ຕໍ່

ຝ່າຍຄນະສົງເຫັນວ່າ ພຣະຄຣູທັງ 3 ຕົນນນີ້ ມີຄວາມມົວໝອງໃນທາງວິນັຍ ຈິ່ງໄດ້ນິມົນເອົາພຣະຍານຣັກຂິຕ (ລຸນມາໄດ້ເລື່ອນຂື້ນເປັນພຣະອຸປາລີຄຸນູປະມາຈານ) ເຊິ່ງເປັນເຈົ້າຄນະມົນທົນໃນເວລານັ້ນ ມາເປັນປະທານໃນການສອບສວນ ພ້ອມດ້ວຍຄນະສົງຫຼາຍຕົນ. ພວກຄນະສົງເຫັນວ່າ ພຣະຄູຣທັງ 3 ຕົນນີ້ ມີຄວາມຜິດແທ້ ແຕ່ເພື່ອຈະພິສູດໃຫ້ເຫັນຄວາມຈິງ ຈິ່ງໄດ້ຕັ້ງພິທີທາງໄສຍະສາດຂື້ນ ດ້ວຍການປ່າວສັກເຄເທວະດາ ຕັ້ງສັດຈະອະທິດຖານ ແລ້ວນິມົນໃຫ້ພຣະຄຣູທັງສາມນັ້ນ ລົງໄປແຊ່ຢູ່ໃນນ້ຳຊີ ທ່າເມືອງຍະໂສທອນນັ້ນເອງ ເປັນເວລາສາມວັນສາມຄືນ ໂດຍຕັ້ງສັດຈະໄວ້ວ່າ ຖ້ານ້ຳຂື້ນຖ້ວມໜ້າເອິກແລ້ວ ກໍໝາຍຄວາມວ່າ ມີຄວາມຜິດແທ້. ເມື່ອໄດ້ເຮັດຕາມພິທີດັ່ງກ່າວແລ້ວພໍເຖິງວັນຖ້ວນສາມ ນ້ຳກໍຂື້ນຖ້ວມໜ້າເອິກຂອງພຣະຄຣູທັງສາມຮູບນັ້ນແທ້ ທ່ານເຈົ້າຄນະມົນທົນຈິ່ງພາເອົາພຣະຄຣູທັງສາມນັ້ນ ລົງໄປເມືອງອຸບົນ ເພື່ອຟັງຄຳສັ່ງ ຫຼືຄຳຊີ້ຂາດຂອງຂ້າຫຼວງຕາງພຣະອົງ ທີ່ປະຈຳຢູ່ເມືອງອຸບົນ (ກົມຫຼວງສັພສິດທິປະສົງ) ຕໍ່ໄປ.

ສ່ວນຂ່າວເລົ່າລືຂອງລາຍແທງທີ່ບອກວ່າ ຈະມີເຈົ້າຜູ່ມີບຸນ ຫຼື ພຣະຍາທັມມິກະຣາດລົງມາໂຜດໃນແຂວງອື່ນໆ ກໍຍັງບໍ່ຍຕິລົງເລີຍ ມີແຕ່ທະວີກະຈາຍແຜ່ກ້ວາງອອກໄປທົ່ວພາກອິສານຕລອດເມືອງນະຄອນຣາຊສີມາ ຈົນເຖິງເມືອງລາວທາງຝັ່ງຊ້າຍແມ່ນ້ຳຂອງ.

