ນີ້ແມ່ນລິ້ງຂອງງຕອນກ່ອນຫນ້ານີ້ ຖ້າຍັງບໍ່ທັນໄດ້ອ່ານ ກົດເຂົ້າໄປອ່ານໄດ້ເລີຍ

http://punlao.com/XuXiujing/diary/13770/

-----------------------------------------------------------

--ບົດທີ່2: Funny Dead Duck--

Funny dead duck ເປັນຊື່ຂອງເວັບໄຊດ໌ຫນຶ່ງ ທີ່ຂ້ອຍເຄີຍຫຼົງເຂົ້າໄປຫຼິ້ນກັບໂມໂມ

ຂ້ອຍຕົກໃຈແຮງທີ່ຊູເຮກໍເວົ້າຊື່ເວັບໄຊດ໌ນີ້ຂຶ້ນມາພ້ອມຂ້ອຍ

"ເຈົ້າເວົ້າເຖິງຊື່ຂອງເວັບໄຊດ໌ແມ່ນບໍ່? ເຈົ້າເຄີຍເຂົ້າໄປຫຼິ້ນເວັບນີ້ຫວາ?"

ຊູເຮ ລາວກໍຕົກໃຈຄືກັນ ທີ່ຂ້ອຍເວົ້າຊື່ນີ້ອອກມາ

"ຂ້ອຍເຄີຍເຂົ້າໄປຫຼິ້ນ...ອໍ້! ແມ່ນແລ້ວ ຂ້ອຍເຄີຍລົມເລື່ອງນີ້ກັບໂມໂມ ພວກຂ້ອຍລົມກັນເລື່ອງນີ້ແຫຼະ

ກ່ອນທີ່ໂມໂມຈະເວົ້າປະໂຫຍກນັ້ນອອກມາ"

ຂ້ອຍພໍຈະຄິດອອກ ເລື່ອງຂອງເວັບນີ້ ມັນເປັນເວັບທີ່ມີເນື້ອຫາກ່ຽວກັບຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ເບິ່ງແລ້ວຮູ້ສຶກໃຈບໍ່ດີ

ໃນຕອນນັ້ນ ເລີຍບອກໃຫ້ໂມໂມປິດໄປ

"ຊູເຮ! ເຈົ້າຈື່ url ຂອງເວັບນີ້ໄດ້ບໍ່? ຂ້ອຍບໍ່ຈື່ແລ້ວນະ"

"ອືມ...ບໍ່ຄ່ອຍແນ່ໃຈ ມັນອາດຈະຍັງຢູ່ໃນ history ຂອງຄອມບ້ານຂ້ອຍ ເຈົ້າຊິໄປເບິ່ງບໍ່?"

ຮູ້ສຶກແປກໆຄືກັນ ທີ່ຢູ່ໆກໍເຂົ້າໄປບ້ານຂອງຫມູ່ຜູ້ຊາຍ ທີ່ບໍ່ສະຫນິດສະຫນົມກັນ

ແຕ່ວ່າຂ້ອຍຢາກຮູ້ເລື່ອງເວັບນັ້ນຫຼາຍກ່ວາ ເລີຍຕ້ອງໄປ

-ທີ່ບ້ານຂອງຊູເຮ-

ຊູເຮຍ່າງນຳຂ້ອຍເຂົ້າໄປໃນຫ້ອງນອນຂອງລາວ ແລ້ວເປີດຄອມ ຊອກຫາເວັບດັ່ງກ່າວໃນ history ແລ້ວກໍພົບ

Funny Dead Duck ພວກເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ທ່ານ ມ່ວນຊື່ນກັບຄວາມຕາຍ

ໂອ້ຍ... ເປີດມາຫນ້າທຳອິດກໍມີຄຳເວົ້າບ້າໆນີ້ແລ້ວ ຖ້າເປັນປົກກະຕິຂ້ອຍປິດໄປດົນແລ້ວ

ແຕ່ຕອນນີ້ ມັນຄືມີຫຍັງຄາໃຈກ່ຽວກັບເວັບໄຊດ໌ນີ້ແຫຼະ

"ເອົາຈັ່ງໃດຕໍ່ ໂທຄິໂກະ" ຊູເຮປີ່ນມາຖາມຂ້ອຍ

"ລອງອ່ານເບິ່ງວ່າ ເວັບນີ້ມັນຂຽນກ່ຽວກັບຫຍັງແດ່"

