ນັບແຕ່ມະນຸດໄດ້ປະກົດຂີ້ນໃນໂລກກ່ອນນີ້ປະມານ 35.000 ປີເຖິ່ງ 40.000 ປີ ມະນຸດກໍໄດ້ມີຄວາມເຊີ່ອວ່າ... ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ເກີດມີຂີ້ນຢູ່ໃນໂລກ ນີ້ ລ້ວນແຕ່ມີວີນຍານ ມີຜູ້ຮັກສາ ແລະ ເປັນທີ່ເພີ່ງພາອາໄສເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນ ລະຫ່ວາງມະນຸດ ສັດ ພຶດສາຊາດ ດີນ ຟ້າອາກາດ ແສງສະຫ່ວາງ ລົມ ຝົນ ແລະ ອີ່ນໆ... ຈາກການມີຄວາມເຊີ່ອທີ່ວ່າ... ທຳມະຊາດບໍພຽງແຕ່ເປັນທີ່ພັກອາໄສໃຫ້ແກ່ມວນມະນຸຸດ ແລະ ສັດທໍ່ນັ້ນ ທຳມະຊາດຍັງມີຜູ້ປົກປັກຮັກສາ ແລັວກໍເຊີ່ອວ່າ... ແມ່ນໍ້າລຳເຊ ກົກໄມ້ ພູຜາ ດວງອາທິດ ດວງເດີ່ອນ ດີນຟ້າອາກາດລ້ວນແຕ່ມີເຈົ້າມີຈອມຄູ້ມຄອງ ຕໍ່ມາກໍເຊີ່ອວ່າ... ມີເທວະດາຮັກ ສາ ທູກຢ່າງຢູ່ໃນໂລກ ໂດຍຄົນທຳມະດາຈະສີ່ສານດ້ວຍນັ້ນບໍ່ໄດ້ ນອກຈາກຈະເປັນຄົນວິເສດ.

         ຈາກບ່ອນຄວາມເຊີ່ອຄີ່ແນວນັ້ນ ບວກກັບຄວາມຝັນ ທີ່ມະນຸດຝັນເຫັນພໍ່ແມ່ລູກເມຍຍາດຕິ່ພີນ້ອງທີ່ໄດ້ຕາຍຈາກໄປແລ້ວ  ມາບອກເຖິ່ງຄວາມ ສຸຂະຄວາມທຸກ ແລະ ຄວາມຍາກ,ຄວາມຕ້ອງການຈີ່ງເຮັດໃຫ້ມະນຸດເຊີ່ອຂີ້ນຕີ້ມອິກວ່າ "  ວິນຍານນັ້ນມີຈິງ "  ຄົນທີ່ຈະສົ່ງວິນຍານ " ກະແສຈິດ " ໄປເວົ້າລົມກັບວິນຍານໄດ້ກໍຕ້ອງເປັນຄົນວິເສດ.