ພຣະຍາມິຣິນຊົງຖາມເຣື່ອງຊານ
ພຣະຍາມິລິນ ຊົງຕັດຖາມບັນຫາຂໍ້ຕໍ່ໄປອີກວ່າ “ຂ້າແຕ່ພຣະນາຄະເສນເຈົ້າ ຂະນ້ອຍ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ກ່າວໄວ້ເປັນສິ່ງທີ່ຄວນທຳທັງສິ້ນ ສົມເດັດພຣະມະຫາມູນິນທຣ໌ ຊົງທຳສຳເຣັດແລ້ວ ທີ່ພາຍໃຕ້ຕົ້ນໄມ້ສີມະຫາ ໂພທິບັນລັງ ບໍ່ມີສິ່ງທີ່ຄວນທຳໃຫ້ຍິ່ງຂື້ນໄປອີກ ບໍ່ມິການສະສົມສິ່ງທີ່ທຳແລ້ວ ດັ່ງນີ້ມີແຕ່ປະກົດຢູ່ວ່າ ພຣະຕະຖະ ຄົດເຈົ້າໄດ້ຊົງປະທັບຢູ່ໃນທີ່ສງັດເຖິງ ໓ ເດືອນ.
ຖ້າພຣະຕະຖະຄົດເຈົ້າໄດ້ທຳສິ່ງ ທີ່ຄວນທຳໝົດແລ້ວ ຄຳວ່າ ພຣະຕະຖະຄົດເຈົ້າຊົງເຂົ້າຢູ່ໃນທີ່ສງັດ ເຖິງ ໓ ເດືອນນັ້ນກໍຜິດໄປ ຖ້າຖືການທີ່ພຣະຕະຖະຄົດເຈົ້າຢູ່ໃນທີ່ສງັດເຖິງ ໓ ເດືອນນັ້ນຖືກ ຄຳວ່າພຣະຕະຖະ ຄົດເຈົ້າໄດ້ທຳສິ່ງທີ່ຄວນກຳນົດແລ້ວນັ້ນ ກໍຜິດໄປ.
ຂ້າແຕ່ພຣະນາຄະເສນ ການຢູ່ໃນທີ່ສງັດ ຄືການເຂົ້າຊານສະມາບັດ ຍ່ອມບໍ່ມີແກ່ຜູ້ທີ່ທຳສິ່ງທີ່ຄວນທຳ ສຳເຣັດແລ້ວ ເໝືອນກັບສິ່ງທີ່ຄສວນທຳດ້ວຍຢາ ຍ່ອມບໍ່ມີແກ່ຜູ້ບໍ່ມີໂຣກ ຄວາມຈຳເປັນດ້ວຍໂພຊະນາຫານ ຍ່ອມບໍ່ມີແກ່ຜູ້ບໍ່ຫີວສະນັ້ນ ບັນຫາຂໍ້ນີ້ເປັນອຸພະໂຕໂກຕິ ມີເຖິງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແລ້ວ ຂໍໂຜດແກ້ໄຂ້ດ້ວຍເຖີດ”.
ພຣະນາຄະເສນເຖຣະ ວິສັດຊະນາວ່າ:
“ຂໍຖວາຍພຣະພອນສົມເດັດພຣະຊີນະວອນ ໄດ້ທຳສິ່ງທີ່ຄວນທຳສຳເຣັດແລ້ວ ທີ່ພາຍໃຕ້ພໂພທິພຶກສາ ບໍ່ມີສິ່ງທີ່ຄວນທຳອີກ ບໍ່ມີສິ່ງທີ່ສະສົມສິ່ງທີ່ຄວນທຳໄວ້ແລ້ວນັ້ນກໍເປັນຈິງ ຄຳທີ່ວ່າ ພຣະຕະຖະຄົດຈົ້າໄດ້ເຂົ້າ ຊານສະມາບັດຢູ່ຕລອດ ໓ ເດືອນນັ້ນກໍຈິງ ຄືເມື່ອພຣະຕະຖະຄົດເຈົ້ານັ້ນເຂົ້າຊົງຊານອັນມີຄຸນມາກ ມຄຸນອະ ເນກ ແລ້ວຈຶ່ງສຳເຣັດສັພພັນຍຸຕຍານ ເມື່ອຊົງຣະລຶກເຖິງຄຖນທີ່ຊານເຫຼົ່ານັ້ນ ໄດ້ກະທຳໄວ້ແລ້ວ ຈຶ່ງຊົງເຂົ້າ ຊານອີກ ເໝືອນກັບຜູ້ໄດ້ຮັບພອນຈາກພຣະຣາຊາ ຄືໄດ້ລາບຍົດຈາກພຣະຣາຊາແລ້ວ ເມື່ອຣະລຶກເຖິງຄຸນຂອງ ພຣະຣາຊາ ກໍໄປເຝົ້າພຣະຣາຊາຢູ່ເນື່ອງໆ ຫຼືເໝືອນກັບບູຣຸດຜູ້ເຈັບໄຂ້ ໄດ້ຫາຍເຈັບໄຂ້ເພາະໝໍຄົນໃດ ເມື່ອຣະ ລຶກເຖິງຄຸນຂອງໝໍຄົນນັ້ນ ກໍໄປຫາໝໍເນື່ອງໆ ໄປເພີ່ມຊັບໃຫ້ໝໍຄົນນັ້ນເນື່ອງໆ ສະນັ້ນ”.
ການເຂົ້າຊານສະມາບັດມີຄຸນ ໒໘
“ຂໍຖວາຍພຣະພອນ ການເຂົ້າຊານມີຄຸນ ໒໘ ເມື່ອສົມເດັດພຣະບໍຣົມມະເຊດໂຖ ຣະລຶກເຖິງຄຸນ ໒໘ ນັ້ນ ກໍຊົງເຂົ້າຍານ.
ຄຸນແຫ່ງການເຂົ້າຊານ ໒໘ ນັ້ນ ຄື
໑. ຮັກສາຕົວ(ປົວພະຍາດ)
໒. ທຳໃຫ້ອາຍຸຈະເຣີນ(ອາຍຸຍືນ)
໓. ທຳໃຫ້ເກີດກຳລັງ.
໔. ປິດເສັຍເຊິ່ງໂທດ.
໕. ກຳຈັດເສັຍເຊິ່ງສິ່ງທີ່ບໍ່ມີຍົດ.
໖. ທຳໃຫ້ເກີດຍົດ.
໗. ກຳຈັດເສັຍເຊິ່ງຄວາມບໍ່ຍິນດີໃນທັມ.
໘. ທຳໃຫ້ເກີດຄວາມຍິນດີໃນທຳ.
໙. ກຳຈັດເສັຍເຊິ່ງໄພ.
໑໐. ກະທຳໃຫ້ເກີດຄວາມກ້າຫານ.
໑໑. ກຳຈັດເສັຍເຊິ່ງຄວາມກຽດຄ້ານ.
໑໒. ທຳໃຫ້ມີຄວາມພຽນ.
໑໓. ກຳຈັດເຊິ່ງຣາຄະ.
໑໔. ຣະງັບເຊິ່ງໂທສະ.
໑໕. ກຳຈັດເສັຍເຊິ່ງໂມຫະ.
໑໖. ກຳຈັດເສັຍເຊິ່ງມານະ.
໑໗. ຖິ້ມເສັຍເຊິ່ງວິຕົກ.
໑໘. ທຳຈິດໃຫ້ມີອາຣົມເປັນໜຶ່ງ(ໜຶ່ງດຽວ).
໑໙. ທຳໃຫ້ຈິດຮັກສາໃນທີ່ສງັດ.
໒໐. ທຳໃຫ້ລ່າເລີງ.
໒໑. ທຳໃຫ້ເກີດປິຕິ.
໒໒. ທຳໃຫ້ເປັນທີ່ເຄົາຣົບ.
໒໓. ທຳໃຫ້ເກີດລາບ.
໒໔. ທຳໃກ້ເປັນທີ່ຮັກແກ່ຜູ້ອື່ນ.
໒໕. ຮັກສາໄວ້ເຊິ່ງຄວາມອົດທົນ.
໒໖. ກຳຈັດເສັຍເຊິ່ງອາສາວະແຫ່ງສັງຂານທັງຫຼາຍ.
໒໗. ເພີກຖອນເສັຍເຊິ່ງການເກີດໃນພົບຕໍ່ໄປ.
໒໘. ໃຫ້ເຖິງເຊິ່ງສາມັນຍະຜົນທັງປວງ.
ດູກ່ອນມະຫາຣາຊະ ການເຂົາຊານຍ່ອມມີຄຸນ ໒໘ ປະການດັ່ງທີ່ວ່າມານີ້ ສົມເດັດພຣະຊິນສຣີທັງຫຼາຍ ຈຶ່ງຊົງເຂົ້າຊານ.
ອີກປະການໜຶ່ງ ສົມເດັດພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ ທັງຫຼາຍຊົງຕ້ອງການສະເຫວີຍສຸກອັນສງົບ ກໍຊົງ ເຂົ້າຊານ.
ອັນໜຶ່ງ, ສົມເດັດພຣະຜູ້ມີພຣະພາກເຈົ້າທັງຫຼາຍ ຍ່ອມຊົງເຂົ້າຊານໂດຍເຫດ ໔ ຄືຄວາມຢູ່ເຢັນເປັນ ສຸກ ໑ ເພື່ອຄວາມບໍ່ມີໂທດ ມີແຕ່ຫຼາກດ້ວຍຸຄຸນ ໑ ເພື່ອຄວາມຈະເຣີນແຫ່ງອະຣິຍະຢ່າງບໍ່ເຫຼືອ ໑ ເປັນຂອງທີ່ ພຣະພຸດທະເຈົ້າທັງປວງສັນຣະເສີນວ່າປະເສີດ ໑ ສົມເດັດພຣະບໍຣົມມະສາດສະດາສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າທັງ ຫຼາຍ ຍ່ອມຊົງເຂົ້າຊານດ້ວຍເຫດສະນີ້ ບໍ່ແມ່ນຊົງເຂົ້າຊານດ້ວຍເຫດ ທີຍັງບໍ່ມີສິ່ງທີ່ຄວນ ທຳຢູ່ ຫຼືດ້ວຍເຫດ ເພື່ອສະສົມສິ່ງທີ່ຄວນທຳ ແລ້ວຊົງເຂົ້າດ້ວຍຊົງເລັງເຫັນ ຄຸນວິເສດໂດຍແທ້ ຂໍຖວາຍພຣະພອນ”
ພຣະຍາມິຣິນທະຣາຊ ກໍນ້ອມຮັບວ່າ “ພຣະຜູ້ເປັນເຈົາໂຜດນີ້ ຂ້ານ້ອຍບໍ່ມີຂໍສົງໄສ ຂ້ານ້ອຍຈະຮັບໄວ້ ເຊິ່ງຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ດ້ວຍປະການດັ່ງນີ້”.