ນີ້ແມ່ນລິ້ງສຳລັບຕອນກ່ອນຫນ້ານີ້
http://punlao.com/XuXiujing/diary/13854/
----------------------------------------------------
ບົດທີ່4: Dead Diary
ເມື່ອຮອດຍາມພັກຜ່ອນ ຂ້ອຍກັບຊູເຮຈຶ່ງພາກັນໄປທີ່ສວນຫຼັງໂຮງຮຽນ
ເພື່ອຊອກບ່ອນມິດໆ ອ່ານໄດອາຣີ່ຂອງໂມໂມ
ພວກເຮົາເປີດໄປຫນ້າເກົ່າ ທີ່ເຄີຍຂຽນໄວ້ວ່າ 'ຂ້ອຍອາດຈະ...ຊູເຮ ໂທຄິໂກະ ຖ້າຈັກຫນ່ອຍເດີ້
ແລ້ວຂ້ອຍຊິບອກ ແຕ່ຕອນນີ້ຂ້ອຍອາຍ'
ເມື່ອເປີດໄປເລື້ອຍໆກໍພົບວ່າ ສ່ວນໃຫຍ່ໂມໂມຈະຂຽນກ່ຽວກັບການໄປທ່ຽວຫຼິ້ນໃນທີ່ຕ່າງໆ
ຂອງຂ້ອຍກັບໂມໂມ ແລະ ຍັງເວົ້າເຖິງເລື່ອງທີ່ໂມໂມແອບມັກຊູເຮ. ຂ້ອຍນີ້ໂງ່ແທ້ໆທີ່ບໍ່ຮູ້
ເລື່ອງນີ້ເລີຍ ທັ້ງທີ່ເປັນຫມູ່ສະຫນິດກັບໂມໂມ
ເມື່ອເປີດໄປຫນ້າທີ່ຖັດຈາກ 'ມື້ນີ້ຂ້ອຍໄດ້ລົມກັບຊູເຮແລ້ວ' ເບິ່ງຈາກວັນທີ່ແລ້ວ
ໂມໂມປະຈາກການຂຽນໄປໄລຍະຫນຶ່ງເລີຍ
18/4/200X
ຂ້ອຍຄົງບໍ່ມີຫວັງເລື່ອງຊູເຮແລ້ວ ຫຼັງຈາກທີ່ແອບມັກລາວມາດົນ ຂ້ອຍຮູ້ມາຕະຫຼອດ
ວ່າລາວແອບມັກໂທຄິໂກະ...ຖ້າແມ່ນໂທຄິໂກະ ຂ້ອຍຍອມໃຫ້ໄດ້...ແຕ່ວ່າ ໂທຄິໂກະບໍ່ຮູ້ໂຕເລີຍ
ວ່າຊູເຮແອບມັກ ແລະ ລັກເບິ່ງໂທຄິໂກະຕະຫຼອດ
ຂ້ອຍຕົກໃຈ, ເອກະສານກັອບປີ້ໄດອາຣີ່ຂອງໂມໂມຫຼຸດຈາກມືຂ້ອຍ ໃນຂະນະທີ່ຊູເຮກໍຈ້ອງຫນ້າຂ້ອຍຢູ່.
