ຍາມເມື່ອໄກຈາກບ້ານ                    ຈາກພວກເຜົ່າຜົງສາ

ຈາກບິດາຮຽມຮັກ                              ອີແມ່ຄຳຄົນລ້ຽງ

ຟັງສຽງຈາວານເວົ້າ                            ລູກເອີ່ຍລະວັງແດ່

ຍາມເມື່ອລູກຈາກບ້ານ                       ອາໄສຮູ້ເຜີ່ງຕົນ ໄດເດີ່...

   ພໍ່ນີ້ບໍ່ໄດ້ໄກ້                                     ບໍ່ໄດ້ເບີ່ງແພງຮັກ

ໃຫ້ລູກສຶກສາເອົາ                               ເລື່ອງອັນດີແນວຮ້າຍ

ບ້ານນີ້ໝາຍພຽງເຈົ້າ                          ສຶກສາມາຮຽນໃຫ້ເກັ່ງ

ຫັວງວ່າໃຫ້ລູກແກ້ວ                            ມາສ້າງພັດທະນາ  ລູກເອີ່ຍ...

   ຄຳນັ້ນລູກຈື່ໄດ້                                ດັງຢູ່ໃນສະໝອງ

ລູກປະຄອງຄວາມດີ                           ດັ່ງທີ່ຄຳສອນໄວ້

ລູກຂໍເອົາໃຈເຂົ້າ                                ໃນຄຳສອນບໍ່ເຫີນຫ່າງ

ຍ່າງຕາມທາງພໍ່ຂີດໄວ້                       ບໍ່ຍອມຫຼ້ຽວຫຼີກໜີ  ພໍ່ເອີ່ຍ..

   ຕອນນີ້ຄິດຮອດບ້ານ                       ຢາກຈະອ່ວາຍຄືນກັບ  ຫຼາຍເດ່

ແຕ່ໃຈຍັງຄາຄັດ                                 ເສດຖະກິດກໍ່ພຽງນ້ອຍ

ໃຈບໍ່ຖອຍຍັງຖືໄວ້                              ຄືຄຳພໍ່ແມ່ສັ່ງ  ນັ້ັ້ນໜາ

ບ້ານເກີດມາໃຜບໍ່ຮູ້                            ບຸນຄຸນນັ້ນຈື່ບໍ່ລືມ

   ເຖິງແມ່ນວ່າລູກຈາກບ້ານ                ໄປຢູ່ຮອ່ມແດນໃດ

ໄປເພື່ອສຶກສາຕົນ                              ຊອກຮ່ຳຮຽນເອົາຄວາມຮູ້

ບ້ານເກີດຄືຄູເຄົ້າ                               ສອນລູກມາຄືພໍ່ແມ່

ຍັງລຳແລຄິດຮອດແກ້ວ                      ແຖວບ້ານເກີດທີ່ຮັກຮຽມ  ພຸ້ນໜາ..........

                                                         ສ.ລັນດອນ ກຸຫຼາບປາກຊັນ          ຄິດຮອດບ້ານເຮົາເນາະ?