ຄວາມເດີມ: ຂະໜະທີ່ໝູ່ຮວ່ມຫອ້ງອີກສອງຄົນພາກັນຫົວຂວັນໃຫ້ມະນີ...

.ແຕ່ເວລາທີ່ຫົວນັ້ນກໍມີສຽງດັ່ງ”ເຕີງ” ຈາກຫອ້ງສ່າງທາງຂ້າງຂື້ນຢ່າງແຮງ..ຈົນເຮັດໃຫ້ທຸກຄົນເຖີງກັບຕົກໃຈ ແລະ

ພາກັນຢຸດຫົວໄປຕາມໆກັນ,"ປອ໋ບປີ້": ພຸດໂທ, ສຽງຫຍັງຕົກໃຈໝົດ,

ແມ່ນໃຜມາທຸບຝາເກາະ. "ວັນເພັນ": ອາດຈະແມ່ນຄົນມາເອົາເຄື່ອງໃນສ່າງຕິເບາະ,

ວ່າແລ້ວດວ້ຍຄວາມສົ່ງໃສສີ່ສາວກໍເລີຍພາກັນລຸກພອ້ມພາກັນໄປເບີ່ງທີ່ຫອ້ງສ່າງຂ້າງຫອ້ງຂອງຕົນ,

ແຕ່ທຸກຄົນກໍຕອ້ງຕົກຕະລືງເມື່ອໄປຮອດແລ້ວປະຕູຫອ້ງສ່າງທີ່ມີສຽງດັ່ງນັ້ນມີໜວ່ຍກຸນແຈໃສ່ລອ໋ກຢູ່,

ດ້ານ "ພິດຕີ້":ມະນີ, ມະນີ, ເຂົາໄດ້ຍິນວ່າເພີ່ນມີສຳຜັດພິເສດລອງມາເບີ່ງດຸ.

ແຕ່ພໍຫລຽວໄປເບີ່ງມະນີກໍບໍ່ຢູ່ບອ່ນນັ້ນແລ້ວ,

ຫລຽວໄປເບີ່ງອີກບາດໜື່ງກໍເຫັນມະນີໂບກມືທັງຍີ້ມຢູ່ທີໜ້າປະຕູຫອ້ງ,

ດັ່ງນັ້ນທັງສາມສາວກໍເລີຍຟ້າວແລ່ນກັບມາທີ່ຫອ້ງຍອ້ນຮູ້ສືກຂົນລຸກ. ໃນເຊົ້າຂອງວັນດັ່ງກ່າວ

ທີ່ຫໍພັກທັງຍິງ ແລະ ຊາຍຕ່າງກໍຄືກຄື້ນເປັນພິເສດ, ນັກສືກສາໃໝ່ຕ່າງກໍຈັດແຈງເຄື່ອງຂອງກັນຢ່າງເມົາມັນ,

ບາງຄົນກໍມາໄດ້ຮູ້ຈັກກັບເພື່ອນໃໝ່ໆສະພາບແວດລອ້ມໃໝ່ການດຳລົງຊີວິດແບບໃໝ່ໆໃນຖານະນັກສືກສາ.

ຈົນເວລາຜ່ານມາຮອດຄອ້ຍຄ່ຳຍາມແລງທອ້ງຟ້າແດງເປັນສີສົ້ມແສດແດງເພາະຕາເວັນກຳລັງຈະລາຂອບຟ້າ

..ທີ່ຫໍພັກນັກສືກສາຊາຍ ”ບອ໋ບບີ້”: ຍ່າງຖືເຄື່ອງອາບນ້ຳວ່າຈະໄປລ້າງເນື້ອລ້າງໂຕຈາກທີ່ມ້ຽນເຄື່ອງມາເມື່ອຍໆ,

ທີ່ຫອ້ງນ້ຳລວມຊາຍຊັ້ນສອງນັ້ນຫລາຍຄົນກໍຄົງຈະຮູ້ດີວ່າອະດີດຜ່ານມາເປັນແນວໃດ,

ແຕ່ສຳລັບນັກສືກສາໃໝ່ແລ້ວພວກເຂົາກໍປຽບດັ່ງຄົນທີ່ຖືກປິກຫູປິດຕາ,

ບອ໋ບບີ້ຍ່າງທັງຜິວປາກຢ່າງມີຄວາມສຸກມາເຖີງຫອ້ງນ້ຳ

, ບໍ່ລໍຊ້າບອ໋ບບີ່ຮີບແລ່ນເຂົ້າຫອ້ງຖ່າຍທັນທີເນື່ອງຈາກຂ້າເສີກໂຈມຕີກະທັນຫັນ

, ແຕ່ລະຫວ່າງທີບອ໋ບບີ້ເຮັດພາລະກິດຢູ່ນັ້ນ, ກໍມີສຽງດັ່ງຂື້ນຫອ້ງນ້ຳຂ້າງຫອ້ງວ່າ: ຕື່ງໆໆ,

ຕື່ງໆໆຊອ່ຍແນ່ເປີດບໍ່ອອກ, ຊວ່ຍແນ່ເປີດບໍ່ອອກດັງຂື້ນຄ້າຍເປັນສຽງຜູ້ຍິງ,

ໄດ້ຍິນແນວນັ້ນບອ໋ບບີ້ກໍບໍ່ລໍຊ້າດວ້ຍຄວາມຢ້ານລຸກຈາກໂຖສວ້ມແລ້ວຮີບຟ້່າວແລ່ນອອກມາ

ຈາກຫອ້ງນ້ຳດວ້ຍຄວາມທີເປັນຄົນຢ້ານເລື່ອງຜີໆຢ່າງຮຸນແຮງອີກຢ່າງນີ້ເປັນຫອ້ງນ້ຳຊາຍລວ້ນແລ້ວມີສຽງຜູ້ຍິງດັງຂື້ນມາກໍຫຍິ່ງເຮັດໃຫ້ຂວັນເສຍ,

ບອ໋ບບີ້: ຮອ້ງເອີ້ນ, ແມ່ນໃຜຫັ້ນໜະ; ບອ໋ບບີ້ຮອ້ງຖາມດວ້ຍສຽງສັ່ນໆ,

ແຕ່ພໍເມື່ອໄດ້ຍິນສຽງບອ໋ບບີ້ເອີ້ນສຽງນັ້ນກໍມິດໄປ..ບອ໋ບບີ້ກໍເລີຍຕັດສິນໃຈສອ່ງເບີ່ງທີ່ກອ້ງ

ປະຕູປະກົດວ່າບໍ່ເຫັນຕີນ ຫຼື ສີ່ງໃດໆຢືນຢູ່ພື້ນນັ້ນເລີຍ, ບອ໋ບບີ້ກໍຫຍິ່ງເຫືອແຕກອອກປານນ້ຳ, ແຕ່ກໍລວບລວມຄວາມກ້າຖາມອີກຄັ້ງ:

ແມ່ນໃຜຫັ້ນບໍ່ຕະຫລົກໄດ໋ມາຢອກກັນແນວນີ້ຫນະສູ, ຄັນບໍ່ບອກມາກູດືກໂອອາບນ້ຳເຂົ້າໄປເດີ້,

ເມື່ອບໍ່ໄດ້ຍິນສຽງຕອບກັບບອ໋ບບີ້ກໍດືກໂອຂື້ນເທີງເພດານເພື່ອໃຫ້ຕົກໃສທາງໃນຈະໄດ້ຮູ້ວ່າມືຄົນບໍ່,

ແຕ່ກໍປະກົດວ່າມີສຽງສະອື້ນທັງໄຫ້ຂື້ນຈາກຄອ່ຍໆຈາກເລີ່ມແຮງຂື້ນດວ້ຍຄວາມເຈັບປວດ,

,ເປັນແນວນັ້ນບອ໋ບບີ້ກໍແລ່ນພຸ້ງອອກຈາກຫອ້ງນ້ຳຢ່າງໄວທັນໃດ, ທັງໄປທີ່ຫອ້ງຂອງຕົນແລ້ວຮອ້ງວ່າ: ຊວ່ຍແນ່ຜະຜະຜະຜີ,

ຫລອກກູຢູ່ທີ່ຫອ້ງນ້ຳລວມຊາຍ, ດ້ານ ນິລຸດ, ຕົ້ນ ແລະ ຈອນນີ້ເພື່ອນຮວ່ມຫອ້ງໄດ້ຍິນກໍວ່າ: ແທ້, ຕົວະຕິເບາະ,

ຜີບ້າລະມືງຫນິ,, ແຕ່ບອ໋ບບີ້ກໍຢືນຢັນທັງດືງໝູ່ໄປພິສູດນຳກັນ,

ແຕ່ເມື່ອໄປຮອດຫອ້ງນ້ຳກໍເຫັນອາຈານເຄນຜູ້ຄຸມຫໍພັກອູ້ມລູກສາວໄວ 5 ປີທີ່ຫອ້ງໄຫ້ເປັນວັກເປັນເວນ,

ອີກທັງຫົວກະໂນນູນບັກໃຫຍ່ປານວ່າໜວ່ຍມາກນາວງອຍຢູ່ໜ້າຜາກ,

ອາຈານເຄນກໍທັງອອ່ຍທັງແພງໃຫ້ລູກສາວເຊົ່າໄຫ້ ແລະ ກໍຖາມວ່າໃຜເຮັດຫຍັງລູກບອກພໍ່ມາດຸ,

ກໍພໍດີເຫັນທັງສີ່ໜຸ່ມພາກັນແລ່ນໜ້າຕາຕື່ນມາຮອດຫອ້ງນ້ຳອາຈານເຄນກໍເລີຍຖາມວ່າ: ພວດເຈົ້າມາກໍດີລະ,

ໃຜເປັນຄົນດືກໂອອາບນ້ຳເຂົ້າໄປໃນຫອ້ງນ້ຳຖືກຫົວລູກອາຈານຈົນໂນ່ຫນິຫນະ..