ໃນປີ ຄ.ສ. 1901 ນີ້ ທ່ານພຣະຄຣູອຸດຣພິທັກຄນະເດດ (ລຸນມາໄດ້ເລື່ອນຂື້ນເປັນພຣະຄຣູວິໂຣຈນ໌ຣັຕໂນບົນ) ເຈົ້າອະທິການວັດທົ່ງສີເມືອງອຸບົນ ໄດ້ຂື້ນມາພາຊາວບ້ານຊາວເມືອງທາດພະນົມທຳການບົວລະບັດ ປົວແປງຮັກສາທາດພະນົມ ໃນເວລານັ້ນ ພວກຊາວບ້ານຊາວເມືອງ ໄດ້ຍິນຄຳເລົ່າລືລາຍແທງຜີບາບຜີບຸນນັ້ນແລ້ວ ກໍມີຄວາມສະທ້ານຢ້ານກົວ ແລະ ບໍ່ມີຄວາມເຊຶ່ອໝັ້ນໃນຄຸຄ່າຂອງເງິນຄຳທີ່ຕົນມີຢູ່ ເພາະຢ້ານເກີດເປັນຫີນແຮ່ຄືຄຳເລົ່າລື ຈິ່ງພາກັນເອົາເງິນຄຳມາທານໃຫ້ທ່ານພຣະຄຣູ ເພື່ອທຳການປົວແປງທາດພະນົມເປັນອັນມາກ ທຳໃຫ້ການປົວແປງບົວຣະບັດພຮະທາດສະດວກຂື້ນ. ນອກຈາກນີ້ ທ່ານພຣະຄຣູຍັງໄດ້ທຳຄວາມເຂົ້າໃຈ ຫຼື ແກ້ຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດຂອງປະຊາຊົນໃນເຂດນີ້ອີກນຳ ຄື ທ່ານໄດ້ບອກໃຫ້ຕາຜ້າຂາວ (ໜູ) ເຮັດຮູບຊ້າງຮູບມ້າຂື້ນ ແລ້ວເອົາຂອງທານ ເປັນຕົ້ນວ່າ ເງິນຄຳມາປະດັບຮູບນັ້ນ ແລ້ວແຫ່ບູຊາພຣະທາດ ຄັນມາເຖິງເດິ່ນພຣະທາດແລ້ວ ທ່ານພຣະຄຣູໄດ້ຕັ້ງບັນຫາຖາມປະຊາຊົນທີ່ມາຊຸມນຸມໃນກະບວນແຫ່ ແລະ ໃຫ້ປະຊາຊົນຕອບ ດັ່ງຊີ້ໃຫ້ເບິ່ງບ່ອນຕາມ້າຕາຊ້າງ ເຊິ່ງເຮັດດ້ວຍແກ້ວແວ່ນວ່າແມ່ນອິຫຍັງ ປະຊາຊົນກໍຕອບວ່າຕາຂອງມັນ ແລ້ວຖາມຕໍ່ໄປອີກ ເຮັດດ້ວຍຫຍັງ ປະຊາຊົນກໍຕອບວ່າເຮັດດ້ວຍແວ່ນ ແລ້ວຖາມຕໍ່ໄປອີກວ່າ ແວ່ນນີ້ເປັນຕາຊ້າງຕາມ້າໄດ້ແທ້ບໍ່ ປະຊາຊົນກໍຕອບວ່າບໍ່ໄດ້ ຈິ່ງຖາມສ່ວນອື່ນື້ໄປໝົດໃນທຳນອງດຽວກັນນີ້. ເມື່ອປະຊາຊົນຕອບວ່າບໍ່ແມ່ນແທ້ດັ່ງແຕ່ກ່ອນນັ້ນແລ້ວ ເພິ່ນຈິ່ງອະທິບາຍວ່າ ນີ້ແຫຼະ ເຂົາລືກັນວ່າ ຫີນແຮ່ຈະເກີດເປັນເງິນເປັນຄຳ ແລະ ຄວາຍຕູ້ດ່ອນ ໝູ ໝາກອຶໝາກໂຕ່ນ ຈະເກີດເປັນຍັກນັ້ນ ກໍເປັນບໍ່ໄດ້ຄືກັນນີ້ແຫຼະ ທ່ານພຣະຄູໄດ້ທຳອຸບາຍອັນນີ້ສອນປະຊາຊົນທີ່ມີຄວາມຫຼົງຜິດໃຫ້ກັບມາມີຄວາມເຫັນຖືກຕ້ອງໄປໄດ້ເປັນອັນມາກ ນັບວ່າທ່ານໄດ້ຊ່ອຍເຫຼືອປະຊາຊົນດ້ວຍອຸບາຍອັນສລາດຍິ່ງ.

 ໄວ້ຕໍ່ອີກ