ຂ້ອຍເວົ້າຫຍັງບໍ່ອອກ ຊູເຮກໍບໍ່ຍອມເວົ້າຫຍັງຄືກັນ
ພວກເຮົາມີແຕ່ຈ້ອງຫນ້າກັນຢູ່ແນວນັ້ນ
ແຕ່ແລ້ວຊູເຮກໍເປັນຝ່າຍຫຼົບສາຍຕາໄປກ່ອນ. ລາວກົ້ມລົງໄປຈັບເອກະສານມາວາງໃສ່ມືຂ້ອຍຄືເກົ່າ
ແລ້ວຈັບມືຂ້ອຍ ພ້ອມຍິ້ມນ້ອຍໆແລ້ວເວົ້າວ່າ
"ກໍຄືທີ່ໂມໂມຂຽນຫັ້ນລະ" ແລ້ວຊູເຮກໍຍ່າງອອກໄປຈາກບໍລິເວນນັ້ນ
ຕັ້ງແຕ່ນ້ອຍຈົນໃຫຍ່ ນີ້ເປັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ຂ້ອຍຖືກບອກຮັກ (ໂດຍທາງອ້ອມ) ແຕ່ຫົວໃຈຂ້ອຍ
ມັນບໍ່ໄດ້ຮູ້ສຶກດີໃຈເລີຍ ກົງກັນຂ້າມ ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຜິດຕໍ່ໂມໂມຫຼາຍກ່ວາ
ຂ້ອຍນັ່ງລົງອ່ານໄດອາຣີ່ຂອງໂມໂມຕໍ່ ແຕ່ບໍ່ທັນໃດ ຊູເຮກໍກັບມາແລ້ວຮ້ອງຂຶ້ນ
"ໂທຄິໂກະ! ປະ! ໄປທ່ຽວ"
"ໂອ້ຍ! ບໍ່ຕ້ອງຮ້ອງສຽງແຮງກໍໄດ້"
"ເຈົ້າເຂີນຫວາ ທີ່ຮູ້ວ່າຂ້ອຍມັກເຈົ້ານະ!"
ເທື່ອນີ້ຊູເຮເວົ້າແຮງກ່ອນເກົ່າ ຈົນຄົນທີ່ຢູ່ບໍລິເວນນັ້ນຫັນມາສົນໃຈ
ໂອ້ວວວ.. ຕອນນີ້ຫົວໃຈກັບຫນ້າຂອງຂ້ອຍ ມັນຢາກຈະຫມຸດດິນຫນີຢູ່ແລ້ວ ເມື່ອຊູເຮເວວົ້າ
ອອກມາອີກວ່າມັກຂ້ອຍ ໃຈຂ້ອຍມັນກໍເຕັ້ນແປກໆ ທົນບໍ່ໄຫວແລ້ວ ສະຖານະການແບບນີ້
ຫນີກ່ອນດີກ່ວາ
ແຕ່ວ່າຊູເຮກໍແລ່ນນຳມາ ພວກເຮົາແລ່ນໄລ່ກັນປານຫນັງອິນເດຍເລີຍ ຮະຮະ...
ຕອນນີ້ຂ້ອຍເຊົາແລ່ນແລ້ວ ເພາະຊູເຮແລ່ນໄປແລະຮ້ອງບອກວ່າມັກຂ້ອຍໄປນຳ ຈັ່ງແມ່ນບໍ່ອາຍ
ເພາະຂ້ອຍອາຍເລີຍຢຸດແລ່ນ. ເມືອຂ້ອຍຢຸດແລ່ນ ຊູເຮກໍເຂົ້າມາຈັບບ່າຂ້ອຍໄວ້
"ໄປທ່ຽວປະ ຕອນນີ້ເລີຍ"
ຂ້ອຍບໍ່ປະຕິເສດ ເພາະໄປຂຶ້ນຫ້ອງຕອນນີ້ກໍຮຽນບໍ່ເຂົ້າຫົວຢູ່ດີ
ຊູເຮພາຂ້ອຍຂຶ້ນລົດແລ້ວຂັບອອກໄປຈາກໂຮງຮຽນ. ລາວຖາມຂ້ອຍວ່າຢາກໄປໃສ ຂ້ອຍເລີຍຕອບຈາກຄວາມ
ຮູ້ສຶກຕອນນີ້ວ່າ ໄປໃຫ້ພົ້ນຈາກເລື່ອງຮ້າຍໆທັງຫມົດ
ຊູເຮພາຂ້ອຍມາທີ່ສວນສາທາລະນະແຫ່ງຫນຶ່ງ ແລ້ວພາຂ້ອຍຍ່າງຫຼິ້ນໄປເລື່ອຍໆໃນສວນ
ຈົນມາຢຸດຢູ່ບ່ອນທີ່ມີຮູບປັ້ນເທພີຕັ້ງຢູ່
"ບໍ່ຕ້ອງຢ້ານເດີ້ ແລະກໍຢ່າຫນີຂ້ອຍໄປໃສ..."
ຊູເຮຈັບມືຂ້ອຍແລ້ວເວົ້າອອກມາ ກ່ອນທີ່ຈະໂນ້ມໃບຫນ້າລາວເຂົ້າມາໃກ້ໆຂ້ອຍ ຈົນຫນ້າພວກເຮົາ
ເກືອບຈະຕິດກັນ ຂ້ອຍເລີຍເຫັນໃບຫນ້າລາວຢ່າງຊັດເຈນ. ໃບຫນ້າຂອງລາວນັ້ນງົດງາມຫຼາຍ
ຄິດບໍ່ເຖິງວ່າລາວຈະມາມັກຄົນທຳມະດາຄືຂ້ອຍ
ຊູເຮເບິ່ງຕາຂ້ອຍແລ້ວກົ້ມລົງຈູບທີ່ຫນ້າຜາກຂ້ອຍເບົາໆ ຂ້ອຍຕົກໃຈເລີຍຜະອອກຈາກລາວ
ແຕ່ລາວກໍກອດຂ້ອຍໄວ້ໄດ້ທັນ ຈາກນັ້ນກໍຈູບທີ່ດັງຂ້ອຍເບົາໆອີກເທື່ອຫນຶ່ງ
ກ່ອນທີ່ຈະຈູບບ່ອນສຸດທ້າຍ.........ທີ່ຮີມສົບຂອງຂ້ອຍ
ພວກເຮົາຢຸດເລື່ອງຮັກເອົາໄວ້ແຕ່ເທົ່ານັ້ນ
ເມື່ອຮອດເວລາເລີກຮຽນ ຂ້ອຍກໍໄປທີ່ບ້ານຂອງຊູເຮອີກ ເພື່ອໄປເປີດເບິ່ງເວັບໄຊດ໌ໂຕບັນຫານັ້ນ
ມື້ນີ້ຮູ້ສຶກວ່າຟ້າຈະມືດໄວກ່ວາປົກກະຕິ ຫຼືວ່າຝົນກຳລັງຈະຕົກ.
ຂ້ອຍບອກໃຫ້ຊູເຮເປີດເວັບ funny dead duck ຂຶ້ນມາ ເທື່ອນີ້ເຂົ້າໄປຫນ້າເກມເລີຍ ແລ້ວລັອກອິນ
ເຂົ້າໃນຊື່ ຣຽວເຮ ເຊິ່ງເປັນຊື່ທີ່ຊູເຮສະຫມັກໄວ້ ກ່ອນຈະະເຂົ້າໄປໃນເກມ Perfect crime ທີ່ເທື່ອກ່ອນຂ້ອຍຫຼິ້ນຄ້າງໄວ້
ຍິນດີຕ້ອນຮັບເຂົ້າສູ່ການຫຼິ້ນ Perfect crime ຂໍໃຫ້ທ່ານເຂົ້າໃຈວ່າ ເກມນີ້ເປັນເກມ
ມໍລະນະຂອງແທ້ ຫາກທ່ານໃດບໍ່ປະສົງທີ່ຈະຕາຍ ກະລຸນາອອກຈາກເກມໄປ ຂໍຢ້ຳ ວ່າມັນແມ່ນ
ຄວາມຈິງ!
ເປີດມາກໍເຈິຄຳຂູ່ຂອງເກມນີ້ອີກແລ້ວ ຂ້ອຍບໍ່ສົນໃຈແລ້ວບອກໃຫ້ຊູເຮລັອກອິນເຂົ້າເກມນັ້ນ
ໄປເລີຍ , ດຽວພວກເຮົາກໍຈະໄດ້ເຫັນໃນສິ່ງທີ່ໂມໂມ ແລະ ທະນາຍວາກະເຫັນແລ້ວ ຊ້ອຍເຊື່ອ ວ່າເກມນີ້
ມັນແມ່ນປິດສະຫນາທີ່ພວກເຮົາກຳລັງຄົ້ນຫາຢູ່
ແຕ່ແລ້ວຫນ້າຈໍກໍຂຶ້ນມາວ່າ
password denied ສຳລັບສະມາຊິກພິເສດເທົ່ານັ້ນ
"ອ້າວ! ເປັນສະມາຊິກແລ້ວ ຍັງຕ້ອງເປັນສະມາຊິກພິເສດອີກຫວະ!"