.ໄດ້ຍິນແນວນັ້ນທັງສາມໜຸ່ມກໍພາກັນຫົວຂວັນໃຫ້ບອ໋ບບີ້ທັງເວົ້າວ່າ: ຮ່າຮ່າຮ່າຢູ່ໃສພີ່ມື່ງຫນະ, ຮັບຜິດຊອບເລີຍມືງນະ,

ອາຈານເຄນກະບັກບອ໋ບບີ້ຫນິແຫລະມັນວ່າລູກອາຈານເປັນຜີຫອ້ງນ້ຳ..ຮ່່າຮ່າຮ່າ,

ດ້ານອາຈານເຄນກໍເວົ້າທັງຢາກຮ້າຍນອ້ຍໜື່ງວ່າ:

ຜີຢູ່ໃສມື້ນີ້ອາຈານມີເວນມາກວດກາຫໍພັກພໍດີລູກສາວບໍ່ມີໃຜເບີ່ງກໍເລີຍເອົາມັນມານຳ,

ແຕ່ມັນເຈັບທອ້ງກະທັນຫັນກໍເລີຍມາເຂົ້າຫອ້ງນ້ຳຢູ່ນີ້,

ລະລອ໋ກປະຕູມັນບໍ່ດີມັນກໍເລີຍອອກບໍ່ໄດ້ພໍດີອາຈານຂື້ນມາເບີ່ງກະມາຊວ່ຍມັນລະກະເຫັນມັນໄຫ້ຢູ່ຫນິເດະ

..ທາງບອ໋ບບີ້ກໍທັງກ່າວຂໍໂທດທັງເສຍໜ້າ: ອາຈານຂໍໂທດຫລາຍໆ,

ກະແນວໃຜຊິຮູ້ເນາະເຫັນເປັນສຽງຜູ້ຍິງໃນຫອ້ງນ້ຳຊາຍນອ້ງກະສະຕິແຕກເລີຍແຫລະເນາະ

, ຂໍໂທດເດີ້ນອ້ງສາວໂອໆໆ, ເມື່ອປັບຄວາມເຂົ້າໃຈກັນແລ້ວທຸກຄົນກໍແຍກຍ້າຍກັນໄປເຮັດໜ້າທີ່ຂອງໃຜລາວຕໍ່;

..ໃນຍາມຄ່ຳຄືນທີ່ຫໍພັກນັກສືກສາຍິງຫອ້ງນອນຂອງທັງສີ່ສາວ,

ຂະໜທີ່ມະນີອາບນ້ຳແລ້ວກຳລັງວ່າຈະໄປຕາກເຄື່ອງທີ່ລະບຽງ,

ເນື່ອງຈາກວ່າດ້ານຫລັງຂອງຫໍພັກຈະມີລະບຽງທີ່ຕິດກັນເປັນເວັ້ນຫວ່າງຫອ້ງຕໍ່ຫອ້ງເພື່ອໃຫ້ນັກສືກສາຕາກເຄື່ອງ, ມະນີກໍບັງເອີນໄດ້ຍິນສຽງເປີດນ້ຳໄຫລເໝືອນຄົນເປີດນ້ຳທີ່ຫອ້ງສ່າງເກັບເຄື່ອງຂ້າງຫອ້ງມະນີກໍເລີຍຍືນຂໍປອ່ນໜ້າໄປຊອ່ງເບີ່ງ, ຕາກໍຈອ້ງມອງຜ່ານທາງແວ່ນບານປະຕູປອ່ງຢ້ຽມຢ່າງສົນໃຈຈົນໃນທີ່ສຸດມະນີກໍພົບກັບເງົາດຳໆຜ່ານກາຍຕາໄປ,

ມະນີຕົກໃຈງວກໜ້າກັບມາຮີບແລ່ນໄປບອກໝູ່ຮວ່ມຫອ້ງຊຸມເພີ່ນເຂົາເຫັນຜີໆ,

ຜີຢຸູ່ຂ້າງຫອ້ງສ່າງ,,ຮືຮື..ເມື່ອຊາບທັງສີ່ສາວກໍພາກັນແລ່ນໄປເບີ່ງທີ່ລະບຽງແຕ່ທັງສີ່ສາວກໍຕອ້ງ

ຕົກໃຈເມື່ອເຫັນຍິງສາວໄວກາງຄົນຢືນທີ່ລະບຽງສະພາບຜົມຫຍຸ້ງໆ, ທັງສີ່ສາວກໍຫອ້ງເປັນສຽງດຽວກັນ: ອ່າໆໆ, ຜີຫລອກ.

ເປັນແນວນັ້ນທາງດ້ານສາວໄວກາງຄົນທີ່ກຳລັງຢືນປີ່ນຫລັງຢູ່ກໍຕົກໃຈທັງຫອ້ງອ່າໆໆເໝືອນກັນ,

ຜີຜີໃສຜີ,,ທາງດ້ານສີ່ສາວເຫັນແນວນັ້ນກໍເລີຍຢຸດຮອ້ງ, "ວັນເພັນ": ດຽວອັນນັ້ນຄົນຕິເບາະສູ,

ຜີຫັຍງສິມາຢ້ານຜີ..ເອີ, ນ້ານ້າ, ນ້າເປັນຄົນແມ່ບໍ່ດ້ານສາວໄວກາງຄົນໄດ້ຍິນກໍປີ່ນໜ້າມາໂອ້ຍຕົກໃຈໝົດ,

ກະຄົນຕົວະບໍ່ແມ່ນຜີທາງໄດ໋ດອ໋ກ,

ໂອ້ຍມື້ນີ້ແຫ່ງວ່າມາປຽນທຳຄວາມສະອາດແທນແມ່ເຈົ້າຂອງຮອ້ງນີ້ຢູ່..”ປອ໋ບປີ້”:

ຫຶແມ່ເຈົ້າຂອງຫອ້ງນີ,,ແມ່ນຫຍັງປ້າບໍ່ເຂົ້າໃຈ..ທັງສີ່ສາວກໍທຳໜ້າງົງ ແລະ ສົງໃສ,

ແຕ່ຍອ້ນຜູ້ອຳນວຍການໂຮງຮຽນບອກວ່າຫ້າມເລົ່າປະຫວັດກ່ຽວກັບຫໍນີ້ໃຫ້ໃຜຟັງທາງປ້າກໍເລີຍ

ເກັບປາກງຽບແລ້ວຕອບປະຕິເສດວ່າບໍ່ມີຫຍັງແລ້ວຮີບປິດລອ໋ກປະຕູແລ້ວກໍອອກໄປ, ປອ່ຍໃຫ້ສາວໆພາກັນງົງ ແລະ ສົງໃສໄປຕາມໆກັນ,

ໃນຄ່ຳຄືນວັນດັ່ງກ່າວທີ່ຫອ້ງນອນຂອງສາມສາວ, ແຈ່ມຈັນ, ອາລັ່ນ ແລະ ຮອນນີ້, ເຊີ່ງໂດຍມີທັງສີ່ສາວ ວັນເພັນ,

ປອ໋ບປີ້, ພິດຕີ້ ແລະ ມະນີທີ່ໄດ້ທຳຄວາມຮູ້ຈັກກັນໃນຕອນເວັນວັນດັ່ງກ່າວ

, ດັງນັ້ນພວກເຂົາກໍເລີຍຈັດງານປາຕີນອ້ຍໆທີ່ຫອ້ງນອນເພື່ອສະຫລອງວັນນັດພົບມິດຕະພາບ

ແລະ ໝູ່ໃໝ່ທີ່ຫາກໍຮູ້ຈັກກັນ..ຫລັງຈາກທີ່ກິນເຂົ້າແລງແລ້ວໃນຊີວິດນັກສືກສາຫໍພັກໃນເວລາຫວ່າງແນວ

ນີ້ທ່ານຄິດບໍ່ວ່າພວກເຂົາ

ຈະຢູ່ລ້າໆ. “ອາລັ່ນ”: ຊຸມເພີ່ນເຂົາມີຫຍັງມວ່ນໆມານຳສະເໜີ, ວ່າແລ້ວອາລັ່ນກໍຈັບຜ້າມາປູເປັນສີ່ຫລຽມ

ແລ້ວກໍຖີ້ມກັບສີ່ດຳສີ່ຫລຽມລົງກາງຜ້າ..!!! ຊຸມເພີ່ນເຄີຍຫລີ້ນປອ໋ກຊອ໋ດບໍ່... ....ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ..........

 .ຂໍຂອບໃຈບັນດາທ່ານທີ່ຕິດຕາມ......................... ຄວາມເດີມ:

ຕົ້ນແລ່ນເຂົ້າມາໃນຫອ້ງປະຊຸມຢ່າງຟ້າວຟັງທາມກາງສາຍຕາຈອ້ງມອງຈາກຄົນເປັນຮອ້ຍຍອ້ນວ່າມາຊ້າ. ”ອາຈານຄຳສະອອນ”:

ເລີ່ມຕົ້ນກະຊ້າແຕ່ຫົວທີ່ລະເດ້ຊິລອດບໍ່ຫນໍ, ໄປກຽມໂຕສະແດງ...ຜ່ານການສະແດງຂອງບັນດາຜູ້ເຂົ້າຄັດເລືອກໄປຫລາຍຕໍ່ຫລາຍຄົນເຊີ່ງໃນນັ້ນກໍມີທັງ: ຕົ້ນ, ຈອນນີ້,

ບອ໋ບບີ້, ນິລຸດ, ວັນເພັນ, ມະນີ, ປອ໋ບປີ້, ພິດຕີ້ ແລະ ນັກສືກສາໂຕເກງອີກອື່ນໆຈົນມາຮອດຜູ້ເຂົ້າຄັດເລືອກອີກສາມຄົນສຸດທ້າຍນັ້ນກໍຄື: “ລູລູ່=ແຈ່ມຈັນ”, “ອ້ຳ=ອາລັນ ”

