ພູຜາຂັບລົດມາເປັນເວລາເກືອບ30ນາທີ ຂ້ອຍທີ່ຖືກເອົາຜ້າອັດຕາມາຕະຫຼອດທາງບໍ່ຮູ້ເລີຍວ່າໂຕເອງຈະຕົກຢູ່ໃນຊະຕາກໍາໄດ໋(ອອກແນວລັນທົດໜ໋ອຍໜຶ່ງ) ໃນທີ່ສຸດລົດກໍ່ດັບລົງ ພ້ອມກັບຜ້າມັດຕາທີ່ຖືກແກ້ອອກ. ພູຜາມັດຂ້ອຍກັບຕັ່ງຄືເກົ່າບໍ່ມີຜິດ ມັນນິຍາຍໄວລຸ້ນຫຼືໜັງຊິງຮັກຫັກສະຫວາດນິຫະ ງົງ.

“ຫິວບໍ” ພູຜາຖາມຂ້ອຍ

“ຫິວ” ແນວບໍ່ໄດ້ກິນຫຍັງມາແຕ່ທ່ຽງພຸ້ນນໍ

“ໄດ້ ດ໋ຽວໄປເອົາມາໃຫ້” ບໍ່ພໍສິບນາທີພູຜາກໍ່ກັບມາພ້ອມຈານສະປາເກັດຕີ້ຈານໜຶ່ງ ລາວວາງຈານລົງແລ້ວຍ່າງມາແກ້ເຊືອກທີ່ມັດແຂນຂ້ອຍອອກ.

“ຂ້ອຍບໍ່ຢາກເຮັດກັບເຈົ້າຄືນັກໂທດເລີຍ ແຕ່ມັນຈໍາເປັນ ຖ້າບໍ່ມີເຈົ້າບັກກາຍກໍ່ບໍ່ມີວັນຍອມຂ້ອຍ” ຂ້ອຍວາງຈານສະປາເກັດຕີ້ລົງບ່ອນເກົ່າຫຼັງຈາກທີ່ກິນໄປໄດ້2-3ຄໍາ

“ພູຜາ ທາງອອກທີ່ດີກວ່ານີ້ກະມີໄດ໋ ມັນຍັງບໍ່ສາຍເກີນໄປດອກ ຢ່າໃຫ້ໃຜຕ້ອງມາເຈັບປວດກັບເລື່ອງນີ້ອີກເລີຍ” ຂ້ອຍເບີ່ງເລິກເຂົ້າໄປໃນດວງຕາຂອງພູຜາ ເພື່ອເປັນການອ້ອນວອນ

“ມັນບໍ່ມີຫຍັງດີໄປກວ່າການທີ່ຂ້ອຍແກ້ແຄ້ນໃຫ້ອ້າຍຂ້ອຍໄດ້ດອກ ບັກກາຍມັນຕ້ອງໄດ້ຮັບບົດຮຽນທີ່ມັນເປັນຄົນກໍ່ ເຈົ້າບໍ່ຮູ້ດອກວ່າຫຼັງຈາກມື້ນັ້ນມື້ທີ່ອ້າຍຂ້ອຍຖືກຕີບາດເຈັບສາຫັດ ມື້ນັ້ນເປັນມື້ທີ່ທຸກຢ່າງໃນຊີວິດຂ້ອຍພັງທະລາຍ ຂ້ອຍມີກັນຢູ່ແຄ່3ຄົນອ້າຍນ້ອງ ແຕ່ບັກກາຍມັນກະມາທໍາລາຍໂດຍການຖິ້ມສາຍນໍ້າໄປ ຈົນນ້ອງຂ້ອຍມັນຕ້ອງເປັນບ້າເກືອບຂ້າໂຕຕາຍ” ນໍ້າຕາຂອງພູຜາໄຫຼອອກມາໃນທີ່ສຸດ ສາຍນໍ້າ ສາຍນໍ້າ ນ້ອງພູຜາ

“ອ້າຍເຈົ້າເປັນຫົວໜ້າແກ໋ງ ວິກມາສຄ ຫວະ” ຂ້ອຍຈື່ຕອນກ່ອນທີ່ກາຍຈະບອກໃຫ້ຂ້ອຍຫ່າງຈາກລາວຍ້ອນວ່າ ມີຄົນມາລັກລອບທໍາຮ້າຍລາວ ແລະຄາດວ່າຈະແມ່ນແກ໋ງວິກມາສຄ ທີ່ກາຍຈັດການໄປຈົນນອນໂຮງໝໍເກືອບ2ອາທິດເພາະຂະເຈົ້າເຂົ້າໃຈຜິດວ່າກາຍເປັນຄົນຫັກອົກນ້ອງສາວຂະເຈົ້າແຕ່ທີ່ຈິງແລ້ວເປັນອາເຈທີ່ເຮັດ ແຕ່ກາຍບໍ່ຮູ້ເລີຍຕີໄປເພື່ອປ້ອງກັນໂຕ ແມ່ນແລ້ວ ຖ້າທຸກຄົນຍັງຈື່ໄດ້ ຈົນມາຮອດຕອນນີ້ພູຜາຍັງຄິດວ່າກາຍເປັນຄົນເຮັດໃຫ້ສາຍນໍ້າເສຍໃຈອີກຫວະ

“ຖືກຕ້ອງ..ບັກກາຍໃຊ້ແກ້ວເບຍຟາດຫົວລາວຈົນແຕກ ຍັງບໍ່ພໍເສດແກ້ວຟົ້ງເຂົ້າຕາທັງ2ຂ້າງ ຈົນເຮັດໃຫ້ອ້າຍຂ້ອຍຕາບອດ ຫຼັງຈາກມື້ນັ້ນມາ ຄອບຄົວທີ່ອົບອຸ່ນຂອງຂ້ອຍກໍ່ມີແຕ່ນໍ້າຕາ ເຈົ້າຮູ້ບໍ ຂ້ອຍສັນຍາກັບໂຕເອງມາຕະຫຼອດວ່າຂ້ອຍຈະບໍ່ມີວັນເປັນຫົວໜ້າແກ໊ງອັນຕະພານທໍາຮ້າຍຄົນອື່ນເດັດຂາດ ຂ້ອຍຈະຮຽນໃຫ້ຈົບເພື່ອມາດູແລນ້ອງຂ້ອຍເອງ ແຕ່ຊະຕາຄົງຈະບໍ່ໄດ້ກໍານົດໃຫ້ຊີວິດຂ້ອຍເປັນຢ່າງທີ່ຂ້ອຍຝັນ ຍ້ອນວ່າບັກກາຍ ມັນກົດດັນໃຫ້ຂ້ອຍຕ້ອງກັບມາຈັບປືນອີກຄັ້ງ”

“ສະແດງວ່າລົດກາຍທີ່ຖືກຂູດ,ລູກນ້ອງທີ່ຖືກຕີບາດເຈັບ ເປັນຝີມືເຈົ້າທັງໝົດເລີຍ”

“ອືມ..ຂ້ອຍຈໍາຕ້ອງດູແລຄົນຂອງອ້າຍຂ້ອຍຕໍ່ເພື່ອຮັກສາສະຖານະພາບແກ໋ງໄວ້ແລະລໍຄອຍວັນທີ່ຈະໄດ້ແກ້ແຄ້ນບັກກາຍ ແຕ່ມື້ນັ້ນມັນພັດບໍ່ມາແຕ່ຄົນທີ່ອອກມາພັດແມ່ນບັກຊາຍ ແຖມມັນຍັງດວງດີບໍ່ຕາຍອີກຕ່າງຫາກ”

“ເຈົ້າ ..ຈິດໃຈເຈົ້າມັນກະບໍ່ຕ່າງຫຍັງໄປຈາກກາຍເລີຍ ເຈົ້າບອກວ່າເຂົາຈິດໃຈອໍາມະຫິດແຕ່ເຈົ້າກະເຮັດຄືກັນ”

“ມັນບັງຄັບໃຫ້ຂ້ອຍຕ້ອງເຮັດ ຖ້າຈະໂທດໃຜມັນຕ້ອງໂທດໂຕມັນເອງ ເຈົ້າຍອມຮັບສະທ້ອນນໍ້າຕານວ່າ ມັນຈະຕ້ອງຊົດໃຊ້”

“ແຕ່ກາຍ..ກາຍກໍາລັງຈະໄດ້ເປັນໝໍ ເຂົາຕ້ອງການຕາທີ່ຈະຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນຕໍ່ໄປ ຂ້ອຍບໍ່ຍອມໃຫ້ເຈົ້າເອົາສີ່ງໆນັ້ນໄປຈາກລາວເດັດຂາດ ພູຜາ” ຂ້ອຍເວົ້າພ້ອມກັບໄປຈັບມືພູຜາຂຶ້ນມາກຸມໄວ້ “ຂ້ອຍສັນຍາວ່າຂ້ອຍຈະຫາດວງຕາທີ່ດີທີ່ສຸດມາໃຫ້ອ້າຍເຈົ້າ ຢ່າເອົາຕາກາຍໄປເລີຍໜາ ຂ້ອຍຂໍຮ້ອງ” ພູຜາຟິດແຂນອອກແລ້ວຫັນໜ້າໜີ

“ເຈົ້າເສຍນໍ້າຕາໃຫ້ມັນ ເຈົ້າປົກປ້ອງມັນ ທັງໆທີ່ມັນທໍາຮ້າຍອ້າຍເຈົ້າ ນໍ້າຕານຂ້ອຍບໍ່ເຂົ້າໃຈເລີຍ ຂ້ອຍນິ ຂ້ອຍກະຮັກເຈົ້າບໍ່ນ້ອຍໄປກວ່າມັນເປັນຫຍັງເຈົ້າບໍ່ເຄີຍເຫັນ” ພູຜາເວົ້າພ້ອມກັບຍ່າງໃກ້ເຂົ້າມາເລື້ອຍໆຈົນຂ້ອຍຕ້ອງຖອຍໜີ

“ຂ້ອຍສາມາດເບິ່ງແຍງເຈົ້າໄດ້ ແລະຊີວິດເຈົ້າຈະບໍ່ຕົກຢູ່ໃນອັນຕະລາຍແບບນີ້ອີກ” ພູຜາກົ້ມໜ້າລົງມາຈູບຂ້ອຍແຕ່ຂ້ອຍກໍ່ຫັນໜ້າໜີທັນທີ ແລະລາວກໍ່ຢຸດໄວ້ພຽງເທົ່ານັ້ນດ້ວຍທ່າທາງທີ່ຊຶງ

“ຂ້ອຍບໍ່ສາມາດຮັກໃຜໄດ້ອີກແລ້ວ ຂ້ອຍຂໍໂທດ”

“ຮ້ວຍໂວຍຍຍຍ” ພູຜາໃຊ້ກໍາປັ້ນຊັດຝາດ້ານຫຼັງຂ້ອຍເຕັມແຮງ ຂ້ອຍຫຼັບຕາລົງດ້ວຍຄວາມຕົກໃຈ ທໍາອິດຄິດວ່າມັນຊິຊົກຂ້ອຍສະແລ້ວ ສະຫຍອງ.

ແສງແດດສ່ອງເຂົ້າມາໃສ່ຕາຂ້ອຍໃນຕອນເຊົ້າຂ້ອຍຮູ້ສຶກຫິວນໍ້າຢ່າງແຮງແລະກຽມທີ່ຈະລຸກໄປກິນນໍ້າແຕ່ພົບວ່າຂ້ອຍກ້າວຂາບໍ່ໄດ້ເລີຍ ເມື່ອກົົ້ມລົງເບິ່ງໂຕເອງອີກເທື່ອໜຶ່ງກໍ່ເຫັນວ່າ ແຂນກັບຂາຖືກມັດໄວ້ເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍເໝືອນເດີມເດະ..ຂ້ອຍແນມເບິ່ງໂມງທີ່ແຂວນຢູ່ຝາ 8ໂມງເຄີ່ງ ..ພູຜານັດກາຍໄວ້ 8ໂມງ ບໍ່ໄດ້ການແລ້ວ

“ພູຜາ ພູຜາ” ຂ້ອຍຮ້ອງອອກໄປນອກເພື່ອວ່າຈະມີຄົນໄດ້ຍິນແຕ່ກໍ່ວ່າງເປົ່າ ກາຍ ຂໍໃຫ້ທຸກຢ່າງຜ່ານພົ້ນໄປດ້ວຍດີ

ທີ່ໂຮງໝໍ ຈິດເມດຕາ

“ມາກົງເວລາດີນິ” ສຽງພູຜາດັງກ້ອງຢູ່ຫ້ອງໂຖງຂ້ອງໂຮງໝໍ ເມື່ອເຫັນວ່າກາຍມາຕາມນັດ

“ກູເວົ້າຄໍາໃດຄໍານັ້ນ” ກາຍຖອດແວ່ນຕາກັນແດດອອກເພື່ອປະເຊີນໜ້າກັບພູຜາໂດຍກົງ

“ເຊີນ” ພູຜາພາກາຍເຂົ້າມາໃນຫ້ອງທ່ານໝໍທີ່ເປັນຜູ້ດູແລເຄສຂອງທ້ອງຟ້າ

“ທ່ານໝໍ ນີ້ແມ່ນຜູ້ທີ່ຈະມາບໍລິຈາກຕາໃຫ້ອ້າຍຂອງຂ້ອຍ” ພູຜາແນະນໍາກາຍໃຫ້ໝໍຮູ້ຈັກ

“ອືມ..ຍັງໜຸ່ມຢູ່ເລີຍ ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຢາກບໍລິຈາກຕາໃຫ້ທ້ອງຟ້າລະ” ກາຍຫັນໄປແນມເບິ່ງໜ້າພູຜາທັນທີ

“ຍ້ອນວ່າ ອ້າຍຂອງພູຜາເປັນຜູ້ມີບຸນຄຸນກັບຫຼານ ເຖິງຕອນທີ່ເພິ່ນເດືອດຮ້ອນເຮົາກໍ່ຕ້ອງຕອບແທນ” ຄໍາຕອບຂອງກາຍຄົງຈະເຮັດໃຫ້ພູຜາພໍໃຈເປັນຢ່າງຍິ່ງ ໃນທີ່ສຸດກາຍກໍ່ຍອມເຊັນໃບມອບດວງຕາໃຫ້ທ້ອງຟ້າກ່ອນທີ່ການຜ່າຕັດຈະເກີດຂຶ້ນ.

“ພູຜາ” ຫຼັງຈາກທີ່ອອກມາຈາກຫ້ອງໝໍ ກາຍກໍ່ເອີ້ນພູຜາໄວ້

“ແມ່ນຫຍັງ”

“ກູຢາກຮູ້ວ່ານໍ້າຕານປອດໄພບໍ ລະເປັນຫຍັງກູຍອມເຊັນສັນຍາແລ້ວມືງຍັງບໍ່ປ່ອຍນໍ້າຕານອີກ”

“ຫຶ ນໍ້າຕານປອດໄພດີ ສ່ວນເລື່ອງປ່ອຍໂຕຫັ້ນ ກູຈະປ່ອຍກໍ່ຕໍ່ເມື່ອການຜ່າຕັດສິ້ນສຸດລົງ”

“ບໍ່ໄດ້ໄດ໋ ..ພໍ່ແມ່ລາວຈະວ່າແນວໃດ ລູກສາວຂະເຈົ້າຫາຍໂຕໄປແບບນັ້ນ ການຜ່າຕັດຈະເລີ່ມມຶ້ໃດກະບໍ່ຮູ້ເລີຍ ກູບໍ່ມີວັນຜິດສັນຍາດອກ ມຶງປ່ອຍນໍ້າຕານໄດ້ແລ້ວ” ກາຍຍ່າງເຂົ້າໄປດຶງຄໍເສື້ອພູຜາຢ່າງແຮງ

“ມຶງຮູ້ບໍ ຄວາມສຸກອີກຢ່າງໜຶ່ງຂອງກູກະຄືຕອນເຫັນມຶງຊິເປັນຊິຕາຍນີ້ແຫຼະ” ພູຜາເອົາມືກາຍອອກຈາກຄໍເສຶ້ອແລ້ວຍ່າງອອກຈາກໂຮງໝໍໄປ.

