ໄດອາຣີ່ຂອງ ສຸນທະລີ

ຂຽນເມື່ອ: ກ.ຍ.. 11, 2009 | ມີ 3 ຄຳເຫັນ ແລະ 0 trackback(s)

“ໄປຕະຫຼາດເຊົ້າຜູ້ລະເທົ່າໃດ” ຂ້ອຍຮ້ອງໃສ່ລົດຕຸກໆ ຄັນໜຶ່ງທີ່ກຳລັງຈະເຄື່ອນຍ້າຍອອກຈາກຄິວລົດ.

“ຜູ້ໜຶ່ງ 5 ພັນກີບ ຮີບຂື້ນມາໄວ ໄວ!” ໂຊເຟີ ຮ້ອງຕອບພ້ອມທັງກ໊ອກມາໃສ່ ມັ໊ບ! ມັ໊ບ! ຮີບ ມາ ຮີບມາ. ບໍ່ເທົ່າໃດ ລໍ້ລົດກໍ່ໝຸນໄປ

“ສິ້ນຜືນນີ້ລາຄາເທົ່າໃດ?” ສຽງຂອງຍິງສາວໄວກາງຄົນເອີຍຂື້ນ ທ່າມກາງສາຍຕາຫຼາຍດວງທີ່ຈ້ອງມອງໄປທີ່ແມ່ຄ້າຂາຍສິ້ນພວມກຳລັງຈັບສິ້ນຫຼາຍຜືນຍັດໃສ່ຖົງມ້ຽນເທິງລົດຕຸກໆສາມລໍ້ທີ່ກຳລັງເດີນທາງອອກຈາກຂົວມິດຕະພາບລາວ-ໄທຍ ຫັນໜ້າເຂົ້າສູ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນສູ່ປາຍທາງ ຕະຫຼາດເຊົ້າ

“ມີຫຼາຍລາຄາເດີ! ສິ້ນໄໝມ້ອນລາຄາ 85 ພັນ ໄໝທຳມະດາ 75 ພັນ ຖ້າເປັນຜ້າຝ້າຍ 45 ພັນ ເລືອກເບິ່ງເດີ ມີຫຼາຍແບບໃຫ້ເລືອກໄດ໋!” ສຽງແມ່ຄ້າຂາຍສິ້ນ(ຄົນທີ່1) ກ່າວຕອບສະແດງອາການຫົວຍຸ້ມໆ ພ້ອມທັງຈັບເອົາສິ້ນທີ່ເກັບມ້ຽນໃນຖົງອອກມາແພ່ໃຫ້ເບິ່ງ

ຕອນນີ້ແລງແລ້ວເວລາປະມານ 18.15 ນາທີ ແຕ່ແສງແດດຍັງຄົງສາດສ່ອງລົງສູ່ຜືນດິນ ຕ້ອງໃສ່ຕົ້ນເຂົ້າໃນນາແຄມທາງເປັນສີຂຽວເຫຼືອງອ່ອນ ຊ່າງເປັນຕາອອນຊອນສາຍຕາແທ້ໆ ສາຍລົມພັດຕ້ອງກະທົບໃສ່ຜ້າກັນຝົນຂ້າງລົດດັງສຽງ ພັບ! ພັບ! ປະສານສຽງກັບການສົນທະນາຂອງຜູ້ໂດຍສານ ດັງຂື້ນເປັນບາດ! ເປັນເທື່ອ!

ເຈົ້າເອົາສິ້ນໄປເລາະຂາຍຢູ່ໃສມານະແມ່ຄ້າ!” ຍິງສາວທີ່ນັ່ງກົງກັນຂ້າມກັບແມ່ຄ້າ ກ່າວຖາມດ້ວຍຄວາມສົງໄສ ແຕ່ລູກກະຕາພັດລ້ຳມອງ

ແຕ່ສິ້ນຈັບພິກໄປພິກມາ. ສຽງຂອງສາວທີ່ນັ່ງຖັດໄປສຸດບ່ອນນັ່ງທ້າຍລົດດັງຂື້ນ

“ລາຍແບບນີ້ກະງາມເນາະ! ເຈົ້າຕ່ຳເອງຫວານິ!” ບໍ່ທັນເທົ່າໃດນັ້ນ ແຜ່ນແພສິ້ນໄໝໄດ້ຈະຈາຍໄປສູ່ມື້ຂອງຍິງສາວຫຼາຍຄົນທີ່ນັ່ງມານຳກັນ7ຄົນ ບັງເອີນມື້ນີ້ມີຜູ້ຊາຍທີ່ນັ່ງມານຳລົດຄັນນີ້ພຽງສອງຄົນເຊິ່ງແມ່ນຂ້ອຍຜູ້ໜຶ່ງແລະອີກຊາຍໜຸ່ມອີກຄົນທີ່ພວມຂ້າມມາຈາກໜອງຄາຍ ສຽງຂອງການສົນທະນາເລື່ອງສິ້ນໄໝ ກົບເກື່ຶອນຄວາມເປັນຊາຍຂອງພວກຂ້ອຍໄວ້ຢ່າງມິດຊິດ ເພາະລົມນຳບໍ່ຮູ້ເລື່ອງນຳເລີຍ ໄດ້ແຕ່ນັ່ງຟັງແລະກໍ່ຍິ້ມນ້ອຍຍິ້ມໃຫຍ່ຢູ່ຫັ້ນແຫຼະ

ແມ່ຄ້າຄົນທີ່ສອງທີ່ນັ່ງຂ້າງແມ່ຄ້າຄົນທີ່ໜຶ່ງ ເມື່ອໄດ້ໂອກາດການຄ້າຂາຍກໍ່ບໍ່ລໍຊ້າ ໂຄສະນາສິ້ນໄໝ ປານນຳ້ໄຫຼໄຟດັບ “ຜືນນີ້ງາມໄດ໋ ມັນເປັນ ລາຍສະກັອດແຖມຍັງເປັນຜ້າຝ້າຍ ສ່ວນຜືນນີ້ກະແມ່ນສິ້ນໄໝມ້ອນ ລາຄາພຽງແຕ່ 80 ພັນ ເວລາຊັກກະບໍ່ຄ່ອຍຫົດງ່າຍ ທີ່ສຳຄັນຖ້າບໍ່ຢາກໃຫ້ມັນຫົດ ກະບໍ່ຕ້ອງຊັກແຮງດີເລີຍ! ຈະເປັນຮູບຊົງນີ້ຕະຫຼອດ… ຖ້າເອົາຂ້ອຍກໍ່ຈະຫຼຸດໃຫ້” ບໍ່ທັນໃດນັ້ນສຽງຫົວກໍ່ດັງຂື້ນຟົດໆ! ຍ້ອນຄວາມເວົ້າເກັ່ງຊ່າງເອົາໃຈ ລູກຄ້າ ສຸດທ້າຍລາວກໍ່ໄດ້ຂາຍສິ້ນ 2 ຜືນ ທີ່ເປັນຜ້າຝ້າຍແລະຜ້າໄໝມ້ອນ, ຫຼັງຈາກທີ່ການຊື້ຂາຍສິ້ນຈົບລົງ ການສົນທະນາຍັງຄົງສືບຕໍ່.

“ແມ່ຄ້າເຈົ້າເອົາສິ້ນນີ້ໄປຂາຍຢູ່ແຖວໃດ? ໄດ້ຂາຍດີບໍ່” ຜູ້ໂດຍສານທີ່ຊື້ສິ້ນ(1)ເອີຍຖາມ.