, “ສິນ=ຮອນນີ້”, ສາມສາວທີ່ເປັນສ່ຽວຮັກສ່ຽວແພງກັນຮຽນມານຳກັນແຕ່ຊັ້ນມັດທະຍົມທີ່ຢາກມາຖາມຫາຄວາມຝັນໃນການເປັນດາຣາດວ້ຍການເຂົ້າຮຽນທີ

່ຮງຮຽນແຫ່ງນີ້, ເຊີ່ງຕອນນີ້ກໍເຫລືອພຽງສະຫລາກເພື່ອຈົກລຸ້ນໃນການສະແດງເປັນໂຕລະຄອນແຕ່ 3 ໃບເທົ່ານັ້ນ, ເຊີ່ງທັງແຈ່ມຈັນ ແລະ

ອາລັນຕ່າງກໍຈົກຖືກໄດ້ໂຕລະຄອນດີໆທັງນັ້ນ, ສວ່ນຮອນນີ້ຊ້ຳພັດຈົກໄດ້ໂຕລະຄອນທີ່ຕອ້ງສະແດງເປັນໃບໄມ້, ຮອນນີ້ກໍຟ້າວປີ່ນໜ້າໄປຫາໝູ່ທັງເວົ້າວ່າ: ອຸ້ຍ, '

ຕາຍແທ້ສູ່ບົດຜີບ້າຫຍັງໃຫ້ສະແດງເປັນໃບໄມ້, ໃຫ້ກູເປັນໂຕບົ້ງຍັງໃຄກອ່ນ ”ແຈ່ມຈັນກໍສອດໃສວ່າ: ຄືວ່າແຫລະໜ້າໂຕຄືໃດຫັ້ນ,,ຫ່າຫ່າ” ຮອນນີ້ກໍວ່າ:

ອຸ້ຍບໍ່ແມ່ນເວລາຕະຫລົກໄດ໋ຫນິຄັນເຂົາບໍ່ຜ່ານມາຫນິເຂົາບໍ່ຍອມໄດ໋..ແຕ່ກົດກໍເປັນກົດຖຽງໄປກໍຄົງເຮັດຫຍັງບໍ່ໄດ້ຄືເກົ່າແລ້ວການສະແດງກໍດຳເນີນໄປ,

ແຕ່ລະຫວ່າງທີ່ຜູ້ເຂົ້າຄັດເລືອກກຳລັງສະແດງຢູ່ນັ້ນ, ກໍມີສາຍຕາດຳໆຄູ່ໜື່ງທີ່ຈອ້ງມອງຢູ່ດ້ານນອກຢ່າງໜ້າສົງສານ ແລະ ໜ້າເອັນດູ, “ໂບໂບ້=ທອງດີ”:

ລູກແມ່ຄ້າຂາຍເຂົ້າຂາໝູ່ທີ່ມີຄວາມຝັນຢາກຈະເປັນນັກຮອ້ງມືອາຊີບແຕ່ຍອ້ນທາງຄອບຄົວບໍ່ມີເງີນສົ່ງ ແລະ ທາງພໍ່ຕູ້ກໍບໍ່ຢາກໃຫ້ລູກຫລານເຕັ້ນກິນລຳກິນ,

ທອງດີກໍເລີຍຕອ້ງຢູ່ຊວ່ຍທຸລະກິດເຂົ້າຂາໝູ່ທີ່ໂດ່ງດັງ ແລະ ແຊບທີ່ສຸດໃນຍຸກນັ້ນເລີຍກໍວ່າໄດ້, ເຊີ່ງທອງດີກໍໄດ້ມາຊວ່ຍແມ່ຂາຍທີ່ສາຂາທີ່ 10 ໃນໂຮງອາຫານຂອງໂຮງຮຽນ.

ຂະໜະທີ່ທອງດີກຳລັງເບີ່ງ ແລະ ນຶກພາບຈິນຕະນາການວ່າແມ່ນຕົນເອງກຳລັງຢືນຮອ້ງຢູ່ບອ່ນນັ້ນ, ແມ່ທອງດີກໍຍ່າງມາດຶງຫູ: ມືງຢູ່ໜີ້ໜໍຊອກຫາຈົນຕາປີ້ນ,

ຄົນເຂົ້າຮ້ານບັກຫລາຍໆ, ມືງກັບມາຢືນລະເມີເພີ້ຝັນຢູ່ແຖວນີ້ເນາະ, ກັບຮ້ານດຽວນີ້ໄປຕົ້ມຂາໝູ່...”ທອງດີ”: ໂອ້ຍແມ່ນະ, ລູກຢາກເປັນນັກຮອ້ງເນາະ,

ຄືບໍ່ຕົ້ມລູກລົງໝໍ້ຫັ້ນເປັນໂຕລະກະແລ້ວເຮີ້ຍ...ແລ້ວສອງແມ່ລູກກໍຍ່າງກັບຮ້ານນຳກັນໄປຕອ້ຍ,ຕອ້ຍເວລາຜ່ານໄປເກືອບສາມຊົ່ວໂມງໃນທີສຸດລາຍຊື່ນັກສືກສາ

50/100 ກໍຖືກປະກາດ, ເຊີ່ງໃນນັ້ນ 50 ຄົນທີ່ເຫລືອແນ່ນອນວ່າຕອ້ງນ້ຳຕາໄຫລກັບບ້ານແນ່ນອນ, ກອ່ນທີ່ຈະປະກາດລາຍຊື່: “ເອື້ອຍປຸກ=ອາຈານຄຳແດງ”

ຜູ້ອຳນວຍການໃຫຍ່ຂອງໂຮງຮຽນກໍຖືກເຊີນຂື້ນກ່າວຄຳປາໄສ. “ອາຈານຄຳແດງ”: ອາໂຫລ, ຈຸຈຸຈຸ..ອາໂລ..ແຕ່ສຽງໄມກໍບໍ່ດັ່ງ,

ອາຈານເລີຍລວບລວມພະລັງສຽງ,,ອາໂຫລລລ..! ນັກຮຽນຜູ້ໃດຢູ່ແຖວໜ້າຕອນນັ້ນກໍພາກັນຕື່ນຍຸບບາດໜື່ງ. ດ້ານເລຂາສຸດຊື່ທີ່ຍ່າງຕິດຕາມມາ”ອາລີສ= ໃຈດີ”

ອາຈານຄຳແດງ, ໄມບໍ່ທັນເປີດອາຈານ..! ແຕ່ເບີ່ງຈາກສຽງກີ້ນີ້ຄືສິບໍ່ຕອ້ງການ. ແລ້ວໃຈດີກໍແອບລັກຍີ້ມຢູ່ຄົນດຽວ,ສວ່ນອາຈານຄຳແດງກໍເສຍຟອມນອ້ຍໜື່ງ,

ແລ້ວອາຈານຄຳແດງກໍກ່າວຕໍ່:  ສະບາຍດີນັກສືກສາທຸກທ່ານ....ແລ້ວການປາໄສຂອງອາຈານກໍຜ່ານໄປ, ຕໍ່ມາກໍແມ່ນໜ້າທີ່ຂອງ”ອາຈານຄຳສອນ= ເອື້ອຍໂຕເລັກ”

ເອົາລະຕັ້ງໃຈຟັງໃຫ້ດີຕໍ່ໄປນີ້ອາຈານຄຳສະອອ່ນຂໍອ່ານຊື່ບັນດານັກສືກສາທີ່ຈະໄດ້ເຂົ້າມາເປັນນັກສທກສາສົກໃໝ່ໃນປີນີ້ທຸກຄົນກະລຸນາຢູ່ໃນຄວາມສະຫງົບ,

ຜ່ານຈາກການອ່ານຊື່ທັງ ຕົ້ນ, ຈອນນີ້, ບອ໋ບບີ້, ນິລຸດ, ວັນເພັນ, ມະນີ, ປອ໋ບປີ້, ພິດຕີ້ ແລະ ແຈ່ມຈັນ, ອາລັນ, ອີກທັງນັກສືກສາອີກຈຳນວນໜື່ງ,

ແຕ່ໜື່ງໃນນັ້ນກັບບໍ່ມີຊື່ຂອງ: ຮອນນີ້ເລີຍ, ດວ້ຍຄວາມໃຈຮ້າຍຮອນນີ້ກໍຊີມືຂື້ນ: ອາຈານນອ້ງຂໍປະທວ້ງນອ້ງສະແດງຜິບອ່ນໃດເປັນຫຍັງນອ້ງຈື່ງບໍ່ໄດ້ເຂົ້າ,

“ອາຈານຄຳສະອອນ”: ຂໍໂທດນໍ້ນອ້ງແມ່ນຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບບົດສະແດງເປັນໃບໄມ້ແມ່ນບໍ່, ກໍເນື່ອງຈາກວ່ານອ້ງສະແດງເປັນໃບໄມ້ບໍ່ຄືອາຈານຄຳແດງເພີ່ນຈື່ງບໍ່ໃຫ້ຜ່ານ,

ໄດ້ຍິນແນວນັ້ນຮອນນີ້ກໍໂຕ້ຂື້ນທັນທີ່ວ່າ: ອຸ້ຍ, ອາຈານບົດອີ່ຫຍັງບຸມາໃຫ້ນອ້ງສະແດງເປັນໃບໄມ້ນອ້ງກໍຢືນຢູ່ຊື່ໆຄືໃບໄມ້ລະເດະ, ບໍ່ຢຸດຕິທຳເລີຍ, ນອ້ງຈະຟອ້ງແມ່ !

