ພະຍາຖຶກຊຽງໝ້ຽງຕົ້ມ

ສະ​ໄໝ​ກ່ອນ​ມີ​ພະຍາ​ອົງ​ໜຶ່ງ ​​ເວ​ລາ​ໄປ​ໃສ​ມາ​ໃສກໍ່​ເອົາ​​ແຫຼ້ງ​ໄປ​ນຳ​ເພື່ອ​ຮັບ​​ໃຊ້​ພາຍ​ຖົງ​ຍ່າມ ​ແລະ ຫາ​ຫຍ້າ​ມາ​ໃຫ້​ມ້າ​ກິນ.

      ​ເຖິງ​ວ່າ​ແຫຼ້ງ​ນັ້ນ​ຈະ​ຮັບ​ໃຊ້​ເມື່ອຍ ​ແລະ ຫິວ​ໂຫຍ​ປານ​ໃດ​ກໍ່ຕາມ, ​ແຕ່​ຍັງ​ຖຶກປ້ອຍ​ດ່າ​ສາລະພັດ.

      ພະຍາ​ອົງ​ນີ້​ນິດ​ໄສ​ຂີ້​ຖີ່ ຈັງ​ໄຮ ​ແລະ ມັກ​ສົງ​ໄສ​ຄົນ, ມື້ໜຶ່ງ​ພະຍາ​ໄດ້​ສັ່ງ​ໃຫ້​ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ມາ​ຫາ ​ແລ້ວ​ເວົ້າ​ວ່າ: ”ຊຽງ​ເອີຍ! ມື​ງ​ເຫັນ​ຫຍັງ​ຂອງ​ກູ​ຢູ່​ໃສ​ໃຫ້​ປະ​ໄວ້​ຢູ່​ຫັ້ນ, ຢ່າ​ແຕະຕ້ອງ​ຂອງ​ກູ​ເນີ! ​ໄດ້​ຍິນ​ບໍ່?” ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ຕອບ: “ໂດຍຂ້ານ້ອຍ”. ສ່ວນ​ໃນ​ໃຈ​ຂອງ​ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ຄຽດ​ແຄ້ນ​ແໜ້ນ​​ໃຈ​ຫາ​ອັນ​ປຽບ​ບໍ່​ໄດ້, ​ແຕ່​ບໍ່​ຮູ້​ຈະ​ເຮັດ​ແນວ​ໃດ. ມື້ໜຶ່ງ​ພະຍາ​ໄປ​ທ່ຽວ ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ກໍ່​ແລ່ນ​ຕ່ອງ​ຕ້ອຍ​ນຳກົ້ນ. ພະຍາ​ເຮັດ​ຖົງ​ເງິນ​ເຮ່ຍ​ກາງ​ທາງ, ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ເຫັນ ​ແຕ່​ບໍ່​ເກັບ, ມາ​ຮອດ​ເຮືອນ​​ແລ້ວ ພະຍາ​ຈຶ່ງ​ຮູ້​ວ່າ​ເງິນ​ເສຍ. ພະຍາ​ຮ້ອນຮົນ​ກະວົນກະ​ວາຍ, ຮ້ອງ​ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ມາ​ຖາມ​ວ່າ:

- ຊຽງ​ໝ້ຽງ ມຶງ​ໄດ້​​ເກັບ​ຖົງ​ເງິນ​ກູ​ເຮ່ຍ​ບໍ່? ມຶງ​ເຊື່ອງ​ໄວ້​ໃສ​ຮຶ?

ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ຕອບ​ຢ່າງ​ໄວວາ​ວ່າ:

- ຂ້ານ້ອຍ​ເຫັນ​ຢູ່.

ພະຍາ​ຖາມ​ວ່າ:

- ມຶງ​ເຫັນ​ຢູ່​ໃສ? ສົ່ງ​ກູ​ທະ​ແມ!

ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ຕອບ​ວ່າ:

- ອາດຍາ​ສັ່ງ​ຂ້ານ້ອຍ​ວ່າ ​ເຫັນ​ຂອງ​ອາດຍາ​ຢູ່​ໃສ​ໃຫ້​ປະ​ໄວ້​ຢູ່​ຫັ້ນ ຢ່າ​​ແຕະຕ້ອງ​ຊັ້ນ​ເນ!