ທັນທີທີ່ພູຜາຫວິດສາຍຕາໄປ ກາຍກໍຍົກໂທລະສັບຂຶ້ນມາແລະກົດໂທຫາອາເຈທັນທີ

(ຮາໂຫຼ)

“ເຈ ກູມີເລື່ອງໃຫ້ຊ່ວຍ ມາຫາຢູ່ໂຮງໝໍແນ່”

(ໄດ້ດ໋ຽວອອກໄປ)

ກາຍ,ຊາຍ ແລະອາເຈ ມາລວມໂຕກັນໃນຫ້ອງພັກຟື້ນທີ່ຊາຍນອນຢູ່

“ບັກພູຜາບໍ່ຍອມປ່ອຍໂຕນໍ້າຕານອອກມາກ່ອນຈົນກວ່າການຜ່າຕັດຈະສໍາເລັດ” ກາຍເລີ່ມເປີດປະເດັນ

“ແນວນີ້ ມຶງກະມີສິດຈະຕາບອດແທ້ຕິ” ເຈສົມທົບ

“ເຮີຍ ກາຍມັນບໍ່ເກີນໄປເບາະຫວະ”

“ຖ້າກູບໍ່ຍອມນໍ້າຕານກະຈະຕົກຢູ່ໃນອັນຕະລາຍ ເຊິ່ງກູແນມບໍ່ເຫັນທາງເລີຍ ແນ່ນອນວ່າຕໍາຫຼວດຊ່ວຍຫຍັງກູບໍ່ໄດ້ເພາະມັນອາດຈະສາວໄຍໄປຮອດຄະດີຕ່າງໆນານາທີ່ກູເຄີຍກໍ່ທັງໃນກົດໝາຍແລະນອກກົດໝາຍ”

“ໝາຍຄວາມວ່າມຶງຕ້ອງຍອມໃຫ້ມີການຜ່າຕັດເກີດຂຶ້ນ” ຊາຍເປັນຄົນຖາມ

“ການຜ່າຕັດຈະມີໃນອີກ2ອາທິດ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນຢູ່ລາວແນ່ນອນ ເພາະອາໝໍບອກກູວ່າລາວບໍ່ສາມາດຜ່າຕັດປ່ຽນດວງຕາໄດ້ ນັ້ນໝາຍເຖິງກູຕ້ອງໄດ້ບິນໄປປະເທດໃດປະເທດໜຶ່ງກັບບັກພູຜາໃນໄວໆນີ້ ກູບໍ່ມີເວລາແລ້ວ ເຈ”

“ກາຍເອີຍ ກູຊາບຊຶ້ງໃນຄວາມຮັກທີ່ມຶງມີຕໍ່ນໍ້າຕານອີຫຼີສ່ຽວ” ເຈຕົບບ່າກາຍເປັນການປອບຂວັນ

“ເຈ ມຶງຕ້ອງນໍາບັກພູຜາໄປບ່ອນທີ່ມັນຂັງນໍ້າຕານໄວ້” ກາຍເວົ້າຕໍ່

“ອືມ..ກູວ່າກະດີ..ຫະ,ມຶງວ່າຫຍັງເກາະ” ເຈຕົກໃຈທັນທີ

“ກູຢາກໃຫ້ມືງນໍາບັກພູຜາໄປ ແລ້ວໄປຊ່ວຍນໍ້າຕານອອກມາ”

“ກູວ່າລະນະ ມຶງນີ້ໄດ໋ຊິຍອມງ່າຍໆ”

“ກູໄປໃສບໍ່ໄດ້ ເພາະບັກພູຜາມັນສັ່ງຄົນໄປເຝົ້າໜ້າບ້ານກູເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍແລ້ວ ກູບໍ່ເຄີຍຮູ້ສຶກສົມເພດໂຕເອງທໍ່ນີ້ມາກ່ອນ,ສະນັ້ນມືງເປັນທີ່ເພິ່ງດຽວຂອງກູ”

“ເລື່ອງນັ້ນບໍ່ມີປັນຫາດອກ ທີ່ມຶງມາຕົກຢູ່ໃນສະພາບນີ້ສ່ວນໜຶ່ງກະຍ້ອນກູ ຖ້າກູບໍ່ທໍາຮ້າຍສາຍນໍ້າ”

“ເອີນະ ຢ່າມັນເທາະ”

“ກູເດ” ຊາຍຫັນມາຖາມກາຍ

“ຊາຍ ມຶງໂອເຄດີແລ້ວແມ່ນບໍ”

“ພ້ອມລຸຍເຕັມທີ”

“ເຜື່ອກັນໄວ້ຖ້າວ່າແຜນບັກເຈແຕກ ກູຢາກໃຫ້ມຶງໄປເອົາໂຕບັກທ້ອງຟ້າອອກມາຈາກຫ້ອງຄົນເຈັບເພື່ອເປັນໂຕປະກັນ”

“ບັກນີ້ ມຶງກຽມແຜນມາປານນີ້ພິຫວະ”

“ນິ້ເປັນວິທີເລັ່ງລັດແລ້ວ ຈັ່ງໄດ໋ກູກະຕ້ອງສ່ຽງ ເຖິງກູຈະຮັກນໍ້າຕານຈົນບໍ່ສາມາດເຫັນລາວເປັນຫຍັງໄດ້ ແຕ່ກູກະຫ່ວງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງພໍ່ແມ່ກູກ່ອນ ກູເປັນລູກຄົນດຽວຖ້າກູຕາບອດໄປ ມັນຄົງຈະບໍ່ເປັນຜົນດີແນ່ນອນ ຢ່າງນ້ອຍກະຕ້ອງລອງ”

“ອືມ..”

“ແຍກຍ້າຍກັນໄດ້ ກູຕ້ອງກັບບ້ານແລ້ວ ຝາກແນ່ເດີເຈ ຊາຍ”

“ມຶງໄປເຮັດໃບອອກໂຮງໝໍໃຫ້ກູດຽວນີ້ເລີຍ ໄປ” ຊາຍລຸກຈາກຕຽງນອນແລ້ວເປີດຕູ້ເສື້ອຜ້າທັນທີ

“ໄດ້ ໄປເດີ”

ມື້ຕໍ່ມາ ທີ່ໂຮງໝໍຈິດເມດຕາ

“ໝໍນັດຄິວຜ່າຕັັດຕາໃຫ້ທ້ອງຟ້າໄດ້ລະຫວະ”

“ໄດ້ແລ້ວ ອີກ2ອາທິດ ທີ່ອາເມລິກາ”

“ອີກ2ອາທິດ ມັນດົນໄປບໍໝໍ”

“ມັນເປັນຄິວທີ່ໄວທີ່ສຸດແລ້ວ”

ພູຜາຍ່າງອອກຈາກໂຮງໝໍພ້ອມກັບໃຊ້ຄວາມຄິດ ລາວຂັບລົດກັບໄປຫານໍ້າຕານທີ່ເຮືອນທີ່ລາວຂັງໄວ້ ໂດຍທີ່ບໍ່ຮູ້ເລີຍວ່າ ມີອາເຈນໍາໄປຢູ່ ຈົນມາຮອດບ້ານໃນທີ່ສຸດ

“ພູຜາ ຍັງບໍ່ໄດ້ຜ່າຕັດແມ່ນບໍ ຂ້ອຍບອກໃຫ້ເອົາຕາຂ້ອຍໄປແທນກະໄດ້ ບໍ່ໄດ້ຍິນຫວະ” ສຽງນໍ້າຕານດັງຂຶ້ນທັນທີເມຶ້ອເຫັນພູຜາຍ່າງເຂົ້າໄປໃນບ້ານ ນາງເວົ້າແບບນີ້ມາເປັນຮອບທີ່ຮ້ອຍແລ້ວ ແຕ່ພູຜາກໍ່ບໍ່ຟັງເລີຍ

“ຂ້ອຍຈະມາບອກວ່າ ຂ້ອຍຈະເດີນທາງໄປຜ່າຕັດຢູ່ອາເມລິກາ ເຈົ້າອາດຈະຕ້ອງໄດ້ຢູ່ນີ້ເປັນ2ອາທິດ ຫວັງວ່າຄົງຈະບໍ່ດົນເກີນໄປ”

“ອາເມລິກາ ..”

“ຂ້ອຍຕ້ອງອອກໄປເກັບກະເປົ່໋າກ່ອນ”

“ເກັບກະເປົ໋າ ແມ່ນຫຍັງຕ້ອງເກັບມື້ນີ້”

“ຂ້ອຍຈະເດີນທາງຕອນແລງນີ້ ຂ້ອຍມີລາງສັງຫອນບໍ່ດີບາງຢ່າງ ໄປເດີ”

“ພູຜາເຈົ້າຈະຖິ້ມຂ້ອຍໄວ້ນີ້ຮອດ2ອາທີດບໍ່ໄດ້ໄດ໋ ພໍ່ແມ່ຂ້ອຍເດ” ແລ້ວພູຜາກໍ່ຍ່າງອອກໄປ

ເຕິ້ງ ສຽງຢັນປະຕູດັງເຮັດໃຫ້ນໍ້າຕານສະດຸ້ງຕື່ນ

“ອາເຈ”

“ຂ້ອຍເອງ”

“ເຈົ້າມາໄດ້ຈັ່ງໄດ໋”

“ຂັບລົດນໍາມັນມາ ບໍ່ມີເວລາລະ ອອກໄປກ່ອນລະຄ່ອຍອະທິບາຍ” ອາເຈພະຍາຍາມແກ້ເຊືອກທີ່ມັດມືນໍ້າຕານໄວ້

“ມັນບໍ່ງ່າຍປານນັ້ນດອກ ບັກເຈ” ທັງ2ຕົກໃຈເມື່ອເຫັນພູຜາຍ້ອນກັບມາພ້ອມກັບລູກນ້ອງອີກ3ຄົນ “ຈັບມັນມັດໄວ້”

ແຕ່ອາເຈບໍ່ຍອມງ່າຍໆ ຈຶ່ງມີການຕໍ່ສູ້ກັນຂຶ້ນ ແຕ່ແຮງດຽວຄົງຈະສູ້ຫຼາຍໆຄົນບໍ່ໄດ້ ອາເຈ ຈຶ່ງຕ້ອງຍອມຈໍານົນຕໍ່ສະພາບຮ່າງກາຍທີ່ສູ້ບໍ່ໄຫວ

“ພໍໄດ້ແລ້ວ ພູຜາ ເຈົ້າຊິຕີລາວໃຫ້ຕາຍເລີຍຫວະ”

“ບັກກາຍ ຢູ່ດີໆມັນບໍ່ມັກ ຫາເລື່ອງໃຫ້ໝູ່ເດືອດຮ້ອນ ມັນມັກຈັ່ງຊີ້ກະໄດ້ດ໋ຽວກູຈັດໃຫ້”

ທີ່ເຮຶອນຂອງກາຍ

“ຮາໂຫຼ” ກາຍຮ້ອນຮົນຮັບໂທລະສັບທັນທີ ເມື່ອເຫັນວ່າເປັນອາເຈໂທເຂົ້າມາ

(ບັກກາຍ)

“ພູຜາ”

(ເອີກູເອງ..ມືງນີແສບອີ່ຫຼີນໍ ໃຫ້ບັກເຈນໍາກູຍັງບໍ່ພໍ ມຶງຍັງໃຫ້ບັກຊາຍມາເອົາໂຕອ້າຍກູໄປອີກ ມຶງເຮັດແນວນີ້ ມຶງຢາກໃຫ້ນໍ້າຕານຕາຍແມ່ນບໍ)

“ບັກຊາຍ”

(ຕອນນີ້ມັນເຂົ້າໄອຊີຢູ່ຄືນແລ້ວ ຢາກຮູ້ບໍວ່າເປັນຫຍັງ ມຶງກະຂ້ຽວມາເບິ່ງທະແມ)

ກາຍຈັບກະແຈລົດຂັບອອກໄປໂຮງໝໍທັນທີ ພ້ອມກັບມີລູກນ້ອງຂອງພູຜານໍາມາພ້ອມ

“ນ່າ”

“ກາຍ ອ້າຍຊາຍຖືກຟາດລົງບ່ອນແຜເກົ່າເລີຍ..ລາວຈະເປັນຫຍັງບໍ ຮຶກໆ”

“ບໍ່ເປັນຫຍັງດອກ ຊາຍມັນຕ້ອງປອດໄພ ເດ ໝໍອອກມາແລ້ວ”

“ໝໍ ອ້າຍຊາຍເປັນຈັ່ງໄດ໋”

“ປອດໄພແລ້ວ ເຂົ້າໄປຢ້ຽມຄົນໄຂ້ໄດ້”

“ຂອບໃຈໝໍ”

ກາຍຍ່າງເຂົ້າໄປເບິ່ງຜູ້ເປັນໝູ່ດ້ວຍຮ່າງກາຍທີ່ໝົດແຮງ ລາວບໍ່ຢາກເຊື່ອເລີຍວ່າແຜນທຸກຢ່າງຈະລົ້ມເຫຼວລົງແບບນີ້

“ຊາຍ ກູຂໍໂທດ ກູບໍໜ້າໃຫ້ມຶງມາເປັນແບບນີ້ເລີຍ”

“ເຮີຍ ບໍ່ເປັນຫຍັງດອກ ທີ່ກູລົ້ມລົງໄປຍ້ອນ ສາຍນໍ້າເອົາໄມ້ມາຕີລົງບ່ອນກູຖືກຍິງຊື່ໆກະເລີຍຕ້ອງຟຸບລົງໄປແບບນັ້ນ”

“ສາຍນໍ້າ”

“ອຶມ..ກູບໍ່ຮູ້ວ່າສາຍນໍ້າຢູ່ໃນຫ້ອງນອນຂອງບັກຟ້າ ຕອນທີ່ຈະເອົາໂຕມັນອອກມາ ກະມີໄມ້ມາຟາດລົງຫຼັງກູເບິດແຮງ ຫັນໄປກະເຈິສາຍນໍ້າ ນາງມີອາການຫວາດຜະຫວາແຕ່ກະຢາກປົກປ້ອງອ້າຍ ກູເຫັນລະບໍ່ສາມາດຈະເຮັດຫຍັງນາງໄດ້ ກະເລີຍຖືກນາງຟາດລົງໃສ່ໜ້າເອີກອີກຈັກເທື່ອບຸ ຈື່ບໍ່ໄດ້ ຈັກແຕ່ກູຟຸບລົງໄປເລີຍ”

“.....”

“ເຮີຍກາຍ ກູຍັງບໍ່ຕາຍເວີຍ ວ່າແຕ່ບັກເຈເດ”

“ມັນຖືກຈັບຢູ່ກັບນໍ້າຕານ ກູໝົດທາງໄປແລ້ວຊາຍ”

“ເຮີຍ ໃຈເຢັນອີກ2ອາທິດພຸ້ນນະ ກ່ອນຈະຜ່າຕັດ”

ຕິດໆ ຕິດໆ

ກາຍເປີດເບິ່ງຄລິບວິດີໂອທີ່ພູຜາສົ່ງມາ

“ກາຍແມ່ນຫຍັງ” ຊາຍເຫັນສີໜ້່າກາຍບໍ່ດີຈຶ່ງຖາມຂຶ້ນ

“ນໍ້າຕານ” ຕິນ່າເອີ່ຍຊື່ນໍ້າຕານພ້ອມກັບເອົາມືອັດປາກ “ອ້າຍກາຍ ນໍ້າຕານ”

ກາຍກໍາໂທລະສັບໄວ້ແໜ້ນ ພ້ອມກັບຄວາມເຈັບປວດທີ່ມັນຖາໂຖມເຂົ້າມາເມື່ອເຫັນຜູ້ເປັນໝູ່ແລະຄົນຮັກຖືກລຸມຕີຈົນເລືອດຖ້ວມແບບນັ້ນ ໃນໃຈກໍ່ຮ້ອງດ່າຄົນທີ່ເຮັດແບບນີ້

“ກູຍອມແລ້ວຊາຍ ກູຍອມມັນແລ້ວ ກູບໍ່ສາມາດຈະເຫັນໃຜເຈັບປວດຍ້ອນກູໄດ້ອີກແລ້ວ” ກາຍກົດໂທລະສັບຫາພູຜາທັນທີທີ່ຄິດໄດ້

“ກູຍອມແລ້ວ ມຶງຢ່າເຮັດຫຍັງນໍ້າຕານອີກໄດ້ບໍ”

(ມຶງໄປມ້ຽນເຄື່ອງແລ້ວອອກມາເດີ່ນຍົນຕອນ 8ໂມງ)

“ອຶມ”

“ກາຍ ແມ່ບໍ່ຍອມໃຫ້ລູກໄປເດັດຂາດ” ແມ່ກາຍພະຍາຍາມດຶງມືລູກຊາຍໄວ້ກ່ອນທີ່ລາວຈະຂຶ້ນລົດໄປສະໜາມບິນ

“ກາຍລູກຄິດດີແລ້ວຫວະ” ພໍ່ກາຍຖາມດ້ວຍຄວາມສຸຂຸມ

“ມັນເປັນທາງດຽວທີ່ຈະຍຸດຕິເລື່ອງທຸກຢ່າງໄດ້ ມັນອາດຈະເປັນສິ່ງທີ່ກາຍຕ້ອງຊົດໃຊ້ກະໄດ້ ພໍ່ກາຍຂໍໂທດ ທີ່ບໍ່ສາມາດສືບທອດພໍ່ໄດ້”

“ພໍ່ເຄົາລົບໃນການຕັດສິນໃຈຂອງລູກ ເຊື່ອໝັ້ນໄວ້ ທາງອອກທີ່ດີມີສະເໝີລູກ” ກາຍກອດແມ່ໄວ້ແໜ້ນກ່ອນທີ່ຈະອອກຈາກເຮືອນໄປ.