ຂ້ອຍກັບຊູເຮ ເຂົ້າໄປທຸກຫນ້າຂອງເວັບ, ແຕ່ມັນບໍ່ມີຫຍັງເລີຍ ນອກຈາກ ການສອນວິທີຂ້າໂຕຕາຍໃນຮູບແບບຕ່າງໆ

ຫຼືບໍ່ກະວິທີຂ້າຄົນອື່ນໃຫ້ຕາຍ ຂ້ອຍນຶກດ່າເຈົ້າຂອງເວັບນີ້ໃນໃຈ ມັນຕ້ອງເປັນໂຣກປະສາດແນ່ນອນ

ຊູເຮກົດເຂົ້າລິ້ງຂໍ້ມູນຫຼາຍໆຫນ້າ ແຕ່ບໍ່ວ່າຈະເຂົ້າໄປຫນ້າໃດ ມັນກກະມີເນື້ອຫາອັນດຽວກັນຫມົດ

ມັນມີແຕ່ເລື່ອງຂອງການຕາຍ

"ເຈົ້າເຄີຍຫຼິ້ນເວັບນີ້ແທ້ຫວະ? ຄົນປົກກະຕິຢູ່ໃສເຂົາຫຼິ້ນກັນແດ່ຫວະ" ຂ້ອຍຖາມຊູເຮໃນທາງປະຊົດ ເພາະຂ້ອຍຮູ້ສຶກ

ບໍ່ມັກເວັບນີ້ອີ່ຫຼີ

"ປົກກະຕິຂ້ອຍເຫັນວ່າມັນເປັນເລື່ອງຕະລົກນະ ຫຼິ້ນໄປຊັ້ນແຫຼະ, ແຕ່ຕອນນີ້ມັນບໍ່ຕະລົກແລ້ວ

ເພາະມັນກາຍເປັນເລື່ອງໃກ້ໂຕແລ້ວ"

"ແລ້ວຕອນນັ້ນ ເຈົ້າລົມຫຍັງກັບໂມໂມກ່ຽວກັບເວັບນີ້?" ຂ້ອຍຖາມຂຶ້ນອີກ

"ກ່ຽວກັບເກມ, ພວກຂ້ອຍເວົ້າເຖິງເກມ Dead Duck(ບຸກຄົນທີ່ໃກ້ຈະຕາຍ) ຂອງເວັບນີ້ແຫຼະ"

"ມັນເປັນເກມແນວໃດ? ເປີດໃຫ້ຂ້ອຍເບິ່ງດຸ!!"

ເກມ Dead duck ມັນເປັນຄ້າຍໆກັບເກມແຟລດ, ກຣາຟຟິກກະໂອເຄຢູ່ ແຕ່ sound effect ນີ້ຕິ...ມັນເປັນຄືບົດສວດ

ອີ່ຫຍັງຈັກຢ່າງນີ້ແຫຼະ, ບໍ່ຮູ້ວ່າຍ້ອນມັນຄ່ຳແລ້ວ ຫຼືວ່າຍ້ອນເກມນີ້ ຢູ່ດີໆຂົນຫນາວຂ້ອຍກໍລຸກ

"ມັນແມ່ນເກມກ່ຽວກັບຫຍັງ?"