“ພວກຂ້ອຍເອົາໄປຂາຍຝັ່ງໄທພຸ້ນນະ ເອົາເຄື່ອງປະເພດ: ເຄື່ອງໃຊ້ສອຍທົ່ວໄປ ມີທັງມີດ, ເກີບ, ສິ້ນໄໝ, ຜ້າເຊັດໜ້ານ້ອຍ, ທັງສະລິບ-ເສື້ອຊ້ອນ, ໂສ້ງຂາສັ້ນ… ຍັງມີອີກຫຼາຍຢ່າງນັບບໍ່ຖ້ວນ ຈັກວ່າອັນໃດເປັນສິ່ງທີ່ຄິດວ່າຕ້ອງໃຊ້ ຢູ່ເຮືອນຢູ່ຊານກໍ່ເອົາໄປຂາຍໝົດ” ແມ່ຄ້າກ່າວຕອບ.

“ປ໋າ! ເຈົ້ານີ້ເກັ່ງເນາະ! ແລ້ວເອົາໄປເລາະຂາຍແຖວໃດໃນໜອງຄາຍຫັ້ນນະ” ສຽງທັກທ້ວງດັງຂື້ນ ຈົນສຽງອື່ນງຽບລົງ ຫຼາຍຄົນຕ່າງຕັ້ງໃຈຟັງຢ່າງໃຈຈົດໃຈຈໍ່.

“ໂອ້ຍ! ກໍ່ເລາະຂາຍແຖວນອກເມືອງ ແຖວບ້ານນອກ ຄ໊ອກນາ! ເລາະໄປໝົດລະ ທຸກບ່ອນທຸກແຫ່ງ ບ່ອນທີ່ຊາວບ້ານຊາວຊ່ອງທີ່ບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ເຂົ້າມາຊື້ເຄື່ອງໃນແຖວເມືອງພຸ້ນແຫຼະ” ສຽງແມ່ຄ້າຄົນທີ່ສອງ ຕອບຢ່າງເປັນກັນເອງ.

“ພວກຂ້ອຍໄປຂາຍແນວນີ້ທຸກມື້ ແຕ່ຕ້ອງຕື່ນແຕ່ 3 ໂມງຕອນເຊົ້າໃດ” ແມ່ຄ້າອີກຄົນເສີມຂື້ນ.

“ອ້າວ! ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຕື່ນແຕ່ເຊົ້າແທ້” ຄວາມຢາກຮູ້ສອດແຊກເຂົ້າມາ. ຈາກການສົນທະນາທີ່ຟົດສະນັ່ນ.

“ຖ້າບໍ່ຕື່ນແຕ່ເຊົ້າກໍ່ບໍ່ທັນລົດເມເຂົ້່າມາເມືອງ ຕ້ອງຕື່ນແຕ່ເຊົ້າໆ ກວ່າຈະກ້ຽມເຄື່ອງເຂົ້າຂອງຂາຍ ທັງໜຶ້ງເຂົ້າໜຶ້ງນ້ຳແລ້ວ

ລາງໜ້າລ້າງຕານຸ່ງສິ້ນນຸ່ງເສື້ອທັງຖ້າລົດເມມາຈາກ 9 ລ້ຽວພຸ້ນ ຊົ່ວຊິມາຮອດຕະຫຼາດເຊົ້າ ຊົ່ວຊິມາຮອດຂົວພີ້ອີກ ເກືອບ6ໂມງ! 6ໂມງເຄິ່ງ ຍັງມາຖ້າຈ້ຳາຂ້າມທັງເຮັດເອກສານແລ້ວກະດົນເຕີບແນວນີ້ແຫຼະຈຶ່ງຕ້ອງຕື່ນແຕ່ເຊົ້າຄັນຊັ້ນບໍ່ທັນກິນເຮົາຊິເຮັດຫຍັງກະຕ້ອງດຸໝັ່ນຂະຫຍັ່ນພຽນ” ແມ່ຄ້າຄົນທີ່ໜຶ່ງ ທັງຕອບທັງຫົວ ດ້ວຍຄວາມເປັນກັນເອງທີ່ສຸດ.

“ນັກເລ່ງ 9 ລ້ຽວໃດນິ! ພວກເຈົ້າເກັ່ງຄັກເນາະ ດາບໍ່ຢ້ານຫຍັງ ແລ້ວສິ້ນທີ່ເອົາໄປຂາຍພຸ້ນ ຂາຍທໍ່ໃດ” ຜູ້ໂດຍສານໄວສາວຄາວດຽວກັບແມ່ຄ້າ ເອີຍຖາມແບບສ້າງບັນຍາກາດ.

“ໂອ້ຍເຈົ້າກະຊ່າງວ່າເນາະ! ອິອິ… ພວກຂ້ອຍຂາຍເຄື່ອງແບບນີ້ມາຫຼາຍປີແລ້ວ ລຶ້ງແລ້ວເດ ທ່ຽວໄປທ່ຽວກັບຢູ່ແນວນີ້ແຫຼະ ຄູ່ມື້. ສິ້ນທີ່ເອົາເປັນຂາຍຢູ່ພຸ້ນ ຖ້າສິ້ນໄໝມ້ອນ ໄໝຫຍັງກະ 350 ບາດ ກະຕັ້ງລາຄາໄວ້ເພື່ອຫຼຸດເພື່ອຕໍ່ແດ່ ໄດ້ລາຄາປະມານ 330 ຫາ 320 ບາດກໍ່ຂາຍໂລດ. ມື້ນີ້ກໍ່ໄດ້ຂາຍເກືອບ 6 ພັນປາຍບາດພຸ້ນນະ ເປັນເງິນກີບເຮົາກໍ່ປະມານ ລ້ານ 5, ລ້ານ 6 ນີ້ລະ! ອອກທຶນພຽງແຕ່ 4,700 ບາດໃດນິ” ການຕອບກັບຂອງ ແມ່ຄ້າທີ່ເປີດເຜີຍເຖິງການຄ້າຂາຍທີ່ສຸດຈະລິດແບບກົງໄປກົງມາ ດ້ວຍເທັກນິກການເວົ້າທີ່ຄ່ອງແຄ້ວພ້ອມຈົກເອົາເງິນທີ່ຂາຍເຄື່ອງໄດ້ອອກມານັບໃຫ້ເບິ່ງຢ່າງເບິກບານໃຈ.

“ສາວນັ້ນ! ເຈົ້າໃຊ້ຄຣີມທາໜ້າແບບໃດນະ? ໜ້າເຈົ້າຄືທັງຂາວ ທັງນຽນແທ້” ສຽງດັງມາຈາກປາຍແຖວຕັດບົດສົນທະນາຂື້ນທັນໃດ

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ຂຽນບໍ່ຈົບຈັກເທື່ອ,,,,,,,ມື້ໜ້າຈະມາຂຽນຕໍ່ເດີ

ທ່ານໃດບໍ່ສາມາດອ່ານໄດ້ ຄລິກດາວໂຫລດ .pdf ໄດ້ເລີຍ

[URL=http://laoupload.com/61GOQGH26C13/the_road_home_18.08.09.pdf.html]the_road_home_18.08.09.pdf - 64.0 Kb[/URL]

ພໍ່ແມ່ບໍ່ມີເງິນທອງຈະກອງໃຫ້

ຂຽນເມື່ອ: ກ.ຍ.. 3, 2009 | ມີ 10 ຄຳເຫັນ ແລະ 0 trackback(s)