ຂ້ອຍມືນຕາຂື້ນມາ ແຕ່ກໍ່ຕ້ອງໄດ້ຫຼັບລົງຄືນເມື່ອແສງສະຫວ່າງຈາກປ່ອງຢ້ຽມແຍງມາໃສ່ຕາ ເມື່ອປັບລະດັບສາຍຕາໄດ້ຂ້ອຍກໍ່ຟ້າວລຸກຈາກບ່ອນນອນທັນທີ ຂ້ອຍສໍາຫຼວດເບິ່ງຫ້ອງແລະພະຍາຍາມນຶກຫາເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນ ຂ້ອຍຍ່າງມາໄຂປະຕູຫ້ອງນອນອອກແລະເຫັນ ເຈົ້າຂອງຫ້ອງນອນຫຼັບຢູ່ເທິງໂຊຟາ ແຕ່ຂ້ອຍກໍ່ຕ້ອງຫັນໜ້າໜີທັນທີ ເມື່ອກາຍສະດຸ້ງຕື່ນຂຶ້ນມາ ກາຍຍ່າງມາຫາຂ້ອຍພ້ອມກັບດຶງຂ້ອຍເຂົ້າໄປກອດ ໃຈຂ້ອຍສັ່ນບໍ່ເປັນຈັງຫວະເລີຍ ແຕ່ຂ້ອຍກໍ່ຕ້ອງສະຫຼັດຄວາມຄິດນັ້ນຖິ້ມເມື່ອຄິດເຫັນພາບທີ່ອ້າຍຂ້ອຍຖືກຕີ

ກາຍຈູບລົງທີ່ຫົວຂອງຂ້ອຍຄ້າຍກັບວ່າແທນຄໍາຂໍໂທດ

“ກາຍ ຂໍໂທດເດີ ຂ້ອຍຕ້ອງຟ້າວໄປ ຂ້ອຍຕ້ອງໄປຫາອ້າຍຂ້ອຍ”

“ນໍ້າຕານ”

“ມື້ຄືນນີ້ເຈົ້າເຮັດເກີນໄປ” ກາຍຄາຍອ້ອມກອດອອກແລ້ວຂ້ອຍກໍ່ຍ່າງອອກຈາກບ້ານກາຍທັນທີ ນະຕອນນີ້ ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າຈະຮູ້ສຶກແນວໃດກັບກາຍດີ ມັນເວົ້າບໍ່ໄດ້ ແລ້ວຈຶ່ງວ່າກັນເດີ

“ຕາມ” ພໍມາຮອດໂຮງໝໍ ຂ້ອຍກໍ່ແລ່ນນໍ້າຕາໄຫຼເຂົ້າໄປກອດອ້າຍທັນທີ

“ເຮີຍໆ ຍັງບໍ່ຕາຍ ບໍ່ຕ້ອງມາເຮັດຊຶ້ງ” ຂ້ອຍຍິ້ມໃຫ້ຕາມ ນີ້ແຫຼະອ້າຍຂ້ອຍລະ

“ເຈັບຫຼາຍບໍ”

“ລອງມາຖືກເບິ່ງບໍລະ ..” ຂ້ອຍເຮັດຕາຂຽວໃສ່ອ້າຍກັບໄປ

“ຕານ..ບັກຊາຍຖືກຍິງຫວະ”

“ອືມ ນອນຢູ່ຫ້ອງພັກຟື້ນແຕ່ຍັງບໍ່ຮູ້ສຶກໂຕເລີຍ”

“ອ້າຍບໍ່ໄດ້ເປັນຄົນເຮັດໄດ໋”

“ອືມ ຮູ້ແລ້ວ..ເອະ ຕາມ ສາຍສ້ອຍອ້າຍໄປໃສ” ຕາມຈັບເບິ່ງທີ່ຄໍໂຕເອງແລະບໍ່ເຫັນສາຍຄໍນັ້ນ

“ສົງໄສ ພວກນັ້ນມັນດຶງໄປຕອນທີ່ມີເລື່ອງກັນ”

“ມີເລື່ອງ ຕອນໃດ”

“ມື້ທີ່ອ້າຍກົ້້ມໜ້າຍ່າງເຂົ້າບ້ານຫັ້ນລະ ກ່ອນໜ້ານັ້ນ2ມື້ ອ້າຍໄປຫາຂໍ້ມູນຢູ່ແຖວເຮືອນຊົງຝລັ່ງເກົ່າ ລະຈັກມີແກ໊ງອັນຕະພານມາແຕ່ໃສບໍ່ຮູ້ໄລ່ຕີອ້າຍ ຕອນທີ່ແລ່ນໜີສົງໄສມັນດຶງໄປໄດ້”

ຂ້ອຍພະຍາຍາມລຽງເຫດການທີ່ອ້າຍຂ້ອຍເລົ່າກັບການທີ່ຊາຍຖືກຍິງ ມັນມີສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັນກໍ່ຄືມື້ທີ່ອ້າຍຂ້ອຍຖືກດືງສາຍສ້ອຍກັບຊາຍຖືກຍິງ ແລະປະກອບກັບອາການໝັ້ນໃຈສຸດໆຂອງກາຍທີ່ວ່າອ້າຍຂ້ອຍເປັນຄົນຍິງຊາຍ ໂອຍຍ ແຮງຄິດແຮງສັບສົນ ຄົນດຽວທີ່ຂ້ອຍຄິດອອກວ່າໜ້າຈະຢູ່ເບຶ້ອງຫຼັງແມ່ນພູຜາ ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ມີຫຼັກຖານເລີຍ ນອກຈາກຊາຍຈະຟື້ນຂື້ນມາແລະບອກຄວາມຈິງທັງໝົດ.

ທຸກສາຍຕາແນມມາເບິ່ງຂ້ອຍເມື່ອຂ້ອຍບຸກເຂົ້າມາຫ້ອງພັກຟື່້ນທີ່ຊາຍນອນຢູ່ໃນມື້ຕໍ່ມາ

“ນໍ້າຕານ” ສຽງຕິນ່າທີ່ຈັດດອກໄມ້ເທິງຫົວຕຽງຊາຍຫັນມາທັກ

“ຊາຍຟື້ນລະ”

“ຫື ຍັງບໍ່ຟື້ນງ່າຍດອກ ລູກປືນໃກ້ຫົວໃຈປານນັ້ນ” ສຽງກະແທກແດກດັນຂອງກາຍນັ້ນເອງ

“ກາຍເຈົ້າຍັງບໍ່ລົ້ມເລີກຄວາມຄິດທີ່ວ່າອ້າຂ້ອຍຍິງຊາຍອີກຫວະ”

“ຮຶ..” ກາຍຈົກຫຍັງບາງຢ່າງອອກມາຈາກຖົງສົ້່ງ “ສໍ່ານີ້ພໍບໍທີ່ຂ້ອຍຈະເວົ້າວ່າອ້າຍເຈົ້າເຮັດ” ເປັນຄືທີ່ຄິດໄວ້ເລີຍວ່າເລື່ອງທີ່ອ້າຍຂ້ອຍຖືກແກ໊ງໄລ່ຕີມັນຕ້ອງບໍ່ແມ່ນເລື່ອງບັງເອີນ ແຕ່ມັນເປັນການຈົງໃຈໃຫ້ຊາຍຖືກຍິງໂດຍທີ່ໃຊ້ອ້າຍຂ້ອຍມາເປັນຄົນຮັບບາບ ແຕ່ແມ່ນໃຜລະຊິເຮັດແນວນັ້ນ

“ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ເດີວ່າສາຍສ້ອຍອ້າຍຂ້ອຍມັນໄປຢູ່ບ່ອນທີ່ຊາຍຖືກຍິງໄດ້ຈັ່ງໄດ໋ ແຕ່ມັນເປັນການສ້າງສະຖານະການໃຫ້ອ້າຍຂ້ອຍຮັບຜິດແທນ”

“ໂອໂຫ ແກ້ໂຕໄດ້ນໍ້າຂຸ່ນໆເລີຍ ສ້ອຍນີ້ມັນບໍ່ໄດ້ຕົກຢູ່ແຖວນັ້ນໄດ໋ ແຕ່ບັກຊາຍເປັນກໍາສ້ອຍເສັ້ນນີ້ໄວ້ໃນມືເລີຍ”

“ຂ້ອຍຊິເວົ້າຈັ່ງໄດເຈົ້າຈຶ່ງຊິເຊື່ອນິ”

“ບໍ່ຕ້ອງເວົ້າຫຍັງດອກ ຈັ່ງໃດອ້າຍເຈົ້າຕ້ອງຮັບຜິດ ຖ້າບັກຊາຍມັນບໍ່ຟື້ນຂຶ້ນມາ ອ້າຍເຈົ້າເຈິໜັກກວ່າເກົ່າອີກ”

“ໜວກຫູເວີຍ” ເຮີຍ ບໍ່ແມ່ນຂ້ອຍໄດ໋

“ອ້າຍຊາຍຕື່ນແລ້ວ” ນ່າເວົ້າຂຶ້ນດ້ວຍຄວາມດີໃຈ ກາຍເຊົາຖຽງກັບຂ້ອຍແລ້ວແລ່ນໄປທີ່ຕຽງຂອງຊາຍພ້ອມກັບເຈ

“ຊາຍ ມືງຟື້ນແລ້ວ..ຊາຍ” ເຈຮ້ອງຂຶ້ນພ້ອມກັບສັ່ນແຂນຜູ້ເປັນໝູ່ດ້ວຍຄວາມດີໃຈ

“ເອີ..ກູຟື້ນແລ້ວ ຟື້ນແຕ່ດົນແລ້ວອີກ ລະກູຫຼັບໄປຈົນ2ຄົນຜົວເມຍນີ້ມາຖຽງກັນແລະກູເລີຍຕື່ນ”

“ອ້າຍຊາຍຟື້ນຕອນໄດ໋ລະເປັນຫຍັງນ່າບໍ່ຮູ້”

“ຕອນນັ້ນເຫັນນ່າຫຼັບຢູ່ອ້າຍກະເລີຍບໍ່ຢາກກວນ” ຊາຍລະສາຍຕາຈາກຕິນ່າແລ້ວຫັນມາຫາກາຍ “ມຶງມີຫຍັງຊິຖາມກູບໍ”

“ໃຜຍິງມຶງ” ກາຍຖາມສຽງລຽບແຕ່ຂ້ອຍຄິດວ່າພາຍໃນໃຈລາວຄົນຈະຫວັ່ນໆຢູ່ບໍ່ນ້ອຍ

“ບັກພູຜາ”

“ຫະ?? ມຶງເວົ້າຜິດເວົ້າໃໝ່ໄດ້ໄດ໋ຊາຍ”

“ບັກພູຜາ” ຊາຍຍໍ້າຄໍາເກົ່າ

“ແລ້ວສາຍຄໍຊື່ບັກຕາມ ມັນ”

“ຢຸດ ມຶງໄປນັ່ງໄປ ໄປນັ່ງລະກູຊິເລົ່າ ກາຍມຶງນິໃຈຮ້ອນຫຼືໂງ່ຫວະ”

“ບັກຊາຍ”

“ຢຸດ ນໍ້າຕານຢູ່ຟັງກ່ອນເດີ”

“ແນ່ນອນຊາຍ” ຂ້ອຍຢືນກອດເອິກແນມເບິ່ງໜ້າກາຍດ້ວຍໄຊຊະນະທີ່ເໜືອກວ່າ

“ທີ່ຈິງຄົນທີ່ມັນຈະຍິງບໍ່ແມ່ນກູ ແຕ່ເປັນມຶງບັກກາຍ ມື້ນັ້ນຕອນ 5ໂມງແລງມີຄົນມາສຽບຈົດໝາຍໄວ້ໜ້າຮ້ານກູ ກູເປີດອ່ານ ລະມັນເປັນຈົດໝາຍນັດມຶງອອກໄປເຈິຢູ່ຮ່ອມຫຼັງວັດອິນແປງມັນລົງທ້າຍຊື່ ຫົວໜ້າແກ໊ງວິກມາສຄ ຕອນນັ້ັ້ນມຶງຄາເສັງຢູ່ໂຮງຮຽນ ກູໃຈຮ້ອນເລີຍອອກໄປແທນມຶງ ແຕ່ກະບໍ່ເຫັນວ່າມີໃຜຢູ່ ຈົນເກີດເຫດການທີ່ບັງເອີນສຸດໆຂຶ້ນ ກູເຫັນບັກຕາມມັນແລ່ນໜີຜູ້ຊາຍປະມານ3ຄົນມາ ແຕ່ກະບໍ່ຫວິດ ມັນຖືກດຶງສາຍຄໍ ກູເຫັນກະເລີຍເລັ່ງລົດເຂົ້າໄປຊ່ວຍ ພວກໂຈນມັນເຜີຕອນທີ່ໄດ້ຍິນສຽງກູເລັ່ງລົດ ບັກຕາມມັນເລີຍໃຊ້ໂອກາດນັ້ນແລ່ນໜີ ແລະຄາດການວ່າມັນບໍ່ຮູ້ອີກວ່າກູແມ່ນໃຜ ເພາະໃສ່ໝວກກັນນັອກຢູ່ ກູຂັບລົດໄປດຶງເອົາສາຍຄໍຈາກມືພວກມັນມາຄືນໄດ້ ແຕ່ຄາເຮັດເທ້ຢູ່ ພວກມັນເລີຍຈົກປືນອອກມາຍິງກູ ເປັນການຍິງທີ່ແມ້ນໂຄດໃນໄລຍະໄກ ກູລົ້ມລົງລະມັນເປີດໝວກອອກ ລະກູເລີຍຮູ້ວ່າມັນແມ່ນບັກພູຜາ ມັນເປັນມືປຶນທີ່ຍິງແມ້ນໂຄດໆ ສຽດຫົວໃຈກູໄປເກືອບ5ເຊັນ ມັນຄົງຈະຄິດວ່າກູຕາຍແລ້ວ ແຕ່ກູຍັງບໍ່ຢາກເຊື່ອວ່າກູລອດມາໄດ້ຈັ່ງໄດ໋”

“ບັກພູຜາຫັ້ນໄດ໋” ກາຍກໍາກໍາປັ້ນພ້ອມກັບໃຊ້ຄວາມຄິດ

“ກາຍ ມື້ທີ່ນໍ້າຕານນອນສະຫຼົບຢູ່ໜ້າເຮືອນມຶງ” ເຈເວົ້າເລື່ອງນີ້ຂຶ້ນມາໃນທັນທີ “ມັນອາດຈະ” ກາຍໄດ້ຍິນປະໂຫຍກນັ້ນແລ້ວແນມໜ້າມາຫາຂ້ອຍ ດ້ວຍສາຍຕາທີ່ຕົກໃຈກຶ່ງອ້ອນວອນ

“ແລະມື້ນັ້ນຂ້ອຍກະໄດ້ຮູ້່ວ່າເຈົ້າໄປຖ້າລັດຕີອ້າຍຂ້ອຍຮອດໜ້າບ້ານ” ຂ້ອຍເວົ້າປະໂຫຍກທີ່ອັດອັ້ນອອກມາ

“ນໍ້າຕານ ຂ້ອຍ..”

“ບັກກາຍເອີຍ ບັກບ້າ” ໝູ່ທັງ2ຄົນຂອງກາຍເວົ້໊າອອກມາພ້ອມກັນ ຂ້ອຍຄິດວ່າສິ່ງທີ່ຂ້ອຍຢາກຮູ້ມັນກະຈ່າງໝົດແລ້ວ ຂ້ອຍກະບໍ່ມີເຫດຜົນຫຍັງຕ້ອງຢູ່ ອີກຢ່າງຂ້ອຍຕ້ອງກັບໄປເບິ່ງອ້າຍຂ້ອຍ ລາວຈະອອກຈາກໂຮງໝໍໃນອີກ2ມື້

“ຊາຍ ເຊົາໄວໆເດີ ຂອບໃຈທີ່ໄຂຂໍ້ສົງໄສໃຫ້” ພໍຈົບປະໂຫຍກນັ້ນຂ້ອຍກໍ່ຫັນຫຼັງແລ້ວຍ່າງອອກຈາກຫ້ອງພັກຟື້ນຂອງຊາຍ

“ນໍ້າຕານ ດ໋ຽວ” ສຽງທີ່ຂ້ອຍຄຸ້ນເຄີຍ ພ້ອມກັບສຽງຍ່າງທີ່ຕາມຫຼັງມາ ຂ້ອຍບໍ່ສາມາດຢຸດການກ້າວຍ່າງໄດ້ ສະໝອງມັນບອກໃຫ້ຍ່າງຕໍ່ໄປ ຍ່າງອອກໄປໃຫ້ໄກ ຈາກຜູ້ຊາຍທີ່ອັນຕະລາຍຄົນນີ້ ພາບທີ່ລາວຕີອ້າຍຂ້ອຍມັນແລ່ນວົນໄປວົນມາຊໍ້າໆ ຈາກການຍ່າງປ່ຽນມາເປັນການແລ່ນທັນທີ ຂ້ອຍຍັງບໍ່ພ້ອມທີ່ຈະລົມຫຍັງກັບລາວທັງນັ້ນ ກາຍຂ້ອຍບໍ່ອາດຈະໄວ້ໃຈເຈົ້້າໄດ້ອີກແລ້ວ.

