ້ໄດ້ສືບຕໍ່ເລົ່າກັນມາຈົນຮອດປະຈຸບັນນີ້

ເທົ່າທີ່ຄົນເຮົາຫາມາໄດ້ແລະໃນປະຈຸບັນວັນແຫ່ງຄວາມຮັກກໍ່ເປັນອີກມື້ຫນຶ່ງທີ່ສຳຄັນ

ເຮົາສາມາດສະແດງຄວາມຮັກກັບຄົນທີ່ເຮົາຮັກໄດ້ ດ້ວຍການສົ່ງຊ໋ອກໂກແລັດ,

ດອກໄມ້ ແລະອື່ນໆທີ່ສາມາດສື່ເຖິງຄວາມຮັກ

ແຕ່ສິ່ງໃດກໍ່ບໍ່ສຳຄັນເທົ່າຄວາມຈິງໃຈມີເມດຕາກະລຸນາ

ມີນ້ຳໃຈທີ່ຢູ່ໃນສ່ວນລຶກໆຂອງຫົວໃຈທຸກຄົນທີ່ບໍ່ນຳອອກມາໃຊ້ ເຮົາມາມອບຄວາມຮັກ

ຄວາມຫວັງດີ ມີນ້ຳໃຈ ຈິງໃຈ ໃຫ້ກັບຄົນທີ່ເຮົາຮັກທຸກໆມື້ກັນເທາະ

ເພາະບໍ່ມີໃຜຮູ້ວ່າມື້ອື່ນຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນ ຂໍມອບຄວາມຮັກໃຫ້ຜູ້ອ່ານທຸກຄົນເດີ້