ເປັນແນວນັ້ນທາງອາຈານຄຳແດງກໍລຸກຂື້ນທັງເວົ້າວ່າ: ໂທ້ນັກສືກສາເຄົາລົບໃນການຕັດສີນແນ່,

ແມ່ນອ້ງໃຫຍ່ມາແຕ່ໃສຄືວ່າກ້າເອົາເພີ່ນມາອ້າງເວົ້າແລ້ວທາງໃຈດີເລຂາກໍຊືມໃສ່ຂ້າງຫູວ່າ:

ອາຈານນອ້ງວ່ານັກສືກສາຄົນນັ້ນຄືລູກຂອງຍ່າແມ່ອອ່ນນອ້ມສ່ຽວຂອງອາຈານເນາະ,

ນອ້ງລັກໄດ້ຍິນມາວ່າມື້ນັ້ນແມ່ຂອງນັກສືກສາຜູ້ນັ້ນຈ່າຍເງີນຄ່າເຂົ້າຮຽນໃຫ້ອາຈານລະຕົວະອາຈານລືມແລ້ວຫວ່າ,

ດ້ານອາຈານຄຳແດງໄດ້ຍິນແນວນັ້ນກໍນືກອອກແຕ່ກໍຮ້າຍສຽງຄອ່ຍໃສໃຈດີວ່າ: ສົມພໍອັນສຽງຮອ້ງ ແມວໆ ແມວໆ

ຢູ່ຫລັງໂຊຟາມື້ນັ້ນຫັ້ນແທ້ຈິງລະແມ່ນສຽງແມວໂຕນີ້ໜີ້ເນາະ, ສຸດທ້າຍຮອນນີ້ກໍໄດ້ຮັບພິຈາລະນາເຂົ້າມາເປັນນັກສືກສາໃນໂຮງຮຽນດັ່ງກ່າວ;

ໂດຍຫັລງຈາກເຊົ້າວັນນັ້ນໄດ້ຜ່ານພົ້ນອີກໜື່ງອາທິດຕໍ່ມານັກສືກສາທີ່ໄດ້ຜ່ານການຄັດເລືອກກໍຕອ້ງຍ້າຍເຂົ້າມາຢູ່ໃນຫໍພັກ

ຂອງມະຫາໄລທຸກຄົນເນື່ອງຈາກເປັນກົດໃໝ່ບໍ່ວ່າໃກ້ ຫຼື ໄກກໍຕອ້ງເຂົ້າມາພັກ.

ເຊີ່ງຫລັງຈາກທີ່ນັກສືກສາທຸກຄົນເຂົ້າມາເຕົ້າໂຮມກັນຮຽບຮອ້ຍທາງຜູ້ຄຸມກໍພານັກສືກສາໄປເລືອກຫອ້ງຢູ່ຂອງຕົນໂດຍ ”ອາຈານຄຳສະອອນ”

ແມ່ນນຳນັກສືກສາຍິງໄປທີ່ຫໍພັກຍິງ ແລະ “ອາຈານເຄນ=ກີ່ໂຕ້” ກໍພານັກສືກສາຊາຍໄປທີ່ຫໍພັກຊາຍເຊີ່ງທາງກຸ່ມຍິງຄື: ວັນເພັນ, ພິດຕີ້, ປອ໋ບປີ້ ແລະ

ມະນີສີ່ສາວງາມແມ່ນໄດ້ຢູ່ດຽວກັນເຊີ່ງຢູ່ຂ້າງຫອ້ງກັບຫອ້ງເກົ່າຂອງຟ້າໃສ, ເຊີ່ງໃນຕອນນີ້ເປັນຫອ້ງສ່າງເກັບເຄື່ຶງໄປແລ້ວ, ສວ່ນດ້່ານ ອາລັ່ນ, ແຈ່ມຈັນ

ຮອນນີ້ກໍໄດ້ຢູ່ຫອ້ງຂ້າງກັນຕໍ່ຈາກຫອ້ງຂອງສີ່ສາວງາມນັ້ນ. ດ້ານຝ່າຍຊາຍ: ສີ່ໜຸ່ມເຮົາກໍໂຊກດີໄດ້ຢູ່ຫອ້ງດຽວກັນທີ່ຫອ້ງເກົ່າຂອງສິນທອນທີ່ຊັ້ນສອງຂອງຫໍພັກ...,

ທີ່ຫອ້ງຂອງສາມສາມສາວ: ອາລັ່ນ, ແຈ່ມຈັ່ນ ແລະ ຮອນນີ້: ອາລັ່ນກ່າວສູຫໍນີ້ງາມດີເນາະ, ຊຸມເພີ່ນວ່າຊິມີຜີບໍ່ວະ,

ສວ່ນດ້ານມະນີທີ່ຢູ່ຫອ້ງຂ້າງກໍກ່າວຍອ້ນມີຄວາມຮູ້ສືກສຳພັດແປກຈາກຂ້າງຫອ້ງຕິດກັນທີ່ເປັນຫອ້ງສ່າງນັ້ນໂດຍມະນີກໍກ່າວວ່າ:

ເພີ່ນເຂົາຮູ້ສືກໜາວໆເຢັນຈັງໃດກໍບໍ່ຮູ້ແຫລະ, ເຂົາວ່າຢູ່ຫໍນີ້ມີແນ່ນອນ, ທາງພິດຕີ້ສາວປາກກ້າໄດ້ຍິນແນວນັ້ນກໍເວົ້າວ່າ:

ບໍ່ເຢັນແນວໃດຝົນຕົກຫາກໍເຊົາລະເພີ່ນໄປຢືນອີງຝາຊິມັງແນວນັ້ນເນາະຊິບໍ່ເຢັນແນວໃດ,

ວ່າແລ້ວໝູ່ຮວ່ມຫອ້ງອີກສອງຄົນກໍພາກັນຫົວຂວັນໃຫ້ມະນີ....ແຕ່ເວລາທີ່ຫົວນັ້ນກໍມີສຽງດັ່ງ”ເຕີງ”

ຈາກຫອ້ງສ່າງທາງຂ້າງຂື້ນຢ່າງແຮງ............ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ..........

  ຄວາມເດີມ: ຟ້າໃສໃຊ້ມືທີ່ເປື້ອນເລືອດຂອງຕົນຂຽນໃສຝາຮອ້ງນ້ຳວ່າ:

ຂໍໂທດພໍ່ ແລະ ແມ່....ລູກຈະຂໍຈອງກຳ ແລະ ຈະເອົາຄືນຄົນທີ່ມັນເຮັດກັບລູກແບບນີ້

...ແລ້ວຟ້າໃສກໍສີ້ນລົມຫາຍໃຈທີ່ຫອ້ງນ້ຳຫໍພັກຂອງຕົນຢ່າງໜ້າອະໜາດ ແລະ ສົງສານ.

ຫລັງຈາກເຫດວັນນັ້ນສິນທອນກໍດອ໋ບພັກຮຽນເພື່ອລົບຫລີກ ແລະ

ບໍ່ຢາກປະເຊີນປັນຫາໂດຍຕັ້ງໃຈໄວ້ວ່າລໍໃຫ້ເລື່ອງລາວຕ່າງໆມັນຊາລົງກອ່ນ

ແລ້ວຈື່ງຄອ່ຍກັບມາສືກສາຕໍ່, ຈົນເວລາກໍຜ່ານໄປສອງປີ....ຮຸ່ງເຊົ້າວັນໃໝ່ທີ່ຟ້າສົດໃສ,

ສຽງຜູ້ຄົນວົນແຊວກັນຢ່າງໜາແໜ້ນທີ່ມະຫາໄລເອກະຊົນສິນລະປະ ແລະ ການສະແດງ, ເຫດນີ້ກໍຍອ້ນເປັນວັນໄຂສົກຮຽນໃໝ່ຂອງໂຮງຮຽນນັ້ນເອງ.

“ແຈັກ=ນິລຸດ” ລົງຈາກລົດສອງແຖວທີ່ເດີນທາງມາແຕ່ບ້ານແຖບຊານເມືອງ,

ຫວັງຕັ້ງໃຈຈະມາສືກສາທີ່ໂຮງຮຽນແຫ່ງນີ້ສາຍຊື່ສານມວ່ນຊົນເພື່ອຫວັງຈະເປັນຜູ້ປະກາດຂ່າວຕາມຄວາມຝັນທີ່ຕົນຕັ້ງໃຈໄວ້.

ລະຫວ່າງທາງຍ່າງເຂົ້າປະຕູມະຫາໄລຍອ້ນຄາແຕ່ຊົມເບີ່ງທິວທັດ, ນິລຸດກໍເລີຍຍ່າງໄປຕຳເອົາ”ຕ້າ=ວັນເພັນ” ທີ່ຍ່າງລົມມາກັບ “ປາບູ=Petty”

ຍ່າງບໍ່ເບີ່ງຕໍເບີ່ງທາງເໝືອນກັນ, ເມື່ອຍ່າງຕຳກັນປຸບ: “ນິລຸດ” ອຸ້ຍ, ຂໍໂທດໆ...ດຽວຂອ້ຍເກັບປື້ມໃຫ້...”ວັນເພັນ” ໂອ້ຍ, ຈັງຊາດຍ່າງບໍ່ເບີ່ງເນາະ.