“ລະວັງເດີ” ຂ້ອຍປະຄອງອ້າຍຂ້ອຍໃຫ້ຍ່າງເຂົ້້າບ້ານ ໝໍໃຫ້ມາພັກຜ່ອນຢູ່ບ້ານໄດ້ແຕ່ວ່າອ້າຍຂ້ອຍຍັງເຮັດອໍເຊາະເຈັບຢູ່ ຍ້ອນມີພະຍາບານພິເສດຄືເອື້ອຍແອນມາດູແລໃຫ້

“ເອື້ອຍແອນ ຕານຝາກຕາມແນ່ເດີ ໄປເຂົ້າຫ້ອງນໍ້າກ່ອນແປັບໜຶ່ງ” ທີ່ຈິງມັນເປັນແຜນຂອງຂ້ອຍເອງແຫຼະ ເຖິງວ່າເອຶ້ອຍແອນຈະມາເຝົ້າໄຂ້ ແຕ່2ຄົນນີ້ຍັງເວົ້າກັນບໍ່ໄດ້ຮອດ10ປະໂຫຍກຊໍ້າ ເຮີ...

ຫຼັງຈາກມື້ທີ່ອ້າຍຂ້ອຍຖືກກາຍຕີຈົນສາຫັດ ພໍ່ກັບແມ່ຂ້ອຍກໍ່ຮ້ອນຮົນແລະພະຍາຍາມາດູແລອ້າຍກັບຂ້ອຍຢ່າງໃກ້ຊິດ ຂ້ອຍເຫັນແມ່ຂ້ອຍໄຫ້ເປັນຄັ້ງທໍາອິດໃນຊີວິດ ນັ້ນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍບໍ່ສະບາຍໃຈເລີຍ ຂ້ອຍບໍ່ສາມາດຈະຢູ່ເສີຍໄດ້ ຈົນເລົ່າເລື່ອງທັງໝົດໃຫ້ແມ່ຟັງ ແຕ່ເລື່ອງທີ່ຂ້ອຍບໍ່ເລົ່າແມ່ນຂ້ອຍຄົບກັບກາຍ ປະໂຫຍກໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍກືນບໍ່ເຂົ້າ ຄາຍບໍ່ອອກແມ່ນ

“ຜູ້ຊາຍຄົນນີ້ ຈິດໃຈເຮັດດ້ວຍຫຍັງລູກ ແມ່ບໍ່ມີວັນໃຫ້ອະໄພຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ອ້າຍເຈົ້າເປັນແບບນີ້ເດັດຂາດ ຕານຟັງແມ່ເດີລູກ ຢ່າເຂົ້າໃກ້ຜູ້ຊາຍແບບນີ້ເດັດຂາດ ແມ່ຈະເສຍໃຈທີ່ສຸດຖ້າລູກຂອງແມ່ທັງ2ຄົນເປັນຫຍັງໄປ” ສຽງສະອື້ນນັ້ນຍັງດັງກ້ອງໃນຫູຂ້ອຍ ກາຍເລື່ອງຂອງເຮົາມັນອາດຈະເດີນທາງມາເຖິງຕອນຈົບແລ້ວກະໄດ້.

ກ່ອນທີ່ເຮົາ ຈະຈາກກັນໄປແສນໄກ ກ່ອນທີ່ໃຈຈະໝົດຫົນທາງໄປຕໍ່

ສຽງເອື້ນເຂົ້າໂທລະສັບດັງຂຶ້ນ ຂ້ອຍຈັບໂທລະສັບຂຶ້ນມາດ້ວຍໃຈທີ່ສັ່ນ ຖ້າຫາກເປັນກາຍໂທມາອີກ ຂ້ອຍຈະເຮັດຈັ່ງໄດ໋ດີ ແຕ່ຊື່ທີ່ປະກົດເທິງໜ້າຈໍແມ່ນຕິນ່າ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຟ້າວຮັບທັນທີ.

“ຈັ່ງໄດ໋”

(ອອກມາຫາແນ່ແມ)

“ຢູ່​ໃສ”

(ຢູ່ຮ້ານກະແລມໜ້າໂຮງໝໍ)

“ມີວຽກຫຍັງຫວະ ມຶງລົມກູຕອນນີ້ກະໄດ້ໄດ໋ ບໍ່ຢາກອອກໄປນອກນະຢ້ານຕາມເປັນຫຍັງມາ”

(ອ້າຍມືງຢູ່ເຮືອນ ປອດໄພແລ້ວ ແຕ່ກູນິບໍ່ປອດໄພ)

“ມຶງເປັນຫຍັງ”

(ອອກມາກ່ອນ ຫາກຊິຮູ້ດອກ)

“ເອີໆ ດ໋ຽວກູອອກໄປ”

ຂ້ອຍຈັບກະແຈລົດແລ້ວຂັບໄປຮ້ານກະແລມທີ່ຕິນ່າເວົ້າທັນທີ

“ສະບາຍດີ ຄູສະຕໍຣີ ເລື່ອງເຢັນໆ ຍິນດີຕ້ອນຮັບ” ຂ້ອຍບໍ່ສົນໃຈທີ່ຈະແນມເບິ່ງໜ້າພະນັກງານຮັບຕ້ອນດ້ວຍຊໍ້າ ເພາະຂ້ອຍຕົກໃຈຄົນທີ່ຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພີ້ຫຼາຍກວ່າ ກ່ອນທີ່ຂ້ອຍຈະໄດ້ເວົ້າຫຍັງ ແຂນຂອງຂ້ອຍກໍ່ຖືກດຶງອອກຈາກຮ້ານໄປກ່ອນ ແລະບໍ່ພໍ10ນາທີ ຂ້ອຍກໍ່ມາຢືນຢູ່ຫ້ອງຮັບແຂກຂອງເຮືອນກາຍໃນທີ່ສຸດ

“ຕີຂ້ອຍແມ” ປະໂຫຍກທໍາອິດທີ່ອອກຈາກປາກກາຍ ຂ້ອຍເງີຍໜ້າເບິ່ງເຂົາພ້ອມກັບແວວຕາທີ່ບໍ່ເຂົ້າໃຈ

“ຂ້ອຍຍອມທຸກຢ່າງເພື່ອຈະໄຖ່ໂທດກັບສິ່ງທີ່ຂ້ອຍໄດ້ເຮັດລົງໄປ” ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ຈະເວົ້າຫຍັງອອກມາໄດ້ອີກ ມີແຕ່ນໍ້າຕາທີ່ມັນກຽມພ້ອມທີ່ຈະໄຫຼຢູ່ຕະຫຼອດເວລາ ຂ້ອຍກຶນລູກທີ່ມັນຄາຄໍລົງໄປແລ້ວຫັນຫຼັງກັບ

“ຢ່າຈາກຂ້ອຍໄປ” ປະໂຫຍກນັ້ນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຢຸດ ແລະເມື່ອຂ້ອຍຫັນມາກໍ່ເຫັນວ່າກາຍກໍາລົງຄຸເຂົ່າຢູ່

“ເຈົ້າເຄີຍບອກຂ້ອຍວ່າ ຢ່າໃຫ້ຂ້ອຍໃຫ້ອະໄພເຈົ້າ ຖ້າຫາກເຈົ້າເຮັດຫຍັງຜິດລົງໄປແມ່ນແຕ່ຄັ້ງດຽວ,ກາຍຖ້າມື້ນີ້ຂ້ອຍຈະຍ່າງຈາກເຈົ້າໄປ ຂ້ອຍຢາກໃຫ້ເຈົ້າຮູ້ໄວ້ວ່າບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຄໍາໆນັ້ນທີ່ເຈົ້າສັນຍາກັບຂ້ອຍ ແຕ່ມັນຍ້ອນຂ້ອຍເອງທີ່ໃຈບໍ່ກ້າພໍ ທີ່ຈະຢືນຢູ່ຂ້າງເຈົ້າໄດ້ອີກຕໍ່ໄປ ຂ້ອຍຫວາດລະແວງຢູ່ຕະຫຼອດເວລາຂ້ອຍຢ້ານມື້ໜຶ່ງຄົນທີ່ຂ້ອຍຮັກຈະເປັນອັນຕະລາຍອີກ ຂ້ອຍຢ້ານການສູນເສຍທັງປວງ ຂ້ອຍຂໍໂທດທີ່ຂ້ອຍມັນຂີ້ຂາດຕາຂາວ ຂ້ອຍຜິດເອງ ຂ້ອຍຂໍໂທດ”

“ຂ້ອຍເຂົ້າໃຈແລ້ວ ເຂົ້າໃຈທຸກຢ່າງແລ້ວ” ນໍ້າຕາທີ່ຕົກລົງປຽກພື້ນພົມຂອງກາຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຕ້ອງຫັນໜ້າໜີ

“ຂ້ອຍຈະບໍ່ລືມເຈົ້າເລີຍ ຂ້ອຍສັນຍາ” ຂ້ອຍກ້າວອອກຈາກເຮືອນຂອງກາຍ ພ້ອມກັບຮ່າງກາຍທີ່ເມື່ອຍເຕັມທີ່ ໃນທີ່ສຸດມື້ທີ່ຂ້ອຍຄິດໄວ້ມັນກະມາເຖິງ ຂ້ອຍບໍ່ສາມາດຈະຢູ່ກັບກາຍໄດ້ດ້ວຍເຫດຜົນທີ່ເວົ້າໄປ ມັນແມ່ນຄວາມຈິງທຸກຢ່າງ ຂ້ອຍບໍ່ສາມາດລືມເຫດການທີ່ໂຫດຮ້າຍທີ່ເກີດກັບຂ້ອຍໄດ້ ຂ້ອຍບໍ່ສາມາດລົບສຽງຮ້ອງໄຫ້ຂອງແມ່ຂ້ອຍໄປໄດ້ ຂ້ອຍຈຶ່ງເລືອກທີ່ຈະເຈັບປວດພຽງຄັ້ງດຽວ ຄັ້ງດຽວເທົ່ານັ້ນ.

ແສງໄຟຈາກລົດໃຫຍ່ສ່ອງເຂົ້າໃສ່ຕາຂ້ອຍຈົນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍເງີຍໜ້າຂຶ້ນມາຈາກການຮ້ອງໄຫ້ ແລະລົດຄັນນັ້ນກໍ່ມາຈອດຂ້າງໆຂ້ອຍ ແວ່ນລົດຄ່ອຍໆເລື່ອນລົງ.

“ພູຜາ”

“ຂຶ້ນລົດ”

“ບໍ່” ຂ້ອຍເລີ່ມອອກແລ່ນທັນທີ ແຕ່ພູຜາກໍ່ລົງມາຈາກລົດແລ້ວແລ່ນນໍາຂ້ອຍມາຈົນຈັບຂ້ອຍໄວ້ໄດ້

“ຊ່ວຍແນ່ ໃຜກະໄດ້ຊ່ວຍແນ່” ຂ້ອຍພະຍາຍາມຮ້ອງຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ ແຕ່ຕອນນີ້ມັນກະຂ້ອນຂ້າງຄໍ່າແລະບໍ່ຄ່ອຍຈະມີລົດທຽວທາງໝູ່ບ້ານຈັດສັນແບບນີ້.

“ນໍ້າຕານ” ສຽງກາຍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຫັນກັບໄປ

“ກາຍ ຊ່ວຍແນ່”

“ບັກສັດເອີຍ ມຶງຢ່າຫວັງວ່າຊິເປັນພະເອກອີກເລີຍ” ພູຜາລາກຂ້ອຍຂຶ້ນລົດ ກ່ອນທີ່ກາຍຈະແລ່ນມາຫາທັນ ພູຜາເລັ່ງລົດໄປທາງໜ້າດ້ວຍຄວາມໄວເພື່ອຫວັງຈະຕໍາກາຍ ແຕ່ກາຍກໍ່ຫຼົບທັນ ແຕ່ລົ້ມໃສ່ຮົ້ວບ້ານຂ້າງໆ ພູຜາຂັບລົດອອກໄປສູ່ທາງໃຫຍ່ເປັນທີ່ຮຽບຮ້ອຍ

“ພູຜາເຈົ້າຈັບຂ້ອຍມາເຮັດຫຍັງອີກ”

“ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈຈະຈັບເຈົ້າດອກສາວນ້ອຍ ແຕ່ມັນບັງເອີນ”

“ບັງເອີນ ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ”

“ເຈົ້າຫັນຫຼັງກັບໄປເບິ່ງຫັ້ນ ນັ້ນແມ່ນລົດບັກເຈ ເຈົ້າເບິ່ງແມ ວ່າແຕ່ມັນຮູ້ວ່າຂ້ອຍເປັນຄົນຍິງບັກຊາຍມັນກະສັ່ງຄົນມາຈັດການຂ້ອຍທັນທີ ລະຕອນນີ້ບັກເຈມັນໄລ່ຕີຂ້ອຍຢູ່ ແຕ່ບໍ່ຄິດວ່າຊິໂຊກດີເຈິໂຕປະກັນສໍາຄັນ ເອົາວະ ໃນຄວາມໂຊກຮ້າຍມັນກະຍັງພໍມີຫວັງຢູ່”

“ພູຜາ ເຈົ້າໄປຫາຕໍາຫຼວດສາ ຖ້າເຈົ້າໄປກາຍກະຈະເຮັດຫຍັງເຈົ້າບໍ່ໄດ້ ຖ້າເຈົ້າໄປຫາຕໍາຫຼວດຢ່າງນ້ອຍເຈົ້າກະປອດໄພ ອາດຈະແຄ່ຕິດຄຸກແປັບດຽວເພາະຊາຍກະຍັງບໍ່ຕາຍ ເຈົ້າຍັງພໍມີຫວັງໄດ໋ ດີກວ່າຈະສ່ຽງຢູ່ຈັ່ງຊີ້” ຂ້ອຍພະຍາຍາມໂນ້ມນ້າວຈິດໃຈພູຜາ.

“ຮະຮະ..ຖ້າຂ້ອຍມອບໂຕມັນກະບໍ່ມ່ວນຕີ ຈັ່ງໄດ໋ ບັກກາຍມັນກະຕ້ອງຊົດໃຊ້ໃນສິ່ງທີ່ມັນເຮັດ”

“ພູຜາ”

“ຫຸບປາກ ຂ້ອຍຕ້ອງການສະມາທິໃນການຂັບລົດ” ຂ້ອຍຫັນໄປເບິ່ງລົດເຈທີ່ໄລ່ຕາມຫຼັງມາຕິດໆ ແລະທໍາທ່າວ່າຈະແຊງຂຶ້ນມາໄດ້ອີກ ຂ້ອຍຫຼັບຕາໄວ້ ຍ້ອນຄວາມໄວຂອງລົດທີ່ພູຜາຂັບ ແຕ່ລົດຂອງເຈກໍ່ໄວກວ່າ ລາວພາລົດຂັບມາຈອດທຽບກັບລົດພູຜາ ແຕ່ພູຜາຕັດສິນໃຈຈອດລົດທັນທີ ຈົນຫົວຂ້ອຍໄປຕໍາກັບຄອນໂຊນໜ້າລົດ ຂ້ອຍບໍ່ທັນທີ່ຈະຕັ້ງໂຕ ພູຜາກໍ່ລາກຂ້ອຍລົງຈາກລົດພ້ອມກັບມີດເຫຼັ້ມໜຶ່ງທີ່ຈໍ່ຢູ່ຄໍຂ້ອຍ ວິນາທີ່ນັ້ນນໍ້າຕາຂ້ອຍໄຫຼລົງມາທັນທີ ພູຜາດຶງຂ້ອຍເຂົ້າຂ້າງທາງ

“ພູຜາໃຈເຢັນ ມີຫຍັງລົມກັນໄດ້” ເຈທີ່ຈອດລົດແລ່ນລົງມາເກ້ຍກ່ອມ ພ້ອມກັບການທີ່ແລ່ນເຂົ້າມາທັນທີ

“ມຶງຢຸດຢູ່ຫັ້ນບັກກາຍ ຖ້າມຶງເຂົ້າມາ ນໍ້າຕານໄດ້ຕາຍສົມໃຈ”

“ບັກພູຜາ ມຶງ” ກາຍເຮັດຈະແລ່ນເຂົ້່າມາໃສ່ແຕ່ເຈດຶງໄວ້ທັນ

“ພູຜາ ເຈົ້າຄົງບໍ່ຄິດທີ່ຈະຂ້າຂ້ອຍດອກແມ່ນບໍ”

“ມັນກະບໍ່ແນ່ ຖ້າບັກກາຍມັນຍັງຈອງຫອງແບບນີ້ຢູ່”

“ມຶງຕ້ອງກາຍຫຍັງມຶງບອກກູມາແມ” ກາຍຮ້ອງມາໃສ່ດ້ວຍຄວາມເຫຼືອໃຈ “ຂໍຢ່າງດຽວມຶງປ່ອຍນໍ້າຕານມາ ຢ່າເຮັດຫຍັງນໍ້າຕານເລີຍ”

“ຮະໆ ໜ້າສົມເພດ ຂອງເຫຼືອກູມືງຍັງຢາກໄດ້ນໍ ກູຊິບອກໃຫ້ ຄົນທີ່ໂທໄປຫາມືງຄືນນັ້ນກະກູນິແຫຼະກູຊິບອກໃຫ້ວ່ານໍ້າຕານເປັນເມຍກູແລ້ວ”

“ມຶງ..ບັກຊາດໝາ”