"ມັນເລືອກໄດ້ຫຼາຍໂຫມດນະ ສາມາດເລືອກເຂົ້າໄປຫຼິ້ນເກມ Shooting(ຍິງຫົວຄົນ) ຫຼືເກມວາງລະເບີດ ແລະອີກຫຼາຍໆເກມ

ເວັບມາສເຕີ້ບອກວ່າ ກຳລັງສ້າງເກມທີ່ສາມາດບັງຄັບຄື້ນສຶນາມິສາດໃສ່ຄົນໄດ້ຢູ່. ເອີ້!...ແຕ່ບາງເກມຕ້ອງສະຫມັກເປັນ

ສະມາຊິກກ່ອນ ຈຶ່ງຈະຫຼິ້ນໄດ້"

ເວົ້າຈົບຊູເຮກໍເປີດໄປທີ່ຫນ້າສະມາຊິກ ທີ່ຈະບອກວ່າ ຖ້າເປັນສະມາຊິກແລ້ວຈະສາມາດຫຼິ້ນຫຍັງໄດ້ເພີ່ມແດ່

ທີ່ຫນ້າຕົກໃຈກໍຄື ມີຊື່ momo ສະແດງຢູ່ໃນຫນ້າສະມາຊິກ

ຂ້ອຍກັບຊູເຮຕ່າງກໍຈ້ອງຫນ້າກັນດ້ວຍຄວາມຕົກໃຈ

"ລອງລັອກອິນໃນຊື່ຂອງ momo ເບິ່ງບໍ່?" ຊູເຮຖາມຂຶ້ນ ແລ້ວກະຖາມອີເມວຂອງໂມໂມກັບຂ້ອຍ ແຕ່ບັນຫາມັນແມ່ນຕ້ອງໃສ່

ລະຫັດໃນການລັອກອິນ

ພວກເຮົາລອງໃສ່ທຸກຢ່າງ ທີ່ຄິດວ່າຫນ້າຈະເປັນລະຫັດຂອງໂມໂມ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຊື່ຂອງໂມໂມ, ຊື່ຂ້ອຍ, ຊື່ພໍ່, ຊື່ແມ່,

ຊື່ໂຮງຮຽນ, ວັນເກີດໂມໂມ, ເບີໂທ ລວມທັງຊື່ຂອງຊູເຮ... ແຕ່ບໍ່ຖືກຈັກຢ່າງ

ທີ່ຈິງມັນຍັງມີໂຫມດໃນກໍລະນີທີ່ລືມລະຫັດຢູ່ແຕ່ເຖິງຢ່າງນັ້ນ ເມື່ອລະຫັດຖືກສົ່ງເຂົ້າໄປໃນອີເມວຂອງໂມໂມ

ຂ້ອຍກໍຍັງບໍ່ມີລະຫັດທີ່ຈະເປີດເບິ່ງອີເມວຂອງໂມໂມຢູ່ດີ

ແລ້ວສຸດທ້າຍກໍບໍ່ສຳເລັດ...ຫຼືວ່າຂ້ອຍຈະລືມບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ສຳຄັນໄປ...

ຕອນນີ້ເປັນເວລາ 9 ໂມງແລງແລ້ວ ຂ້ອຍເລີຍຂໍກັບບ້ານກ່ອນ, ຊູເຮອາສາໄປສົ່ງຂ້ອຍ

ເມື່ອກຳລັງນັ່ງຢູ່ໃນລົດ ຂ້ອຍກະຄິດຂຶ້ນມາໄດ້ວ່າລົດທີ່ຂ້ອຍກຳລັງຂີ່ຢູ່ນີ້ມັນແມ່ນຄັນດຽວກກັບທີ່ຢຽບໂມໂມ

ຮູ້ສຶກຫຼອນຂຶ້ນມາໃນທັນທີ

"ນີ້ແມ່ນລົດທີ່ຕຳໂມໂມແມ່ນບໍ່?"

"ເຮີ້ຍ! ບໍ່ແມ່ນໆ ລົດຄັນນັ້ນກຳລັງເອົາໄປແປງຢູ່ ຂ້ອຍບໍ່ກ້າຂັບລົດຄັນນັ້ນດອກ ຂ້ອຍກະຢ້ານຄືກັນ"

ເຮີ້! ໄຄແນ່

ເມື່ອມາຮອດຫນ້າບ້ານຂ້ອຍ ຊູເຮກໍລົງມາສົ່ງຂ້ອຍພ້ອມ

"ໂທຄິໂກະ..."

"ຫືມ?..."

