ຊາຍຄົນໜຶ່ງ ຊຶ່ງມີຖານະຄ່ອນຂ້າງດີໃນໝູ່ບ້ານ   ໄດ້ຂັບກວຽນທີ່ແກ່ໄປດ້ວຍງົວເຖົ້້າໆ ເລາະໄປຕາມທາງກວຽນຮິມທົ່ງນາ  ເຂົາໄດ້ພົບກັບຄົນເຖົ້າຜູ້ໜຶ່ງຢ່າງສວນທາງມາ ພ້ອມກັບແບກກະເປົ໋າປູ໋ຍທີ່ບັນຈຸສິ່ງຂອງອັນໜັກຕຶ້ງຢູ່ເທິງບ່າ

             ຊາຍເຈົ້າຂອງກວຽນເກີດຄວາມສົງສານ ຢາກຊ່ວຍເຂົາ ຈຶ່ງຢຸດກວຽນແລ້ວເຊີນເຂົາຂຶ້ນກວຽນເມືອບ້ານນຳກັນ  ພໍ່ເຖົ້າຄົນນັ້ນຮັບຄຳເຊື້ອເຊີນດ້ວຍດີ  ເມື່ອເຂົາຂຶ້ນນັ່ງເທິງກວຽນແລ້ວ  ກວຽນກໍອອກເດີນທາງຕໍ່

             ເວລາຜ່ານໄປບໍ່ພໍຄາວຊາຍເຈົ້າຂອງກວຽນ  ໄດ້ຫັນຫຫຼັງໄປເບິ່ງຄວາມຮຽບຮ້ອຍຂ້າງຫຼັງບ່ອນຄົນນັ່ງ  ແລະສິ່ງທີ່ເຂົາບໍ່ຄາດຝັນວ່າຈະໄດ້ເຫັນໃນຊີວິດກໍເກີດຂຶ້ນ  ກໍຄືພໍ່ເຖົ້າຄົນນັ້ນ ເຖິງແມ່ນວ່າລາວຊິນັ່ງເທິງກວຽນແລ້ວກໍ່ຕາມແຕ່ລາວກໍຍັງແບກກະເປົ໋າປຸ໋ຍທີ່ໜັກຕຶ້ງຂອງລາວຢູ່ຄືເກົ່າ

             " ຮ້ວຍ.!!ພໍ່ເຖົ້າ  ກະເປົ໋າປຸ໋ຍ ເທິງບ່າເຈົ້າ ແບກໄວ້ເຮັດຫຍັງ ປົງມັນລົງໃສ່ກວຽນ ເຖາະແມ ເຈົ້າຊິໄດ້ນັ່ງສະບາຍໆ "  ເຂົາຮ້ອງບອກດ້ວຍຄວາມຫວັງດີ

             " ບໍ່່ດອກ  ຂອບໃຈຫຼາຍ  ຂະໜາດເຮົານັ່ງສອງຄົນ ງົວເຖົ້າຂອງເຈົ້າກະຊິບໍ່ໄຫວແລ້ວ  ຖ້າວ່າຂ້ອຍປົງກະເປົ໋າປຸ໋ຍລົງອີກ ມັນຈະຕ້ອງຕາຍແນ່ນອນເລຍ  ຂ້ອຍດູໂຕນມັນຊັ້ນດອກ " ພໍ່ເຖົ້າຕອບ

             ເຈົ້າຂອງກວຽນກໍງົງກັບຄຳຕອບເລົາ  ຄຶດໃນໃຈວ່າ ພໍ່່ເຖົ້າເລົາຄືໂງ່ຈ້າແທ້ ແບກໄວ້ເທິງບ່າ  ງົວກະໜັກຄືກັນ  ທີ່ເອີ້ນຂຶ້ນກວຽນນຳກະຢາກໃຫ້ເພິ່ນໂຕເບົາ ບໍ່ຕ້ອງແບກໃຫ້ມັນໜັກ ບໍ່ເຄີຍຮູ້ບໍ່ເຄີຍເຫັນ  ຫຼັງຈາກນັ້ນເຂົາກະຂັບກວຽນເຂົ້າໄປໃນໝູ່ບ້ານຢ່າງແປກໃຈ

                      ຂໍ້ຄິດ:ການຮູ້ຈັກປ່ອຍວາງ ໃນເລື່ອງເຮັດໃຫ້ໜັກໃຈ  ຫຼືເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຈັບໃຈ ລອງປ່ອຍວາງເບິ່ງບາງເທື່ອ ອາດຈະດີຂຶ້ນກະໄດ້  ພະນະ ສາທຸ