“ເຮິ ບໍ່ໄດ້ຕ່າງຫຍັງນໍາມຶງດອກ ..” ພູຜາຍັງແຂງຂໍ້ “ແລະມື້ນີ້ກູກະຊິລະລຶກຄວາມຫຼັງກັບນໍ້າຕານອີກ2ຕໍ່ ເອົາໃຫ້ໜໍາໃຈໄປເລີຍ” ພູຜາກົ້ມລົງມາຫອມແກ້ມຂ້ອຍຢ່າງບ້າຄັ້ງ

“ບັກພູຜາ ມຶງປ່ອຍນໍ້າຕານດຽວນີ້ ກູຍອມແລ້ວ” ກາຍຄຸເຂົ່າລົງຟຸດບາດ “ກູຍອມທຸກຢ່າງແລ້ວ ມຶງປ່ອຍນໍ້າຕານແມ ມຶງຢາກໃຫ້ກູເຮັດຫຍັງກູເຮັດໃຫ້ທຸກຢ່າງເລີຍ”

“ກາຍ” ເຈພະຍາຍາມດຶງໂຕກາຍຂຶ້ນ

“ດີ ..ກູຢາກໄດ້ຍິນຄໍານີ້ແຫຼະ ;;ສິ່ງທີ່ກູຢາກໄດ້ແມ່ນຕາຂອງມຶງທັງ2ຂ້າງ ແລກກັບນໍ້າຕານ” ຂ້ອຍເບີກຕາກວ້າງທັນທີ ເຈແລະກາຍກະຕົກໃຈບໍ່ແພ້ກັນ

“ພວກມຶງຟັງບໍ່ຜິດດອກ ມຶງຈື່ອ້າຍກູໄດ້ບໍ ມຶງຈື່ໄດ້ບໍວ່າມຶງເຮັດຫຍັງລົງໄປ3ເດືອນກ່ອນ ມຶງທໍາຮ້າຍອ້າຍກູຈົນຕາລາວບອດ ຕອນນີ້ລາວບໍ່ສາມາດຈະແນມເຫັນໜ້າຄົນທີ່ລາວຮັກໄດ້ອີກຕໍ່ໄປແລ້ວ ນ້ອງກູທີ່ມຶງຖິ້ມໄປຈົນເຮັດໃຫ້ເຂົາບໍ່ເປັນຜູ້ເປັນຄົນ ມຶງທໍາລາຍຄົນທີ່ກູຮັກທີ່ສຸດໃນຊີວິດກູໃຫ້ຕາຍທັງເປັນ”

“ບັກທ້ອງຟ້າ ຫົວໜ້າແກ໋ງວິກມາສຄ” ກາຍເອີ່ຍຊື່ນັ້ນອອກມາ

“ຂອບໃຈທີ່ມຶງຍັງຈື່ໄດ້ ວ່າຈັ່ງໄດ໋ ຖ້າມຶງບໍ່ຕົກລົງກູຊິເອົາຕານໍ້າຕານໄປແທນ”

“ກູຕົກລົງ” ກາຍຕອບທັນທີ

“ກາຍຢ່າ..ຢ່າເຮັດແບບນັ້ນ” ຂ້ອຍຮ້ອງອອກມາພ້ອມກັບນໍ້າຕາ

“ດີ..ມື້ອື່ນມຶງໄປເຈິກູຢູ່ໂຮງໝໍ8ໂມງເຊົ້າ”

“ກາຍຢ່າໄດ໋” ຂ້ອຍແກວ່ງຫົວໃຫ້ກາຍ ຢ່າເຮັດແບບນັ້ນ

“ມັນເປັນທາງດຽວທີ່ຂ້ອຍຈະຈົບເລື່ອງທຸກຢ່າງໄດ້ ກູຕົກລົງແລ້ວ ມຶງປ່ອຍໂຕນໍ້າຕານໄດ້ແລ້ວ”

“ເຮີຍ..ບາດມຶງຄິດຊິຕຸກຕິກມາເດ ກູຕ້ອງເອົານໍ້າຕານໄປກ່ອນ ຈົນກວ່າກູຈະແນ່ໃຈ ໄປຂຶ້ນລົດ” ພູຜາລາກຂ້ອຍຂຶ້ນລົດໂດຍທີ່ຍັງມີມີດຈໍ່ຢູ່ທີ່ຄໍ ຂ້ອຍເຮັດຕາມການຄວບຄຸມຂອງພູຜາທຸກຢ່າງ ໂດຍທີ່ຍັງແນມເບິ່ງອາການບໍ່ສະບາຍໃຈຂອງກາຍຢູ່.

“ຢ່າເຮັດຫຍັງນໍ້າຕານເດີ ກູຂໍຮ້ອງ ຢ່າເຮັດຫຍັງລາວ” ປະໂຫຍກສຸດທ້າຍຈາກປາກກາຍກ່ອນທີ່ປະຕູລົດຈະຖືກປິດ

2ອາທິດຕໍ່ມາ

“ກາຍ ຂ້ອຍ ນັບ 1 ເຖິງ 3 ຖ້າເຈົ້້າຍັງບໍ່ໂທມາ ຂ້ອຍຈະເລິກກັບເຈົ້າລະເດີ 1 2” ຂ້ອຍຕ້ອງວາງໂທລະສັບໃນມືລົງພ້ອມກັບຖອນຫາຍໃຈດັງໆໜຶ່ງເຮືອກ 2ມື້ລະໄດ໋ທີ່ເຈົ້້າບໍ່ໂທຫາຂ້ອຍນິໄປຢູ່ໃສເກາະ

ແກຣັບ ສຽງປິດປະຕູລົດເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຫັນໄປເບິ່ງ ອ້າຍຂ້ອຍເອງ ແຕ່ເປັນຫຍັງລາວຄືຟ້າວຍ່າງເຂົ້າເຮືອນແທ້ຫວະ

“ຕາມ ມາແຕ່ໃສ ມື້ຄືນນີ້ກະບໍ່ກັບບ້ານ” ຂ້ອຍລຸກຈາກຊິງຊ້າໜ້າບ້ານແລ່ນນໍາອ້າຍຂ້ອຍໄປ

“ໄປແຕ້ມແບບ”

“ອ້າວ..ຕາມກະຢຸດລົມກັນກ່ອນດຸ ລະເປັນຫຍັງຕ້ອງກົ້ມໜ້າ” ອ້າຍຂ້ອຍນິມີພິລຸດ ລາວບໍ່ຕອບ ພຽງແຕ່ຍ່າງໄວໆແລ້ວຂຶ້ນໄປເທິງຫ້ອງເສີຍ ອ້າຍອະນິ

ຫຼັງຈາກມື້ທີ່ເຈິກັນຢູ່ຫ້ອງສະໝຸດ ນີ້ກະ2ອາທິດປາຍໆແລ້ວທີ່ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ເຈິໜ້າກາຍ ລາວໂທຫາຂ້ອຍແຕ່2ເທື່ອ ຂໍ້ຄວາມສົ່ງໄປກະບໍ່ສົ່ງຕອບ ລາວເປັນຫຍັງຂອງລາວ ຂ້ອຍເລິ່ມໃຈບໍ່ດີລະໄດ໋ນີ້ ໂທໄປເອງດີກວ່າ

ຂ້ອຍກົດເບີກາຍພ້ອມກັບຟັງສຽງທີ່ປາຍສາຍ

ຕິ໊ດດດດ ຕຶກ ໜ້າຈໍໂທລະສັບເລີ່ມນັບເວລານັ້ນໝາຍຄວາມວ່າກາຍຮັບແລ້ວ

“ຮາໂຫຼກາຍ ເຈົ້າກ້າດີຈັ່ງໄດ໋ ບໍ່ໂທຫາຂ້ອຍ ມີກິກໃໝ່ແມ່ນບໍ” ຂ້ອຍເວົ້າອອກໄປແບບຫຼິ້ນໆ

(.....) ແຕ່ຂ້ອຍກັບບໍ່ໄດ້ຍິນສຽງຕອບຮັບໃດໆຈາກປາຍສາຍ

“ກາຍ ເຈົ້້າໄດ້ຍິນຂ້ອຍບໍ ກະ”

ຕິ໊ດ ຕິ໊ດ ຕິ໊ດ ອ້າວມັນແມ່ນຫຍັງເກາະ ຫຼືວ່າລາວອາດຈະເວົ້້າມາແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ຍິນຫວະ

ຂ້ອຍກໍາລັງຈະໂທອອກໄປຄືນ ແຕ່ກໍ່ຕ້ອງໄດ້ກົດຮັບສາຍກ່ອນ ຕິນ່າໂທມາ

“ຮາໂຫຼ”

(ຕານ ຮຶ ອຶກໆ) ຕິນ່າກໍາລັງໄຫ້ຫວະ

“ນ່າ ດ໋ຽວໃຈເຢັນໆ ມີຫຍັງບໍນິ”

(ອ້າຍຊາຍ ອ້າຍຊາຍຖືກຍິງ)

ອີກບໍ່ຮອດ20ນາທີຂ້ອຍກໍ່ມາຮອດໂຮງໝໍທີ່ຊາຍນອນຢູ່ ຕິນ່າແລ່ນເຂົ້າມາກອດຂ້ອຍທັນທີທີ່ເຫັນຂ້ອຍ

“ນ່າ ໃຈເຢັນມັນເກີດຂຶ້ນໄດ້ຈັ່ງໄດ໋”

“2ມື້ກ່ອນ ແຕ່ກູຫາກະຮູ້”

“ກາຍກັບເຈເດ” ຕິນ່າແນມໄປເບິ່ງປະຕູໜ້າຫ້ອງໄອ ຊີ ຢູ ຂ້ອຍກໍ່ເຫັນກາຍນັ່ງກຸມຫົວໂຕເອງຢູ່ ພ້ອມກັບເຈທີ່ຍ່າງວົນໄປວົນມາ ຂ້ອຍຍ່າງເຂົ້າໄປຫາກາຍທັນທີ ທີ່ລາວບໍ່ຍອມໂທຫາຂ້ອຍແມ່ນຍ້ອນເຫດຜົນນີ້ນິຫວະ ແຕ່ວ່າ ຖ້າແມ່ນແທ້ ຕອນນີ້ຂ້ອຍໜ້າຈະເປັນຄົນທີ່ປອບໃຈລາວໄດ້ທີ່ສຸດບໍ່ແມ່ນຫວະແຕ່ເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງບໍ່ຕິດຕໍ່ຫາຂ້ອຍເລີຍ

ກາຍລຸກຂຶ້ນຈາກຕັ່ງພ້ອມກັບຂ້ອຍທີ່ກ້າວເຂົ້່າໄປ ຂ້ອຍກໍາລັງຈະເອີ່ຍປາກຖາມ ແຕ່ສິ່ງທີ່ຢູ່ທາງໜ້າກັບເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຢາກຈະເປັນຄົນໄປນອນໃນຫ້ອງ ໄອ ຊີ ຢູ ແທນຊາຍ ກາຍຍ່າງກາຍຂ້ອຍໄປໂດຍທີ່ບໍ່ຫຼຽວມາເບິ່ງຂ້ອຍເລີຍແມ່ນແຕ່ໜ໋ອຍດຽວ ລາວຍ່າງກາຍໄປພ້ອມກັບສາຍລົມເບົາໆທີ່ພັດຜ່ານ ແຕ່ເປັນລົມທີ່ເຍືອກເຢັນໄປເບິດ ພ້ອມກັບນໍ້າຕາທີ່ໄຫຼອອກມາອັດຕະໂນມັດ ລາວເຫັນຂ້ອຍບໍ່ມີໂຕຕົນເລີຍຫວະ

“ນໍ້າຕານ ໃຫ້ເວລາມັນແນ່” ເຈທີ່ຍ່າງນໍາກາຍໄປຖິ້ມພຽງແຕ່ປະໂຫຍກນີ້ໄວ່້ໃຫ້ຂ້ອຍຄາໃຈຫຼິ້ນ ມັນເກີດຫຍັງຂຶ້ນ ໃຜກະໄດ້ຊ່ວຍບອກຂ້ອຍແນ່

“ນ່າ ມັນແມ່ນຫຍັງເກາະ”

“ບໍ່ຮູ້ ກູກະຫາກໍ່ຮູ້ເລື່ອງ ເທື່ອນີ້ຜ່າຕັດເທື່ອທີ2ແລ້ວ ກູໃຈບໍ່ດີເລີຍຕານ”

“ຊາຍຈະຕ້ອງບໍ່ເປັນຫຍັງ ເຊື່ອກູ” ຕິນ່າກອດຂ້ອຍໄວ້ແໜ້ນເມື່ອໄດ້ຍິນຄໍາປອບໃຈ ເຖິງຈັ່ງໃດກໍ່ຕາມ ຂ້ອຍຈະຕ້ອງຮູ້ໃຫ້ໄດ້ວ່າເຈົ້າເປັນຫຍັງກາຍ ເປັນຫຍັງຕ້ອງມາເຮັດເສີຍຊາໃສ່ກັນແບບນີ້

ຫຼັງຈາກທີ່ໝໍທໍາການຜ່າຕັດໃຫ້ຊາຍສໍາເລັດຂ້ອຍກໍ່ພາຕິນ່າກັບບ້ານເພາະໝໍຍັງບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ໃຜເຂົ້າຢາມເທື່ອ ແລ້ວຂ້ອຍກໍ່ກັບບ້ານ ຂ້ອຍພະຍາຍາມໂທຫາກາຍຫຼາຍຄັ້ງແຕ່ລາວບໍ່ຍອມຮັບສາຍຂ້ອຍເລີຍ

ມື້ຕໍ່ມາຂ້ອຍຈຶ່ງຕັດສິນໃຈໃຊ່້ໂທລະສັບສາທາລະນະໂທໄປ ຈັ່ງໃດຂ້ອຍກະຕ້ອງເວົ້າກັບເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ເລື່ອງນະ

(ຮາໂຫຼ) ສຽງປາຍສາຍຕອບຮັບ

“ກາຍ ຂ້ອຍເອງ ຢ່າຟ້າວວາງ ກະລຸນາຟັງໃຫ້ຈົບ”

(.....)

“ຂ້ອຍອອກໄປເຈິເຈົ້າໄດ້ບໍ ຢ່າງນ້ອຍກະໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ຮູ້ອີ່ຫຍັງຫຼາຍກວ່ານີ້”

(ໄດ້ 8ໂມງແລງ ເຈົ້າອອກມາຫາຂ້ອຍຢູ່ເທັກບັກເຈ) ຕິ໊ດດດດ

8ໂມງແລງທີ່ເທັກອາເຈ

ຂ້ອຍພາຮ່າງກາຍກັບຈິດໃຈທີ່ບໍ່ກຽມພ້ອມເຂົ້າໄປໃນເທັກທີ່ຄຸ້ນເຄີຍ ເມື່ອຂ້ອຍກ້າວຂາເຂົ້າໄປ ກໍ່ເຫັນຄົນທີ່ຢາກເຈິຢືນຖ້າຢູ່ໂຊນ ວີ ໄອ ພີທີ່ເຂົາເຄີຍຢູ່ເຊັ່ນເຄີຍ ຂ້ອຍກ້າວຂາຂຶ້ນຊັ້ນ2 ກາຍຍັງຄົງຫັນຫຼັງໃຫ້ຂ້ອຍ

“ມີຫຍັງກະເວົ້າມາ”

“ກາຍ ເຈົ້າເປັນຫຍັງ ເປັນຫຍັງຕ້ອງເສີຍຊາໃສ່ຂ້ອຍແບບນີ້”

“ເຮົາເລີກກັນຊະ”

“ກາຍ ຂ້ອຍບໍ່ຕະຫຼົກເລີຍໄດ໋ ມັນແມ່ນການຫຼິ້ນລະຄອນແມ່ນບໍ ເຈົ້າເປັນຫ່ວງຂ້ອຍ ເຈົ້າຢ້ານຂ້ອຍບໍ່ປອດໄພເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດທ່າທາງເສີຍຊາກັບຂ້ອຍແບບນີ້ ກາຍບໍ່ຕ້ອງແລ້ວ ເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງເຮັດແບບນີ້ ຂ້ອຍບໍ່ຢ້ານດອກ”

ແຊວ່ງ,,,ສຽງຟາດຈອກເຫຼົ້າລົງພື້ນເຮັດໃຫ້ຢຸດຄໍາເວົ້າລົງທັນທີ ກາຍຫັນໜ້າມາຫາຂ້ອຍພ້ອມກັບແວວຕາທີ່ຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍເຫັນມາກ່ອນ

“ເຈົ້າຊິໃຫ້ຂ້ອຍຄົບເວົ້າກັບນ້ອງສາວຄົນທີ່ຈະຂ້າໝູ່ຂ້ອຍຫັ້ນຫວະ” ໃນມີສຸດມັນກະໄຫຼອອກມາ ສຽງທີ່ແຂງກະດ້າງແບບນີ້ຂ້ອຍບໍ່ເຄີຍໄດ້ຍິນມາກ່ອນ

“ເຈົ້າໝາຍຄວາມວ່າຈັ່ງໃດ”

