ຕອນທີເກົ້າ

                                             ຖືກຢຶດ

ກັບມາທີ່ຂູ່ກັດ

"ເຈ້ເລີກວຽກລະອອກໄປຫາຫຍັງກິນບໍ່" ອີ່ແຈັກວາງມືອອກຈາກເຄືອງມີເສີມສວຍແລ້ວຫັນຫນ້າມາຖາມຂ້ອຍ

"ອື່ມ ກຳລັງຫິວຢູ່ພໍດີ"

"ແມ່ນແລະ ກູກະຄືອີ່ແຈັກ ....." ອີ່ກຸ້ງ(ເປັນຜູ້ຍິງແທ້) ພະນັກງານໃນຮ້ານອີກຄົນເວົ້າຂຶ້ນຢ່າງເຫັນດີ

"ໄປນຳ....."

ນັ້ນບໍ່ແມ່ນສຽງຂອງພວກຂ້ອຍສາມຄົນ ແຕ່ເປັນສຽງຂອງບັກເດັກຜີ ທີ່ສາມາດດຶງດູດອີ່ສອງໂຕທີ່ເຫລືອຫັນໄປເບິ່ງ ຈາກນັ້ນພວກມັນ ກໍ່ພາຢືນອ້າປາກຕາຄ້າງ ໃຫ້ກັບຄວາມເທ້ ຮູບຮ່າງສູງໂປ່ງບວກກັບຫນ້າຕາດີຂອງອາເລັກ ທີ່ຫາກໍ່ມາໃຫມ່

ລະໃຫ້ພວກທ່ານລອງນຶກພາບສຽງພະເອກທີ່ປະກົດໂຕຢ່າງສະໂລໂມຊັນ... ມັນເຮັດແບບນັ້ນແລະ ...​ເຮ້ຍເອີຍ!! ປານໂຕເອງເປັນພະເອກຫນັງເກົາຫລີນິ  ເຖິງຫນັງຫນ້າຈະຜ່ານ ແຕ່ນິໃສ ຂ້ອຍຮັບບໍ່ໄດ້

"ໃຜ ອ໊ະ" ສອງຄົນເວົ້າຂຶ້ນພ້ອມກັນ..... ສາຍຕາພວກມັນໂຄດຫື່ນເລີຍນະ ສົງໄສບັກອາເລັກມັນຄືຊິຖືກອີພວກນີ້ເກາະເຊາະຈົນເປື່ອຍແທ້ໆ ... ອີ່ຕົນຜິວຂາວໆ ຂອງມັນເດ

ເອີ່ ຊິໃຫ້ຂ້ອຍໄປນຳບໍ່ ມັນຖາມດ້ວຍສຽງຫວານໆ ແວ໊ະ!! ເຟກຂະຫນາດ

"ແນ່ນອນ ...." ກະສືສອງໂຕເວົ້າຂຶ້ນພ້ອມກັນອີກຄັ້ງ.... ແນວຫນ້າຕາມັນລໍ້ໃຈເດ

"ລະນຳມາເດີ້"

 ສຸດຄວາມ ພວກມັນກໍ່ນຳຫນ້າອອກໄປ ໂດຍທີ່ຕ້ອງໃຫ້ຂ້ອຍປິດຮ້ານດ້ວຍໂຕເອງ.... ສະຫລຸບແລ້ວ ຂ້ອຍຊິຈ້າງພວກມັນມາຫາພະແສງຫຍັງວະ

ຫລັງຈາກທີ່ມອດໄຟປິດຮ້ານຂ້ອຍກໍ່ນຳອອກມາໂດຍທີມີມັນຕາມມາຕິດໆ ຈົນມາຍ່າງຢູ່ຂ້າງໆຂ້ອຍ

"ບໍ່ຄິດຈະທັກທາຍຂ້ອຍແດ່ຫວາ" ຖາມແບບສຽງຄົນນ້ອຍໃຈ...

"ບໍ່ຈຳເປັນ.... ອີກຢ່າງຂ້ອຍອາຍຸຫລາຍກ່ອນເຈົ້າ... ແມ່ນໃຜຊິໃຫ້ຜູ້ໃຫຍ່ທັກທາຍເດັກນ້ອຍກ່ອນວະ"

"ເອົ໊າ ກະຂ້ອຍຢາກລົດອາຍຸໃຫ້ເຈົ້າລົງຊ່ຳໆກັບຂ້ອຍ ຫລືຊິໃຫ້ຂ້ອຍເອີ້ນເຈົ້າແບບເກົ່າ"

"ຢຸດເລີຍ" ຂ້ອຍຍົກມືຂຶ້ນປານພະປາງຫ້າມຍາດ "ຖ້າບໍ່ຢາກຖືກຕົບລະມິດ!!"