ຊູເຮຈົ່ມອອກມາຢ່າງເຊັງໆ ຂ້ອຍກໍເຊັງຕາມ ລຸ້ນເກືອບຕາຍ ສຸດທ້າຍກໍເຂົ້າບໍ່ໄດ້
"ຂ້ອຍຈະລອງສົ່ງອີເມວຫາເວັບມາສເຕີ້ຂໍເປັນສະມາຊິກພິເສດເບິ່ງ"
ຊູເຮເວົ້າແລ້ວກໍພິມຂໍ້ຄວາມຫາເວັບມາສເຕີ້, ສົງໄສມັນຈະເປັນລະບົບອັດຕະໂນມັດ ເພາະມີເມວ
ຕອບກັບມາທັນທີ
ຊູເຮຟ້າວເປີດເມວນັ້ນຂຶ້ນມາ ແຕ່ບໍ່ມີຂໍ້ຄວາມຫຍັງ ນອກຈາກລິ້ງທີ່ແນບມາ
ເມື່ອຊູເຮຄລິກເຂົ້າໄປ ກໍມີຫນ້າແປກໆຂຶ້ນມາ
ມັນເປັນພື້ນສີດຳ ແຕ່ມີໂຕຫນັງສືສີແດງ ຂຽນໄວ້ວ່າ
ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ
ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ
ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ
ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ
ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ ຕາຍ
ຊູເຮຟ້າວປິດຫນ້ານັ້ນທັນທີ ແຕ່ປິດໄປເທື່ອຫນຶ່ງ ມັນແຮ່ງເດັ້ງຂຶ້ນມາເປັນຮ້ອຍໆເທື່ອ
ຂຶ້ນມາຈົນເຕັມຫນ້າຈໍ ຄ້າຍໆກັບຖືກໄວຣັສ ແລ້ວຄອມຂອງຊູເຮກໍຮ້ອງ ວີ້ດດດດດດດດດດດດດດດ
ຂຶ້ນມາຢ່າງໂຫຍຫວນ, ເມື່ອບໍ່ມີວິທີປິດ ຊູເຮເລີຍຖອດປັກສຽບອອກເລີຍ
ບໍ່ພຽງແຕ່ໄຟຫນ້າຈໍຄອມເທົ່ານັ້ນ ທີ່ດັບ ໄຟຫມົດບ້ານກໍດັບໄປພ້ອມໆກັນ
ວີ້ດດດດດດດດດດດດດດດດດດດດ...ສຽງຄອມຂອງຊູເຮຍັງຮ້ອງຂຶ້ນເບົາໆ
"ເກີດຫຍັງຂຶ້ນນິ ເປັນຫຍັງໄຟຄືດັບ?" ຂ້ອຍເວົ້າຜ່ານຄວາມມືດອອກໄປ
""ຢ້ານຫວາ?" ຊູເຮຖາມສຽງແປກໆ ແຕ່ຕອນນີ້ຂ້ອຍບໍ່ເຫັນຫນ້າລາວດອກ
ຂ້ອຍຢ້ານ ແລະ ຢູ່ດີໆອາກາດຂອງຫ້ອງກໍເຢັນລົງຢ່າງບໍ່ມີສາເຫດ ຂ້ອຍຫນາວຈົນໂຕສັ່ນ
ຊູເຮເລີຍກອດຂ້ອຍໄວ້ຫຼົມໆ
"ໂທຄິໂກະ...ກ່ອນຫນ້າທີ່ໄຟຫນ້າຈໍຄອມຈະດັບລົງຂ້ອຍເຫັນ....." ສຽງຊູເຮຫາຍໄປໃນລຳຄໍ
ຂ້ອຍບໍ່ຢາກໃຫ້ລາວເວົ້າຕໍ່ ເດົາວ່າຕ້ອງແມ່ນເລື່ອງເປັນຕາຢ້ານແຫຼະ ເພາະມືຂອງລາວເຢັນຫຼາຍ
"ຂ້ອຍເຫັນພາບ ຕອນທີ່ໂມໂມຍິ້ມໃຫ້ຂ້ອຍກ່ອນຕາຍ...."