ໜວດໝູ່: ກາບກອນ

²ÒÁ´È®Ò´ó À¤òນêº¤ ¥½¡º¤Ã¹É

¥‰¤ª˜¤Ã¥ ²¾¡²¼ນ »¼ນÎñ¤¦õ

¹¾¸ò§¾ £¸¾´»øÉ À¯ñນ£øÈ´õ

À²ˆº¨ô©«õ À¯ñນ¨È¼¤ ÍÒìÉ¼¤¡¾¨

²Ò¡ñ®Á´È ´óÁªÈ ¥½Á¡ÈÀ«í¾

¥½ìÉ¼¤ À¥í¾Àìˆº¨Ä¯ ນັ້ນµÈ¾Ï¾¨

Ã§É¸ò§¾ §È¸¨ªöນ Ä¯¥öນª¾¨

À¥í¾¦½®¾¨ Á´È¡ñ®²Ò ¡Ò²ðÃ¥

ແປຈາກພາສາໄທ ເມື່ອວັນທີ່ 03/09/09

..ທາງກັບບ້ານ...(ຕອນທີ່1)

ຂຽນເມື່ອ: ສ.ຫ.. 21, 2009 | ມີ 5 ຄຳເຫັນ ແລະ 0 trackback(s)

ໜວດໝູ່: ບັນທຶກປະຈຳວັນ

“ສິ້ນຜືນນີ້ລາຄາເທົ່າໃດ?“ ສຽງຂອງຍິງສາວໄວກາງຄົນເອີຍຂື້ນ ທ່າມກາງສາຍຕາ ຫຼາຍດວງທີ່ຈ້ອງມອງໄປທີ່ ແມ່ຄ້າຂາຍສິ້ນ ພວມກຳລັງຈັບສິ້ນຫຼາຍຜືນຍັດໃສ່ຖົງມ້ຽນ ເທິງລົດຕຸກໆ ສາມກົງ ທີ່ກຳລັງເດີນທາງອອກຈາກຂົວມິດຕະພາບລາວ-ໄທຍ ຫັນໜ້າເຂົ້າສູ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ປາຍທາງຄືຕະຫຼາດເຊົ້າ

“ມີຫຼາຍລາຄາເດີ! ສິ້ນໄໝມ້ອນລາຄາ 85 ພັນ ໄໝທຳມະດາ 75 ພັນ ຖ້າເປັນຜ້າຝ້າຍ 45 ພັນ ເລືອກເບິ່ງເດີມາຫຼາຍແບບໃຫ້ເລືອກໄດ໋໋໋!” ສຽງແມ່ຄ້າຂາຍສິ້ນ ກ່າວຕອບສະແດງອາການຫົວຍຸ້ມໆ ພ້ອມທັງຈັບເອົາສິ້ນທີ່ເກັບມ້ຽນໃນຖົງອອກມາແພ່ໃຫ້ເບິ່ງ

ຕອນນີ້ແລງແລ້ວເວລາປະມານ18.15 ນາທີ ແຕ່ແສງແດດຍັງຄົງສາດສ່ອງລົງສູ່ຜືນດິນ ຕ້ອງໃສ່ຕົ້ນເຂົ້າໃນນາແຄມທາງເປັນສີຂຽວເຫຼືອງອ່ອນ ຊ່າງເປັນຕາອອນຊອນສາຍຕາແທ້ໆ ສາຍລົມພັດຕ້ອງ ກະທົບໃສ່ຜ້າກັນຝົນຂ້າງລົດດັງສຽງ ພັບ! ພັບ! ປະສານສຽງກັບການສົນທະນາຂອງຜູ້ໂດຍສານ ດັງຂື້ນເປັນບາດ! ເປັນເທື່ອ!

ມື້ຫນ້າຈະມາຂຽນຕໍ່

ຄືນຫນື່ງໃນວັງວຽງ

ຂຽນເມື່ອ: ມິ.ຖ.. 13, 2009 | ມີ 16 ຄຳເຫັນ ແລະ 0 trackback(s)

ໜວດໝູ່: ຄວາມຮູ້ທົ່ວໄປ

ເລື່ອງ ຄືນຫນື່ງໃນວັງວຽງ

ເພື່ອນໆເຄີຍໄດ້ໄປທ່ຽວຫລີ້ນເມືອງວັງວຽງມາແດ່ບໍ່ນໍ
ຖ້າຫມູ່ເພື່ອນຄົນໃດຍັງບໍ່ທັນໄດ້ໄປເທື່ອ ກະມາຟັງກັນເບິ່ງ ຂໍ້ມູນຖືກຫຼືບໍນັ້ນກະຊ່ວຍໆກັນເນາະ!!

ເກີ່ນນຳ
ເມືອງວັງວຽງນັ້ນຖືວ່າເປັນແຫຼ່ງທ່ອງທ່ຽວທາງທຳມະຊາດເປັນທີ່ນິຍົມໃນກຸ່ມ ນັກທ່ອງທ່ຽວຕ່າງປະເທດທີ່ມັກແບບປະຈົນໄພ ມັກຍ່າງກິນລົມຊົມບັນຍາກາດ ມັກປ່ຽນບັນຍາ ກາດ ຈາກຕົວເມືອງສູ່ສະຖານທ່ອງທ່ຽວທາງທຳມະຊາດ ຈຸດພິເສດຂອງເມືອງວັງວຽງຄື ເປັນເມືອງທີ່ລ້ອມຮອບດ້ວຍພູເຂົາມີລັກສະນະຕັ້ງຊື່ຫຼືທີ່ຮູ້ກັນໃນລັກສະນະຜາຕັ້ງ ຟາກຝັ່ງຫນື່ງ ຂອງລຳນ້ຳຊ່ອງແມ່ນພູເຂົາອີກຝັ່ງແມ່ນທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງຊາວບ້ານແຫລ່ງທ່ອງທ່ຽວ ທີ່ນ່າສົນໃຈ ກໍມີລ່ອງກົງເບັງລຳນ້ຳຊ່ອງທ່ຽວຊົມຖ້ຳຈັງນັ່ງຊົມວິວທີ່ຮ້ານອາຫານແຄມນ້ຳຊ່ອງຊົມບັນຍາກາດ ເມືອງວັງວຽງຕອນກາງຄືນ

ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ - ວັງວຽງ
ການເດີນທາງສູ່ເມືອງວັງວຽງນີ້ ສາມາດເດີນທາງດ້ວຍລົດສ່ວນຕົວແລະລົດໂດຍສານ ປະຈຳທາງຖ້າເປັນລົດໂດຍສານປະຈຳທາງສາມາດໄປຂື້ນໄດ້ 2 ບ່ອນຄື 1.ຢູ່ຕະຫລາດເຊົ້າ ນັ່ງລົດສາຍວັງວຽງ-ຕະຫລາດເຊົ້າ ຄ່າລົດ 25.000 ກີບ 2.ສະຖານນີຂົນສົ່ງສາຍເໜືອ ນັ່ງລົດສາຍຫລວງພະບາງ-ວຽງຈັນ ຫຼືຍ່າງໄປຊື້ປີ້ລົດຢູ່ບ່ອນຈ່າຍເງີນຫັ້ນກະໄດ້ ຂະເຈົ້າ ຈະບອກເອງດ໋ອກ ລາຄາ 30.000 ກີບ ນີ້ແຫລະ ແມ່ນໃຊ້ເສັ້ນທາງຫມາຍເລກ 13 ເໜືອ ໄລຍະທາງປະມານ 240 ກິໂລແມັດ ໃຊ້ເວລາ 5 ຊົ່ວໂມງໂດຍປະມານ ການເດີນທາງ ຂອງຂ້ອຍແມ່ນເລືອກນັ່ງລົດໂດຍສານຈາກຕະຫລາດເຊົ້າ
ເມື່ອມາຮອດເມືອງວັງວຽງແລ້ວຍ່າງໄປຊອກຫາທີ່ພັກໄວ້ກ່ອນ ລາຄາເຮືອນພັກທົ່ວໄປ ທີ່ສາມາດຫາໄດ້ງ່າຍ ເລີ່ມຕັ້ງແຕ່ 50.000 ກີບ/ຄືນ ໂຮງແຮມທີ່ນ່າພັກທີ່ສຸດແມ່ນໂຮງແຮມ ວັນຊະນະຄ່າພັກຄືນລະ 25-30$ ຕໍ່ຄືນເນາະ (ຂ້ອຍເຄີຍໄປພັກມາແລ້ວ 2 ຄັ້ງບັນຍາກາດດີ ທີ່ສຸດ ແລະຄັ້ງນີ້ຂ້ອຍເລືອກທີ່ພັກເປັນເຮືອນພັກວຽງສະຫວັນ) ເມື່ອເລືອກທີ່ພັກໄດ້ແລ້ວ ຢ່າລໍຊ້າໄປລ່ອງກົງເບັງກັນດີກວ່າ

ການລ່ອງເບັງລຳນ້ຳຊ່ອງ
ສາຍນ້ຳລຳທານທີ່ລໍລ້ຽງຊາວເມືອງວັງວຽງ ມາແຕ່ກາລະນານ ເອີ້ນວ່າ ລຳນ້ຳຊ່ອງ ຄວາມໂດດເດັ່ນຂອງນ້ຳຂ່ອງນີ້ເອງເປັນສິ່ງດຶງດູດ ນັກທ່ອງທ່ຽວ ທັງຊາວລາວ ຊາວຕ່າງດ້າວ ທ້າວຕ່າງແດນໃຫ້ໄດ້ມາ ສຳພັດກັບບັນຍາກາດແລະຊົມວິຖີຊີວິດຊາວເມືອງວັງວຽງ ດ້ວຍການ ລ່ອງກົງເບັງ ລ່ອງເຮືອໄກຍັກ ທີ່ມີໃຫ້ບໍລິການໃນລາຄາທີ່ທຸກທ່ານສາມາດຈ່າຍກັນໄດ້ພໍຄວນ ການລ່ອງກົງເບັ່ງນັ້ນທາງບໍລິສັດທີ່ໃຫ້ບໍລິການຈະນຳພາທ່ານ ນັ່ງລົດຕຸກໆ ໄປປ່ອຍໄວ້ເທິງ ຫົວນ້ຳຊ່ອງ(ບໍ່ໄກປານໃດ) ແລ້ວໃຊ້ເວລາລ່ອງລົງມາປະມານ 3-4 ຊົ່ວໂມງ ໃນລະຫວ່າງ ລ່ອງເຮືອໄກຍັກຫຼືກົງເບັ່ງນັ້ນ ທ່ານຈະສຳພັດໄດ້ເຖິງທຳມະຊາດ ເປັນສິ່ງທີ່ສວຍງາມ ສອງຟາກຝັ່ງມີແຕ່ພູແລະຕົ້ນໄມ້ສິ່ງພິເສດສຸດຂອງການລ່ອງກົງເບັງ ທ່ານຈະພົບກັບຮ້ານ ອາຫານຮ້ານ1ທີ່ແຄມນ້ຳຊ່ອງ ໃຫ້ທ່ານໄດ້ຫລີ້ນ ດຶງເຊືອກໂດດນ້ຳ ຫຼື (Swing Jumping) ຖືວ່າເປັນຈຸດເດັ່ນຂອງການລ່ອງກົງເບັ່ງເນາະ (ທ່ານໃດທີ່ໄດ້ໄປມາແລ້ວແລະໄດ້ຫລີ້ນກໍ່ຄົງຈະ ສະຫນຸກສະຫນານວ່າເບາະ?) ນອກຈາກໄດ້ຫລີ້ນດຶງເຊືອກໂດດນ້ຳແລ້ວ ຖ້າໃຜເມື່ອຍກໍຈະ ແວະຊົມຖ້ຳລົມ ຖ້ຳນອນ ເບິ່ງຄົນປິ້ນຫນ້າຜາເນາະ! ຫລັງຈາກທີ່ທ່ານລ່ອງມາຮອດ ແຖວຕົວເມືອງແລ້ວທາງບໍລິສັດທີ່ ໃຫ້ບໍລິການກໍຈະມາຮັບທ່ານ
....ນີ້ຄືສ່ວນຫນຶ່ງຂອງການລ່ອງກົງເບັງເນາະ! ທີ່ນີ້ໄປເບິ່ງຖ້ຳຈັງກັນດີກວ່າ...
ໄປຖ້ຳຈັງ
ຖ້ຳຈັງນັ້ນຢູ່*********ງຈາກເມືອງອອກໄປທາງທິດຕາເວັນຕົກປະມານ 6 ກິໂລແມັດ (ທ່ານ ໃດສະດວກກໍ່ຍ່າງໄປ ຖ້າບໍ່ສະດວກກໍ່ເຊົ່າລົດຖີບຂີ່ໄປກະໄດ້ ຄັນລະ 20.000 ກີບ/ມື້) ເຊິ່ງຖ້ຳຈັງ ຖືວ່າໄດ້ຮັບການບູລະນາການໃຫ້ນັກທ່ອງທ່ຽວເຂົ້າຊົມໄດ້ແມ່ນ ບໍລິສັດທ່ອງທ່ຽວ ຈັກກະວານ ແລະໄດ້ສ້າງຖ້ຳຈັງລີສອດໄວ້ຮອງຮັບນ້ຳນັກທ່ອງທ່ຽວ ກ່ອນອື່ນທ່ານຕ້ອງ ໄດ້ເສີຍຄ່າຜ່ານປະຕູເຂົ້າ ຖ້ຳຈັງລີສອດ ຄົນລະ2000ກີບສາກ່ອນເນາະ ນີ້ຄືດ່ານທຳອິດໃດ ຈາກນັ້ນທ່ານກໍຍ່າງຂ້າມນ້ຳຊ່ອງດ້ວຍ ຂົວເຫລັກມີລັກສະນະເປັນຂົວຫ້ອຍ (ນັກທ່ອງທ່ຽວ ມັກຖ່າຍຮູບຢູ່ນທີ່ນີ້ກັນຫລາຍເຕີບ) ຈາກຂົວເຫລັກຫ້ອຍຍ່າງໄປຮອດທາງຂື້ນຖ້ຳກໍ່ເມື່ອຍຫ ນ້ອຍຫນຶ່ງເດີທ່ານ ບາດນີ້ຮອດທາງຂື້ນຖ້ຳ ທ່ານຈະໄດ້ເສຍຄ່າຜ່ານອີກ ຄົນລະ 20.000 ກີບ (ແພງຫລາຍ) ຂັ້ນໄດທີ່ຂື້ນໄປຮອດທາງເຂົ້າຖ້ຳນັ້ນ ປະມານ 200 ກວ່າຂັ້ນນີ້ແຫລະ (ເຄີຍນັບຢູ່ແຕ່ບໍໄດ້ຈຳ) ຂັ້ນໄດນີ້ຈັງແມ່ນຊັ່ນຄັກໆ ຂ້ອຍຍ່າງໄປຮອດຂັ້ນສູດທ້າຍນະ ຂາຈົນວ່າຊິຈັງ ຂ້ອຍກໍເລີຍຄຶດວ່າ ເຂົາເຈົ້າໃສ່ຊື່ວ່າຖ້ຳຈັງ ອາດເປັນເພາະຂັ້ນໄດທີ່ຍ່າງຂື້ນ ມາຕິເບາະ ອັນນີ້ຄຶດເອົາຊື່ໆເດີ ເມື່ອມາຮອດປາກຖ້ຳແລ້ວທ່ານຈະຮູ້ສຶກແປກໆທັນທີ່ ບໍ່ເຊື່ອໄປລອງເບິ່ງ ອິອິ ອາກາດຢູ່ປາກຖ້ຳເລີ່ມຮູ້ສຶກເບົາ ຫູອື້ ຈົນຕ້ອງກືນນ້ຳລາຍນຳ ເພາະ ອາກາດບໍລິສຸດຫລາຍເກີນໄປ ຈິງເຮັດໃຫ້ເປັນອາການແນວນີ້ເນາະ ເວລາຍ່າງເຂົ້າໄປເບິ່ງ ພາຍໃນຖ້ຳຈັງຈະຮູ້ສຶກເລີຍວ່າຄວາມງາມພາຍໃນຖ້ຳນັ້ນງົດງາມເຫລືອຕະການຕາ ລັກສະນະ ຂອງຫີນຍ່ອຍຫຍອດລົງມາແຕ່ເພດານຖ້ຳເກືອບຈຸກັບພື້ນ ລຽງລາຍກັນເປັນຖັນແຖວຢ່າງ ເປັນລະບຽບ ອາກາດທີ່ເຢືອກເຢັນດຶງດູດຄວາມອົບອູ່ນພາຍໃນຕົວເຮົາອອກມາໂດຍປະລິຍາຍ ຄວາມງົດງາມຂອງຖ້ຳມັນມີຄຸນຄ່າເຫນືອເກີນຄຳບັນຍາຍຈິງໆ ພາຍໃນຖ້ຳມາຫລາຍຊ່ອງທາງ ໃຫ້ຍ່າງເດີນຊົມ ໃນລະຫວ່າງຂາກັບອອກຈາກຖ້ຳແວະມາເບິ່ງຈຸດຊົມບັນຍາກາດເມືອງວັງວຽງ ນະຈຸດນີ້ທ່ານສາມາດເຫັນເມືອງວັງວຽງໄດ້ທັ່ວເມືອງເລີຍ ເຫມືອນກັບວ່າ ເມືອງທັງເມືອງ ຢູ່ໃນກຳມືຂອງເຮົາຢ່າງໃດຢ່າງນັ້ນເລີຍລະ! ຄວາມງົດງາມໃນຍາມແລງເມືອມອງຈາກຈຸດຊົມ ບັນຍາກາດເທິງຖ້ຳ ຈະເຫັນລຳແສງແດດທີ່ເຫລືອງອ່ອນສ່ອງຜ່ານກ້ອນເມກລົງສູ່ຕົວເມືອງ ວັງວຽງງົດງາມຈວນໃຈອ່ອນ ບາງຄັ້ງທ່ານອາດຈະເຜີຫລຸດປາກລຳພຶງອອກມາວ່າ “ເປັນຕາ ອອນຊ່ອນເດ” ແລະແລ້ວທ່ານຈະຫລົງຮັກເມືອງນີ້ທັນທີ່ທັນໃດ ຫລັງຈາກທີ່ລົງມາຈາກ ຖ້ຳຈັງແລ້ວ ແວະມາອາບນ້ຳລອດຖ້ຳຈັງ ຢູ່ທາງລຸ່ມກ່ອນເນາະ ນ້ຳນັ້ນເຢືອກເຢັນຫລາຍຈົນ ຮູ້ສຶກເຢັນເຂົ້າກະດູກເລີຍແຫລະ!
ມາຮອດນີ້ມັນກະແລງຫລາຍ ແລ້ວຈວນໄດ້ເວລາກັບໄປຫາທີ່ພັກກັນສາກ່ອນເນາະ! ເວລາເດີນທາງກັບນີ້ທ່ານຈະນຶກເຖິງພາບຄວາມງົດງາມຂອງເມືອງວັງວຽງທີ່ໄດ້ເຫັນເປັນແທ້ ແນ່ນອນ! (ຖ້ຳຈັງນີ້ສາມາດ ເຂົ້າຊົມໄດ້ຕັ້ງແຕ່ເວລາ 8 ໂມງເຊົ້າຮອດ 17 ໂມງ) ຂະນະນີ້ ໄດ້ເວລາພັກຜ່ອນອາບນ້ຳແຕ່ງຕົວໃຫ້ງາມໆ ແດ່ຈັກໜ່ອຍ ເພື່ອໄປແອ່ວສາວເມືອງວັງວຽງ ແລະກ່ອນທີ່ຈະໄປປະທະລິ້ມລົດຊາດກັບອາຫານການກິນໃນເມືອງວັງວຽງ
ຣາຕີວັງວຽງ
ເວລາຫົວຄ່ຳປະມານ 19 ໂມງແລງ ໄດ້ເວລາໄປຍ່າງຊົມບັນຍາກາດເບິ່ງຊົມສີສັນ ຣາຕີເມືອງວັງວຽງ ຕາມຖະຫນົນກາງເມືອງ ທ່ານບໍ່ຕ້ອງຕົກໃຈ ຄົນທີ່ເຫັນຍ່າງຕາມຖະຫນົນ ເກືອບ 100 ທັງ 100 ແມ່ນຝລັ່ງ ຂ້ອຍລຳພຶງອອກມາທັນທີທັນໃດ “ໂອ້ຍ ! ນີ້ແມ່ນເມືອງ ວັງວຽງເປັນເມືອງຝລັ່ງໄປແລ້ວບໍ!” ຄວາມຮູ້ສຶກນີ້ແວບເຂົ້າມາ ຂ້ອຍງຸນງົງຫຼາຍຂະຫນາດເລີຍ ແຕ່ກໍ່ມອງໄປເຫັນແມ່ຄ້າຂາຍໂລຕີ ເພີ່ນນະເຮັດເກັ່ງໆ ຈັບແປ້ງໂລຕີມາໂຍນປີ້ນໄປປີ້ນມາ ບຶດດຽວກະເປັນແຜ່ນແລ້ວ ໂອ້ເກັ່ງຂະໜາດເລີຍ ຂ້ອຍກໍ່ອົດບໍ່ໄດ້ຍ່າງເຂົ້າໄປຊື້ມາຊີມລົດຊາດ ເບິ່ງ ໂອ້ແຊບຫລາຍ ໃນລະຫວ່າງກິນໂລຕີຢູ່ນັ້ນຂ້ອຍກໍ່ຖາມຄົນຂາຍໂລຕີວ່າ
“ເອື້ອຍ ຄົນເມືອງວັງວຽງ ຫາຍໄປໃສຫມົດ ຄື ເຫັນແຕ່ຝລັ່ງເຕັມໄປຫມົດ”
“ຄົນເມືອງວັງວຽງກະຢູ່ນີ້ລະ ສ່ວນຫຼາຍເຂົາເຈົ້ານອນແຕ່ຫົວຄ່ຳ ເຂົາເມື່ອຍກັບການໄປໄຮ່ ໄປສວນມາ ແລະເຂົາເຈົ້າມັກຢູ່ໃນເຮືອນ ບໍ່ຄ່ອຍອອກມານອກ ເຮືອນດ໋ອກ!” ຄົນຂາຍໂລຕີກ່າວຕອບກັບມາ ມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຫາຍຂ້ອງໃຈໄປທັນທີ ທັນໃດ ຫລັງຈາກນັ້ນຂ້ອຍກະໄດ້ສັງເກດເບິ່ງຖະຫນົນກາງເມືອງນັ້ນເຕັມໄປດ້ວຍຮ້ານອາຫານ ມີທັ້ງອາຫານຈີນ ໄທ ຍີ່ປຸ່ນ ເກົາຫລີ ຝລັ່ງ…ແລະເຕັມໄປດ້ວຍນັກທ່ອງທ່ຽວທີ່ອອກມາສຳພັດ ບັນຍາກາດແລະຊີມອາຫານເມືອງວັງວຽງເຫມືອນກັບຂ້ອຍນີ້ລະ! ຫຼັງຈາກນັ້ນຂ້ອຍກໍ່ຍ່າງຕາມ ຖະຫນົນເລືອກກິນອາຫານໄປທີ່ເລື່ອຍໆ ຈົນໄປພໍ້ຮ້ານຫນຶ່ງຕັ້ງຢູ່ຫນ້າວັດ(ວັດຫຍັງກະບໍ່ຮູ້) ເທິງໂຕະນັ້ນໄຕ້ທຽນໄຂ 2 ເຫຼັ້ມພ້ອມທັງຂາຍພັນມ້ຽງ ຫມີ່ກ້ວຍພັນ ພ້ອມທັງມີເຂົ້າປຸ້ນພ້ອມ ຂ້ອຍຖືກໃຈຫຼາຍ ຍ່າງເຂົ້າໄປສັ່ງກິນທຸກປະເພດຈົນອີ່ມ ຄວາມຢາກຮູ້ຢາກເຫັນຂອງຂ້ອຍໃນ ມື້ນີ້ກໍ່ຄ່ອຍໆອ່ອນລົງ ດ້ວຍຄວາມອິດເມື່ອຍຈາກການລ່ອງກົງເບັງ ຂື້ນຖ້ຳຈັງ ຕອນນີ້ຄຶດຮອດແຕ່ໝອນກັບທີ່ນອນອັນນຸ່ມນວນທີ່ລໍຖ້າຢູ່ທີ່ພັກ ຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ລໍຊ້າ ຈ່າຍເງິນຄ່າກິນອາຫານແລ້ວຍ່າງກັບໄປຫາທີ່ພັກ ລະຫວ່າງທາງກໍ່ແວະຊື້ເບຍລາວ 2 ກະປ່ອງ ດື່ມມາຕາມທາງຈົນໝົດກະຍັງບໍ່ທັນຮອດເທື່ອ ແວະຊື້ອີກ ເບຍລາວອີກ 1 ກະປ່ອງ ຍ່າງມາຈົນຮອດທີ່ພັກ ແວະເອົາກະແຈທີ່ໄດ້ຝາກໄວ້ທີ່ຄາວເຕີ ຈາກນັ້ນກໍ່ເຂົ້ານອນ ຂ້ອຍແນມເບິ່ງໂມງຕອນນີ້ 10ໂມງເຄິ່ງແລ້ວ ກ່ອນນອນຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ລືມ ຈັບເອົາສະມຸດເຫຼັ້ມນ້ອຍ ມາບັນທຶກຄວາມຮູ້ສຶກດີໆ ລະຫວ່າງການເດີນທາງທ່ອງທ່ຽວໃນມື້ນີ້ ຄືນນີ້ຈຶງນອນຫຼັບຝັນດີ ຕະຫລອດຄືນ

ວັງວຽງ - ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ
ມື້ນີ້ເປັນມື້ທີ່ສອງ ຂ້ອຍຕື່ນນອນແຕ່ເຊົ້າປະມານ 5ໂມງເຄິ່ງ (ຫ້ອງພັກທີ່ຂ້ອຍຢູ່ ເປັນຊັ້ນ 3 ພໍດີ) ຂ້ອຍຍ່າງອອກໄປຮັບເອົາອາກາດອັນສົດຊື່ນໃນຍາມເຊົ້າ ຢູ່ພະນັກນອກ ຫ້ອງພັກ ຈັງໂຊກດີຂອງຂ້ອຍ ຂ້ອຍໄດ້ເຫັນຊາວບ້ານກຳລັງຍ່າງອອກໄປສວນ ໄປໄຮ່ ເຫັນວີຖີຊີວິດຂອງຊາວເມືອງວັງວຽງສົມປາຖະໜາແລ້ວແທ້ບໍ! ໂອ້ ດັງນັ້ນ ຂ້ອຍກໍ່ບໍຊ້າ ອາບນ້ຳແຕ່ງຕົວອອກຈາກທີ່ພັກ ເຊົ່າລົດຖີບແລ້ວຂີ່ໄປເລາະຫລີ້ນ ບັນຍາກາດຕອນນີ້ສົດຊື່ນ ຂະຫນາດຝົນກະຕົກເລັກນ້ອຍ ຂ້ອຍຂີ່ລົດຖີບເລາະໄປເລື້ອຍໂດຍບໍ່ຟ້າວ ຈົນຮອດຕະຫລາດ ເມືອງວັງວຽງ ກໍ່ແວະເຂົ້າໄປຍ່າງຫຼີ້ນ ເຫັນການແລກປ່ຽນຊື້ຂາຍ ເຫັນເຂົາເຈົ້າເອົາສັດປ່າມາ ຂາຍນຳອິກ ເຫັນແລ້ວເປັນຕາຊື້ເອົາມາເຮັດກິນວ່າບໍ! ເວົ້າຫລີ້ນ ຕອນນີ້ເຂົາເຈົ້າກະລົນນະລົງ ຫ້າມຄ້າຂາຍສັດປ່າຢູ່ ເມື່ອເຫັນພາບການຄ້າຂາຍຢູ່ໃນຕະຫລາດເຊົ້າວັງວຽງ ຕອນນີ້ ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຂ້ອຍແມ່ນຄຶດຮອດທາງບ້ານຫຼາຍ(ຫຼວງພະບາງ) ເພາະລັກສະນະຄ້າຍກັບ ຕະຫຼາດຢູ່ບ້ານຂອງຂ້ອຍຫລາຍຂະໜາດ ຫຼັງຈາກທີ່ເລາະເບິ່ງການຊື້ຂາຍດົນ ພໍສົມຄວນ ກໍ່ໄດ້ລ້ຽວເບິ່ງເວລາ ຕອນນີ້ ຈວນເກືອບ 9 ໂມງແລ້ວ ໃກ້ເຖິງເວລາກັບນະຄອນຫລວງ ວຽງຈັນແລ້ວ ຈາກນັ້ນ ກໍ່ຂີ່ລົດຖີບກັບເຂົ້າມາຕົວເມືອງວັງວຽງແລ້ວ ສົ່ງຄືນລົດຖີບແກ່ທີ່ພັກຈັບ ເອົາກະເປົາທີ່ກຽມໄວ້ແລ້ວຕັ້ງແຕ່ເຊົ້າ ຍ່າງອອກມາລໍຖ້າລົດໂດຍສານເດີນທາງກັບເຂົ້າມາ ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ການລໍຖ້າລົດກໍ່ເປັນການເຊັ່ນດຽວກັນ ຕ້ອງລໍຖ້າລົດໂດຍສານທີ່ ມາຈາກຫລວງພະບາງເຂົ້າວຽງຈັນ ຖ້າບໍ່ຢາກລໍຖ້າກໍ່ຈະມີລົດໂດຍສານສອງແຖວ ສາຍວັງວຽງ - ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນກໍ່ບໍ່ວ່າກັນ ມື້ນີ້ຂ້ອຍເລືອກນັ່ງລົດໂດຍສານສາຍຫຼວງພະບາງ-ວຽງຈັນ ການເດີນທາງຂາກັບໃຊ້ເວລາເກືອບ 5 ຊົ່ວໂມງມາຮອດນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນຕອນແລງພໍດີ ມາຮອດນີ້ຄົງຈະໄປໃສບໍ່ໄດ້ເນາະ ນອກຈາກຈະກັບໄປພັກຜ່ອນຢູ່ບ້ານ ເກັບຄວາມປະທັບໃຈຈາກການເດີນທາງທ່ອງທ່ຽວລົງໃນສະມຸດບັນທຶກການເດີນທາງ ແລະບັນທຶກຮູບຖ່າຍທີ່ໄດ້ຖ່າຍໃນລະຫວ່າງການເດີນທາງເກັບໄວ້ເປັນຄວາມສຸກ ເປັນຄວາມຊົງຈຳທີ່ດີໆ ໄວ້.

The END.

ຮີດສິບສອງຄອງສີບສີ່ ຕອນ ບຸນບັ້ງໄຟ

ຂຽນເມື່ອ: ມິ.ຖ.. 10, 2009 | ມີ 11 ຄຳເຫັນ ແລະ 0 trackback(s)

ໜວດໝູ່: ຂ່າວສານບ້ານເມືອງ

ພໍດີໄປອ່ານເຈີບົດຄວາມດີໆໆ ກໍເລີຍນຳມາໃຫ້ທຸກຄົນໄດ້ອ່ານກັນ

ຮີດສິບສອງຄອງສີບສີ່

ການດຳເນີນຊີວິດປະຈຳວັນຂອງຄົນເຮົາໃນສັງຄົມ ການດຳລົງຄົງຕົວຢູ່ໄດ້ໃນສັງຄົມຊຸມຊົນ ຫຼື
ຂອງກຸ່ມຄົນເຜົ່າຊົນທ້ອງຖິ່ນໃດໜຶ່ງນັ້ນ ແນ່ນອນຈະຕ້ອງມີສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງທີ່ຖືກວາງຂຶ້ນມາ ເພື່ອການປະຕິບັດຮ່ວມກັນ
ໃນການຢຶດໜ່ຽວກ່ຽວສຳພັນຕໍ່ກັນທາງດ້ານຈິດໃຈ ເພື່ອຄວາມສະໝັກ ສະໝານສາມັກຄີ ເພື່ອຄວາມສະໜຸກ ສະໜານມ່ວນຊື່ນໂຮແຊວ ໃນການຄົບຄ້າສະມາຄົມ
ໄປມາຫາສູ່ກັນຂອງບັນດາຍາດຕິພີ່ນ້ອງ ເພື່ອນມິດສະຫາຍ ສາຍສຳພັນທັງໃກ້ແລະໄກ.

ກ່ຽວກັບສິ່ງນີ້ ມັກຈະມີແລະກໍເກີດຂຶ້ນ ເກືອບຈະເວົ້າໄດ້ວ່າ ມີຢູ່ທຸກສັງຄົມຊຸມຊົນ ໃນທຸກມຸມຂອງໂລກ ມະນຸດໜ່ວຍນີ້
ເຊິ່ງມີທັງສິ່ງທີ່ຄ້າຍຄືກັນ ແລະແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມແຕ່ລະເຂດ ແຕ່ລະທ້ອງຖິ່ນ ຕາມແຕ່ລະດິນແດນພູມິສະຖານອາກາດ ແລະລະດູການ ໂດຍທີ່ຄົນໃນສັງຄົມນັ້ນໆ
ໄດ້ຮ່ວມກັນປະຕິບັດ ສືບທອດມາ ເປັນເວລາດົນນານພໍສົມຄວນ ສ່ວນຫຼາຍຈະເປັນໄປໃນທາງທີ່ດີແລະຖືກຕ້ອງ ບໍ່ຂັດຂ້ອງກັບ ນະໂຍບາຍ
ແຜນການພັດທະນາ ສັງຄົມ ເສດຖະກິດຂອງປະເທດຊາດນັ້ນໆ ສິ່ງທີ່ກ່າວມາທັງໝົດນີ້ ເອີ້ນວ່າ:ຮີດສິບສອງຄອງສິບສີ່.

ໃນສັງຄົມຊຸມຊົນຂອງປະຊາຊົນລາວບັນດາເຜົ່າເຮົານັ້ນ ກໍມີຮີດສິບສອງ ທີ່ມີອັນຕ້ອງໄດ້ປະຕິບັດ ຮ່ວມກັນປະຈຳທຸກໆເດືອນ ຫຼື
ເປັນບາງເດືອນບາງທ້ອງຖິ່ນ ແລ້ວແຕ່ຄວາມຕົກລົງເຫັນດີເຫັນງາມ ພ້ອມພຽງກັນຂອງເຖົ້າແກ່ແນວໂຮມ ການຈັດຕັ້ງໃນທ້ອງຖິ່ນນັ້ນ ຈະຮ່ວມກັນເຮັດຂຶ້ນ
ແລະຍັງອະນຸລັກ ຮັກສາເອົາໄວ້ ມີຄວາມຕິດພັນຢູ່ກັບຊີວິດປະຈຳວັນ ຂອງປະຊາຊົນລາວເຮົາຢ່າງບໍ່ມີວັນເຊື່ອມຄາຍ.

ສຳຫຼັບຄອງສິບສີ່ຂອງລາວເຮົານັ້ນ ກໍຍັງປະຕິບັດກັນຢູ່ປະຈຳ ບາງອັນກໍຢຶດຖືໄວ້ຢ່າງໜຽວແໜ້ນ ບາງອັນກໍຖືກປ່ອຍປະລະເລີຍໄປແລ້ວກໍມີ
ເນື່ອງຈາກອີງໃສ່ສະພາບສັງຄົມປະຈຸບັນ ແລະສິດທິເທົ້າທຽມກັນ ລະຫວ່າງຍິງກັບຊາຍ ຂອງຄົມໂລກລາວເຮົາ ກໍຫັນປ່ຽນໄປຕາມກະແສນິຍົມຂອງສັງຄົມໂລກ
ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ຜູ້ຍິງລາວເຮົາກໍຍັງໄດ້ຊື່ວ່າ ເປັນຜູ້ຮັກສາຮີດຄອງປະເພນີ ວັດທະນະທັມລາວ ໄວ້ຢ່າງໜຽວແໜ້ນ
ມີຄວາມອ່ອນນ້ອມສຸພາບອ່ອນຫວານ ຢູ່ມາໄດ້ຈົນເຖິງທຸກວັນນີ້ ສັງເກດໄດ້ຈາກການນຸ່ງຖື ການມີຫຼັກແຫຼ່ງໃນບ້ານເຮືອນ ສົມຊື່ວ່າ
ເປັນແມ່ສີເຮືອນທີ່ສົມບູນໄປດ້ວຍ ເຮືອນສາມນ້ຳສີ່.

ຄຳວ່າ: ”ຮີດ” ມາຈາກພາສາປາລີ ”ຈາຣີຕະ” ແປເປັນພາສາລາວວ່າ : ”ຈາຮີດ” ຕໍ່ມາເຫຼືອແຕ່ ”ຮີດ” ຄຳວ່າ ຈາຣີຕະ, ຈາຮີດຫຼືຮີດ ແປວ່າ:
ປະເພນີອັນດີງາມ ທີ່ເຄີຍປະຕິບັດສືບຕໍ່ກັນມາ. ຮີດ 12 ໃນທີ່ນີ້ ໝາຍເອົາປະເພນີການທຳບຸນຕາມເດືອນທັງ 12 ເດືອນ ຫຼືປະເພນີທີ່ຈະຕ້ອງທຳຕາມເດືອນນັ້ນໆ
ທີ່ບູຮານເພີ່ນ ເຄີຍພາເຮັດມາມີດັ່ງນີ້:

1-ບຸນເຂົ້າກັມ
2-ບຸນຄູນລານ
3-ບຸນເຂົ້າຈີ່
4-ບຸນພຣະເຫວດ
5-ບຸນປີໃໝ່ (ຕຸດສົງການ)
6-ບຸນບັ້ງໄຟ
7-ບຸນຊຳຮະ
8-ບຸນເຂົ້າພັນສາ
9-ບຸນເຂົ້າປະດັບດິນ
10-ບຸນເຂົ້າສະຫຼາກ
11-ບຸນອອກພັນສາ
12-ບຸນກະຖິນ

ປະຈຸບັນຢູ່ເມືອງລາວກຳລັງແມ່ນບຸນເດືອນຫົກ,ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງເອົາເລື່ອງບຸນບັ້ງໄຟມາໃຫ້ອ່ານ

ບຸນບັ້ງໄຟ (ບຸນເດືອນຫົກ).

