• ນັບແຕ່ໄກພາກບ້ານ      ສະຖານຖິ່ນດິນດອນ

ບ່ອນພັກນອນອາໃສ                  ສັບຊ່າວນາເວີນກ້ວາງ

ບ່ອນເຄີຍໄຖຂຸດຄົ້ນ                   ບ່ອນເຄີຍດຳເກັບກ່ຽວ

ບ່ອນຂີ່ຄວາຍບັກຕູ້                    ຫາກິນຫ້ຍາຢູ່ທົ່ງນາ

• ແມ່ເອີຍ ນັບແຕ່ມື້ພາກບ້ານ             ໄກຫ່າງເຮືອນຊານ

ສ່ວນຫົວໃຈຄະນີງຫາ                ແຕ່ລະວັນບໍ່ມີເວັ້ນ

ມາຢູ່ເມືອງຫຼວງກ້ວາງ               ຈະເລີນສີໃສສ່ອງ

ເຖີງຍາມແລງຄ່ຳຄ່ອ້ຍ              ສຽງເພັງກ້ອງກ່ອມລະງົມ

• ບໍ່ຄືຕອນຢູ່ບ້ານ          ອາໃສເຜີ່ງຫຼັງຄາເຮືອນ

ຄ່ຳມາສຽງແມງອີ                     ຜ່ຳຈີ່ນາຍແຊວຮ້ອງ

ນົກແຂນແວນງອຍໄມ້              ເຊົ້າ, ແລງຮ້ອງສົ່ງ

ຝັງແລ້ວໃຈຊື່ນຊອ້ຍ                  ຫາຍຄວາມເສົ້າມ່ວນອຸລາ

• ຕາມທົ່ງນາໃຫ່ຍກ້ວາງ         ຝັງກົບຂຽດນັນອໍ

ນົກກົດປືດບີນວົນ                   ແສ່ວຫາກິນແມງໄມ້

ຝັງສຽງເລໃຈຮ້ອງ                   ສຽງທະນີຮ້ອງວ່ອນໆ

ຫາຄວາມສຸກໂລກນີ້                 ເໜືອນັ້ນແມ່ນບໍ່ມີ ອີກແລ້ວ

• ແຕ່ວ່າຮອດດຽວນີ້       ລູກໄດ້ຈາກລາໄລ

ໄກບິດາ, ມານດາ                     ເພື່ອສຶກສາຮຽນຮູ້

ຫັວງເພື່ອໄປພາຍໜ້າ               ໃຫ້ຊີວາເຮືອງຮຸ່ງ

ປະກອບສ່ວນກໍ່ສ້າງ                  ເມືອງລາວນີ້ດຸ້ງຈະເລີນ

• ຈັ່ງຊັ້ນ ດອກແກ່ນໃຫ້    ລູກຈິ່ງວາດກອນກະວີ

ຝາກສົ່ງລົງມາຫາ                       ຮອດແມ່ຮຽມທາງບ້ານ

ຫາກແມ່ຫວນເຫັນຮູ້                    ບົດກະວີມາເຖິງຖີ່ນ

ຂໍບອກວ່າລູກນີ້ຄິດຮອດບ້ານ       ພ້ອມຜູ້ບັງເກີດເກົ້າ ທຸກແລງເຊົ້າຢູ່ສະເໝີ ພໍ່ແມ່ເອີຍ.....