"..........................................."
"..............................................."
"ໂມໂມລາວຍິ້ມແນວໃດ?" ຂ້ອຍຖາມແບບຢ້ານໆ
ຊູເຮມິດໄປບຶດຫນຶ່ງ ກ່ອນຈະຕອບ
"ລາວຍິ້ມຢ່າງເຢັນຢະເຢືອກທີ່ສຸດ ເທົ່າທີ່ເຄີຍເຫັນມາ ມັນເປັນຮອຍຍິ້ມທີ່ແປກປະຫຼາດ
ຄືກັບວ່າປາກລາວຍິ້ມ ແຕ່ຕາບໍ່ຍິ້ມ ໃບຫນ້າລາວຂາວຈືດ ຜົມຂອງລາວຖືກລົມພັດຂຶ້ນເທິງ
ສ່ວນທາງຫນ້າແນບຕິດກັບໃບຫນ້າຄືກັບຫົວລອຍໄດ້ ຕົນໂຕຂອງລາວຫັນຂ້າງ ແຕ່ຫນ້າພັດບິດມາ
ທາງຂ້ອຍ ຕອນນີ້ຂ້ອຍພໍຈະເດົາອອກແລ້ວ ວ່າລາວເວົ້າຫຍັງອອກມາ ກ່ອນຈະຖືກລົດຂ້ອຍຕຳ"
ເມື່ອຕາຂ້ອຍເລີ່ມຊິນກັບຄວາມມືດ ຂ້ອຍຈຶ່ງແນມເຫັນຫນ້າຂອງຂູເຮ ທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍ
ຄວາມຢ້ານ
"ລາວເວົ້າວ່າ......ໂຣກຕິດຕໍ່ຂອງຄວາມຕາຍ......"
ຄວາມງຽບເຂົ້າມາປົກຄຸມອີກ
ຕອນນີ້ຂ້ອຍຢ້ານ ຢ້ານຈົນຢາກແລ່ນຫນີໄປໃຫ້ໄກ ແຕ່ແລ້ວ ໄຟກໍຮຸ່ງຂຶ້ນມາ.
ຊູເຮເປີດຄອມອີກຄັ້ງ ແລະ ກໍພົບເຫັນໄຟລ໌ແປກໆຢູ່ໃນຄອມ ມັນເປັນ icon ມະນຸດຂໍຂາດອອກຈາກບ່າ
ແລ້ວເລືອດນອງພື້ນ. ແຕ່ຕອນນີ້ ສະພາບຈິດໃຈຂອງຂ້ອຍກັບຊູເຮບໍ່ປົກກະຕິດີແລ້ວ
ເພາະເລື່ອງທີ່ລາວເລົ່າຫັ້ນລະ ຂ້ອຍເລີຍຂໍກັບບ້ານກ່ອນ ມື້ອື່ນຈຶ່ງມາເປີດໄຟລ໌ນັ້ນເບິ່ງ
ພ້ອມກກັນ
-----------------------------------------------
ຂໍໂທດທີ່ລົງຊ້າ ບໍ່ມີຄຳແກ້ໂຕ
ລອງປັບໂຕຫນັງສືໃຫ້ມັນໃຫຍ່ຂຶ້ນ ເພື່ອວ່າຈະໄດ້ອ່ານສະບາຍ
ແຕ່ມັນຈະຄືວ່າຫຼາຍຂຶ້ນເນາະ
ຢາກຮູ້ວ່າໃນໄຟລ໌ນັ້ນມີຫຍັງຕ້ອງ.....
(ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ)