ດຽວນີ້      ລູກນີ້ເນົາຍູ່ພີ້                              ໃຈວີ່ຄະນິງຫາ

                ຫ່ວງແຕ່ທາງມານດາ                    ຜູ້ຍູ່ທວນທາງບ້ານ

ສາວນາງ  ຈາກມານອນບໍ່ທັນເຄື່ອນ             ຫວນໄປເຢືອນຢາມແມ່

                 ລູກຫ່ວງຫລາຍແທ້ໆ                    ແນວໄຟຟ້າສອ່ງແຕ່ດາວ      ເຈົ້າເອີຍ

 ຫລາຍປີ  ລູກນີ້ໄກຈາກເຈົ້າ                           ບໍ່ທັນຕ່າວຄືນຫາ

                ສ່ວນທາງໄປທາງມາ                       ກໍ່ວ່າໄກກັນເຍີ້ນ

  ແມ່ເອີຍ  ເງີນທີ່ໄປມານັ້ນ                            ຫລາຍພັນບໍ່ຂອງຄ່ອຍ

                 ທຳງານມື້ເລັກນ້ອຍ                       ພໍໄດ້ໃຊ້ແຕ່ລະວັນ  ແມ່ເອີຍ

   ແມ່ເອີຍ   ສະພາບເປັນແນວນັ້ນ                 ລູກພວມປັ່ນແນວຄິດ

                   ຍ່າເຂົ້າໃຈທາງຜິດ                        ວ່າລູກນີ້ຄົນລືມບ້ານ

    ຄັນວ່າ  ຄັນວ່າຄືດັ່ງແມ້ງ                            ມະໂນນືກແນວອຳນວຍ

                 ຫາກຖືກຫວຍຄືເຂົາ                       ແມ່ນຊິໄປດຽວນີ້

    ແມ່ເອີຍ  ຈາກດວງໃຈລູກນັ້ນ                     ບໍ່ມີວັນລືມແມ່

                     ລູກຫ່ວງຫລາຍແທ້ງ                   ສົງການນີ້ຊິຕ່າວຫາ         ແທ້ແລ້ວ.

ທ່ານຄິດວ່າແນວໃດກ່ຽວກັບບຸນເດືອນ 9 ທີ່ຈະມາເຖີງນີ້ຕາມຄວາມເຊື່ອຂອງຄົນລາວຊາວພຸດແມ່ນວັນທີ່ທຸກຄົນຕອ້ງໄປຢາຍຫໍ່ເຂົ້າທີ່ຫໍ່ດວ້ຍໃບຕອງກວ້ຍເພື່ອອຸທິດໃຫ້ຍາດຕິກາຜູ້ທີ່ລວ່ງລັບໄປແລ້ວ ໃຫ້ບັນດາ ສຳພະເວສີ ແລະ ເຈົ້າກຳນາຍເວນເພື່ອໃຫ້ເຂົາເຈົ້າລົດລະບາບທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດມາກັບເຂົາເຈົ້າໃນອະດິດຕະຊາດ ແລະປະຈຸບັນຊາດຫລືອີກຍ່າງຫນື່ງກໍ່ຄືການໃຫ້ທານເພາະວ່າວັນນັ້ນເປັນວັນທີ່ ຈ່າຍົມພິບານຜູ້ຮັກສານາຮົກກະພູມ ໃດ້ປ່ອຍດວງວິນຍານທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄປເກີດ ຂື້ນມາກິນເຂົ້າທີ່ຜູງລູກແລະຫລານໃດ້ອຸທິດໃຫ້ສະນັ້ນຂໍເຊີນທ່ານພຸທສາສະນິກະຊົນຊາວພຸດທັງຫລາຍຮ່ວມກັນທຳບຸນໃນວັນທີ 20/8/2009

                                  ຄິດເຖິງບ້ານ                                 ຖານຖິ່ນດີນລາວ

                                 ເປັນຮູບຍາວ                                  ສຸດຕາເຫຶລອຍ່ານ

                                 ຫລາຍປີຜ່ານ                                  ທີ່ຂອ້ຍຈາກມາ

                                 ອະນີຈາ                                            ບໍ່ໄດ້ກັບຕ່າວ

                                 ຄິດຮອດສາວ                                   ຜູ້ຢູ່ທາງວຽງ

                                 ສອງເຄີຍຄຽງ                                   ຮວ່ມກັນຄຽງສ້າງ

                                 ຫລາຍປີຮ້າງ                                     ບໍ່ໄດ້ຂ່າວຫາ

                                 ເຖິງລຸງຕາ                                         ພໍ່ແມ່ອ້າຍນອ້ງ

                                 ຍາມເດຶອນສອ່ງ                                ພັດຜ່ານລົມຫນາວ

                                 ຄິດເຖິງຄາວ                                      ພາກັນລົງຄວ່ງ

                                 ສາຍລົມລວ່ງ                                     ຫອມກິ່ນຈຳປາ

                                 ຫອມມາລາ                                        ຄັນທາດວງດອກ

                                 ຍັງຄິດຮອດ                                       ເຈົ້າເດີເມຶອງລາວເອີຍ

ນົກຈະຫນີຈາກຕົ້ນໄມ້ ເພາະວ່າຕົ້ນໄມ້ນັ້ນບໍ່ມີກີ່ງງ່າສາຂາອັນກວ້າງຂວາງ

ຊ້າງຈະຫນີຈາກເຖຶ່ອນເພາະວ່າເຖຶ່ອນນັ້ນບໍ່ມີໄມ້ໄລ່ແລະໄມ້ບົງ

ລາຊະຫົງຈະຫນີຈາກສະເພາະວ່າສະນັ້ນບໍ່ມີດອກບົວ

ຜູ້ຍິງຈະຫນີຈາກຜົວເພາະວ່າຜົວນັ້ນບໍ່ມີເຂົ້າຂອງ

ນັບແຕ່ໄກຈາກບ້ານ                      ມາຕຸພູມທີ່ຮັກ          ຂອ້ຍເອີຍ!

ຮຽມບໍ່ມີວັນເຄີຍ                           ຈະລະລຶມຕົວເຈົ້າ

ທຸກວັນມີແຕ່ເສົ້າ                           ເຜົ້າຄີດກັບໄປຫາ

ຢຽ່ມປິຕາມາຕາ                            ຜູ້ຄູນແພງຂ້າ

ຄິດຮອດເດເຊໂດນນ້ຳ                    ເຄິຍຄ້ຳລຽ້ງເຮົາມາ

ບອ່ນເຮົາເຄິຍຫາປາ                         ອາບລອຍລົງຫລິ້ນ

ບັດນິ້ໜົດຫາຍສິ້ນ                         ເຫຶລອພຽງແຕ່ພາບເກົ່າ

ຄິດເຖິງວັນຄ່ຳເຊົ້າ                            ບໍ່ມີເສົ້າເຊຶ່ອມຄາຍ                  ເຈົ້າເອິຍ!

ເປັນແນວໄດພິ່ນອ້ງ                           ເຖົ້າແກ່ອາວອາ

ຫລານຂໍສົ່ງພອນຫາ                          ຍາຕວົງຂອງຮຽມນິ້

ຂໍໄຫ້ສຸກຂີໜັ້ນ                                   ຫລາຍພັນສາຍ່າເຫຶລອງຫລ່າ

ຂໍໄຫ້ໄສດັ່ງແກ້ວ                                  ມະນີເຫຶ້ລອມຄ່າແພງ                  ແດ່ທອ້ນ!