“ຮຶ ໝາຍຄວາມວ່າຈັ່ງໃດ ນໍ້າຕານ ທີ່ບັກຊາຍມັນນອນເຄິ່ງເປັນເຄິ່ງຕາຍຢູ່ໂຮງໝໍຫັ້ນຍ້ອນອ້າຍເຈົ້າ ອ້າຍເຈົ້າເປັນຄົນຍິງມັນ ເຈົ້າຊິຍັງໃຫ້ຂ້ອຍແນມເບິ່ງໜ້າເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ”

“ບໍ່ແມ່ນ ເຈົ້າຕວົະຂ້ອຍ ອ້າຍຂ້ອຍບໍ່ມີວັນເຮັດແນວນັ້ນເດັດຂາດ ບໍ່ມີວັນ”

“ເຈົ້າຊິບໍ່ເຊື່ອກະໄດ້ ແຕ່ຂ້ອຍກັບເຈົ້າຈົບກັນແລ້ວນໍ້າຕານ ໄປຊະ”

“ໂອເຄ ຖ້າເຈົ້າໃຫ້ໄປ ຂ້ອຍກະຊິໄປ ແຕ່ຂ້ອຍຊິບອກເຈົ້າໄວ້ເດີວ່າ ຖ້າອ້າຍຂ້ອຍເປັນຫຍັງໄປຂ້ອຍຈະບໍ່ມີວັນໃຫ້ອະໄພເຈົ້າເດັດຂາດ” ຂ້ອຍຫັນຫຼັງເຊັດນໍ້າຕາແລ່ນອອກມາຈາກເທັກຂອງອາເຈ ຫົວໃຈຂ້ອຍຕອນນີ້ມັນບໍ່ມີແຮງຮອດຈະເຕັ້ນຊໍ້າ ຂ້ອຍພາຮ່າງກາຍທີ່ໄຮ້ວິນຍານໄປຍັງບ່ອນຈອດລົດ

“ສະບາຍດີສາວນ້ອຍ” ຂ້ອຍເງີຍໜ້າຂຶ້ນມາເບິ່ງຜູ້ທີ່ມາທັກທາຍຂ້ອຍ

“ພູຜາ”

“ອາຫະ ຂ້ອຍເອງ ເຈົ້ານິຍັງງາມບໍ່ປ່ຽນແປງເລີຍນໍ”

“ເຈົ້າຊິເຮັດຫຍັງ” ຂ້ອຍເລີ່ມບໍ່ໄວ້ໃຈເມື່ອພູຜາເວົ້າພ້ອມກັບຍ່າງເຂົ້າມາຫາຂ້ອຍເລື້ອຍໆ

“ຂ້ອຍຢາກຮູ້ວ່າບັກກາຍມັນມີຫຍັງດີ ເຈົ້າຈຶ່ງຫຼົງໄຫຼຄົນນິໄສອັນຕະພານຄືມັນຂະໜາດນີ້”

“ຂ້ອຍເລີກກັບລາວແລ້ວ ຂ້ອຍບໍ່ມີສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງຫຍັງກັບລາວອີກຕໍ່ໄປ”

“55​ ໄປແຕ່ງນິທານຫຼອກເດັກໄປ ມາຫາມັນເຖິງຂະໜາດນີ້ຊິເລີກໄດ້ຈັ່ງໄດ໋ ແຕ່ວ່າມັນກະບໍ່ສໍາຄັນດອກ ມີແຕ່ມື້ນີ້ເຈົ້າຕ້ອງໄປນໍາຂ້ອຍ”

“ໄປໃສ ຂ້ອຍບໍ່ໄປປ່ອຍຂ້ອຍແມ” ພູຜາຈັບແຂນຂ້ອຍແລ້ວເອົາມືອັດປາກເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຂ້ອຍຮ້ອງ

“ຍ່າງໄປດີໆ ຖ້າບໍ່ຊັ້ນເຈົ້າຊິເຈັບໂຕ ຢ່າໃຫ້ຂ້ອຍໃຊ່້ຄວາມຮຸນແຮງກັບຄົນງາມໆຄືເຈົ້າເລີຍ”

“ອ່ອຍຍຍ ອືອອອ”

ພູຜາພາຂ້ອຍມາທີ່ເຮືອນໄມ້ແຫ່ງໜຶ່ງ ແຕ່ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າຢູ່ໃສ ເພາະລາວອັດຕາຂ້ອຍມາສຸດທາງ

“ເຈົ້າປ່ອຍຂ້ອຍໄປເທາະພູຜາຂ້ອຍບໍ່ມີສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງກັບກາຍແລ້ວ ຂ້ອຍເລີກກັບລາວແລ້ວ” ຂ້ອຍຮ້ອງຂໍຫຼັງຈາກທີ່ລາວມັດຂ້ອຍກັບຕັ່ງພ້ອມກັບເປີດຜ້າມັດຕາອອກ

“ບໍ່ຕ້ອງມາເວົ້າ ຂ້ອຍບໍ່ເຊື່ອ ຂະໜາດມັນຮູ້ວ່າອ້າຍເຈົ້າເປັນຄົນຍິງບັກຊາຍມັນຍັງບໍ່ເລີກກັບເຈົ້າເລີຍ ສະແດງວ່າມັນຄົງຈະຕິດໃຈເຈົ້າແຮງໄດ໋ນິ”

“ເຈົ້າ ຮູ້ໄດ້ຈັ່ງໃດວ່າຊາຍຖືກຍິງ”

“ມັນແກ໋ງດັງຂະໜາດນັ້ນ ມີໃຜແນ່ຊິບໍ່ຮູ້”

“ພູຜາ ເຈົ້າປ່ອຍຂ້ອຍໄປເທາະ ມັນບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງເລີຍ ເຖິງຂ້ອຍຊິເປັນຫຍັງໄປກາຍກະບໍ່ສະເທືອນດອກ

“ມິດໆໄປເລີຍ ບໍ່ຕ້ອງມາອ່ອຍສະໃຫ້ຍາກ ຢູ່ນີ້ເດີ ຢ່າຄິດຊິໜີ”

“ພູຜາ ກັບມາກ່ອນ ເຈົ້າເຮັດແນວນີ້ບໍ່ໄດ້ໄດ໋ ມັນຜິດກົດໝາຍ”

ເຕີ້ງ ສຽງອັດປະຕູບ້ານປິດລົງນັ້ນບົ່ງບອກວ່າທີ່ຂ້ອຍແຫກປາກ ບໍ່ໄດ້ມີປະໂຫຍດຫຍັງເລີຍ

ຂ້ອຍມຶນຕາຕື່ນຂຶ້ນມາພ້ອມນໍ້າຕາ ເມື່ອຮູ້ສຶກໂຕວ່າມີຄົນມາແກ້ເຊືອກທີ່ມືຂ້ອຍ ຂ້ອຍຫຼຽວໄປເບິ່ງໂມງທີ່ຫ້ອຍຢູ່ຝາ

“12 ໂມງ ພູຜາ ເຈົ້າຊິພາຂ້ອຍໄປໃສ”

“ໄປສົ່ງໃຫ້ບັກກາຍສຸດທີ່ຮັກຂອງເຈົ້າຫັ້ນລະ ໄປ”

“ໂອ໋ຍ”

 ພູຜາຂັບລົດພາຂ້ອຍມາແຖວບ້ານຂ້ອຍ

“ມານີ້ເຮັດຫຍັງ”

“ພາມາເບິ່ງສາກບູ່ແອກຊັນ ບ້າລະຫໍ່າຂອງບັກກາຍກັບອ້າຍເຈົ້າ”

“ພູຜາ”

“ຈຸ ຈຸ ຢ່າໃຈຮ້ອນ ດ໋ຽວກະມາ”

ພູຜາຈອດລົດຫ່າງຈາກເຮືອນຂ້ອຍປະມານ10ແມັດ ອ້າຍຂ້ອຍກໍາລັງກັບຮອດບ້ານແລ້ວຈະລົງໄປໄຂຮົ້ວ ແຕ່ລົດສີດໍາຄັນທີ່ຂ້ອຍຄຸ້ນເຄີຍກັບມາຈອດລັດໜ້າອ້າຍຂ້ອຍໄວ້

“ຕາມ..ລະວັງ” ຂ້ອຍທີ່ກໍາລັງຈະໄຂປະຕູລົດລົງໄປຫາອ້າຍກັບຕ້ອງເດັ້ງກັບມາຄືນເມື່ອພູຜາດຶງຂ້ອຍໄວ້

“ເຈົ້າລົງໄປມັນກະບໍ່ມ່ວນລະນໍ ເບິ່ງແມ ເບິ່ງຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຂອງຄົນທີ່ເຈົ້າຮັກ ມັນຊາດໝາຊໍ່າໃດ”

“ຮຶກໆ ພູຜາ ຂ້ອຍຂໍຮ້ອງລະ ໄປຫ້າມກາຍໄວ້ແມ ອີ່ຕົນອ້າຍຂ້ອຍແນ່ ລາວບໍ່ຮູ້ເລື່ອງຫຍັງ” ຂ້ອຍໄຫ້ພ້ອມດຶງຄໍເສື້ອຂອງພູຜາຢ່າງແຮງ

“ບໍ່ໄດ້ກ່ຽວກັບຂ້ອຍເລີຍ ບັກກາຍມັນຊົ່ວຂອງມັນເອງ ອ້າຍເຈົ້າກະຖືວ່າຮັບເຄາະໄປ”

“ພູຜາ ຮຶກໆ ຂ້ອຍນົບແລະ ອ້າຍຂ້ອຍລາວເຈັບໄດ໋ ເຈົ້າເບິ່ງແມ ບໍ່ເຫັນຫວະ ເຈົ້າທົນເບິ່ງຢູ່ໄດ້ຈັ່ງໄດ໋” ພາບພາຍນອກລົດເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຕ້ອງຍໍມຶນົບຄົນຕໍ່ໜ້າເພື່ອໃຫ້ລາວຊ່ວຍຜູ້ເປັນອ້າຍ

“ບໍ່ ຕ້ອງ ມາ ເຮັດ ແບບ ນີ້ ເບິດເວລາມ່ວນລະນໍ້າຕານ ທີເຈົ້າລະບາດນີ້ ບັກກາຍມັນຕ້ອງຂາດໃຈຕາຍຄືນນີ້ແລະ”

“ເຈົ້າຊິໄປໃສອີກ” ພູຜາເລັ່ງລົດອອກຈາກບ່ອນນັ້ນມາ ແລະມາຈອດທີ່ໜ້າບ້ານຂອງກາຍ

“ຂ້ອຍເອົາເຈົ້າມາສົ່ງໃຫ້ມັນ ແຕ່ກ່ອນທີ່ຈະສົ່ງຂ້ອຍມີຫຍັງມ່ວນໆເຮັດ”

“ເຈົ້າຊິເຮັດຫຍັງ”

“ຂໍໂທດເດີນໍ້າຕານ”

“ວ໋າຍຍຍ” ພູຜາຈີກເສື້ອຂ້ອຍໃຫ້ຂາດເປັນຊິ້ນໆ ແລະດຶງຜົມຂ້ອຍໃຫ້ຫຍຸ້ງ “ເຈົ້າຊິເຮັດຫຍັງ” ລາວໃຊ້ມືທັງ2ບີບແກ້ມຂ້ອຍຈົນເຈັບໄປໝົດ ແລະກ່ອນທີ່ຂ້ອຍຈະໄດ້ໂວຍວາຍຫຍັງ ລາວກໍ່ເອົາຜ້າອັດດັງຂ້ອຍໄວ້ ສະຕິສໍາປະຊັນຍະຂ້ອຍດັບວູບລົງ ພູຜາຖິ້ມຂ້ອຍລົງນອນໜ້າບ້ານຂອງກາຍຄືກັບສະພາບຄົນທີ່ກໍາລັງຖືກຂົ່ມເຫງຮ່າງກາຍມາ

ອ໋ຽດດດ ສຽງເບກລົດດັງຂ້າງໆໂຕຂ້ອຍ ຂ້ອຍໄດ້ຍິນທຸກຢ່າງພຽງແຕ່ຮ່າງກາຍຕີງບໍ່ໄດ້ເທົ່ານັ້ນເອງ

“ກາຍ ນໍ້າຕານ” ສຽງຂອງອາເຈ ຂ້ອຍຈື່ໄດ້ ຫຼັງຈາກນັ້ນກໍ່ມີສຽງແລ່ນເຂົ້າມາແລ້ວໂອບຂ້ອຍຂຶ້ນ

“ນໍ້າຕານ” ສຽງຂອງກາຍສັ່ນໃນຂະນະທີ່ເອີ້ນຊື່ຂ້ອຍ “ເຈ ເປັນຫຍັງນໍ້າຕານຄືເປັນແບບນີ້”

“ກາຍກູວ່າເອົາເຂົ້າບ້ານກ່ອນເທາະ” ຢົດນໍ້າຕາຢົດໜຶ່ງຕົກລົງໃສ່ແກ້ມຂ້ອຍກ່ອນທີ່ໂຕຂ້ອຍຈະລອຍຂຶ້ນເທິງອາກາດຈາກການອຸ້ມຂອງກາຍຫຼັງຈາກນັ້ນຂ້ອຍກໍ່ບໍ່ຮູ້ສືກຫຍັງອີກເລີຍ

ບັນທຶກພິເສດ ກາຍ

ຂ້ອຍນັ່ງນໍ້າຕາຜ່ານໜ່ວຍຢູ່ຂ້າງຮ່າງກາຍຂອງນໍ້າຕານ ຂ້ອຍບໍ່ຢາກແນມເບິ່ງລາວເລີຍ ມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຢາກໄປຕາຍໆຊະໃຫ້ມັນແລ້ວ

“ກາຍ ມຶງໄປນອນໄດ້ແລ້ວ”

“ເຈ ມຶງບອກກູມາ ໃຜເຮັດກູຊິໄປຂ້າມັນ” ຂ້ອຍລຸກຂຶ້ນດືງຄໍເສື້ອເຈດ້ວຍຄວາມຄຽດແຄ້ນ

“ໃຈເຢັນ ກູເດົາບໍ່ອອກເລີຍວ່າແມ່ນໃຜ”

ກຣິ໊ງງງງງງງງງງ ສຽງໂທລະສັບຂ້ອຍດັງຂຶ້ນ

“ຮາໂຫຼ”

(55 ຈັ່ງໄດ໋ ກາຍຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່)

“ມືງແມ່ນໃຜ”

(ຈຸ ຈຸ ໃຈເຢັນ ມຶງກັບກູຍັງຊິໄດ້ເຈິກັນຢູ່ ກູຊິໂທມາບອກວ່າລົດຊາດຜູ້ຍິງຂອງມຶງນິ ເລົ້າໃຈກູອີ່ຫຼີ ລືມບໍ່ລົງເລີຍແຫຼະ)

“ບັກຊາດໝາ ມຶງບອກກູມາມຶງຢູ່ໃສ ກູຊິໄປຂ້າມືງ”

(ຮຶ..ດີແຕ່ໃຊ້ກໍາລັງ ກູພໍໃຈລະທີ່ເຫັນມຶງຊິເປັນຊິຕາຍມື້ນີ້ນະ ນີ້ເປັນອໍເດີຟຊືີໆ ດ໋ຽວກູຈັດໜັກກວ່ານີ້ອີກ)

“ຮ້ວຍໂວຍຍຍ” ຂ້ອຍຟາດໂທລະສັບໃສ່ຝາທັນທີທີ່ມັນວາງສາຍ ເປັນຫຍັງມັນຕ້ອງເປັນແບບນີ້ ຫົວໃຈທີ່ຂ້ອຍຖະນຸຖະໜອມມາ ຕອນນີ້ມັນໄດ້ແຫຼກສະຫຼາຍໄປແລ້ວ ນໍ້າຕານຂ້ອຍຈະເຮັດຈັ່ງໄດ໋ດີ ຂ້ອຍຍ່າງເຂົ້າໄປປະຄອງກອດນໍ້າຕານໄວ້ ຂໍໂທດ ຂ້ອຍຂໍໂທດ

ສິ່ງມະຫັດສະຈັນສິ່ງທໍາອິດທີ່ເກີດຂຶ້ນກໍ່ຄື ເວລາ24ຊົ່ວໂມງຂອງເຮົາຊ້າລົງຫຼາຍເຫຼືອເກີນ ການທີ່ຈະທົນຜ່ານເວລາແຕ່ລະນາທີໄປໄດ້ມັນເປັນຫຍັງທີ່ທໍລະມານເທົ່າໆກັບການຂາດອາກາດຫາຍໃຈ, ສິ່ງທີ່ຈະຕາມມາເປັນຢ່າງທີ2ແມ່ນ ເຮົາຈະເລີ່ມຢ້ານໃນສິ່ງທີ່ຄຸ້ນເຄີຍ ຢ້ານແມ້ກະທັ້ງສຽງເພງເສົ້າໆທີ່ເຄີຍຟັງກັບເຂົາ,ຢ້ານເວລາທີ່ຝົນກຳລົງຈະຕົກ,ຢ້ານສະຖານທີ່ທີ່ເຄີຍໄປ ຢ້ານໄປຈົນຮອດຖະໜົນທີ່ເຄີຍຜ່ານ ຖ້າເປັນໄປໄດ້ ເຮົາຈະບໍ່ພະຍາຍາມເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນອີກ. ເວລາທີ່ບໍ່ມີເຂົາ ມັນສາມາດປ່ຽນການໃຊ້ຊີວິດຂອງເຮົາໄດ້ເລີຍ ຈາກເປັນຄົນທີ່ບໍ່ເຄີຍຢາກເຮັດຫຍັງ ກະຍັງຕ້ອງລຸກຂື້ນມາເຮັດນັ້ນເຮັດນີ້ ເພື່ອໃຫ້ໂຕເອງຫຍຸ້ງໆເຂົ້າໄວ້ຈະໄດ້ບໍ່ຄິດຮອດເຂົາຫຼາຍເຖິງຂະໜາດນີ້,,ເຖິງຈະບໍ່ຢາກຄິດຮອດເຂົາຫຼາຍສ່ຳໄດ໋ ແຕ່ເວລາທີ່ຄົນອື່ນມາເລົ່າເລື່ອງເຂົາໃຫ້ຟັງ ຕ້ອງເປັນແລ່ນເຂົາໄປຟັງທຸກເທື່ອເລີຍ ເຖິງຈະເປັນເລື່ອງທີ່ເຈັບປວດທີ່ສຸດແຕ່ກໍ່ຢາກຟັງ,,ບາງຄັ້ງກະຢາກອອກໄປຫາໝູ່ ຄິດວ່າການທີ່ໄດ້ໄປຢູ່ກັບຄົນຫຼາຍໆຄົນອາດຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາເຫງົານ້ອຍລົງ ແຕ່ບໍ່ເລີຍ ມັນຍິ່ງເຮັດໃຫ້ເຫງົາແລະຕອກຢ້ຳວ່າບໍ່ມີເຂົາຢູ່ອີກຕໍ່ໄປແລ້ວ ຊັ້ນລອງປ່ຽນມາຢູ່ຄົນດຽວເບິ່ງດຸຫັ້ນ ບາງທີອາດຈະຄິດຫຍັງໄດ້ ຄິດຫຍັງແຫຼະ ສຸດທ້າຍກະນັ່ງໄຫ້ ຄິດຮອດເຂົາຢູ່ດີ ..ເປັນຫຍັງ ພຽງຄົນໆດຽວຍ່າງຈາກໄປບໍ່ວ່າຈະດ້ວຍເຫດຜົນໃດກໍ່ຕາມເຮັດໃຫ້ເຮົາກາຍເປັນຄົນທີ່ເຮັດໂຕວຸ້ນວາຍ ເຂົ້າໃຈຍາກປານນີ້ພິຫວະ ຈະນອນໄດ້ແຕ່ລະຄືນນີ້ ເປັນອັນຕ້ອງເສຍນ້ຳຕາຕະຫຼອດ.ເຄີຍຖາມໂຕເອງບໍ່ວ່າ “ ອີກດົນປານໃດ ທີ່ເຮົາຈະລືມເຂົາໄດ້?’’ 2ເດືອນ,ເຄິ່ງປີ,ປີໜຶ່ງ,2,3 ຫຼືບໍ່ມີວັນນັ້ນ .ດົນປານໃດທີ່ເຮົາໃຊ້ເວລາທີ່ຍາວນານຈົດຈຳເລື່ອງລາວຕ່າງໆຂອງເຂົາ ພ້ອມໆກັບການລໍຄອຍການກັບມາຂອງເຂົາທັງໆທີ່ບໍ່ຮູ້ວ່າ ເຂົາຈະຍັງຄືເກົ່າບໍ ຫຼື ອາດຈະບໍ່ກັບມາເລີຍ ແຕ່ໃນໃຈເລິກໆກະຍັງຫວັງວ່າຈະມີເຂົາໃນຊີວິດອີກຄັ້ງບໍ່ວ່າຈະເປັນໃນຖານະໃດກໍ່ຕາມ,,ບໍ່ຍອມເປີດໃຈໃຫ້ໃຜເຂົ້າມາ ຫຼື ພະຍາຍາມຫາຄົນອື່ນມາເປັນຕົວແທນ ຫຼືອີ່ຫຍັງກະຕາມທີ່ເປັນການກະທຳເກືອບຈະວ່າໂງ່ ເຮີ...ແຕ່ກະຊ່ວຍບໍ່ໄດ້ ອັນໃດທີ່ພໍຈະເຮັດໄດ້ກະຕ້ອງເຮັດໄປກ່ອນ ເຊື່ອບໍວ່າ ຕອນນັ້ນທີ່ເຂົາໄປໃໝ່ໆ ເຮົາຈະຄິດວ່າ ໃນຊາດນີ້ຂ້ອຍຄົງຈະບໍ່ສາມາດຮັກໃຜໄດ້ອີກແລ້ວ,ຫຼື ບໍ່ມີວັນທີ່ຂ້ອຍຈະລືມເຂົາໄດ້ດອກ...ຍິ້ມກັບໂຕເອງສາ ແລ້ວບອກວ່າ ສິ່ງໃດທີ່ມີຄວາມສຸກຈົ່ງເຮັດ ຖ້າຍັງຮັກ ຍັງຖ້າ ແລ້ວບໍ່ເຈັບປວດກະຈົງເຮັດ ແຕ່ຖ້າບໍ່ ກໍ່ຢ່າທໍລະມານໂຕເອງອີກຕໍ່ໄປເລີຍ.

            ການທີ່ເຮົາຄິດວ່າຊີວິດທີ່ບໍ່ມີເຂົາຄືເຮົາຂາດທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງໄປນັ້ນ ອາດຈະບໍ່ຖືກທັງໝົດ,ຢ່າງນ້ອຍໆເຮົາກະບໍ່ຂາດອາກາດຫາຍໃຈ. ແມ່ນບໍລະ??

            ໃຫ້ລອງຄິດເບິ່ງວ່າໃນຊີວິດໜຶ່ງຂອງເຮົານີ້ ເສຍນ້ໍາຕາກັບເລື່ອງໃດໂດຍທີ່ບໍ່ມີເງື່ອນໄຂ ,, ທຸກຄວາມເສຍໃຈທີ່ຜ່ານເຂົ້າມາໃນຊີວິດເຮົາ ລ້ວນແລ້ວແຕ່ມີເຫດຜົນຂອງມັນທັງນັ້ນ ຖ້າເຮົາຍອມຮັບເຫດຜົນນັ້ນໄດ້ ເຮົາຈະເສຍນ້ຳຕານ້ອຍທີ່ສຸດ.ຢ່າໃຫ້ຫົວໃຈເຈັບຈົນຊິນຊາ ຖ້າມັນດ້ານຊາ ເຮົາຈະບໍ່ສາມາດມີຫົວໃຈໄວ້ຮັກໃຜໄດ້ອີກເລີຍ ຈະຍິ່ງບໍ່ເຈັບກວ່າຫວະ??

ຕອນ​ທີ15:

“​ເອົາ​ນໍ​ເອົາ​ນໍ..ຂໍ​ຄວາມ​ສະຫງົບ​ນໍ..ຕອນ​ນີ້​ງານ​ຂອງ​ເຮົາ​ກໍ່​ຈະ​ປິດ​ລົງ​ແລ້ວ ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ງານ​ເພິ່ນ​ຢາກ​ຂຶ້ນ​ມາ​ກ່າວ​ຫຍັງ​ກັບ​ຜູ້​ຊະນະ​ໜ໋ອຍໜຶ່ງ​ນໍ..ຂໍ​ສຽງ​ຕົບມື​ຕ້ອນຮັບ ​ເຣ​ໂນ ຫຼານ​ຊາຍ​ຄົນ​ດຽວ​ຂອງ​ທ່ານ ຣິຊາດ ນໍ”

“ຂອບ​ໃຈ​ນໍ ຂອບ​ໃຈ,ຂອບ​ໃຈ​ກັບ​ຄູ່​ຮັກ​ທັງ​14ຄູ່​ທີ່​ເຂົ້າ​ມາ​ຮ່ວມ​ແຂ່ງຂັນ,ຂອບ​ໃຈ​ນັກຮຽນ​ຊັນ​ຊີ​ໂອ,ຂອບ​ໃຈ​ທີ​ມງານ​ທຸກ​ຄົນ​ນໍ​ທີ​ເຮັດ​ໃຫ້​ງານ​ນີ້​ດຳ​ເນີນ​ໄປ​ໄດ້​ດ້ວຍ​ດີ ​ແລະ​ກະ​ຂໍ​ສະ​ແດງ​ຄວາມ​ຍິນ​ດີ​ກັບ ຄູ່​ຮັກ​ແຫ່ງ​ປີ​..” ​ເຣ​ໂນ​ຫັນ​ມາ​ແນມ​ໜ້າ​ຂ້ອຍ “ຊູ​ກ້າ ​ໂນ​ດີ​ໃຈ​ນຳ ” ຂ້ອຍ​ຕົກ​ໃຈ​ເລັກ​ນ້ອຍ ​ແຕ່​ຕອນ​ນີ້​ກາຍ​ເຮັດ​ໜ້າ​ງົງ ປົນ ສົງ​ໄສ ” ທີ່​ໂນ​ຈັດ​ງານ​ນີ້​ຂຶ້ນ​ເພື່ອຈະ​ຂໍ​ໃຫ້​ຊູ​ກ້າ​ມາ​ເຂົ້າ​ປະ​ກວດ​ກັບ​ໂນ ​ແຕ່​ຄວາມ​ຫວັງ​ຂອງ​ໂນ​ກໍ່​ໝົດ​ໄປ​​ເມື່ອ​ຮູ້​ວ່າ​ຊູ​ກ້າ​ມີ​ແຟນ​ແລ້ວ”

“ມັນ​ເຫົ່າ​ຫຍັງ​ຂອງ​ມັນ,,ນ້ຳ​ຕານ​ບອກ​ຂ້ອຍ​ດຸ” ກາຍ​ເລີ່​ມມີ​ສີ​ໜ້າ​ບໍ່​ດີ,,

“​​ເຈົາຄົງ​ຈະ​ແມ່ນ​ຄົນ​ທີ່​ຊື່​ກາຍ..ຂ້ອຍ​ຝາກ​ຊູ..​ເອີຍ​..ນ້ຳຕານ ​ແນ່​ເດີ ​ຮັກ​ລາວ​ໃຫ້​ຫຼາຍໆ​ຄື​ທີ່​ຂ້ອຍ​ຮັກ..​ໃຫ້​ເຈົ້າ..”

“​ເຈົາ​ແມ່ນ​ໃຜ..” ກາຍ​ບໍ່​ຖ້າ​ໃຫ້​ເຣ​ໂນ​ເວົ້າ​ຈົບ​ຈຶ່ງ​ຊິງ​ຖາມ​ຂຶ້ນ​ກ່ອນ

“ຂ້ອຍ​ແມ່ນ​ໃຜ​ບໍ່​ສຳຄັນ ​ແຕ່​ຂໍ​ຝາກ​ຫົວ​ໃຈ..”

“ກຼູຖາມ​ວ່າມຼຶງ​ແມ່ນ​ໃຜ” ກາຍ​ດຶງ​ຄໍ​ເສື້ອ​ເຣ​ໂນ​ພ້ອມ​ກັບ​ກັດ​ແຂ້ວ​ຖາມ

“ກາຍ..ຢ່າ​ມີ​ເລື່ອງ”ຂ້ອຍ​ພະຍາຍາມ​ເວົ້າ​ອອກ​ໄປ​ສຽງ​ເບົາ​ທີ່​ສຸດ

“​ແຟນ​ເກົ່າ..” ​ເຣ​ໂນ​ພະຍາຍາມ​ເນັ້ນ​ສຽງ​ຄຳ​ວ່າ​​ແຟນ​ເກົ່າ​ໃສ່​ໜ້າ​ກາຍ ” ພຽງ​ແຕ່​ແຟນ​ເກົ່າ ..​ໂຕຢ່າ​ກັງວົນ​ໄປ​ເລີຍ ​ເຖິງ​ເຮົາ​ຍັງ​ຊິ​ຮັກ​ຊູ​ກ້າ​ຢູ່​ເຕັມ​ຫົວ​ໃຈ​ກໍ່ຕາມ” ຂ້ອຍ​ຮູ້​ວ່າ​ເຣ​ໂນ​ຕັ້ງ​ໃຈ​ຍົ້ວ​ໂມ​ໂຫກາຍ

“​ເຣ​ໂນ..”ຂ້ອຍ​ກຳລັງ​ຈະ​ຫ້າມ

“ມຼຶງ​ເຊົາ​ເອີ້ນ​ແຟນກຼູວ່າ​ຊູ​ກ້າ​ດຽວ​ນີ້”

“ຄົງ​ຊິ​ເປັນ​ໄປ​ບໍ່​ໄດ້​ເພາະ​ຕອນ​ເປັນ​ແຟນກັນ ​ເຮົາ​ເອີ້ນ​ກັນ​ແບບ​ນີ້​ຈົນ​ເຄີຍ​ປາກ ​ແມ່ນ​ບໍ​ຊູ​ກ້າ” ​ແລ້ວ​ເຣ​ໂນ​ກໍ່ແນມ​ມາ​ຫາ​ຂ້ອຍ

“​ເຣ​ໂນ..ພໍ​ເທາະ”

ຕຸບ..​ເປັນ​ດັ່ງ​ທີ່​ຄາດ​ຄວາມ​ອົດທົນ​ຂອງ​ກາຍ​ບໍ່​ຫຼາຍ​ແນ່ນອນ​ເຂົາ​ຊົກ​ໜ້າ​ເຣ​ໂນ​ໄປ​ແລ້ວ,,​ເປັນ​ຫຍັງ​ມັນ​ຕ້ອ​ງ​ເກີດ​ເລື່ອງ​ຊ້ຳໆ​ກັນ​ນໍ ຂ້ອຍ​ຈະ​ດຶງ​ກາຍ​ໄວ້​ເມື່ອ​ເຫັນ​ວ່າ​ກາຍ​ກຳລັງ​ຈະ​ໂດດ​ໄປ​ຊົກ​ໜ້າ​ເຣ​ໂນ​ອີກ ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ທັນ​ໄດ້​ດຶງ​ກັບ​ມີ​ອີກ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ມາ​ດຶງ​ກາຍ​ໄວ້ ​ໄຈ​ແອ້​ນນັ້ນ​ເອງ

“​ໃຈ​ເຢັນກາຍ..ມັນ​ບໍ່​ແມ່ນ​ຄວາມ​ຄິດ​ທີ່​ດີ​ເລີຍ”

“​ໃຜ​ສົນ..ປ່ອຍ” ກາຍ​ຟິດ​ແຂນ​ໄຈ​ແອ້​ນອອກ ​ແຕ່​ໄຈ​ແອ້​ນກໍ່​ດຶງ​ກາຍ​ໄວ້​ໄດ້​ອີກ ​ເຂົາ​ສອງ​ຄົນ​ມີ​ຮ່າງກາຍ​ສັດ​ສ່ວນ​ເກືອບ​ເທົ່າ​ກັນ​ກໍ່ວ່າ​ໄດ້​ໄຈ​ແອ້​ນຈຶ່ງ​ຄຸມ​ກາຍ​ຢູ່..ຂ້ອຍ​ຈຶ່ງ​ເຂົ້າ​ໄປ​ຈັບ​ແຂນ​ກາຍ​ໄວ້​ອີກ

“ນ້ຳຕານ,,​ເຈົ້າ​ບໍ່​ເຄີຍ​ບອກ” ກາຍ​ສົ່ງ​ຄຳ​ເວົ້າ​ນັ້ນ​ອອກ​ມາ

“ຂ້ອຍ​ເຫັນ​ວ່າ​ມັນ​ບໍ່​ຈຳ​ເປັນ..”

“​ແຕ່​ມັນ​ຊິ​ກັບ​ມາ..”

