ເຈົ້າຜູ້ແນວນາມເຊື້ອ...........ລາຊະນີຜູ້ສູງສົ່ງ
ປຽບດັ່ງຫົງເຫີນຟ້າ...........ກາດໍານ້ອຍຜູ້ສ່ອງນໍາ
ຈຶ່ງທົນຈໍາເອົາໄວ້...............ໃນຫົວໃຈ ມາປັ່ນປ່ວນ
ບໍ່ຄູ່ຄວນດອກນ້ອງ............ສອງເຮົານັ້ນ ຕ່າງຕະກຸນ...ແທ້ນາ
ໃນຫົວໃຈຈຶ່ງເກີດວຸ້ນ..........ເຄີຍມີຮັກມານໍາກັນ
ເຄີຍສໍາພັນກັນມາດົນ.........ຈົນຫມູ່ຄົນເຂົາເວົ້າ
ໄປໃຝ່ຝັນນໍາເຊື້ອເຈົ້າ..........ເຮົາພໍພຽງເປັນນາມໄພ່
ບໍ່ຫວັງຄິດວ່າຊິໄດ້.............ເອົາມາຊ້ອນຮ່ວມຮຽງ....ໄດ້ແລ້ວ
ຄວາມຕັ້ງໃຈເລີຍຫມົດສ້ຽງ...ຈຶ່ງຂໍໂບກມືລາ
ວາດສະໜາກາດໍາ..............ບໍ່ຄູ່ຄວນນໍາຫົງໄດ້
ເຮົາເປັນພຽງນາມໄພ່..........ຊາວໄຮ່ນາຄົນຕ້ອຍຕໍ່າ
ບຸນບໍ່ນໍາສົ່ງໃຫ້.................ຕົວອ້າຍເອື້ອມບໍ່ເຖິງ....ນ້ອງແລ້ວ.