ສອງຄົນເວົ້າທັງໆທີ່ຍັງບໍ່ທັນເຫັນໜ້າກັນ, ແຕ່ພໍເມື່ອເຫງີຍໜ້າຂື້ນມາ...ປີ໋ງ...ກະແຈຈິດຜູກພັນກໍເກີດຂື້ນ, ແຕ່ຍອ້ນຍັງບໍ່ທັນຮູ້ຈັກ ແລະ

ບໍ່ທັນສົນໃຈກັນເນື່ອງຈາກຫາກໍເຫັນໜ້າກັນໃໝ່ໆ..”ວັນເພັນ”: ໂອ້ຍ, ເຈົ້າຍ່າງມາແນວໃດເກາະບໍ່ເບີ່ງຫວາຄົນກຳລັງລົມກັນຍ່າງມາຫນິຫນະ,

ບໍ່ຫລໍແລ້ວຍັງຕາບໍ່ດີອີກ. ດ້ານນິລຸດເມື່ອໄດ້ຍິນແນວນັ້ນກໍຮູ້ສືກໂມໂຫນອ້ນໜື່ງເລີຍໂຕ້ກັບໄປວ່າ:

ໂທ້, ເຈົ້າດີຕາຍແຫລະຍ່າງຝອ່ຍແຕກມາບໍ່ເບີ່ງຄົນເບີ່ງທາງ, ຄົນອີ່ຫຍັງບໍ່ງາມລະຍັງຕາເສຍອີກ...ເອົ້າຫນິປື້ມ,..ເວົ້າແລ້ວນິລຸດ

ກໍຍ່າງໄປວືດວືດຍອ້ນຟ້າວໄປສຳພາດເຂົ້າໂຮງຮຽນປອ່ຍໃຫ້ວັນເພັນຮອ້ງນຳກົ້ນຢູ່ເປ້ງໆ:

ເກັ່ງແທ້ຢ່າສຸໜີແມ້, ໂອ້ຍ..ຜູ້ຊາຍຫຍັງບໍ່ມີຄວາມເປັນສຸພາບບຸລຸດເລີຍ,

ມາຂໍໂທດຂອ້ຍກອ່ນແມ້...ແລ້ວວັນເພັນກໍປີ່ນໜ້າໄປລົມນຳ Petty

ໝູ່ສະໜິດທີ່ຮຽນນຳກັນມາຕັ້ງແຕ່ມັດທະຍົມແລ້ວກໍວ່າ: ໂອ້ຍຊວ່ຍແຕ່ເຊົ້າແທ້ເດ້ເນາະ, ຄົນຜີບ້າເອີ້ຍ…

ງາມປານນິຍັງວ່າບໍ່ງາມອີກຕາບອ໋ດສີຕິເບາະ..ເພີ່ນວ່າເຂົາຂີ້ລ້າຍສຳເບາະ Petty, Petty...ທີ່ຮອ້ງບໍ່ໄດ້ຍິນຍອ້ນຕອນນີ້ Petty

ຫລົງມັກນິລຸດເຂົ້າແລ້ວເຖີງຈະຍ່າງຫາຍລັບຕາໄປແລ້ວແຕ່ Petty ກໍຍັງມອງດວ້ຍຄວາມສະເໜ່ຫາ.

..ວາຍຫລໍ່..ຢາກໄດ້ມາໄວ້ໃນຄອບຄອງເດ້ເນາະ..ຫິຫິ..”ວັນເພັນ”:  ໂອ້ຍ, Petty ຕະຫລອດເຫັນຜູ້ບ່າວຫັ້ນໜະໝູ່ລົ້ມເຈັບໜິຊິຊວ່ຍກັນບໍ່ໄດ້..

.ແລ້ວທັງສອງກໍຍ່າງປະຄອງກັນເຂົ້າໄປທີ່ຫອ້ງປະຊຸມໃຫຍ່ເພື່ອສຳພາດຄັດໂຕ.

ເວລາຕໍ່ມາກໍມີລົດເກັງຄັນງາມມາຈອດໄວ້ທີ່ລານຈອດລົດແຕ່ລະຫວ່າງທີ່ຈະອ້ຽວເຂົ້າຫວ່າງຈອດລົດກໍມີລົດມິນິຄູເປີ້ຄັນນອ້ຍ

ຂີ່ພຸ້ງເຂົ້າມາຕັດບອ່ນແທນຈົນເຮັດໃຫ້ທາງລົດເກັງຄັນງາມຕອ້ງເບກກະທັນຫັນ, ແລ້ວ "ກູ່=ຈອນນີ້" ແລະ "ເຈ=ບອ໋ບບີ້" ກໍລົງຈາກລົດເກັງ,

ຈອນນີ້ລົງມາພອ້ມກັບເອົາມືໄປຕົບຫລັງລົດຂອງຄູ່ກໍລະນີຢ່າງແຮງ, “ຈອນນີ້”: ຫນິ

, ລົງມາລົມກັນດຽວນີ້ຮຽນຈົບໃບຂັບຂີ່ມາແຕ່ໃສວະນິໄສເສຍຂະໜາດ... “ບອ໋ບບີ້”:

ເຮີ້ຍ, ໃຈເຢັນແມ້ນ..!! ແລະ ແລ້ວ ສອງສາວງາມນັ້ນກໍຄື “ຕ້າ=ມະນີ” ກໍລົງຈາກລົດຄັນນອ້ຍມາຢ່າງໃຈຮ້າຍທັງເວົ້າວ່າ:

ໂອ້ຍກ້າດີແນວໃດມາຕົບລົດຂອ້ຍມັນບຸມມັນໂປກມາເຈົ້າຮັບຜິດຊອບເດີ້..ແຕ່ພໍເມື່ອ “ຈອນນີ້”: ຖອດແວ່ນຕາດຳອອກ,

ແທນທີ່ມະນີຈະຕົກຫລຸມຮັກໃນສະເໜ່ເຈົ້າຊູ້ຂອງຈອນນີ້ມະນີຊ້ຳພັດເວົ້າວ່າ: ໂອ້ຍໃຄແນ່,

ກະດຽວວ່າຄົນຕາບອ໋ດແຮງວ່າຢ້ານລົມກັນບໍ່ຮູ້ເລື່ອງ..ເປັນແນວນັ້ນຈອນີ້ກໍໂຕ້ໄປວ່າ: ໂທ້ຄົນຕາບອ໋ດບ້ານເຈົ້າວ່າຫລໍປານນິຫນະ,

ຂັບລົດພາສາຫຍັງຄົນເຂົາຊິເຂົ້າມາຈອດລະຍັງມາຂີ່ຕັດ,

ຫນິຄັນບໍ່ເຫັນວ່າງາມຫນິບອກບອ໋ບບີ້ຈັດການລະໄດ໋ຫນິ, “ມະນີ” ກະຢ່າທະແທະຂອ້ຍເຫັນກອ່ນນະ,

ບອ່ນຈອດສາທາລະນະບໍ່ມີປ້າຍຫ້າມເດ້..ເປັນແນວນັ້ນເມື່ອເຫັນທ່າທາງບໍ່ດີສາວຄຽມຄົມທີ່ລົງລົດມາ

ກັບມະນີກໍເປີດປາກເວົ້າຈາດວ້ຍສຳນຽງທີ່ແສນຈະຮຽບຮອ້ຍວ່າ “ນຸ້ຍ=ປອ໋ບປີ້” ພຸດໂທ, ການອະໄພໃຫ້ກັນເປັນສິ່ງທີ່ດີ, ນີ້ມະນີຂໍໂທດລາວໄປໃຫ້ມັນແລ້ວເລື່ອງໄປຟ້າວໄປກັນເທາະດຽວບໍ່ທັນ...ຢອ້ນບໍ່ຢາກລົມຍາວມະນີກໍວ່າ: ເອີຂໍໂທດ,,

ຝາກໄວ້ກອ່ນເດີ້...ຈອນນີ້ ແລະ ບອ໋ບບີ້ກໍວ່າ: ແລ້ວຢ່າລືມມາເອົາເດີ້ນອ້ງສາວ, ໂຖ່ບໍ່ເກັ່ງແທ້ແນ່ຈິງມາແມ້...

ແລ້ວຕ່າງຝ່າຍກໍແຍກຍ້າຍກັນໄປຄົນລະທາງ. ແຕ່ສຸດທ້າຍກໍຕອ້ງມາລວມກັນທີ່ຫອ້ງປະຊຸມໃຫຍ່ຄືເກົ່າ..

.ທີຫອ້ງປະຊຸມໃຫຍ່ດັ່ງກ່າວ ”ໂຕເລັກ=ອາຈານຄຳສະອອນ”: ນັກຮຽນຈົ່ງຢູ່ໃນຄວາມສະງົບ ແລະ ເປັນລະບຽບ,

ມື້ນີ້ແມ່ວັນຄັດເລືອກນັກສືກສາທີ່ຈະເຂົ້າມາຮ່ຳຮຽນ

ໃນສະຖາບັນເຮົາໂດຍແຕ່ລະທ່ານຕອ້ງຖືກຄັດໂຕໂດຍຜ່ານການສະແດງທີ່ເໝາະກັບສາຂາທີ່ທ່ານຈະເຂົ້າໄປຮຽນ

...ຜູ້ທຳອິດທີ່ສະມາສະແດງວັນນີ້ທ້າວ “ໂກຍ=ຕົ້ນ”...ແລ້ວອາຈານກໍຮອ້ງອີກສາມເທື່ອຈົນເລີ່ມໃຈຮ້າຍ,

ແລ້ວຕົ້ນກໍແລ່ນເຂົ້າມາໃນຫອ້ງປະຊຸມຢ່າງຟ້າວຟັງທາມກາງສາຍຕາຈອ້ງມອງຈາກຄົນເປັນຮອ້ຍຍອ້ນວ່າມາຊ້າ. ”ອາຈານຄຳສະອອນ”:

ເລີ່ມຕົ້ນກະຊ້າແຕ່ຫົວທີ່ລະເດ້ຊິລອດບໍ່ຫນໍ, ໄປກຽມໂຕສະແດງ .................ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ..........

