ຄ່ຳຄືນເດິກດື່ນຄ້ອຍ                                          ລົມວິວ່ອນລອຍສະບັດ

ພັດກົກບົກໃບບາງ                                                ປິ່ນເປືອງປາຍເປື້ອງ

ເນືອງນັນສຽງທະນີຮ້ອງ                                         ຕາມນະພາພົງໄພປ່າ

ສະກຸນາພ່ຳພ້ອມ                                                   ສຽງກ່ອງດັ່ງກ້ອງ

      ຈັບປືນມອງສ່ອງສິ້ງ                                         ຫຼິງເບິ່ງນານເຫິງ

ຢ້ານໝູ່ມວນມານມາ                                               ກໍ່ການກວນບ້ານ

ມາຮຸກຮານເຂັນຂ້າ                                                 ຮາວີວອດວີ່

ພາເກີດຄວາມວາຍວຸ້ນ                                            ສັງຄົມຮ້ອນເຮັ່ງຮອນ

     ກອດປືນກາງດົງດ່ານດ້າວ                                 ໜາວໜ່ວງຊູນຊວງ

ເຖິງວ່າທໍລະມານກາຍ                                            ໜຶ່ງດຽວເຮົານີ້

ປວງປະຊາຫຼາຍລ້ານ                                             ສຸກສຳລານຫຼາຍຫຼັ່ນ

ໃນດ່ານແດນແຫ່ງຫ້ອງ                                          ຊົມຊ້ອຍຊື່ນບານ

     ປວງຊົນກິນລາບກ່ອຍ                                      ຊອຍຈຸ່ມ ຊີ້ນດາດ

ເຮົານີ້ກິນກອຍມັນ                                                ປົ່ນໝາກເຂືອແນວນ້ອຍ

ປານວ່າຊອຍຊົງເພ້ຍ                                             ງົວຄວາຍຕ່ອນໃຫຍ່

ອຸດົມການຮັດແໜ້ນ                                              ບໍ່ຄອນແຄນເຄື່ອນຍ້າຍ

      ພຽງດິນແດນດ່ານນີ້                                       ມີຊື່ນສົມສະໝຸກ

ເພື່ອຊາດລາວຄົນລາວ                                          ຢູ່ສະບາຍຫາຍຮ້ອນ

ພັກ - ລັດມອບໝາຍໃຫ້                                       ປະຕິບັດຕາມໝ້າທີ່

ເອົາຊີວີຖະຫວາຍມອບໃຫ້                                    ພຽນແຕ້ມຕໍ່ແຜ່ນດິນ

     ຄົນບໍ່ສຸດສອດສິ້ນ                                         ຊາດບໍ່ມຸ່ນພັງທະລາຍ

ເອົາຫົວໃຈພຽນປະກັນ                                        ຍົກຊາດທູນເໜືອເກົ້າ

ຢູ່ຊາຍແດນມັນບໍ່ເສົ້າ                                           ເປັນໂສ່ງໂລ່ງເສງເລ່ງ

ເອົາເດືອນດາວເປັນແສງໄຟຮຸ່ງແຈ້ງ                         ປານສະຫວັນແຫ່ງຫ້ອງ

                                                             ເມືອງໃຕ້ມະນຸດຄົນ  ທ່ານເອີຍ..........!

ໂດຍ: ລ.ດ.ກ.ດ

     ເມື່ອຍນຳພວກນຸ່ງສັ້ນ                    ໂຊຫຸ່ນເສີມສະເໜ່

ເກົ້າຜົມເພຕັດເປັນລອນ                       ທາປາກແດງດຳຂຽນຄິ້ວ

ຫິ້ວກະເປົາຍ່າງຊົງຟ້າວ                        ຄ້າຍຄືກັນກັບຄົນນອກ

ພິກອອກຈາກຮີດຄອງ                         ໄຮໂຊເຂົ້າເສື່ອມສິງ      ດີບໍ່ ຫ໋ະ !

     ເມື່ອຍນຳພວກຄໍເສື້ອກວ້າງ             ບ່າໄຫຼ່ບໍ່ຍອມປົກ

ເປີດໜ້າເອິກລົງເລິກ                           ບໍ່ຫ່ວງນຳມູນເຄົ້າ

ເຫັນເງົາຂາວເງົາແຫຼ້                             ແນວແພບາງໆຫຸ້ມ

ມູນພໍ່ແມ່ມອບໃຫ້                                ຄວນຊິເຊື່ອງເອົາໄວ້ ດີບໍ່ ນໍ້ !

     ເມື່ອຍນຳພວກເພດເອ້                    ບໍ່ຖືຮີດຄອງລາວ

ຊາຍໝຸ່ມພາໂລຖື                               ໝາກຕິ່ງຫູແຂວນຫ້ອຍ

ບາດຜູ້ຍິງຊ້ຳພັດສອຍຜົມສັ້ນ               ຊົງຊາຍສະເໜີວາດ

ຄາດສາຍແອວອອກນອກເສື້ອ             ບໍ່ຍອມມ້ວນເຊື່ອງໃນ

     ປະກົດການນີ້ພິກປີ້ນ                   ຈາກຮີດເກົ່າກາຍມາ

ໂບຮານພາສິດສອນ                          ມອບໝາຍຮັກສາໄວ້

ພາກັນໄປນິຍົມຍ້ອງ                         ຮີດຄອງຊາດອື່ນເຂົາ

ລື່ນລ່ວງໂລຫຼີກລ້ຽງ                         ບໍ່ຍອມເວົ້າວ່ານຳ ບໍ່ເປັນແລ້ວ

     ທຳທ່າໄປເອົາໝ້ຽງ                     ຂອງບ້ານເພິ່ນມາອົມ

ນິຍົມນຳຊົງຜົມ                               ຕ່າງແດນເພິ່ນມາເອ້          (ໂດຍສະເພາະແມ່ນບັນດາ ດາລາທັງຫຼາຍ ຄວນເປັນແບບຢ່າງ ໃຫ້ນັກຮຽນ)

ປະເພນີດີ ລາວມີແລ້ວ                      ຄົນລາວເຮົາຕ້ອງຮັກສາ

ຍໍຍົກກ້ຽວກອດແໜ້ນ                     ເປັນເຈົ້າຮ່ວມຮັກສາ  ແນ່ເດີ້.

ໂດຍ: ດ.ງ.ປ.

ບັດນີ້ ຂ້າຂໍກ່າວ                              ເຕື່ອນໝູ່ຍິງສາວ

ຝູງນາຣີ                                          ສາວຮາມຍຸກໃໝ່

ພວມຂຶ້ນໃຫຍ່                                ພວມຈົບພວມງາມ

ຢ່າຮະຮາມ                                    ການນຸ່ງການແຕ່ງ

ເຫັນຫຼາຍແຫ່ງ                              ບໍ່ຈົບບໍ່ງາມ

ກາຍເປັນຊາມ                               ບໍ່ດີຫຼົງຊ່ົວ

ເບິ່ງໄປທົ່ວ                                    ເຫັນຢູ່ຫຼາຍຄົນ

ເຂົາບໍ່ວົນ                                      ບໍ່ອາຍຄົນອື່ນ

ເຮັດໜ້າຊື່ນ                                  ນຸ່ງສັ້ນນຸ່ງເຂີນ

ສຸດວ່າເຂີນ                                   ຕິດຈຳງ່າມກົ້ນ

ເຂີນລົ້ນພົ້ນ                                 ຕ່າງບ້ານຕ່າງເມືອງ

ທັງຂັດເຄື່ອງ                               ຜິດຮີດຜິດຄອງ

ຜິດສຸດຂີດ                                  ກັບວັດທະນະທຳ

ຈົ່ງຄະລຳ                                    ໃຜຢ່າເຮັດອີກ

ຟ້າວຫຼົບຫຼີກ                                ໃຜແມ່ນຄົນລາວ

ບໍ່ແມ່ນຊາວ                                  ຕ່າງແດນຕ່າງດ້າວ

ຟ້າວກັບເຂົ້າ                                ຫາຮີດຫາຄອງ

ເຂົ້າທຳນອງ                                ແຕ່ພໍ່ແຕ່ແມ່

ແຕ່ເຖົ້າແກ່                                 ເພິ່ນພາເຮັດມາ

ເປັນມັກຄາ                                ຫົນທາງອັນເລີດ

ເປັນປະເສີດ                              ດີແທ້ອີ່ຫຼີ

ຂໍຢ່າໜີ                                     ຄວາມເຕືອນຄວາມບອກ

ຈົ່ງຄິດອອກ                              ຈື່ໄວ້ຍ່າລືມ

ຄິດຊາບຊຶມ                              ໃນໃຈທຸກເມື່ອ

ເຫັນຫຼາຍເທື່ອ                         ທັງເຫັນທັງຍິນ

ຢ່າປໍປີ້ນ                                  ຊັງຄົນຜູ້ເວົ້າ

ເຕືອນໝູ່ເຈົ້າ                           ຟັງແລ້ວຕືກຕອງ

ຢ່າໄດ້ປອງ                            ຕິສິນນິນໂທດ      ກັນເດີ້    ຜູ້ສາວເອີ້ຍ...........!

ໂລກາເຄີຍຍໍຍ້ອງ          ວັດທະນະທຳລາວ ນ້ຳເອກ

ຍິງລາວຂາວຜ່ອງໜ້າ           ວ່າຈາເວົ້າອ່ອນລະໄມ

ນົງນາງນຸ່ງສິ້ນແຕ້ມ         ແຊມດວງດອກໄມ້

ຄອງພາດແພສະໃບຖື         ບ່ຽງງາມປານແຕ້ມ

ດຽວນີ້ ຍາມເມື່ອຍແນມເຫັນນ້ອງ           ບາງຍິງລາວຍຸກໃໝ່

ນ້ອງກໍ່ໃສຜ່ອງໜ້າ          ຄີງເຄົ້າຫຸ່ນດີຢູ່ດອກນາ

ເສຍແຕ່ມັກອວດໂອ້          ເນື້ອສິ່ງມັງສັງ

ບໍ່ໄຄ່ຄວນສະຫງວນຄິງ         ຮ່າງກາຍບັງໄວ້

ໃຜຜູ້ແນມເຫັນແລ້ວ       ແລດູຊວນສະເໜ່ ກໍ່ຈິງແລວ

ແຕ່ວ່າ ຄິງນາງນ້ອງ         ບໍ່ຄວນໂອ້ອວດໃຜ

ຄວນທີ່ຊອນເຊື່ອງໄວ້        ບໍ່ໃຫ້ໝົ່ນມອງສີ

ເໝື່ອດັ່ງລີລາຫົງ        ນຸ່ງຊົງຂົນເອ້

ແນມເບຶ່ງງາມເຫຼືອລົ້ນ         ມີມົນຂັງຄວນສະເໜ

ຄວນທີ່ຮັກຫໍ່ຫຸ້ມ        ຖະໝອມໄວ້ຄ່າແພງ

ດີກ່ອນ ໂອ້ອວດອ້າງ       ເນື້ອອ່ອນຜິວບາງ

ນຸ່ງໂສ້ງຂາເຂີນໆ            ຄ່າບໍ່ຄວນພໍນ້ອຍ

ຍ້ອນແບເຜີຍໃຫ້ຄົນຮູ້            ເໝືອນຂອງເລຂາຍຕະຫຼາດ

ເປັນດັ່ງຫົງຫຼົງຝ່າຍກ້ຳ         ຖະຫຼຳເບື້ອງບ່ອນກາ

ວັດທະນະທຳຕ່າງດ້າວ       ບໍ່ແຕກຕ່າງສະເໝີກາ

ບໍ່ພາບແພງພິມສະເໜ່             ຄ່າຄວນລາວໄດ້

ສະນັ້ນ ຄວນທີ່ນົງນາງນ້ອງ        ນ້ອຍໝຸ່ມຍິງລາວ ເອີຍ

ຄວນທີ່ແພງພຽນຖະໝອມ         ຮີດຄອງລາວໄວ້

ຢ່າໄດ້ຫຼົງໄຫຼຫຼົ້ມ        ປະເພນີ ນິຍົມໃໝ່

ວັດທະນະທຳລາວຈິ່ງຢູ່ໄດ້        ບໍ່ສູນສິ້ນຈາກຊາດລາວ ແທ້ແລ້ວ. 

                                                                                                                                                                                                                  ໂດຍ: ຊາຍ ແຫ່ງເມືອງນ້ຳໝອກ