ຫລັງຈາການຈາກບ້ານເກີດເມືອງນອນໄປສຶກສາຢູ່ຊຽງໃຫມ່ເປັນເວລາຫລາຍປີພໍສົມຄວນ ຄວາມພູກພັນລະຫວ່າງປະເທດເຮົາກໍ່ຍັງຕິດຢູ່ໃນໃຈມາໂດຍຕະຫລອດເປັນອັນຍາກທີ່ຈະລື່ມທຸກສິ່ງທຸກ ຢ່າງໄດ້ ມື້ໜຶ່ງເປັນມື້ສຸດທ້າຍຂອງການເສັງປິດເທີມແລະຄູບາກໍ່ຕັ້ງໃຈຈະກັບໄປຢ້ຽມຢາມບ້ານເກີດເມືອງນອນແລະຄູບາອາຈານທີ່ເຮົາເຄີຍອາໄສຢູ່ໃນເມື່ອກ່ອນ ຄູບາອອກໄປຊື່ປີຍົນສາຍຊຽງໃຫມ່ ຫລວງພະບາງແລະຕື່ນເຊົ້າມາກໍ່ເລີ່ມຂື້ນຍົນໄປຍັງຫລວງພະບາງ ດ້ວຍຄວາມພາກພູມໃຈຫລາຍ

  ເມື່ອຍົນມາເຖິ່ງຫລວງພະບາງ ຄູບາກໍ່ຂື້ນລົດຕູກໆໆໄປຍັງວັດຊຽງເຫລັກອັນເປັນວັດທີ່ເຮົາເຄີຍຢູ່ຕັ້ງແຕ່ຕອນເປັນຈົວນ້ອຍ ເມື່ອໄປຮອດວັດກໍ່ເລາະລຽບໄປເບິ່ງຕາມສຖານທີ່ຕ່າງທີ່ຕົນເຄີຍໄປ ມາຍ່າງແລ່ນຫລິ້ນຕອນເປ້ນຈົວນ້ອຍ ແຕ່ຫລາຍຢ່າງກໍ່ປ່ຽນແປງບໍ່ແມ່ນຫນ້ອຍ ເຂົ້າໄປໃນອາຣາມເພື່ອທຳຄວາມສະອາດປັດກວາດອະນາໄມ ຫຼ່ຽວເຫັນພະພຸດທະຮູບອັນເກົ່າແກ້ກໍ່ຄິດເຖິ່ງ ຕອນເຮົາເຄີຍເອົາ ຜ່າມາຈູ່ມ ນ້ຳມາເສັດອອກ ຮ່ອຍເປື້ອນ ແຕ່ໃນອາຣາມພັດມີກິ່ນຫຍັງບໍ່ຮູ້ ພັດເຂົ້າມາຜ່ານຮູດັງ ຄູບາເລີຍຖາມຈົວນ້ອຍວ່າ "ຈົວນ້ອຍ ເໝັ້ນຫຍັງ" ອ້າຍຈົວນ້ອຍ ຕອບວ່າ "ພະພຸດທະເຈົ້າ ຕົດ" ອ້າຍຈົວນ້ອຍກໍ່ດາຍ ພະພຸດທະເຈົ້າກະຊາງຕົດ

  ຍ່າງໄປທາງນອກຫຼຽບເບິ່ງບ່ອນເຮົາເຄີຍນັ່ງທອງສູດ ບ່ອນເຮົາເຄີຍຟຶກສະມາທິ ບ່ອນເຮົາເຄີຍນັ່ງໄຫວ້ພະ ບ່ອນເຮົາເຄີຍເອົາເຂົ້າບູຊາ ເຮັດໃຫ້ທຸກຢ່າງເໝືອນກັບມາຄືເກົ່າແລະຄາຍໆ ກັບຄວາມຟັນທີ່ລະ ອຽດອ່ອນຫລາຍແລະເກີດ ມີຄວາມສຸກຫລາຍ