"ເອົາແມ໊ະ ຖ້າຈົບຕົບຂ້ອຍຊິຈັບຈູບເຈົ້າ"

ສຸດທ້າຍມັນກະເອົາຈົນຂ້ອຍໄປບໍ່ເປັນ ເຖິງມັນຈະເວົ້າຫລິ້ນໆ ແຕ່ກູຄິດໃດ໋ ບັກຫ່າມຶງ!!

ຈາກນັ້ນຂ້ອຍກໍ່ຮີບພາມັນມາຂຶ້ນລົດ ໂດຍທີ່ບໍ່ປ່ອຍໂອກາດໃຫ້ມັນຂັບ ພໍດີຂ້ອຍບໍ່ຢາກຈະຫົວໃຈວາຍຕາຍກ່ອນຈະໄກ້ກິນເຂົ້າ......

ບາດແລ້ວຂ້ອຍຂັບລົດຕາມພວກອີ່ແຈັກໃນໄລຍະໃກ້ໆ ພໍມາຮອດສະຖານທີ່ນັດຫມາຍ ຂ້ອຍກໍ່ຫັກພວງມະໄລຫລ້ຽວເຂົ້າທັນທີ ສ່ວນອີ່ພວກກະສືສອງໂຕມັນກໍ່ເລືອກຫາບ່ອນນັ່ງໄດ້ຫງຽບສະຫງົບດີ ພ້ອມກັບສັ່ງອາຫານມາຫລັງຈາກນັ້ນໂດຍທີ່ພວກມັນນັ່ງຂ້າງໆກັນ ເລີຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ມານັ່ງໃກ້ນຳອາເລັກ

      "ເລ້...​" ອາເລັກເອົາສອກແທງຂ້ອຍ ຈົນສະເດີດຂຶ້ນບາດຫນຶ່ງ ... ເຮ້ຍ ມັນຊິເອີ້ນຂ້ອຍດີໆບໍ່ໄດ້ຫວາຫ໊ະ

      "ແມ່ນຫຍັງ" ຕອບຂານຢ່າງຫົວເສຍ

      "ບໍ່ຄິດຈະແນ່ນຳຫມູ່ເຈົ້າໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ແດ່ຈັກຫວາ"

      "ເອີ້ໆ .... ນີ້ກຸ້ງກັບແຈັກເປັນພະນັກງານ" ຂ້ອຍຊີ້ໃສ່ພວກມັນທັງສອງທີ່ກຳລັງນັ່ງຍິ້ມຈົນປາກຊິຈີກ ຈາກນັ້ນກໍ່ໃຊ້ນິ້ວນ້ອຍໆຊີ້ໃສ່ມັນ ເພື່ອແນະນຳໃຫ້ອີ່ກະສືສອງໂຕນັ້ນຮູ້ຈັກ

     "ສ່ວນນີ້ ອາເລັກ"

     "ອາເລກ ..." ພວກມັນຄາງຊື່ຂອງບັກເດັກເປດຂຶ້ນພ້ອມກັນ

     "ເປັນຫມູ່ກັບເຈ້ ເຈິກັນແຖວໆຫ້າງຫັ້ນແລະ"

     "ຮຶຍ ເປັນຫຍັງກູຄືບໍ່ເຈິແດ່ວະ ...." ອີ່ແຈັກມັນຈົ່ມໃສ່ອີ່ກຸ້ງຄ່ອຍໆ ແຕ່ມັນກະດັງພໍທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍເບະສົບໃສ່ມັນຢ່າງເບື່ອຫນ່າຍ

     "ຊື່ອາເລັກຫວາ" ຫັນໄປຖາມຄົນທີ່ຢູ່ຂ້າງຂ້ອຍ

     "ອື່ມ"

     "ຊື່ເປັນຕາກິນເນາະ ຄິກໆໆ"

     "ແມ່ນແລະ"

     ຝາມືພະຍຸໄລລວມຕີນຂອງຂ້ອຍຟາດແລະເຕະອີ່ສອງໂຕພ້ອມກັນ ເວົ້າບໍ່ຖືກກາລະເທສະເລີຍຈັກຫນ້ອຍອີ່ພວກສອງໂຕນິ ສ່ວນມັນພັດຍິ້ມເສີຍ ເອີ້ ເອົາເຂົ້າໄປ

     "ຂໍອະນຸເສີບອາຫານ" ສຽງພະນັກງານຊາຍເອີ່ຍຂຶ້ນໃນຂະນະທີ່ວາງຂາໄກ່ຈານໃຫຍ່ພ້ອມກັບແປັບຊີ້ສີ່ແກ້ວລົງເທິງໂຕະ

     "ທາງນີ້ເລີຍຜູ້ບ່າວ" ບໍ່ຕ້ອງກະຮູ້ວ່າແມ່ນສຽງໃຜ (ກະເດັກເສີບມັນຕາດີ ເວົ້າຢອກຊຳນິກະບໍ່ໄດ້ຫວາເຈ້: ແຈັກ)

