ຂຽນເມື່ອ: ມ.ນ.. 27, 2009
| ມີ
31 ຄຳເຫັນ
ແລະ
0 trackback(s)
*** ເຄີຍເຂົ້າໃຈກັນແລ້ວວ່າ..ທຸກໆໆສັດທຸກໆຊີວິດ..ຍ່ອມຮັກຕົວກວາຕາຍ.ກັນທັງນັ້ນ
ໂດຍສະເພາະມະນຸດແລ້ວ..ເພິ່ນວ່າເປັນສັດທີ່ປະເສີດຫລາຍ...ທຳທຸກຢ່າງເພື່ອໃຫ້ຊີວິດຢູ່ລອດ
ໂດຍບໍ່ຄຳນຶງເຖິງວ່າຄົນອື່ນຈະເປັນແນວໃດ..ຈະເດືອດຮ້ອນແນວໃດກໍ່ຕາມ..
ຂໍພຽງຕົວເອງເປັນສຸກກໍ່ພໍ...ມັນຍຸດຕິທັມແລ້ວບໍ່...
ຄົນເຮົານີ້ກໍ່ແປກນະ..ຂະຫນາດເຂັມປັກມືຕົວເອງຫນ້ອຍດຽວກໍ່ສະດຸ້ງໄປທັງຕົງແລ້ວ
ແລະບໍ່ມັກບໍ່ຢາກໃຫ້ໃຜມາບຽດບຽນມາຂ້າຕົວເອງ..
ແຕ່ວ່າຕົວເອງຊໍ້າພັດໄປຂ້າໄປບຽດບຽນຊີວິດອື່ນພັດບໍ່ເປັນຫຍັງ..
ຊີວິດທີ່ແສນອົບອຸ່ນ....ຕໍ່ໄປອາດຈະບໍ່ແນ່
ຂ້ອຍນ້າຮັກບໍ່
ຢາກອອກໄປຂ້າງນອກເດດດດດດດຮືຮືຮືຮື
ຊີວິດທີ່ລໍຄວາມຕາຍ
ຍົມມະທູດມາແລ້ວ...ຍ້ານເດ
ສຸດທ້າຍກໍ່ບໍ່ລອດ
ສັງເວດ..ເວທະນາໂລກມະນຸດເດນໍ
ຊີວິດທີ່ລໍຄວາມຕາຍ
ຊ່າງທຳໄດ້ລົງຄໍ
ຊີວິດທີ່ລໍຄວາມຕາຍ
ຢ່າໆໆໆໆຢ່າຂ້າຂ້ອຍ...ປ່ອຍຂ້ອຍເຖີດນາາາາ
ສົບຕໍ່ໄປຄົງເປັນເຮົາແລນໍ
ຄົງຝືນມັດຈຸລາດບໍ່ໄດ້ດອກ
ເຖິງຈະຮ້ອງຂໍເຂົາກໍ່ຄົງຈະບໍ່ໃຫ້ອະໄພເຮົາດອກ..ທັງໆທີ່ເຮົາກໍ່ບໍ່ໄດ້ທຳຫຍັງຜິດເລີຍ
ມັນຊ່າງຄືນະຮົກແທ້ນໍ...ຕອນຢູ່ກັບພໍ່ແມ່..ມັນແສນຈະອົບອຸ່ນ