  ມື້ໜຶ່ງຫຼັງຈາກສັນຈັງຫັນ(ກິນເຂົ້າເຊົ້າ) ຄູບາກໍ່ມາທຳຄວາມສະອາດຢູ່ຂ້າງອາຣາມຕາມກິດຈະວັດ ປະມານສິບໂມງເຊົ້າ ຫຼຽວເຫັນມີຟລັງຄົນໜຶ່ງມານັ່ງສະອືນຢູ່ຂ້າງອາຣາມ ເຮັດຄືຄົນອົກຮັກປະມານ ນີ້ແຫລະ ເຮັດໜ້າບໍ່ປາກບໍ່ຈາ ບໍ່ສົນໃຈກັບໃຜ ເບິ່ງທ່າທາງຄືຈະຄຽດຫລາຍ ຄູບາເລີຍຍ່າງໄປທາງຫຼັງພ້ອມທັງສັງເກດເຫັນມີນ້ຳຕາບາງເລັກນ້ອຍໄຫຼອອກຈາກຕາ ຄູບາເລີຍມາຖາມວ່າ "ມາທ່ຽວແຕ່ເຊົ້າແທ້ ເບິ່ງພໍ່ອອກຄືຊີມີບັນຫາໃນໃຈຢູ່? ມີຫຍັງກໍ່ມາບອກໃຫ້ຄູບາຟັງບາງທີອາດຈະມີທາງແກ້ໄດ້" ເວົ້າແລ້ວຟລັງກໍ່ ຕອບແບບຄົນໝົດຫວັງແລະສິ້ນຫວັງ ວ່າ "ບັນຫານີ້ບໍ່ກຽ່ວກັບພະມັນເປັນເລື່ອງທາງໂລກ ພະຄົງບໍ່ຮູ້ແລະຄົງບໍ່ມີໃຜແກ້ບັນຫານີ້ໄດ້ດອກ" ຄູບາເລີຍຖາມຕໍ່ວ່າ "ເລື່ອງຫຍັງຈະຮ້າຍແຮງປານນີ້ຈົນບໍ່ມີທາງອອກແລະບໍ່ມີໃຜແກ້ໄດ້" ຟລັງເລື່ອງເລົ່າເລື່ອງສູ່ຟັງວ່າ

  ເຂົ້າເປັນຄົນອາເມລີກັນແຕ່ມາຢູ່ລາວໄດ້ຫ້າປີແລ້ວ ຊີວິດທັງໝົດຂອງເຂົາທຸມເທ່ໃຫ້ກັບສາວລາວຄົນໜຶ່ງເຊິ່ງເປັນຜູ້ທີ່ເຂົ້າຮັກຫລາຍທີ່ສຸດ ແຕ່ໃນທີ່ສຸດລາວບອກວ່າ ລາວໄປມີແຟນໃຫມ່ແລ້ວ ອາວ!!!ເວົ້າແບບນີເຮົາກໍ່ຄິດຍາກແຫລະເພາະເຮົາກໍ່ບໍ່ເຄີຍຮັກໃຜມາກ່ອນແລະອີກຢ່າງຄູບາກໍ່ບໍ່ຮູ້ເລື່ອງຄວາມຮັກແດ່ ຄູບາເລີຍຖາມຕໍ່ໄປວ່າ "ເລື່ອງມັນເປັນມາແນວໃດ? ພໍຈະເລົ່າສູ່ກັນຟັງໄດ້ບໍ່? ລາວເລີຍເລົ່າວ່າ ມີມື້ໜຶ່ງລາວຍ່າງເຂົ້າຫານາງແຕ່ເຫັນນາງໃສ່ແຫວນໃນນິ້ວມືຂອງນາງ ສະແດງວ່ານາງມີແຟນແລ້ວ ຄູບາເລີຍຕອບວ່າ "ອາວ! ຄົນລາວໃສ່ແຫວນມັນເປັນເລື່ອງທຳມະດາ ບໍ່ໄດ້  ໝາຍເຖິ່ງວ່າມີແຟນ ຄົນລາວໃສ່ແຫວນເງິນແຫວນຄຳໃນນິ້ວມື້ເພື່ອເປັນການປະດັບຢ່າງດຽວ ບໍ່ໄດ້ໝາຍເຖິ່ງວ່າມີຄູ່ໝັ້ນ ແຕ່ສ່ວນວັດທະນາທຳຊາວຕະເວັນຕົກ ຄຳຖາມທີ່ຈະຖາມວ່າ "ເຈົ້າມີແຟນ ແລ້ວບໍ່ນີ້ ບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຖາມ ເພາະເຂົາສັງເກດເບິ່ງແຕ່ມື້ ຖ້າເຫັນແຫວນ ສະແດງວ່າມີແຟນແລ້ວ ສວນຄົນລາວມັນບໍ່ແມ່ນ

  ເມື່ອອະທິບາຍຈົບແລ້ວ ຟລັງຄົນນັ້ນກໍ່ຮີບແລ່ນກັບໄປຫາແຟນດ້ວຍຄວາມດີອົກດີໃຈ ຢຸດຈາກການໄຫ້ ແລ້ວບອກວ່າຂອບໃຈເດີທີ່ບອກເຮົາ ໃນວັນຕໍ່ມາຟລັງຄົນນັ້ນກັບມາອີກພ້ອມມາກ່າວ ຄຳຂອບໃຈຕໍ່ເຮົາຫລາຍໆໆແລະເຮົາທັງສອງກໍ່ໂອລົ່ມກັນໄປດົນເຕີບ ປະມານສອງຊົວໂມງ ຄູບາກໍ່ໄດ້ອະທິບາຍທຳມະໃຫ້ລາວກັບໄປຟຶກປະຕິບັດອີກ