ຄວາມໝາຍ ແລະຄວາມສຳຄັນ.

ບຸນບັ້ງໄຟ ຄຳວ່າ ”ບັ້ງ” ຄືໄມ້ໄຜ່ທີ່ຖືກຕັດເປັນທ່ອນຫຼືກະບອກໄມ້ໄຜ່ນັ້ນເອງ ສ່ວນ ຄຳວ່າ ”ໄຟ” ຄົງບໍ່ຕ້ອງອະທິບາຍ ເພາະມີຄວາມຊັດເຈນໃນຕົວແລ້ວ ເມື່ອ
ເອົາຄຳສອງ ຄຳມາລວມກັນເປັນ ບັ້ງໄຟ ໝາຍເຖິງກະບອກໄມ້ໄຜ່ທີ່ຂ້າງໃນອັດແຫນ້ນດ້ວຍ ”ຫມື້” (ຂີ້ເຈຍຂົ້ວປະສົມກັບຖ່ານຕຳໃຫ້ລະ ອຽດກ່ອນນຳໄປອັດໃຫ້ແໜ້ນ
ໃນກະບອກໄມ້ໄຜ່).

ມູນເຫດແລະຄວາມເປັນມາ.

ການເຮັດບຸນບັ້ງໄຟນັ້ນ ຕາມຄວາມເຊື່ອທີ່ວ່າ ເທິງຟ້າມີສິ່ງສັກສິດຫຼືມີຊາວ ພຸດເອີ້ນວ່າ ”ພະຍາແຖນ” ເຊິ່ງຄວາມເປັນມາຂອງບຸນບັ້ງໄຟນັ້ນມີຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່
ເລົ່າໃຫ້ຟັງວ່າ: ກາລະຄັ້ງນຶ່ງນານມາແລ້ວ ບ້ານເມືອງເກີດເດືອດຮ້ອນ ເພາະຝົນຟ້າ ບໍ່ຕົກຕາມລະດູການ ບັນດາຄົນສັດພືດຕ່າງໄດ້ຮັບຄວາມເດືອດຮ້ອ

ໄປຕາມໆກັນ ຍັງມີພະຍາຄັນຄາກທີ່ມີອິດທິລິດ ເປັນສັດວິເສດປົກຄອງຢູ່ພື້ນດິນ ຈຶ່ງອອກໄປກວດກາຫາສາຍເຫດວ່າ
ຝົນຟ້າບໍ່ຕົກລົງມາ ກໍຮູ້ຄວາມຈິງວ່າ ເປັນພະຍາແຖນບໍ່ສົງຝົນລົງມາ ພະຍາຄັນຄາກຮູ້ຢ່າງນັ້ນ ຈຶ່ງຂໍອາສາສູ້ກັບ ພະຍາແຖນ
ໂດຍເອົາຝົນຟ້າເປັນເດີມພັນ ຫາກພະຍາຄັນຄາກ ຊະນະ ພະຍາແຖນຕ້ອງເຮັດ ໃຫ້ຝົນຕົກລົງມາໃຫ້ຄົນ ພະຍາແຖນ ແລະ ພະຍາຄັນຄາກ ຕໍ່ສູ້ກັນ ຜົນປະກົດວ່າ
ພະຍາຄັນຄາກຊະນະ ພະຍາແຖນຕ້ອງສົ່ງຟ້າຝົນໃຫ້ຕົກລົງມາໃນໂລກມະນຸດ ແຕ່ມີຂໍ້ຕົກລົງວ່າ ຊາວໂລກຈະຕ້ອງເຮັດບຸນບັ້ງໄຟ ແລ້ວຈູດຂື້ນ
ເພື່ອໄປບອກດ້ວຍວ່າ ຕ້ອງການຝົນເມື່ອໃດ ເວລາໃດ ຍາມໃດ ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອເຖິງລະດູການເຮັດນາ ຊາວນາ ຕ້ອງການຝົນ ກໍຕ້ອງເຮັດບຸນບັ້ງໄຟ
ເພື່ອຈູດບັ້ງໄຟຂື້ນເມືອບອກພະຍາແຖນ ເປັນສັນຍານໃຫ້ຮູ້ ເພື່ອໃຫ້ພະຍາ ແຖນເຮັດຝົນຕົກລົງມາ ດ້ວຍເຫດຄວາມເຊື່ອ ທີ່ກ່າວມານີ້
ຈຶ່ງໄດ້ມີການເຮັດບຸນບັ້ງໄຟ ຈົນເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ ແລະ ໃນເດືອນຫົກນີ້ ຍັງມີບຸນອີກຫຼາຍບຸນເຊັ່ນ: ວິສາຂະບູຊາ, ສົມໂພດພຣະ, ຫົດສົງ ພຣະເຖຣະ.

ຮີດນຶ່ງນັ້ນ…ເຖິງເດືອນຫົກແລ້ວ……..ນຳເອົານ້ຳວາລີສັງໂສດ
ຫົດພຣະພຸດທະຮູບ………………….ເໜືອໃຕ້ສູ່ພາຍ
ຢ່າໄດ້ລະບ່ຽງບ່າຍ…………………..ປັດເປົ່າຫາຍຫຼຸດ
ມັນຊິສູນເສຍສີ………………………ຕໍ່ໄປເມືອໜ້າ
ຈົ່ງພາກັນເຮັດແທ້……………………ແນວຄອງຮີດເກົ່າ
ເອົາບຸນໄປເລື້ອຍໆ…………………..ເມືອໜ້າຢ່າຖອຍ.

ທີ່ມາ ສາມະເນນ ບຸນລົ້ນ ດວງປະເສີດ ແລະ ພຣະສຸດໃຈ ແກ້ວສຸລິຍາ ນາມປາກກາ ດອກກະຈຽວ

http://groups.google.gp/group/amerilao/tree/browse_frm/thread/8e71863e0c4cf3ec?_done=%2Fgroup%2Famerilao%2Fbrowse_frm%2Fthread%2F8e71863e0c4cf3ec%3Fscoring%3Dd%26&scoring=d&

ສຸນທະລີ

ເບິ່ງທັງໝົດ

ອ່ານຄືນຫຼັງ

2009 (5)

ໝວດໝູ່

ໝາຍເຫດ: ບົດຄວາມ, ຂໍ້ຂຽນ, ຄຳເຫັນຕ່າງ ໆ ທີ່ມີໃນໜ້ານີ້ ຖືກສົ່ງເຂົ້າມາໂດຍສາທາລະນະຊົນ ແລະຖືກເຜີຍແຜ່ໂດຍອັດຕະໂນມັດ ບໍ່ໄດ້ຜ່ານການກວດສອບຈາກທີມງານ ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງຂໍໃຫ້ທ່ານຜູ່ອ່ານຈົ່ງໃຊ້ວິຈາລະນະຍານ ແລະຖືຄະຕິ ກາລາມະສູດ : ພິຈາລະນາກ່ອນເຊື່ອ ໃນການຮັບຮູ້ຂໍ້ມູນຕ່າງ ໆ ທີ່ມີໃນໜ້າເວັບນີ້ ຫາກທ່ານພົບວ່າມີຂໍ້ຄວາມໃດທີ່ບໍ່ເໝາະສົມ ຫຼືຜິດຕໍ່ລະບຽບກົດໝາຍ ທ່ານສາມາດແຈ້ງເນື້ອຫາບໍ່ເໝາະສົມໄດ້ ຫຼືຕິດຕໍ່ທີມງານພັນລາວໂດຍກົງ ຂໍຂອບໃຈ.