      ພະຍາ​ໄດ້​ຟັງ ທັງ​ສູນ​ທັງ​ຄຽດ, ​ແຕ່​ຈົນ​ໃຈ ຍ້ອນ​ວ່າ​ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ໄດ້​ປະຕິບັດ​ຕາມ​ຄຳ​ທີ່​ຕົນ​ສັ່ງ. ພະຍາ​ດ່າ​ສົ່ງ​ເດດ​ສອງ​ສາມ​ຄຳ​ແລ້ວ​ສັ່ງ​ວ່າ:

- ​ແຕ່​ນີ້​ຕໍ່​ໄປ ຫາກ​ເຫັນ​ກູ​ເຮັດ​ສິ່ງ​ຂອງ​ອັນໃດ​ເຮ່ຍ ຕ້ອງ​ເກັບ​ມາ​ໃຫ້​ກູ​ເນີ! ​ໄດ້​ຍິນ​ບໍ່? ສອງ​ສາມ​ມື້​ຕໍ່​ມາ​ ພະຍາ​ໄປ​ຢາມ​ພີ່ນ້ອງ, ພະຍາ​ຂີ່​ມ້າ​ໄປ​ຢ່າງ​ສະຫວາດສະ​ເຫວີຍ, ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ກໍ່​ແລ່ນ​ຕ່ອງ​ຕ້ອຍ​ນຳ​ກົ້ນ ​ເມື່ອ​ຫຼົບ​ມາ ພະຍາ​ຮອດ​ເຮືອນ​ກ່ອນ ​ເຫີ​ງ​ເຕີບ​ຈິ່ງ​ເຫັນ​ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ມາ​ຮອດ ພະຍາ​ສົງ​ໄສ​ວ່າ​ຊຽງໝ້ຽງ​ແວ່​ຫຼິ້ນ​ຕາມ​ທາງ​ຈຶ່ງ​ຮ້າຍ​ວ່າ:

- ​ເປັນ​ຫຍັງ​ມື​ງມາ​ຊ້າ​ແທ້?

      ຊຽງ​ຄ່ອຍ​ວາງ​ຖົງ​ຍ່າມ​ລົງ ​ແລ້ວ​ນັ່ງ​ນົບ​ຂາບ​ໄຫ​ວ້ ທັງ​ຄ່ອຍ​ເວົ້າ​ວ່າ:

- ບໍ່​ແມ່ນຂ້ານ້ອຍ​ແວ່​ຫຼິ້ນ​ຕາມ​ທາງ​ດ໋ອກ, ອາດຍາ​ເຮັດ​ເຄື່ອງ​ເຮ່ຍ​ຫຼາຍ​ໂພດ, ຂ້ານ້ອຍ​​ເມົາ​ເກັບ​ຈົນ​ກ້ຽງ ຈຶ່ງ​ໄດ້​ມາ​ຊ້າ​ແດ່.

      ພະຍາ​ໄດ້​ຍິນ​ວ່າ: ​“ເຮັດ​ເຄື່ອງ​ເຮ່ຍ​ຫຼາຍ​ໂພດ” ຕົກ​ໃຈ​ວາບ ​ເລີຍ​ປ່ຽນ​ຄຳ​ຮ້າຍ​ມາ​ເປັນ​ຄຳ​ອອຍ ​ແລະ ຖາມ​ຊຽງ​ວ່າ:

- ມຶງ​ເກັບ​ຫຍັງ​ຂອງ​ກູ​ເຮ່ຍ​ຮຶ​ຊຽງ? ມາ​ສົ່ງ​ກູ​ທະແມ໋! ຊຽງ​ຍື່ນ​ຖົ່ງ​ຍ່າມ​ໃຫ້​ທັງ​ເວົ້າ​ວ່າ:

- ນີ້​ເດ​ອາດຍາ, ຂ້າ​ນ້ອຍ​ເກັບ​ໝົດບໍ່​ຫຼໍ​ຈັກ​ແນວ​ດ໋ອກ, ພະຍາ​ດີ​​ໃຈ​ຟ້າວ​ເປີດ​ເບີ່​ງຖົງ​ຍ່າມ ​ເລີຍ​ເຫັນ​ແຕ່​ກ້ອນ​ຂີ້​ມ້າ. ພະຍາ​ຂຶງ​ຕາ​ໃສ່​ຊຽງ​ໝ້ຽງ, ​ແລ້ວ​ທືບ​ພື້ນ​ເຮືອນ​ດ່າ​ວ່າ:

- ບ໊ະ! ບັກ​ນີ້​ຈອງ​ຫອງ​ແທ້. ​ເກັບ​ເອົາ​ໂລໆ​ເລໆ. ຊຽງ​ໝ້ຽງ​ສະ​ແດງ​ໃຫ້​ພະຍາ​ເຫັນ​ໃຈ​ແລ້ວ​ເວົ້າ​ວ່າ: “ພະຍາ​ເຄີ​ຍສັ່ງ​ວ່າ: ຖ້າ​ເຫັນ​ເຄື່ອງ​ຫຍັງ​ຂອງ​ອາດຍາ​ເຮ່ຍ​ໃຫ້​ຂ້ານ້ອຍ​ເກັບ​ມາ​ໃຫ້​ໝົດ​ກ້ຽງ ຊັ້ນ​ເນ!” ພະຍາ​ໄດ້​ຟັງຊຽງ​ເວົ້າ​ກໍ່​ຄື​ແມ່ນ​ຄວາມ​ຊຽງ.