"ຢ່າເປັນຫຍັງໄປເດີ້...ຂ້ອຍເປັນຫ່ວງ"

ພໍແຕ່ໄດ້ຍິນຊູເຮເວົ້າອອກມາ ໃຈຂ້ອຍມັນກໍເຕັ້ນບໍ່ເປັນຈັງຫວະ

ແຕ່ເມື່ອເຂົ້າມາໃນບ້ານ ຂ້ອຍກໍຄິດຮອດໂມໂມຂຶ້ນມາທັນທີ ເຮັດໃຫ້ລືມຄວາມຮູ້ສຶກວ່າງກີ້ນີ້ໄປເລີຍ

ໃນຄືນນັ້ນ...

ຂ້ອຍຝັນເຫັນໂມໂມ, ລາວຢືນຢູ່ເທິງດາດຟ້າແລ້ວເວົ້າກັບຂ້ອຍ

"ໂທຄິໂກະ...ເຮົາຂໍໂທດ ມັນເປັນໂຣກຕິດຕໍ່"

"ໂມໂມ! ເປັນຫຍັງໂຕຕ້ອງໂດດຕຶກຕາຍ? ໂຕຂ້າໂຕຕາຍເຮັດຫຍັງ? ຫຼືວ່າ ມີໃຜຂ້າໂຕ" ຂ້ອຍຮ້ອງຖາມອອກໄປ

"ຢ່າ...ໂທຄິໂກະ...ຢ່າ!!" ໂມໂມບໍ່ສົນໃຈທີ່ຂ້ອຍເວົ້າເລີຍ

"ໂມໂມໂຕຂ້າໂຕຕາຍແມ່ນບໍ່?"

"ໂທຄິໂກະ...ຢ່າ...ມັນເປັນໂຣກຕິດຕໍ່..."

ຂ້ອຍຍ່າງເຂົ້າໄປຫາໂມໂມ ແຕ່ລາວຍ່າງຖອຍຫຼັງໄປກ່ອນ ເຮັດໃຫ້ລາວຕົກລົງໄປ

ແຕ່ກ່ອນທີ່ຈະຕົກລົງໄປ ໂມໂມເວົ້າປະໂຫຍກສຸດທ້າຍອອກມາຕື່ມວ່າ

"ໂຣກຕິດຕໍ່ຂອງຄວາມຕາຍ"

------------------------

(ຕໍ່ໆ)

ຂ້ອຍຮ້ອງກຣີ້ດອອກມາດ້ວຍຄວາມຕົກໃຈ ແລະ ສະດຸ້ງຕື່ນຂຶ້ນມາ, ນ້ຳຕາຂ້ອຍໄຫຼປຽກຫມອນຈົນຊຸ່ມ

ຝັນຮ້າຍ...ແຕ່ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເສົ້າຫຼາຍກ່ວາ

ເຊົ້າມື້ຕໍ່ມາ ທະນາຍວາກະເອິ້ນຂ້ອຍກັບຊູເຮໄປຫາອີກ, ຂ້ອຍກັບຊູເຮປຶກສາກັນວ່າຈະບອກເລື່ອງ Funny Dead Duck ດີບໍ່

ຊູເຮບອກວ່າ ບໍ່ຟ້າວບອກເທື່ອ  ຖ້າເຫັນວ່າມັນກ່ຽວຂ້ອງແທ້ໆແລ້ວຄ່ອຍບອກ

ເມື່ອພວກເຮົາໄປພົບທະນາຍວາກະ ລາວກໍເອົາສິ່ງໆຫນຶ່ງມາໃຫ້ພວກເຮົາເບິ່ງ

ມັນແມ່ນໄດອາຣີ່ຂອງໂມໂມນັ້ນເອງ

ທະນາຍວາກະຍື່ນໄດອາຣີ່ນັ້ນມາໃຫ້ຂ້ອຍອ່ານ, ລາວບອກວ່າຂ້ອຍອາດຈະຄິດຫຍັງອອກ

ແນ່ນອນ ວ່າຂ້ອຍເປີດໄປຫນ້າສຸດທ້າຍທັນທີ ເພາະຢາກຮູ້ວ່າກ່ອນຈະຕາຍ ໂມໂມໄປເຈິຫຍັງມາ

ໃນຫນ້າສຸດທ້າຍ ມັນມີພຽງປະໂຫຍກສັ້ນໆທີ່ຂຽນໄວ້ວ່າ

' ມື້ນີ້ຂ້ອຍໄດ້ບອກເລື່ອງໂຣກຕິດຕໍ່ນັ້ນກັບໂທຄິໂກະແລະຊູເຮແລ້ວ '