 ຟ້າໃສຄິດວ່າຕົນເສຍທ່າໃຫ້ສິນທອນແລ້ວກໍເລີຍມີການໂຕ້ຖຽງກັນຈົນຟ້າໃສເປັນລົມໄປຍອ້ນໄຂ້ຂື້ນ......ເປັນແນວນັ້ນສິນທອນເຫັນທ່າບໍ່ດີຈື່ງຮີບຟ້າວພາຟ້າໃສໄປໂຮງໝໍ.....ທີ່ຫອ້ງພັກຝື້ນ, ລະຫວ່າງສິນທອນອອກໄປຊອກຊື້ອາຫານຂື້ນມາໃຫ້ຟ້າໃສ,,,ຟ້າໃສກໍຮູ້ສືກໂຕຂື້ນມາເມື່ອບໍ່ເຫັນໃຜກໍຮີບປົດສາຍນ້ຳທະເລດວ້ຍຕົນເອງລັກຍ່າງອອກຈາກໂຮງໝໍທັງທີ່ໄຂ້ຫາກໍລົດລົງ...ຟ້າໃສຂື້ນລົດເມມາດວ້ຍຄວາມອອ່ນລ້າຍ່າງກັບມາຮອດຫອ້ງພັກໃນບັນຍາກາດຄ້າຍແລງ...ໝູ່ໃນຫອ້ງກໍຖາມວ່າໄປເຮັດຫຍັງມາຕ່າງໆນາໆແຕ່ຟ້າໃສກໍບໍ່ປ່າກມິດງຽບໂດດຂື້ນຕຽງນອນຕົນເອົາຜ້າຫົ່ມມາປົກຫົວແລ້ວກໍນອນລີ້ໄຫ້ດວ້ຍຄວາມໂສກເສົ້າເສຍໃຈ...ດ້ານສິນທອນກັບມາທີ່ຫອ້ງພັກບໍ່ເຫັນສິນໃຈກໍກະວົນກະວາຍຊອກຫາກັນຢ່າງອົນລະວົນ, ໂຊກດີທີ່ໝູ່ໃນມະຫາໄລເຫັນວ່າຟ້າໃສກັບຫໍພັກແລ້ວໃນຕອນທີ່ສິນທອນໂທສອບຖາມກໍເລີຍຮູ້ຂ່າວ. ຮຸ່ງເຊົ້າວັນໃໝ່ຟ້າໃສຫາຍຈາກອາການເປັນໄຂ້ກໍເລີຍສາມາດໄປໂຮງຮຽນໄດ້ລະຫວ່າງທາງຍ່າງໄປກໍພົບກັບສິນທອນຍ່າງມາລັດໜ້າ, ຟ້າໃສກໍພະຍາຍາມຍ່າງລົບໜີ, ແຕ່ສິນທອນກໍເວົ້າວ່າ”ຊິເອົາບໍ່ມືຖືຫນິ ຫຼື ວ່າຢາກໃຫ້ຮູບພາບມັນແຜ່ກະຈາຍໄປກະເຊີນໄດ໋”ຟ້າໃສຈື່ງກັດແຂ້ວກຳເອົາມືຖື ແລະ ຍ່າງກືນນ້ຳຕາໄປໂຮງຮຽນ....ພອ້ມທັງຮັບຂໍ້ຕົກລົງເປັນແຟນຂອງສິນທອນຢ່າງເຈັບຊ້ຳຫົວໃຈ...ສິນທອນລັກລອບຄົບກັບຟ້າໃສ ແລະ ຊິນດີ້ໃນເວລາດຽວກັນເຊີ່ງຊີນດີ້ເອງກໍບໍ່ຮູ້ເຖີງເລື່ອງລາວທີ່ເກີດຂື້ນຕະຫລອດມາ....ຈົນມາຮອດວັນກອ່ນວັນເກີດຂອງສິນທອນ, ຍອ້ນສິນທອນລືມໂທລະສັບໄວ້ໃນລົດຊິນດີ້ກໍເລີຍຈັບມາເປີດເບີ່ງຮູບພາບແລ້ວກໍພົບກັບພາບຟ້າໃສກັບສິນທອນໃນວັນນັ້ນ, ຊິນດີ້ເຈັບຊ້ຳຂົ່ມຂືນໃຈຢ່າງບອກບໍ່ຖືກເໝືອນກັບໂຕເອງເປັນດັ່ງຄົນຊື່ຄົນໂງ່ໃຫ້ເຂົາສວມເຂົາ....ຊິນດີ້ກໍເລີຍວ່າງແຜ່ນຈະຈັດການກັບຟ້າໃສໃນວັນເກີດສິນທອນທີ່ຈະເຖີງ.....ໃນວັນໃໝ່ຕໍ່ມາງານວັນເກີດເຕັມໄປດວ້ຍຄວາມເບີກບານມວ່ນຊື່ນທີ່ບ້ານຂອງສິນທອນ, ຊິນດີ້ເຮັດໂຕເຮຮາທຳມະດາຄ້າຍກັບບໍ່ຮູ້ບໍ່ເຫັນຫຍັງ, ຈົນໃນທີ່ສຸດຍອ້ນຄວາມເມົາສິນທອນກໍຈັບໄມຂື້ນມາປະກາດວ່າ”ຟ້າໃສເປັນແຟນທີ່ແທ້ຈິງຂອງຕົນ” ຖາມກາງຜູ້ຄົນທີ່ປິຕິຍິນດີໃນວັນນັ້ນ, ຟ້າໃສຕອ້ງທົນເຈັບຊ້ຳຈົນໃຈຈະຂາດຍອ້ນບໍ່ຢາກເສຍຫຍັງໄປຫລາຍກົວຫນີ້ກໍເລີຍຕອ້ງແບກໜ້າຍີ້ມ, ສວ່ນຊິນດີ້ກໍຫົວໃຈເກືອບສະຫລາຍໄປຕາມໆກັນຢາກຍ່າງເຂົ້າໄປຕົບແຕ່ກໍເຮັດບໍ່ໄດ້...ຍອ້ນຜູ້ໃຫຍ່ມາຮວ່ມງານຫລາຍ....ເວລາເດີກດືນຕໍ່ມາຫລັງຈາກທີ່ເລີກງານລ້ຽງຟ້າໃສກຳລັງຈະກັບຫໍພັກ, ເມື່ອເຫັນວ່າໃຜກໍເມົາຊິນດີ້ເລີຍອາສາໄປສົ່ງຟ້າໃສເພາະຄິດຫວັງຈະແກ້ແຄ້ນ. ແລ້ວທຸກຢ່າງກໍເປັນໄປຕາມແຜ່ນ...ລະຫວ່າງທາງມາ, ຊິນດີ້ຂີ່ລົດຢ່າງໄວວາຈົນເຮັດໃຫ້ຟ້າໃສຕອ້ງກຳເຊືອກນິລໄພ ແລະ ເກາະລົດໄວ້ຢ່າງແໜ້ນ....”ຟ້າໃສ”: ຊິນດີ້ເພີ່ນເມົາຫວ່າຂັບຊ້າໆກໍໄດ້ຕິເບາະ...”ຊິນດີ້”: ບໍ່ດຽວເພີ່ນກະຊິໄດ້ຮູ້.....ເມື່ອມາຮອດທາງເຂົ້າຫໍພັກຊິນດີ້ກໍກັບຂີ່ລົດອອ້ມໄປຍັງດ້ານຫລັງຂອງຫໍພັກທີ່ມີປ່າຕືບໜາ..."ຟ້າໃສ": ຊິນດີ້, ເພີ່ນພາເຂົາມາບອ່ນນີ້ເຮັດຫຍັງ....ພາເຂົາກັບຫໍພັກດຽວນີ້ດຸ, ເຂົາຢ້ານຫນະ,,,ດ້ານຊິນດີ້ເມື່ອໄດ້ຍິນກໍຕອບໄປວ່າ:"ຊິນດີ້": ອີ່ຟ້າໃສມືງບໍ່ຕອ້ງມາທຳທ່າເປັນບອບບາງຢູ່ໜີ້, ອີ່ໜ້າດ້ານຍາດໄດ້ແມ່ນກະທັງຜົວກະເທີຍ.....ຟ້າໃສໄດ້ຍິນແນວນັ້ນກໍຕອບໄປວ່າ: ຊິນດີບໍ່ແມ່ນແນວນັ້ນໄດ໋ເພີ່ນເຂົ້າໃຈຜິດແລ້ວ...ແຕ່ກອ່ນຈະອະທິບາຍ, ຫາໃສຈະຮູ້ໄດ້, ແຜ່ນການຂອງຊິນດີ້ກໍຄື, ຊິນດີ້ນັດພົບໝູ່ລຜູ້ບ່າວລຸ້ນໃນກຸ່ມດຽວກັນເພື່ອມາຂືນໃຈຟ້າໃສ, ຟ້າໃສຖືກເອົາມື ແລະ ເຊືອກມັດປາກ, ເສື້ອຜ້າຖືກດຶງອອກເທື່ອລະຊີ້ນສວ່ນ, ແລ້ວຊາຍໜຸ່ມທັງຫ້າຄົນກໍຈັດການຟ້າໃສທາມກາງແສງຮອ້ງໄຫ້ ແລະ ນ້ຳຕາທີ່ລັ່ງອອກມາເກືອບເປັນສາຍເລືອດ,..ໃນຄືນແຫ່ງຄວາມທໍລະມານນັ້ນຟ້າໃສຕອ້ງທົນຕ້ານທານກັບພວກຊາຍ ຫືນກາມຕັ້ງຫ້າຫົກຄົນ, ລູກຜູ້ຍິງອອ່ນແອ່ໂຕຄົນດຽວບໍ່ອາດຕ້ານທານຫຍັງໄດ້ເລີຍ, ແຖມຊິນດີ້ກໍຍັງຖ່າຍວີດີໂອໄວ້ອີກ, ຟ້າໃສໝົດສີ້ນກຳລັງໃນການຕໍ່ສູ້ກັບຊີວິດ, ຫລຽວມອງໂຕເອງທັ້ງຕົນໂຕກໍແທບຈະຂີ້ດຽດຕົນເອງຊ້ຳ, ຄິດໃນໃຈກໍບໍ່ຮູ້ວ່າຕົນໄປທຳບາບກຳຫຍັງມາຈື່ງພົບກັບເລື່ອງຊົ່ວຮ້າຍແນວນີ້, ຟ້າໃສຝືນໝາກຫົວໃຈອັນແຫລກສະຫລາຍຍ່າງແບກຮ່າງກາຍອັນປຽບດັ່ງໄຮ້ວິນຍານກັບຫໍພັກດວ້ຍຄວາມທໍລະມານທີ່ສຸດໃນຊີວິດລູກຜູ້ຍິງຄົນໜື່ງຈະມີໄດ້. ດ້ານຊິນດີ້ເອງກໍສະໃຈທີ່ໄດ້ແກ້ແຄ້ນຟ້າໃສໂດຍການເຮັດແນວນັ້ນໂດຍຫາຮູ້ບໍວ່ານັກເລງດົມກ່າວ, ເສບຢາ ແລະ ເສເພອີກກົວສິບປາຍຄົນໃນປ່າຫລັງນັ້ນໄດ້ລັກຈອບເບີ່ງພາບທີ່ຜ່ານຕາເມື່ອກີ້ນີ້ແລ້ວກໍເກີດອາລົມຢ່າງທີ່ບໍ່ມີຂີດຈຳກັດ...ຫລັງຈາກທີ່ຊິນດີ້ຈ່າຍເງີນຄ່າໂຕໃຫ້ບັນດາໝູ່ສະຫາຍທີ່ເຮັດງານໃຫ້ຕົນໄດ້ສຳເລັດແລ້ວ ເມືອໝູ່ຄູ່ແຍກຍ້າຍກັນກັບບ້ານເພາະເຫັນວ່າຄົງບໍ່ມີຫຍັງຢ້ານກົວຍອ້ນຊິນດີຂີ່ລົດໃຫຍ່ມາ, ກໍເລີຍແຍກຍ້າຍກັນກັບບ້ານໃຜລາວ...ປອ່ຍຊິນດີ້ຢູ່ກັບປ່າຮົກຫລັງໂຮງຮຽນຄົນດຽວ,,ໃນເວລາຕໍ່ມາກອ່ນຊິນດີ້ຈະຂື້ນລົດ. ພວກກຸ່ມຕິດຢາດ່ັງກ່າວກໍແລ່ນອອກມາຈາກພຸມປ່າມາຊຸດເອົາໂຕຊິນດີ້ໄປຂົມຂືນຢ່າງທາລຸນ ແລະ ແສນເຈັບແສບກົວທີ່ຊິນດີ້ເຮັດກັບຟ້າໃສອີກ. ໃນຄືນນັ້ນຊິນດີ້ເອງກໍຫອບຮ່າງກາຍອັນບອບຊ້ຳບໍ່ຕ່າງຈາກຟ້າໃສກັບບ້ານເໝືອນກັນ....ເຫດການຜ່ານໄປປະມານສາມເດືອນຄົງບໍ່ຕອ້ງບອກຫຍັງຫລາຍກ່ຽວກັບຄວາມຮູ້ສືກອັນທໍລະມານ ແລະ ການດຳລົງຊີວິດຂອງທັງສອງໃນສັງຄົມວ່າຈະຕອ້ງທໍລະມານ,ກ້ຳກືນ ແລະ ແບກໜ້າໃນໂລກພາຍນອກແນວໃດ...ຈົນເວລາຕໍ່ມາຟ້າໃສຮູ້ສືກວິນຫົວໃນຕອນເຊົ້າ ແລະ ອາການເໝືອນຄົນຕັ້ງທອ້ງ, ຟ້າໃສເລີຍໄປທີ່ຮ້ານຂາຍຢາເພື່ອຊື້ແນວວັດແທກອາການມາແລ້ວກໍພົບວ່າຕົນເອງກຳລັງຕັ້ງທອ້ງຈິງ, ແລະ ສວ່ນຊິນດີ້ເອງກໍບໍ່ແພ້ກັນໄດ້ຟັງຂ່າວວ່າຕຳຫລວດຈັບກຸ່ມນັກເລງທີ່ມັກໄປເສບຢາທີ່ຫລັງພໍພັກ ແລະ ຕາມສະຖານທີ່ລັບຕາຄົນຕ່າງໆແຖມໜື່ງໃນນັ້ນກໍມີຜູ້ຕິດເຊື້ອເອດອີກຕ່າງຫາກ,,ດ້ານຊີນດີ້ກໍຫວາດລະແວງກໍເລີຍໄປພົບແພດແລ້ວກໍພົບກັບຜົນການກວດເລືອດວ່າຕົນເອງມີ ”ເລືອດບວກ”...ບໍ່ໜ້າເຊື່ອເລີຍວ່າເວນແລະກຳຈະນຳມາທັນ ແລະ ສະໜອງໄດ້ໄວຂະໜາດນີ້...ແຕ່ຄວາມຍຸດບໍ່ຕິທຳກໍຍັງມີໃນໂລກນີ້ສະເໝີ, ເມື່ອຟ້າໃສຮູ້ວ່າຕົນເອງຕັ້ງທອ້ງຍອ້ນບໍ່ຢາກໃຫ້ທາງພໍ່ ແລະ ແມ່ທີ່ບ້ານຮູ້ຍອ້ນເປັນຄວາມຫວັງຂອງຄອບຄົວຟ້າໃສຈື່ງຕັດສິນໃຈໄປທຳແທ້ງເຖື່ອນໂດຍທີ່ບໍ່ຄຳນື່ງເຖີງຜົນທີ່ຕາມມາຍອ້ນຄວາມຢ້ານກົວ ແລະ ບັນຫາຫລາຍອັນຮອບດ້ານລຸມຕາມ...ເຮັດໃຫ້ໃນຄ່ຳຄືນສິນດັບຂອງຄ່ຳຄືນໜື່ງ, ຊິນດີ້ຍອ້ນຮູ້ວ່າຕົນເອງເປັນພະຍາດທີ່ໃຜຮູ້ກໍຕອ້ງເປັນທີ່ລັງກຽດຢ່າງແນ່ນອນແລະ ທາງຄອບຄົວຂອງຕົນກໍຄົງຈະບໍ່ມີໃຜຮັບໄດ້ຊິນດີ້ເລີຍຕັດສິນໃຈຂັງຕົນເອງໃນຫອ້ງນ້ຳຂອງຫໍພັກຊາຍທີ່ຊັ້ນສອງຊັ້ນດຽວກັບບອ່ນອາໄສຂອງສິນທອນ, ຊິນດີ້ກິນຢາລ້າງຮອ້ງນ້ຳເພື່ອຂ້າຕົນເອງຕາຍໃນຫອ້ງນ້ຳດັງກ່າວຢ່າງທີ່ບໍ່ມີໃຜຄາດຄິດ ແລະ ບໍ່ມີໃຜຮູ້ຍອ້ນວັນດັ່ງກ່າວທຸກຄົນຕ່າງກໍອອກໄປມວ່ນຊື່ນທີ່ບຸນວັດກັນໝົດ; ສວ່ນທາງດ້ານຟ້າໃສ,ຜົນຂ້າງຄຽງຈາກການທຳແທ້ງກໍເກີດຂື້ນ, ໃນເວລາທີ່ໝູ່ຄູ່ໃນຫອ້ງຕ່າງກໍໄປຫລີ້ນບຸນວັດເທດສະການມວ່ນຊື່ນໃກ້ຮົ້ວມະຫາໄລ, ຟ້າໃສຍິງສາວທີ່ບອກໝູ່ວ່າຈະຢູ່ໃນຫອ້ງຄົນດຽວຍອ້ຍບໍ່ສະບາຍກໍພົບກັບຜົນຂ້າງຄຽງຈາກທຳແທ້ງເຖື່ອນ, ຢູ່ດີໆເລືອດຂອງຟ້າໃສກໍໄຫລຢ່າງບໍ່ຢຸດເຊົາ, ຈົນເວລາຕໍ່ມາຟ້າໃສຍ່າງຂາສັ່ນອອ່ນແຮກ, ພອ້ມຮ່າງກາຍອັນຊຸດໂຊມລົ້ມໂຕລົງກັບພື້ນຫອ້ງນ້ຳ..ພອ້ມທັງຮອ້ງໃຫ້ກີດຮອ້ງດວ້ຍຄວາມເຈັບປວດທໍລະມານ, ໃຊ້ມືທີ່ເປື້ອນເລືອດຂອງຕົນຂຽນໃສຝາຮອ້ງນ້ຳວ່າ: ຂໍໂທດພໍ່ ແລະ ແມ່....ລູກຈະຂໍຈອງກຳ ແລະ ຈະເອົາຄືນຄົນທີ່ມັນເຮັດກັບລູກແບບນີ້...ແລ້ວຟ້າໃສກໍສີ້ນລົມຫາຍໃຈທີ່ຫອ້ງນ້ຳຫໍພັກຂອງຕົນຢ່າງໜ້າອະໜາດ ແລະ ສົງສານ.................ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ..........

 ໜື່ງປີກອ່ນໜ້າ...........ທີ່ມະຫາວິທະຍາໄລເອກະຊົນ ”ສີນລະປະ ແລະ ການສະແດງ” ແຫ່ງໜື່ງ. “ລູລີ່=ຟ້າໃສ” ນັກສືກສາສາວສາຂາສິນລະປະການສະແດງຟອ້ນລຳ, ຍອ້ນເປັນສາວທີ່ມີຮູບໂສມງາມດັ່ງພາບວາດ, ນິໄສດີ, ມາລະຍາດງາມ, ສຸພາບຮຽບຮອ້ຍແຖມຍັງເບີ່ງໂລກໃນແງ່ດີອີກ, ຟ້າໃສຈື່ງເປັນຍິງສາວທີ່ຖືກຊາຍໜຸ່ມທັງລຸ້ນນອ້ຍໃຫຍ່ໃນມະຫາວິທະຍາໄລລຸ່ມຈີບກັນບໍ່ເວັ້ນແຕ່ລະວັນ. ແລະ ທາງ “ອາມີ່=ສິນທອນ” ຊາຍໜຸ່ມນັກສືກສາສາຍການສະແດງລູກນັກການເມືອງຜູ້ມີອິດທິພົນໃຫຍ່, ກໍເປັນອີກຄົນໜື່ງທີ່ໝາຍປອງເອົາຟ້າໃສເຊີ່ງສິນທອນນຳຈີບຟ້າໃສຕັ້ງແຕ່ປີໜື່ງຮອດປີທີ່ 3, ແຕ່ຍອ້ນຟ້າໃສແອບຮູ້ມາວ່າສິນທອນກັບລັງຄົບກັບໄມ້ປ່າດຽວກັນນັ້ນກໍຄື “ອອ້ມ=ຊິນດີ້” ສາວປະເພດສອງທີ່ໄດ້ແປງເພດຮຽບຮອ້ຍແລ້ວແຖມຍັງງາມຢາດຍອ້ຍປານກັບວ່າແມ່ຍິງແທ້ໆ, ກໍຍອ້ນວ່າເປັນລູກຊາຍເຈົ້າຂອງຮ້ານເພັດໄຮ່ໂຊຜູ້ໂດ່ງດັ່ງຈື່ງມີເງີນເພື່ອປ່ຽນແປງທຸກຢ່າງໃນຮ່າງກາຍ....ໃນຕອນປີ 1, “ສິນທອນ” ທັງທີ່ຮູ້ວ່າຊິນດີ້ເປັນໄມ້ປ່າດຽວກັນແຕ່ກໍຕອ້ງຈຳໃຈຄົບຍອ້ນພໍ່ບອກບັງຄັບເພື່ອປອກລອ້ງເອົາເງີນຈາກແມ່ຂອງຊິນດີ້ໃນການລົງທືນສະໝັກເລືອກຕັ້ງທັງທີ່ໃຈບໍ່ຢາກແຕ່ຍອ້ນຖານະທາງບ້ານຂອງສິນທອນຕອນນັ້ນຍັງຍາກຈົນຢູ່ກໍເລີຍຈຳເປັນຕອ້ງທຳ, ຈົນໃນຕໍ່ມາສິນທອນໄດ້ມາພົບກັບຟ້າໃສນັກສືກສາສາວທີ່ຫາກໍເຂົ້າມາໃໝ່ໄດ້ມາສະດຸດຕາ ແລະ ໃຈເຮັດໃນປີ 2ຕໍ່ມາສິນທອນກໍເລີ່ມກໍສ້າງໄລຍະຫ່າງອອກຈາກຊິນດີ້, ເພາະຢ້ານຟ້າໃສຮູ້ແລ້ວຈະລັງກຽດ. ແຕ່ຄວາມຈິງກໍເປັນສິ່ງທີ່ບໍ່ຕາຍສຸດທ້າຍກໍມີຄົນມາເລົ່າສູ່ຟ້າໃສຟັງ, ຈາກທີ່ຟ້າໃສເລີ່ມຈະໃຈອອ່ນກໍກັບຫ່າງເຫີນຈາກສິນທອນໄປກົວເກົ່າ. ສວ່ນດ້ານຊິນດີ້ເມື່ອເລີ່ມເຫັນອາການສິນທອນທີ່ແປກໆໄປບໍ່ເໝືອນເມື່ອກອ່ນກໍເກີດອາການຢາກຈັບຜິດຍອ້ນເປັນຄົນທີ່ມີນິໃສຫຶງຫວ່ງ,,ຖ້າໂດຍສະເພາະເປັນຂອງທີ່ຕົນຮັກແລ້ວຖ້າຢາກຍາດໄດ້ກໍຕອ້ງຂ້າມສົບຕົນໄປກອ່ນ, ເຊີ່ງຊິນດີ້ກໍໃຫ້ໝູ່ຂອງຕົນຕິດຕາມພຶດຕິກຳຂອງສິນທອນ ແລະ ທຳໂຕຕີສະໜິດກັບຟ້າໃສເພື່ອກັນທາບໍ່ໃຫ້ສິນທອນເຂົ້າໃກ້ຟ້າໃສ. ສຸດທ້າຍຍອ້ນຕື້ເທົ່ານັ້ນທີ່ຄອງໂລກໃນທ້າຍປີທີ 2, ໃນວັນທີ່ຟ້າຝົນຕົກລົງເປັນສາຍຢ່າງຮຸນແຮງເໝືອນຟ້າຈະເຂົ້າຂ້າງສິນທອນ, ລະຫວ່າງທາງຍ່າງກັບສູ່ຫໍພັກນັກສືກສາຟ້າໃສມີອາການປວດຄີງໄຂ້ຕັ້ງແຕ່ເວັນແລ້ວແຖມຍັງຕອ້ງຍ່າງກັ້ງຄັນຫົ່ມຕາກຝົນໄປນຳທາງຍ່າງຄົນດຽວອີກເນື່ອງຈາກຊົ່ວໂມງນັ້ນຕົນມີຮຽນຕ່າງໝູ່, ຫລັງຈາກທີ່ສຽງຟ້າຮອ້ງດັງຂື້ນຢ່າງແຮງເຮັດຟ້າໃສຕົກໃຈຈົນເປັນລົມລົ້ມລົງທີ່ຂ້າງທາງກອ້ງຕົ້ນໄມ້, ຈັງວະນັ້ນກໍພໍດີສິນທອນຂີ່ລົດເກັ່ງມານຳທາງກອ່ນກັບບ້ານກໍພໍດີອູ້ມຂື້ນລົດແລ້ວກໍພາກັບບ້ານຂອງຕົນເລີຍ....ທີ່ບ້ານຂອງສິນທອນ...ເມື່ອມາຮອດບ້ານໃນຍາມທີ່ບໍ່ມີໃຜຢູ່. ຍອ້ນຄິດວ່າຈີບແນວໃດກໍຄົງບໍ່ຕິດສິນທອນຈື່ງຕັດສິນໃຈໃຊ້ຄວາມຄິດດ້ານມືດເພື່ອຄວາມຮັກຂອງຕົນ, ຈັດການຖອດເສື້ອພາຂອງຟ້າໃສອອກຈັດສາກວ່າຕົນ ແລະ ຟ້າໃສມີຫຍັງກັນທັງທີ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງພອ້ມທັງຖ່າຍຮູບເປັນຫລັກຖານເພື່ອຂົ່ມຂູ່. ຜ່ານໄປຊົ່ວຂະໜະຟ້າໃສກໍຄອ່ຍມືນຕາມາ ແລະ ພົບກັບຮອ້ງທີ່ກວ້າງຂວາງປະດັບປະດາຢ່າງສວຍງາມ, ຟ້າໃສຈື່ງສະເດີດຕື່ນຍອ້ນວ່າບໍ່ແມ່ນຫໍພັກຫອ້ງຂອງຕົນ, ຖຽມຫລຽວໄປກໍພໍດີເຫັນສິນທອນຍ່າງເປືອຍເອີກນຸ່ງຜ້າມັດແອ່ວຍ່າງອອກມາຈາກຫອ້ງນ້ຳ, ແຖມຫລຽວເບີ່ງເຄື່ອງຂອງຕົນກໍຖືກປ່ຽນຢ່າງຮຽບຮອ້ຍຕົນຈື່ງຄິດວ່າ: ສິນທອນເຮັດຫຍັງບໍ່ດີບໍ່ຮ້າຍກັບຕົນ.... “ຟ້າໃສ”= ອ້າໆໆ,,,ບັກສິນທອນບັກຊົ່ວເຈົ້າເຮັດແນວນີ້ກັບຂອ້ຍເຮັດຫຍັງ,,ມືງທຳລາຍຊີວິດກູເຮັດຫຍັງ.....?? ດ້ານສິນທອນກໍຕົກໃຈ, ແລະ ໃນໃຈກໍຄິດຈະລົບລ້າງຄວາມຄິດຊົ່ວຮ້າຍທັງໝົດທີ່ວ່າງໄວ້ແຕ່ຕົ້ນຍອ້ນອີ່ຕົນ ແລະ ບໍ່ຢາກທຳຮ້າຍຄົນທີ່ຕົນຮັກຍອ້ນວິທີຊົ່ວແນວນັ້ນ......

“ສີນທອນ”: ດຽວກອ່ນ, ຟ້າໃສມັນບໍ່ແມ່ນແນວນັ້ນຢ່າຟ້າວເຂົ້າໃຈຜິດ..ຄືຂອ້ຍເຫັນເຈົ້ານອນເປັນລົມຢູ່ຫົນທາງ.....ເວົ້າບໍ່ທັນສຸດຍອ້ນຄວາມໃຈຮ້າຍຟ້າໃສກໍໂຕ້ຕັດຄວາມ: ອໍໆ..ເຫັນກູເປັນລົມລະຊວ່ຍໂອກາດຊັ້ນຫວ່າບັກຊົ່ວເອີຍ,,,ກັບອີ່ຊິນດີ້ມືງຍັງບໍ່ພໍຫວ່າບັກອຸບາດ,,ວິປະລິດ... ໄດ້ຍິນແນວນັ້ນ, ເມື່ອລູກຜູ້ຊາຍຖືກຢາມສັກສີສິນທອນກໍເລືອດຂື້ນໜ້າທັງຕອບໄປວ່າ: ເອີ້ແມ່ນ, ບະຕອນຄົນຫລັບຫນິມັນດີເວີ້ຍ, ຢາກຈັບຢາກລູບຢາກບາຍບອ່ນໃດກະໄດ້...ຫາກູຮູ້ໄດ້ຫນິວ່າງາມໆຄືເຈົ້າຍັງບໍ່ລິສຸດຢູ່,,,ແຖມພາບທຸກຢ່າງໃນວັນນີ້ກູບັນທຶກໄວ້ໝົດແລ້ວຖ້າບໍ່ຍອມເປັນແຟນກູດີ, ມຶງດັ່ງປານດາຣາແນ່ນອນ...ຫ່າຫ່າຫ່າ..(ຫົວທັງທີ່ໃຈນຶກສົງສານ)..ຟ້າໃສໄດ້ຍິນແນວນັ້ນກໍທັງຮອ້ງດ່າສາລະພັດ, ດືກໝອນດືກຜ້າ, ທຸກສີ່ງທີ່ມີຮອບກາຍໄປໃສສິນທອນ. ແຕ່ຍອ້ນອາການໄຂ້ຂື້ນເລີຍເຮັດໃຫ້ຟ້າໃສອອ່ນແຮງ, ຢຸດສະຫລົບລົ້ມລົງນອນກັບຕຽງ..........ຕິດຕາມຕອນຕໍ່ໄປ..........