     "ເອົ໋າເລີຍແມ໊ະ ເຊີນໆ" ອີ່ກຸ້ງມັນຊວນອາເລັກ

     ແຕ່ບໍ່ທັນທີຂ້ອຍຈະຍິບຂາໄກ່ຍັດເຂົ້າປາກກໍ່ມີສຽງໂທລະສັບຂຶ້ນດັງຂຶ້ນຂັດຈັງຫວະການຮັບປະທານອາຫານເສຍກ່ອນ ເຮ້ຍເອີ່ຍ ຄົນກຳລັງຊິກິນ ຍັງໂທມາກວນຢູ່ໄດ້...​ ແຕ່ພໍສັງເກດເບີຂອງຄົນທີ່ໂທເຂົ້າມາແລ້ວ ຈາກທີ່ອາລົມເສຍກໍ່ປ່ຽນມາຍິ້ມຈົນປາກຊິຈີກ ໃນເມື່ອຄົນທີ່ຂ້ອຍແອບມັກມັນໂທມາ ເຖິງມັນຈະມີແຟນເປັນຕົນເປັນໂຕກະຕາມເຖາະ  ເວົ້າມາດົນຫລາຍລະ ກົດຮັບດີກວ່າ ດຽວມັນຊິວາງ

     "ຮະໂຫລ ມີຫຍັງສິນ"  ຂ້ອຍດັດເປັນສຽງຫວານໆ..... ສ່ວນພວກທີ່ເຫລືອພາກັນເບະສົບໃສ່ ໂດຍສະເພາະຄົນທີ່ຢູ່ຂ້າງໆຂ້ອຍ ເປັນຫນັກກ່ອນຫມູ່

     "ອື່ມມື້ອື່ນຊິພາໂດ້ມາຕັດຜົມຮ້ານເຂົາຫວາ....​.... ໄດ້ໆຕົວະຊິຈອງຄິດລ່ວງຫນ້າໄວ້ໃຫ້ ເລື່ອງນີ້ບໍ່ຕ້ອງເປັນ ຫະ"

     ຂ້ອຍຍັງບໍ່ທັນເວົ້າຈົບເທື່ອຊ້າ ມືສາກໆຂອງອາເລັກກໍ່ດຶງໂທລະສັບຂ້ອຍໄປຈາກຫູແລ້ວກົດຕັດສາຍຖິ້ມແບບຫນ້າຕາເສີຍ..... ກຣີ້ດ!! ກວ່າສິນຊິໂທມາຫາຂ້ອຍເທື່ອຫນຶ່ງ ຂ້ອຍຖ້າຈົນນົມຊິປັດເຂົ່າ ມັນກ້າມາເຮັດແບບນີ້ໄດ້ແນວໃດ ຫ໊ະ!!

     "ຮ໊ວຍ!! ເປັນບ້າວະ ຂ້ອຍກຳລັງລົມໂທລະສັບຢູ່ນິ ຊິດຶງເອົາໄປເຮັດຫຍັງເກາະ!!.."   ຂ້ອຍຫັນຫນ້າໄປຮ້າຍມັນທີ ມືນ້ອຍໆຂອງຂ້ອຍກໍ່ພະຍາຍາມຍາດໂທລະສັບທີ່ຢູ່ໃນກຳມືສາກໆຂອງອີກຝ່າຍ ແຕ່ມັນກໍ່ບໍ່ຍອມໃຫ້ຂ້ອຍງ່າຍໆ ແຖມຍັງຍົກຂຶ້ນສູງໆອີກ....

    "ຢາເອົາໄປ ມີເປັນຫາຫຍັງ" ເວົ້າດ້ວຍສຽງເສີຍໆ... ເບິ່ງແມ໊ະໆ ເບິ່ງຄວາມມັນກວນຕີນ ເຮ້ຍ ເອີ້ຍ!!

    "ມີ!! ລະຄັນບໍ່ຢາກເຈັບໂຕ ຮີບເອົາລະສັບມາດຽວນີ້!!"

    ບໍ່ມີທາງ!!

    ໂອ໊ຍ!! ຂ້ອຍເຫລືອອົດແລະໃດ ຂ້ອຍຍົກມືຂຶ້ນຫວັງຈະໄປຟາດມັນເພື່ອລະບາຍຄວາມໂມໂຫ ແຕ່ພັດມີສຽງໂທລະສັບດັງຂຶ້ນກ່ອນ

    "ຕິ໊ດ" ມັນຕັດສາຍຂ້ອຍອີກ ແຖມຍັງຍັດໂທລະສັບຂ້ອຍເຂົ້າຖົງມັນ

    "ເຮີ້ຍ ໂທລະສັບຂອງໃຜກັນແທ້ເກາະຫ໊ະ!!!"