"ທຳອິດຂ້ອຍຄິດວ່າ ຊູເຮເປັນພຽງຄົນທີ່ບັງເອີນຂັບລົດມາພໍດີຊື່ໆ ແຕ່ຫຼັງຈາກທີ່ອ່ານ

ໄດອາຣີ່ເຫຼັ້ມນີ້ແລ້ວ ຂ້ອຍຄິດວ່າ ເຫດການມັນແປກໆ" ທະນາຍວາກະເວົ້າຂຶ້ນ

ຂ້ອຍເລີ່ມເປີດຄືນໄດອາຣີ່ອ່ານ, ຄວາມຊົງຈຳລະຫວ່າງຂ້ອຍກັບໂມໂມຄ່ອຍໆຂຶ້ນມາເທື່ອລະຫນ້ອຍ

ຂ້ອຍໄຫ້ໄປອ່ານໄປ ສ່ວນໃຫຍ່ໂມໂມຈະຂຽນກ່ຽວກັບໂຕເອງ ແລະ ກໍບອກວ່າໄປທ່ຽວຫຼິ້ນຢູ່ໃສມາກັບຂ້ອຍ

ແຕ່ມີຢູ່ຫນ້າຫນຶ່ງຂຽນໄວ້ວ່າ ' ມື້ນີ້ໄດ້ລົມກັບຊູເຮແລ້ວ '

ຊູເຮສະດຸ້ງກັບຂໍ້ຄວາມນັ້ນ ເພາະຊູເຮມີທ່າທີແປກໆ ທະນາວວາກະເລີຍຖາມຂຶ້ນ

" ພໍຈະຈື່ໄດ້ບໍ່ວ່າ ຕອນນັ້ນລົມເລື່ອງຫຍັງກັນ?"

ຊູເຮຫຼຽວມາເບິ່ງຫນ້າຂ້ອຍ ທຳທ່າຈະຖາມວ່າຊິບອກເລື່ອງນັ້ນດໍບໍ່

ແຕ່ແລ້ວຊູເຮກໍຫັນໄປຕອບ

" ຕອນນັ້ນລົມກັນເລື່ອງເວັບໄຊດ໌ຫນຶ່ງ ທີ່ພວກຂ້ອຍຫຼິ້ນ, ແຕ່ປົກກະຕິແລ້ວ ບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ລົມກັນດອກ"

ລົມກັນໄປມາ ສຸດທ້າຍ ທະນາຍວາກະກໍຮູ້ເລື່ອງ funny dead duck ນັ້ນຈົນຫມົດ

ທຳອິດພວກເຮົາຄິດວ່າຈະຖືກລາວວ່າໃຫ້ວ່າໄຮ້ສາລະ ແຕ່ຜິດຄາດ ນອກຈາກລາວຈະບໍ່ເວົ້າຫຍັງແລ້ວ

ລາວຍັງສົນໃຈອີກ ລາວບອກວ່າມັນອາດຈະເປັນເຫດຈູງໃຈໃຫ້ໂມໂມຂ້າໂຕຕາຍກໍເປັນໄດ້

ເພາະເນື້ອຫາຂອງເວັບນັ້ນ ມັນກ່ຽວກັບການຕາຍ

ທະນາຍວາກະເອົາ url ຂອງເວັບດັ່ງກ່າວກັບຊູເຮແລ້ວອອກຈາກຫ້ອງໄປ

ແຕ່ວ່າ ກ່ອນທີ່ທະນາຍວາກະຈະອອກໄປ ຂ້ອຍໄດ້ເປີດອ່ານຜ່ານໆໄດອາຣີ່ຂອງໂມໂມ ແລະກໍໄປສະດຸດກັບຫນ້າຫນຶ່ງ

ທີ່ຂຽນໄວ້ວ່າ ' ບາງເທື່ອຂ້ອຍອາດຈະ...ຊູເຮ, ໂທຄິໂກະ ຖ້າກ່ອນເດີ້ ແລ້ວເຮົາຈະບອກ ແຕ່ຕອນນີ້ເຮົາອາຍ '

ຊູເຮບໍ່ທັນໄດ້ອ່ານປະໂຫຍກນັ້ນ ຂ້ອຍກໍຍັງອ່ານບໍ່ຈົບທະນາຍວາກະກໍເອົາໄດອາຣີ່ໄປກ່ອນ

ເລີກຮຽນ ຊູເຮຊວນຂ້ອຍໄປບ້ານລາວ ເພື່ອໄປຂຸດຂຸ້ຍເລື່ອງເວັບໄຊດ໌ນັ້ນອີກ

" ໂທຄິໂກະ ຂ້ອຍລອງສະຫມັກເປັນສະມາຊິກແລ້ວ"

"ແມ່ນຫວາ, ເປັນແນວໃດລະ?"

"ມັນກະບໍ່ໄດ້ມີຫຍັງປ່ຽນແປງດອກ, ມີແຕ່ວ່າ ເຮົາສາມາດຫຼິ້ນເກມໄດ້ຫຼາຍກ່ອນເກົ່າ...ເອີ້! ເຈົ້າຊິສະຫມັກນຳບໍ່?"

"ບໍ່ແຫຼະ... ທີ່ຈິງຖ້າມັນບໍ່ໄດ້ກ່ຽວກັບໂມໂມ ຂ້ອຍບໍ່ມີທາງເຂົ້າເວັບບ້າໆນີ້ດອກ. ວ່າແຕ່ ເຈົ້າສະຫມັກ

ເປັນສະມາຊິກນີ້ໄດ້ເສຍຄ່າຫຍັງບໍ່?"

"ບໍ່ໆ, ມີແຕ່ຂຽນຊື່ ນາມສະກຸນ ທີ່ຢູ່ ເບີໂທ ແລະ ຮູບຖ່າຍ ພ້ອມທັງຕອບຄຳຖາມ2-3ຂໍ້ກະໂອເຄແລ້ວ" ຊູເຮຕອບ

"ໄປໃຫ້ຂໍ້ມູນກັບເວັບແນວນີ້ມັນບໍ່ອັນຕະລາຍຫວາ?"

"ບໍ່ດອກ, ຂ້ອຍບອກໄປແຕ່ວັນເກີດກັບເບີໂທລະສັບ ສ່ວນຊື່ແມ່ນໃຊ້ຊື່ປອມວ່າ ຣິວເຮ ອິອິ ມ່ວນບໍ່?"

ເຮິເຮິ ຂ້ອຍວ່າ ຊູເຮ ກັບ ຣິວເຮ ມັນກະບໍ່ໄດ້ຕ່າງຫຍັງກັນຫຼາຍດອກ

" ເອີ້! ເມື່ອເປັນສະມາຊິກແລ້ວ ຈະສາມາດເບິ່ງໄດ້ວ່າ ສະມາຊິກຄົນໃດກຳລັງອອນຢູ່ ແລະດຶງເຂົ້າມາຫຼິ້ນເກມນຳໄດ້"

ໃນຕອນທີ່ຊູເຮກຳລັງເລືອກວ່າຈະຫຼິ້ນເກມໃດ ກໍເກີດມີສິ່ງຫນຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາປະຫຼາດໃຈ

ນັ້ນກໍຄືຊື່ຂອງ momo ມັນເດັ້ງຂຶ້ນບອກວ່າ online

---------------------------

ໂອ້ວ! ໂມໂມຕາຍໄປແລ້ວບໍ່ແມ່ນຫວາ

ແລ້ວແມ່ນໃຜກັນທີ່ກຳລັງອອນໄລນ໌ຢູ່ນໍ້

ຖ້າຢາກຮູ້ຕ້ອງ

(ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ)