ມື້ນີ້ຈະມາເລົ່າເລື່ອງສຸພາສິດຂອງຈີນສູ່ກັນຟັງ ອ່ານເລີຍເນາະ

ແຕ້ມງູຕື່ມຕີນ

ສະໄໝລາຊວົງສູ່ ຜູ້ມີຕະກູນສູງສັກຄົນໜຶ່ງ ຫຼັງຈາກເສັ້ນໄຫວ້ບັນພະບຸລຸດແລ້ວ

ກໍ່ເອົາເຫຼົ້າແກ້ວໜຶ່ງມອບໃຫ້ແກ່ປັນຍາຊົນໃຕ້ອານັດເພື່ອຂອບໃຈທີ່ໄປຊ່ວຍເຮັດວຽກ.

ຫຼັງຈາກນັ້ນພວກເຂົາໄດ້ຕົກລົງກັນວ່າ  “ເຫຼົ້າແກ້ວນີ້ບໍ່ພໍໃຫ້ທຸກຄົນດື່ມ

ແຕ່ພໍສຳລັບຄົນດຽວ ໃຫ້ມາແຂ່ງກັນແຕ້ມງູເທິງພື້ນດິນ

ໃຜແຕ້ມແລ້ວກ່ອນຄົນນັ້ນຈະໄດ້ດື່ມເຫຼົ້າແກ້ວນີ້”.

ມີຄົນໜຶ່ງແຕ້ມງູແລ້ວຮຽບຮ້ອຍກ່ອນເພິ່ນ

ລາວໃຊ້ມືຊ້າຍຍົກແກ້ວເຫຼົ້າຂຶ້ນມາຢ່າງພາກພູມໃຈ

ໃນຂະນະດຽວກັນກໍ່ໃຊ້ມືຂວາແຕ້ມຮູບຕໍ່ໄປ ແລະເວົ້າວ່າ “ພວກເຈົ້າເບິ່ງແມະ

ຂ້ອຍຍັງມີເວລາທີ່ຈະແຕ້ມຕີນງູຕື່ມອີກຊ້ຳ”.  ແຕ່ແຕ້ມຍັງບໍ່ທັນແລ້ວ

ອີກຄົນໜຶ່ງກໍ່ແຕ້ມຮູບງູແລ້ວຄືກັນ

ຊາຍຄົນຫຼັງໄດ້ຍາດເອົາແກ້ວເຫຼົ້າຈາກມືຂອງລາວ

ແລະເວົ້າວ່າ“ ງູເປັນສັດບໍ່ມີຕີນ ເຈົ້າຈະຕື່ມຕີນງູໄດ້ຈັ່ງໃດ ”

ເວົ້າຈົບລາວກໍ່ດື່ມເຫຼົ້າໃນແກ້ວຈົນໝົດ,

ຄົນທີ່ຕື່ມຕີນງູກໍ່ເລີຍໝົດໂອກາດດື່ມເຫຼົ້າແກ້ວນັ້ນຢ່າງໜ້າເສຍດາຍ

ສຸພາສິດເລື່ອງນີ້ສອນໃຫ້ຮູ້ວ່າ

ຈະເຮັດວຽກການງານເລື່ອງໃດກໍ່ຢ່າ

ຕ້ອງມີຂໍ້ກຳນົດລາຍລະອຽດແລະເປົ້າໝາຍທີ່ຊັດເຈນ

ຕ້ອງມີສະຕິແລະຈິດໃຈແນ່ວແນ່ ມຸ່ງໜ້າເຕັມທີ່ແລະເຮັດໃຫ້ສຳເລັດ

ຢ່າລືມຕົວເມື່ອໄດ້ຮັບໄຊຊະນະ

ເພາະຈະກັບນຳຄວາມລົ້ມເຫຼວມາໃຫ້ໃນພາຍຫຼັງ