    “ຂອງເຈ້!!/ຂອງເຈົ້າ!!”

    "ແຕ່ຈັກຫນ້ອຍແມ່ນຊິເປັນຂອງຂ້ອຍ "

    "ຫມາຍຄວາມວ່າໃດ"

    "ກະຫມາຍຄວາມວ່າຂ້ອຍຊິເອົາໂທລະສັບເຈົ້າໄປ ແລ້ວນີ້" ມັນຍື່ນໂທລະສັບ BB ຂອງມັນມາໃຫ້ຂ້ອຍ "ເອົາຂອງຂ້ອຍໄປໃຊ້ແທນ ເພາະວ່າຂ້ອຍກະຮູ້ຈັກອ້າຍສິນ ແລະກະຍັງຮູ້ອີກວ່າລາວມີລູກມີແຟນແລ້ວ ບໍ່ຢາກໃຫ້ເຈົ້າໄປຍາດຂອງເຂົາມາ... ແລະເລື່ອງນີ້ຂ້ອຍຂໍສັ່ງຫ້າມເດັດຂາດ"

    "ແຮງເວີ້ຍອີ່ກຸ້ງ.... ຄືບໍ່ມີໃຜມາຍາດກູແບບນິ້ວະ"

    "ຄັນຢາກຮູ້ ໄປແຍ່ງແວ່ນເບິ່ງຫນ້າມຶງຢູ່ຫ້ອງນ້ຳພຸ້ນໄປ!"

    ເ"ປັນບ້າຫວາໂທລະສັບຂ້ອຍມີເບີລູກຄ້າບັກຫລາຍໆ ຊິເອົາໄປເຮັດຫຍັງ"

    "ຂ້ອຍບໍ່ສົນ ຖ້າບໍ່ຢາກໃຫ້ໂທລະສັບມຸ່ນ ລະມິດ!!......."

    ມັນຂູ່ດ້ວຍສາຍຕາທີ່ຈິງຈັງ.... ຈົນຂ້ອຍແອບຢ້ານຫນ້ອຍຫນຶ່ງ..... ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຍ້ານມັນໃດ໋ ຍ້ານໂທລະສັບເພຕ່າງຫາກ.... ມັນແຮງມັກເຮັດຫຍັງໂດຍທີ່ຂ້ອຍຄາດບໍ່ເຖິງສະເຫມີ ສະນັ້ນຂ້ອຍກະເລີຍເລືອກທີ່ຈະງຽບ ແລ້ວງຶກຫົວຢ່າງວ່າງ່າຍ

    "ເອີ້ໆ ກະໄດ້ ຮຶຍ!!.... ແຕ່ຄັນລູກຄ້າໂທມາ ບອກໃຫ້ໂທເຂົ້າເບີຕັ້ງໂຕະຂອງຮ້ານຂ້ອຍ ເຂົ້າໃຈບໍ່"

    "ເຂົ້າໃຈແລ້ວ"

    ຈາກນັ້ນມັນກໍ່ຍິ້ມແລ້ວກໍ່ລົງມືຮັບປະທານອາຫານ....... ຕອນນີ້ໃຊ້ຄຳທີ່ສຸພາບໄດ້ຍ້ອນມີຄົນຫລາຍກວ່າສອງ...​ຄັນຢູ່ນຳຂ້ອຍ ມາລະຍາດມັນບໍ່ເຄີຍຄິດທີ່ຈະສົນໃຈ ຈະແມ່ນມັນສອງມາດຕະຖານ ບັກເດັກເປດເອີ້ຍ!!

.

.

.

ເອົາເປັນວ່າມາອ່ານເບິ່ງຄູ່ນີ້ກ່ອນ

ເປີດໂອກາດໃຫ້ສອງຄົນນີ້ກັດກັນ

ໂດຍສະແດງຄວາມຫວານໆອອກມາ

ຝາກເມັ້ນແດ່ເດີ້ ຊິເວົ້າແບບນີ້ຕະຫລອດໄປ

ລະເລື່ອງທີ່ມີຄົນຕິດຕໍ່ໃຫ້ຊິເອົານິຍາຍຂອງ

ປາກກາຈຸ່ມເຜິ້ງຫັ້ນ ຕອນນີ້ໄດ້ສົ່ງບົດເລື່ອງໄປຫາເຂົາເຈົ້າແລ້ວ

ຖ້າໃຫ້ເຂົາເຈົ້າອ່ານແລະພິຈາລະນາ

ຖ້າເປັນຈັງໃດລະຊິບອກເດີ້

http://www.facebook.com/pakka.juomnampheung   ລະນີ້ແມ່ນເຟສບຸກຂອງ Writer ເດີ້