ຄືວ່າຜ່ານມາ 3-4 ປີແລ້ວ ບໍ່ເຫັນລົດ ດູດຝຸ່ນຕາມທາງຫຼວງຊັ້ນດອກ, ເຫັນຂີ້ຝຸ່ນໄງ່ຢູ່ຕາມທາງຫຼວງໃນເມືອງຫຼາຍ

ເລີຍຢາກເຫັນອີກ, ຖ້າມີເງິນຫຼາຍຄິດຢາກຊື້ມາໄວ້ຈັກຄັນ ຊັ້ນດອກຫວາ, ຄົງຈະດີກວ່າຊື້ VIGO CHAMP ເພາະນອກ

ຈາກໄດ້ດູດເອົາດິນໄປຖົມໜ້າບ້ານແລ້ວ ຍັງເຮັດໃຫ້ທາງຫຼວງສະອາດ, ປາສະຈາກຂີ້ໄງ່ທັງຫຼາຍອີກ. ນັກທຸລະກິດລາວ

ຄືບໍ່ຄິດຢາກລົງທຶນໃນດ້ານນີ້ແນ່ບໍເນາະ, ຄົງຈະບໍ່ໃຜແຂ່ງໃນການປະມູນລາຄາ, ແລະຄົງບໍ່ມີໃຜເອົາຄ່ານາຍໜ້າຂອງ

ໂຄງການແພງເນາະ. ຢູ່ຕາມຮ້ານຂາຍລົດປະເພດໜັກທັງຫຼາຍ ກໍຄືບໍ່ປະກົດເຫັນເພິ່ນວາງຂາຍ ຄືກັນເນາະ. ຖ້າຜູ້ໃດ

ໄດ້ເຫັນແລ້ວ ກະລຸນາຖ່າຍຮູບມາ ໂຟດລົງ ໃຫ້ເບິ່ງແນ່ເດີ ຈະຂໍຂອບໃຈລ່ວງໜ້າຫຼາຍໆ.

ສຳລັບບັນດາ font ລາວທັງຫຼາຍ ບັນດານັກ Programmer ທັງຫຼາຍເພິ່ນກໍໄດ້ ພິນິດພິຈາລະນາຕັ້ງຊື່ຂຶ້ນມາ ມ່ວນ ແລະກໍມີຄວາມໝາຍດີຢູ່ດອກ

ແຕ່ສຳລັບຜູ້ຂຽນເອງຂໍມີຄຳເຫັນວ່າ: ຢາກໃຫ້ເອົາຊື່ບັນພະບຸລຸດ ຂອງລາວເຮົາ ເຂົ້ານຳຈະໄດ້ບໍ? ເຊັ່ນ: ຊື່ font Phetsarat ຂ້າພະເຈົ້າຂອງ ຍ້ອງຍໍຊົມ

ເຊີຍ ເພາະທ່ານ ເພັດຊະຣາດ ເພິ່ນກໍແມ່ນຜູ້ນຶ່ງທີ່ເປັນຕົວຕັ້ງຕົວຕີໃນການ ອະນຸລັກຕົວອັກສອນລາວໄວ້ໄດ້ຈາກ ຊາດກໍຄືພາສາຕາເວັນຕົກ .

ນອກຈາກທ່ານແລ້ວ ຂ້າພະເຈົ້າຢາກໃຫ້ນັກ Progrmmer ຂອງລາວເຮົາ ເຫັນຄຸນຄ່າຂອງທ່ານອື່ນໆອີກແນ່ ເຊ່ນ: ທ່ານ ມະຫາສີລາ ວິຣະວົງ,

ທ່ານ ພູມີ ວົງວິຈິດ, ທ່ານ ທອງຄຳ ອ່ອນມະນີສອນ, ທ່ານ ຈັນທີ ເດືອນສະຫວັນ ແລະ ຜູ້ອື່ນໆອີກແນ່ເດີ.

ໃນກົງຈັກລັດຖະບານຂອງສປປລາວ ມີຫຼາຍກະຊວງ ແລະບັນດາອົງການທຽບເທົ່າກະຊວງຕ່າງໆ

ແຕ່ລະກະຊວງ ແລະບັນດາອົງການທຽບເທົ່າຕ່າງໆ ຕ່າງກໍມີໜ້າທີ່ ພາລະບົດ ພັດທະນາສ້າງສາ

ໃນດ້ານບຸກຄະລະກອນ ພໍໃຜພໍລາວ ຕັ້ງແຕ່ຍັງເປັນອະນຸຊົນ ຈົນເຖິງຂັ້ນລັດຖະມົນຕີປະຈຳກະຊວງ.

ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າຢາກຢາກສະຫຼຸບເອົາຫຍໍ້ໆ ຢູ່ບ່ອນວ່າ ກະຊວງການຕ່າງປະເທດ ເປັນຈຸດໃຈກາງກະຊວງນຶ່ງ

ທີ່ສຳຄັນ ເພາະໄດ້ສ້າງບັນດາລັດຖະມົນຕີໄປປະຈຳຢູ່ບັນດາກະຊວງຕ່າງໆ ໄດ້ຫຼາຍທ່ານເຊ່ນ: ສຳນັກງານ

ປະທານປະເທດ, ກະຊວງກະສິກຳ, ກະຊວງຖະແຫຼວງຂ່າວໂຄສະນາ ວັດທະນະທຳ ແລະທ່ອງທ່ຽວ, ກະຊວງໄປສະນີ ແລະໂທລະຄົມມະນາຄົມ

ແລະກໍຍັງມີລັດຖະມົນຕີຊ່ວຍຂອງກະຊວງອື່ນອີກ.

ຢູ່ບ້ານນຶ່ງ ນອນຢູ່ໃນແຂວງຄຳມ່ວນ ຊຶ່ງມີການຊົດເຊີຍພາຍຫຼັງຖືກນ້ຳຖ້ວມ ຂອງບໍລິສັດຈີນ ທີ່ກຳລັງຂຸດຄົ້ນບໍ່ເກືອ ກາລີ

ໃນປີຜ່ານມາ,  ມີພໍ່ນາຜູ້ນຶ່ງໄດ້ອາສັຍນາຂອງຄົນອື່ນເຮັດ ຜ່ານມານ້ຳບໍ່ຖວ້ມພໍເທົ່າໃດ ຜົນຜະລິດ ກໍພໍໄດ້ຈູນເຈືອຄອບຄົວ

ແຕ່ຕົກມາປີກາຍນີ້ ປີ 2011, ຖືກພັຍນ້ຳຖ້ວມແຮງ ຜູ້ກ່ຽວບໍ່ໄດ້ກ່ຽວເຂົ້າພໍຕົ້ນເລີຍ. ແຕ່ໃນປີນີ້ຫຼາຍຄອບຄົວກໍໂຊກດີ

ບໍ່ໄດ້ໄປຂໍເຂົ້າຢູ່ບ່ອນອື່ນມາກິນ ກໍຍ້ອນມີບໍລິສັດຂອງຈີນ ທີ່ກຳລັງຂຸດຄົ້ນແຮ່ກາລີ ໃນບໍລິເວນນີ້ຊ່ວຍເຫຼືອ ດ້ວຍເງິນສົດ ຕາມຈຳ

ນວນເສຍຫາຍ ຂອງແຕ່ລະຄົນ, ຄອບຄົວຜູ້ນີ້ຖືກຊົດເຊີຍໃນອັດຕາເຕັມສ່ວນ ຄືຖືກຊົດເຊີຍທັງໝົດເລີຍ ຄື ເປັນເງິນ 11 ລ້ານ

ກີບ. ບາດໄດ້ຮັບເງິນແຕ່ແທ້ແມ່ນ ເຈົ້າຂອງນາ ເອົາເກືອບໝົດ, ຕົວເອງໄດ້ພຽງ 1 ລ້ານເທົ່ານັ້ນ. ຢາກຖາມວ່າ ເພື່ອນ ພັນລາວ

ທຸກຄົນວ່າ ມັນມີຄວາມເປັນທຳຢູ່ບ່ອນໃດ? ອັນທີ່ເສຍ ຄອບຄົວລະ 4-5 ລ້ານ ໃຫ້ນາຍບ້ານ ເພື່ອຄ່າຄຳປາກ ຄຳເວົ້ານັ້ນບໍ່ວ່າດອກ.

ສະບາຍດີ ສສ ພັນລາວ ແລະ ເພື່ອນໆ ຜູ້ອ່ານທຸກຄົນ, ດັ່ງທີ່ຫຼາຍຄົນຮູ້ນຳກັນຢູ່ແລ້ວວ່າ: ປະເທດເຮົາເປັນປະເທດ ທີ່ກຳລັງພັດທະນາ ແລະກໍພັດທະນາໄປຕາມ

ເສັ້ນທາງ ສັງຄົມນິຍົມ ເພື່ອກ້າວໄປສູ່ ຄອມມູນິດ ຊຶ່ງເປັນຍອດປາດຖະໜາ ຂອງທຸກຄົນໃນໂລກ, ແຕ່ພັກລັດເພິ່ນໄດ້ ກຳນົດເອົາແຜນການນຳພາ ປະເທດເຮົາ

ນີ້ ເປັນເອກະລັກສະເພາະ ຂອງລາວເຮົາເອງ ຄື: ປົກຄອງກັນແບບລາວໆ ເຊິ່ງມັນກໍສອດຄ່ອງກັບລາວເຮົາແທ້ຈິງ, ສຳລັບແຜນເສດຖະກິດ ໃນເບື້ອງຕົ້ນເພິ່ນ ກໍກຳ

ນົດໃຫ້ມີ ເສດຖະກິດຂອງ ນາຍທຶນນ້ອຍ ພໍເປັນພື້ນຖານ, ເວົ້າແຈ້ງ ກໍຄືຢາກໃຫ້ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າທັງຫຼາຍ ໄດ້ມີທຶນຮອນ ກໍຄືສະສົມເງິນໄດ້ຈຳນວນ ໃດນຶ່ງສາ

ກ່ອນ ເມື່ອມີທຶນແລ້ວຈຶ່ງຄິດຫາທາງເຂົ້າຮ່ວມກຸ່ມ, ອາດຈະເປັນສະຫະກອນ, ກຸ່ມຫັດຖະກຳ...ເຊິ່ງເປັນໜໍ່ແໜງຂອງ ເສດຖະກິດສັງຄົມນິຍົມ. ແຕ່ມາເວົ້າເຖິງ

ລະບອບນາຍທຶນນ້ອຍແລ້ວ ມັນກໍຕ້ອງແມ່ນເປັນທຶນນິຍົມນ້ອຍເຕັມຊຸດຂອງມັນໝົດຫັ້ນແລ້ວ ຄື:. ມີເຈົ້າທຶນ, ມີຜູ້ບໍລິໂພກ ຕາມສະເປັກຫັ້ນແລ້ວ. ເວົ້າເຖິງລິບົບ

ຫຼືລະບອບ ຂອງທຶນນິຍົມແລ້ວ ເຈົ້າທຶນ ກໍຢາກສະສົມທຶນໃຫ້ໄດ້ຫຼາຍໆເທົ່າທີ່ຈະຫຼາຍໄດ້, ແຕ່ໃນນັ້ນ ພວກເຮົາມາລອງຈິນຕະນາການນຳກັນເບິ່ງ ວ່າ: ມັນຈະເປັນໄປໃນ

ຮູບໃດ ຈະຫາວ່າ ນາຍທຶນເອົາປຽບ ຜູ້ບໍລິໂພກ ກໍວ່າໃຫ້ກັນບໍ່ໄດ້ເດີ; ເປັນຫຍັງຈຶ່ງວ່າຊັ້ນ? ເພາະນາຍທຶນ ເຂົາເຈົ້າກໍມີສິດຂອງເຂົາເຈົ້າ ທີ່ຈະປະຕິບັດນະໂຍບາຍຂອງເຂົາ

ເອງ ຄື: ເຮັດແນວໃດເພື່ອໃຫ້ສະສົມທຶນໄດ້ຫຼາຍໆ ຄືໄດ້ເວົ້າມາໃນເບື້ອງຕົ້ນຫັ້ນແລ້ວ, ຜູ້ບໍລິໂພກຈະໄປປະທ້ວງ ພັກ-ລັດ ເພິ່ນກໍບໍ່ໃຫ້ປະທ້ວງ, ຈະໄປຟ້ອງ ກໍບໍ່ມີກົດໝາຍ

ມາດຕາໃດນັ້ນ ກໍພັດແຫ່ງໃກ. ເຊ່ນຕົວຢ່າງ: ເຮົາເຊົ່າສັນຍານໂທລະພາບ ທາງສາຍເຄເບິນ, ໃນສັນຍາກັບລູກຄ້າ ບໍລິສັດບໍ່ໄດ້ ລະບຸວ່າ: ຖ້າສັນຍານບໍ່ມາ ທາງບໍລິສັດ

ຈະຄິດໄລ່ເປັນເວລາ ແລ້ວ ສົ່ງເງິນຄືນ ໃຫ້ລູກຄ້າ ຕາມເວລາທີ່ສັນຍານບໍ່ມານັ້ນເລີຍ. ກົງກັນຂ້າມ ຖ້າເຮົາຊ້າ ບໍ່ທັນຈ່າຍເງິນຄ່າເຊົ່າຕາມເວລາທີ່ບໍລິສັດກຳນົດແລ້ວ

ບໍລິສັດຈະມາຕັດສັນຍານ ລູກຄ້າຍາມໃດກໍໄດ້ ແລະຍັງມີຫຼາຍບໍລິສັດ ອື່ນໆອີກ. ບັດນີ້ ມາເວົ້າເຖິງ ຜູ້ບໍລິໂພກ; ຜູ້ບໍລິໂພກມີ 2 ພາກສ່ວນໃຫຍ່ ຄື: ພາກລັດ ແລະ

ບັນດາບໍລິສັດເອກະຊົນນຳກັນ ກໍຄືປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ. ຖ້າເສຍຜົນປະໂຫຍດແລ້ວ ຜູ້ໃດກໍບໍ່ຢາກເສຍຫັ້ນແລ້ວ, ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ຖ້າແມ່ນລັດ ຫ້ອງການໃດທີ່ໄດ້

ນຳໃຊ້ການບໍລິການຕ່າງໆ ຂອງບໍລິສັດໃດນຶ່ງ ຖ້າຫາກການບໍລິການນັ້ນ ບໍ່ມີຄຸນນະພາບ ແລ້ວ ຈະເຮັດໃຫ້ການ ດຳເນີນວຽກງານໃນກົມກອງນັ້ນຊັກຊ້າ ຫຼື ບໍ່ໄດ້ເລີຍ

ກໍອາດເປັນໄປໄດ້. ໃນເມື່ອຂະແໜງການບໍລິຫານໃດນຶ່ງ ຂອງລັດຫາກລ້າຊ້າ ອືດອາດແລ້ວ ການປົກປັກຮັກສາ ພັດທະນາປະເທດຊາດ ກໍຈະຊັກຊ້າ ອືດອາດໄປພ້ອມໆ

ກັນ, ແລ້ວຈະໄປໂທດໃຫ້ໃຜ? ອັນສຸດທ້າຍ ຢາກຮູ້ວ່າ: ວຽກນີ້ ແມ່ນພາກສ່ວນໃດຮັບຜິດຊອບ, ຖ້າບໍ່ແມ່ນ ຢູ່ກະຊວງແຜນການ ແລະການລົງທຶນ ກໍຕ້ອງແມ່ນຢູ່

ສຳນັກງານນາຍຍົກ ຈະໃຫ້ປະຊາຊົນ ບຸກຄົນໃດນຶ່ງຮ່າງຂຶ້ນມາ ຄົງເປັນໄປບໍ່ໄດ້. ສະນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າ ໃນນາມປະຊົນທຳມະດາສາມັນ ແຕ່ຂໍກ້າວກ່າຍ ເຖິງວຽກບ້ານການ

ເມືອງ ອັນຫຍິ່ງໃຫຍ່ ຍ້ອນຄວາມເປັນຫ່ວງ, ບາງເທື່ອ ກົດໝາຍນີ້ອອກມາແລ້ວ ກໍບໍ່ຮູ້ເດີ, ຫຼືວ່າ ສະໃໝໜ້າ ສະພາເພິ່ນກໍຈະຮັບຮອງອອກມາ ກໍອາດເປັນໄປໄດ້ເນາະ.

ຜິດພາດປະການໃດ ກໍຂໍອະໄພ ມານະທີ່ນີ້ດ້ວຍ.