“ກາຍ,,​​ເຂົາ​ບໍ່​ມີ​ຄວາມ​ໝາຍ​ພໍ​ສຳລັບຂ້ອຍ​ເພາະສະ​ນັ້ນ​ເຂົາ​ກໍ່​ບໍ່​ມີ​ຄວາມ​ໝາຍ​ພໍ​ທີ່​ຈະ​ເກັບ​ມາ​ເປັນ​ເລື່ອງ​ເລົ່າ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​ຟັງ,,ຕອນ​ນິ້ມີ​ແຕ່​ເຮົາ” ຂ້ອຍ​ເນັ້ນ​ຄຳ​ວ່າ​ເຮົາ​ໜັກ​ແໜ້ນ​ແລ້ວ​ແນມ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ຕາ​ກາຍ​ຢ່າງ​ຈິງ​ຈັງ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ເຂົາ​ໝັ້ນ​ໃຈ​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ໄດ້​ຄິດຫຍັງ​ກັບ​ເຣ​ໂນ​ແລ້ວ

“​ເຊື່ອ​​ເອື້ອຍ​​ໄພ້ ​ເທາະ​ກາຍ,,ບັກ​ນິ້ມັນ​ກະ​ເປັນ​ເສດ​ຂີ້​ເຫຍື່ອ​ທີ່​ກັບ​ມາຣີ​ໄຊ​ເຄີ​ບໍ່​ໄດ້​ເທົ່າ​ນັ້ນ​ເອງ” ​ໄຈ​​ແອ້​ນ​ເສີມ

“​ເກີນ​ໄປ​ໄຈ​ແອ້​ນ” ສຽງ​ຫວານໆ​ຂອງ​ຍິງ​ສາວ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ດັງ​ມາ​ຈາກ​ດ້ານ​ຫຼັງ​ຂອງ​ໄຈ​ແອ້​ນແລ້ວຂ້ອຍ​ກໍ່​ເຫັນ​ໜ້າ​ລາວ​ຊັດ​ເຈນ,,ໜ້າ​ຮັກ​ແທ້

“​ເລ​ມອນ” ​ໄຈ​ແອ້​ນຍິ້ມ​ເມື່ອ​ເຫັນ​ໜ້າ​ສາວ​ຜູ້​ນັ້ນ ກາຍ​ມີ​ທ່າ​ທີ​ສະຫງົບ​ລົງ​ເມື່ອ​ຂ້ອຍ​ຢືນຢັນ​ຄຳ​ນັ້ນ ​ໄຈ​ແອ້​ນຈຶ່ງ​ປ່ອຍ​ແຂນ​ກາຍ​ລົງ..​ເຣ​ໂນ​ລຸກ​ຂຶ້ນ​ມາ​ແລ້ວ​ເຊັດ​ເລືອດ​ອອກ​ທີ່​ມຸມ​ປາກ,,ກາຍ​ຫັນ​ໄປ​ແນມ​ເຣ​ໂນ​ດ້ວຍ​ສາຍຕາ​ອາ​ຄາດ ​ແລ້ວ​ເຣ​ໂນ​ກໍ່​ຫຼົບ​ສາຍຕາ​ໄປ

“​ເລີກ​ງານ,,” ​ເຣ​ໂນ​ສັ່ງ​ສຽງ​ດັງ ”​ແລະ​ຈະ​ບໍ່​ມີ​ການ​ມອບ​ລາງວັນ​ຫຍັງທັງ​ນັ້ນ ງານ​ປະ​ກວດ​ນີ້​ໂມຄະ”

“ສັດ​ເອີຍ..ບໍ່​ໄດ້​ສິ່ງ​ທີ່​ຕ້ອງການ​ແລ້ວ​ພານ” ​ໄຈ​ແອ້​ນ​ຈົ່ມ​ດ່າ​ຕາມ​ຫຼັງ​ເຣ​ໂນ​ທີ່​ຍ່າງ​ຈາກ​ໄປ,​ເຖິງ​ງານ​ຊິ​ເລີກ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ຮູ້​ດີ​ວ່າ​ເຣ​ໂນ​ບໍ່​ຈົບ​ເທົ່າ​ນີ້​ແນ່ນອນ​ຂ້ອຍ​ຮູ້​ນິ​ໄສ​ເຂົາ​ດີ ຍີ່​ງ​ຕອນ​ນີ້​ເຂົາ​ປ່ຽນ​ໄປ​ຈາກ​ເດີມ​ຫຼາຍ​ເຂົາ​ຍິ່ງ​ເບິ່ງ​ຄື​ເປັນຕາ​ຢ້ານ​ກວ່າ​ເກົ່າ.

…………………

”ໝັ້ນ​ໃຈ​ບໍ່​ວ່າ​ຈະ​ບໍ່​ກັບ​ໄປ​ຮັກ​ມັນ” ຫຼັງ​ຈາກ​ເຫດ​ການ​ມື້ວານ​ກາຍ​ກໍ່​ຄອຍ​ຖາມ​ຂ້ອຍ​ຕະຫຼອດ​ເວລາ ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ຢ້ຳຢູ່​ຫັ້ນ​ລະ​ວ່າ​ຈະ​ບໍ່ກັບ​ໄປ​ຫາ​ເຣ​ໂນ,,ວຸ້ນວາຍ​ຫຼາຍ​ດ໋ຽວກະ​ກັບ​ສະ​ດອກ

“​ເຣ​ໂນ​ມີ​ຫຍັງ​ທີ່​ເໜືອກ​ວ່າ​ເຈົ້າ​ຫວະ” ຂ້ອຍ​ກວນ​ປະສາດ​ກາຍ​ກັບ

“​ແນ່ນອນ​ວ່າ​ມັນ​ບໍ່​ມີ” ໝັ້ນ​ໃຈ​ເຫຼືອ​ເກີນ

“​ແລະ​ເຈົ້າ​ຊິ​ຢ້ານ​ຂ້ອຍ​ກັບ​ໄປ​ຫາ​ເຣ​ໂນ​ເຮັດ​ຫຍັງ”

“​ໃຜ​ຊິ​ຮູ້..ມັນ​ອາດ​ຈະ​ເອົາ​ເລື່ອງ​ເກົ່າໆ​ມາ​ໃສ່​ຫົວ​ເຈົ້າ​ເຮັດ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​ຫວັ່ນ​ໄຫວ”

“ຄິດ​ໄດ້,,,​ແຕ່​ເຣ​ໂນ​ຈະ​ບໍ່​ມີ​ເວລາ​ອ້າ​ປາກ​ຂຸດ​ເລື່ອງ​ເກົ່າໆ​ແນ່ນອນ,,​ເພາະ​ຂ້ອຍ​ຈະ​ຍ່າງ​ໜີ​ທັນທີ​ທີ່​ເຫັນ​ໜ້າ​ລາວ”

“…..”

“​ໂອ​ເຄ໊??” ກາຍ​ຍິ້ມ​ອອກ​ມາ ​ເຮີ ມີ​ແຟນຂີ້​ຫຶງ​ນີ້​ໃຜ​ວ່າ​ດີ​ຫວະ…

”​ໄປ​ກັບ..” ກາຍ​ຈູງ​ມື​ຂ້ອຍ​ອອກ​ຈາກ​​ຫ້ອງ​ຊົມ​ລົມ​ຂອງ​ໄຈ​ແອ້​ນ​ເພາະວ່າ​ຂ້ອຍ​ແວ່​ມາ​ຫາ​ເລ​ມອນ​ເພື່ອ​ເອົາ​ປຶ້ມ​ກາ​ຕູນ​ມາ​ໃຫ້​ນາງ​ຢືມ,​ເຊິ່ງວ່າ​ລາວ​ຄາດ​ຄັ້ນ​ຂ້ອຍ​ສຸດ​ລິດ ​ແຕ່​ກາຍ​ບໍ່​ໄວ້​ໃຈ​ຢ້ານ​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ຈະ​ແອບ​ມາ​ຫາ​ເຣ​ໂນ​ລາວ​ກະ​ເລີຍ​ຕ້ອງ​ນຳ​ມາ​ຄຸ້ມ​ກັນ

“ກັບ​ລະ​ຫວະ​​ເອື້ອຍ​ໄພ້” ​ໄຈ​ແອ້​ນ​ຮ້​ອງມາ​ໃສ່​ໃນ​ຂະນະ​ທີ່​ມີ​ຍັງ​ວົນ​ຢູ່​ກັບ​ການ​ຫຼິ້ນ​ເກ​ມ

“ອື​ມ,,ກັບ​ແລ້ວ,​ເລ​ມອນ​ເອື້ອຍ​ກັບ​ເດີ”

“​ໂດຍ,,ຖ້າ​ເລ​ມອນ​ອ່ານ​ແລ້ວ​ຊິ​ຝາກ​ໄຈ​ແອ້​ນ​ໄປ​ສົ່ງ​ເດີ”

“​ໂອ​ເຄ”

“​ໄຈ​ແອ້​ນ ​ເທື່ອ​ໜ້າ​ບອກ​ແຟນຢູ​ແນ່​ເດີ​ວ່າ​ບໍ່​ຕ້ອງ​ມາ​ຢືມ​ຫຍັງ​ກັບ​ນ້ຳຕານ ລຳບາກ​ເວລາ​ເອົາ​ມາ​ໃຫ້ ​ແລະ​ອີກ​ຢ່າງ​ຊ່ວຍ​ນັດ​ບ່ອນ​ເອົາ​ມາ​ສົ່ງ​ໃຫ້​ມັນ​ຢູ່​ນອກ​ໂຮງຮຽນ​ນີ້​ແນ່​ດຸ,,” ກາຍ​ຕຳນິ​ໄຈ​ແອ້​ນ​ແຕ່​ທີ່​ຈິງ​ແລ້ວ​ມັນ​ເປັນ​ການ​ຮ້າຍ​ເລ​ມອນ​ທາງ​ອ້ອມ​ຫຼາຍ​ກວ່າ,,​ເລ​ມອນ​ເຮັດ​ໜ້າຈ໋ອຍ​ໄປ

“ກາຍ,,​ແຟນ​ໄອ​ໄດ໋ນີ້” ​ໄຈ​ແອ້​ນຟ້າວ​ຖິ້ມ​ເກ​ມ​ແລ້ວ​ຍ່າງ​​ໄປນັ່ງຂ້າງ​ເລ​ມອນ”ອີກ​ຢ່າງ​ຫ້ອງ​ນີ້​ເປັນ​ຫ້ອງ​ຊົມ​ລົມ​​ເລກ​ທີ່​ໄອ​ເປັນ​ປະທານ​ໄອ​ກັບ​ເລ​ມອນ​ຕ້ອງ​ຢູ່​ນີ້​ຕະຫຼອດ”

“ຊົມ​ລົມ​ເລກ ​ອ້າຍ​ເຫັນ​ແຕ່​ເຮົາ​ນັ່ງ​ຫຼິ້ນ​ເກ​ມກັບ​ຈູ໋ຈີ່​ກັບ​ແຟນນີ້​ໄດ໋ ດ໋ຽວຊິ​ຟ້ອງ​ອາ”

“ກາຍ!!” ຂ້ອຍ​ຕີ​ແຂນ​ກາຍ​ບາດ​ໜຶ່ງ ​ໄປ​ເວົ້າ​ກະທົບກະ​ເທືອ​ນ​ໃຈ​ເດັກ“​ໄປ​ກັບ”

“ຢືມ​ໂລດ..ປຶ້ມ​ເອື້ອຍ​ຊື້​ບໍ່​ແມ່ນ​ປຶ້ມ​ລາວ​ບໍ່​ຕ້ອງ​ສົນ​ໃຈ” ຂ້ອຍ​ເວົ້າ​ກັບ​ເດັກນ້ອຍ​ທັງ​ສອງ​ໜ໊າຮັກ​ແທ້ໆ,,ຕອນ​ອາຍຸ16ຂ້ອຍ​ຄື​ບໍ່​ເປັນ​ແນວ​ນີ້​ຫວະ.

”ຊູ​ກ້າ” ​ເປັນ​ເລື່ອງ​ຈົນ​ໄດ້

“​ເຣ​ໂນ” ຂ້ອຍ​ທັກ​ກັບ

“​ຮາ​ຍ ກາຍ” ​ເຈົ້າ​ຄິດ​ຜິດ​ທີ່​ສຸດທີ່​ທັກ​ລາວ​ເຣ​ໂນ

​ແນ່ນອນ​ວ່າ​ກາຍ​ບໍ່​ຕອບ​ກັບ..​​ແຖມ​ຍັງ​ເຫັນ​ເຣ​ໂນ​ບໍ່​ມີ​ຕົວ​ຕົນ​ອີກ​ຕ່າງຫາກ,,ຂ້ອຍ​ຍື່ນ​ມື​ໄປ​ລູບ​ແຂນ​ກາຍ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ລາວ​ເຢັນ​ລົງ..

“​ເພິ່ນ​ມາ,,??” ​ເຣ​ໂນ​ຖາມ

“ອໍ,,ມາ​ຫາ​ໄຈ​ແອ້​ນກັບ​ເລ​ມອນ​ຢູ່​ຫ້ອງ​ຊົມ​ລົມ..”

“​ແລະ​ກໍ່​ຈະ​ກັບ​ແລ້ວ” ກາຍ​ຕໍ່​ທ້າຍ,,ຂ້ອຍ​ຍິ້ມ​ໃຫ້​ເຣ​ໂນ​ເພື່ອ​ບອກ​ວ່າ​ຄຳ​ທີ່​ກາຍ​ເວົ້າ​ນັ້ນ​ແມ່ນ​ຄວາມ​ຈິງ

“​ໂອ​ເຄ..”​ເຣ​ໂນ​ຢັບ​ໄປ​ທາງ​ຂ້າ​ງ​ເພື່ອ​ເປັນ​ການ​ຫຼີກ​ທາງ​ໃຫ້,,ຂ້ອຍ​ສອງ​ຄົນ​ກຳລັງ​ຈະ​ຍ່າງ​ຕໍ່​ໄປ

“​ເອີ່,,ຂໍ​ໂທດ​ເດີ​ສຳລັບ​ເລື່ອງ​ມື້​ນັ້ນ”​ເຣ​ໂນ​ເວົ້າ​ຂຶ້ນ ຂ້ອຍ​ສອງ​ຄົນ​ຢຸດ​ທັນທີ

“….”​ແຕ່​ບໍ່​ໄດ້​ເວົ້າ​ຫຍັງ​ກັບ​ເຣ​ໂນ​ເພື່ອ​ຈະ​ຖ້າ​ຟັງ​ວ່າ​ເຂົາ​ຈະ​ເວົ້າ​ຫຍັງ​ຕໍ່

“​ເອີ່..​ໂອ​ເຄ..​ໂນ​ຜິດ ​ແຕ່​ໂນ​ຄິດ​ແບບ​ທີ່​ວົ້າອີ່ຫຼີ”

“ສັດ” ກາຍ​ພຶມພຳ​ເບົາໆ​ໃນ​ລຳ​ຄໍ

“​ເອີ່,,​ໂນ,​ເຂົາ​ບໍ່​ໄດ້​ວ່າ​ຫຍັງ ມັນ​ຜ່າ​ນມາ​ແລ້ວ” ຂ້ອຍ​ຢາກ​ໃຫ້​ມັນ​ຈົບ

“ອື​ມ,,​ແລ້ວ​ໂນ​ພວມ​ມາ​ຮູ້​ວ່າ​ທີ່​ໂນ​ເຮັດ​ໄປ​ມັນ​ບໍ່​ສົມຄວນ,,​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ການ​ຍຶດລາງ​ວັນ​ງານ​ປະ​ກວດ​ນັ້ນ,,ທັງໆ​ທີ່​ຮູ້​ວ່າ​ຊູ​ກ້າ​ຢາກ​ໄດ້” ພວມ​ຮູ້​ນິ້ຫວະ ຄວາມ​ຝັນ​ຂ້ອຍ​ມັນ​ພັງ​ທະລາ​ຍ​ໄປ​ລະ ບໍ່​ຕ້ອງ​ມາ​ເວົ້າ ຫຼື​ວ່າ​ຊິ​ເອົາ​ລາງວັນ​ມາ​ໃຫ້​ຄືນ​ຫວະ

““​ໂນ​ຢາກ​ຂໍ​ໂທດ​ຈາກ​ໃຈ​ຈິງ..ກາຍ​ນຳ I’m sorry”

“ກ​ອງ​ໄວ້​ຫັ້ນ​ແຫຼະ” ​ເຫັນ​ບໍ

“ບໍ່​​ເປັນ​ຫຍັງ ” ​ເຣ​ໂນ​ຍິ້ມ​ໃຫ້ ​ແລ້ວ​ກຳລັງ​ຈະ​ຍ່າງ​ຈາກ​ໄປ ​ແຕ່

“ດ໋ຽວ!!” ກາຍ​ເອີ້ນ​ເຣ​ໂນ​ໄວ້

“ກາຍ,,​ໃຈ​ເຢັນ​ນະ ມັນ​ຈົບ​ແລ້ວ”  ຂ້ອຍ​ພະຍາຍາມ​ຫ້າມ ກາຍ​ຕ້ອງ​ຂໍ​ຊັດ​ໜ້າ​ເຣ​ໂນ​ກ່ອນ​ໄປ​ແນ່ນອນ

“​w..what??”

“ຂໍ​ຢ່າງ​ໜຶ່ງ​ໄດ້​ບໍ”

“…?”

“ບໍ່​ຕ້ອງ​ກັບ​ມາ..ກວນ​​ໃຈ​ເຮົາ​ສອງ​ຄົນ​ອີກ” ຮູ​ວວວ ​ໂລ່ງ​ໃຈ​ນຶກ​ວ່າ​ຊີ​ຊວນ​ຕີ​ຊັ້ນ​ດອກ

“55,,”

“ບໍ່​ມີ​ຫຍັງ​ເປັນ​ຕາ​ຫົວ..ຂໍ​ກັນ​ດີໆ,,ບໍ່​ຢາກ​ມີ​ເລື່ອງ”

“ບໍ່​ຕ້ອງ​ຫ່ວງ​ດອກ” ​ເຣ​ໂນ​ຍິ້ມ​ກວ້າງ​ພ້ອມ​ກັບ​ຈົກ​ບາງ​ຢ່າງ​ອອກ​ມາ​ຈາກ​ຖົງ​ສົ້ງ ມັນ​ແມ່ນ​ປີ້​ຍົນ

“ອີກ​ສອງ​ມື້ ຂ້ອຍ​ຈະບິນ​ກັບ​ໄປ​ຮຽນ​ຕໍ່,,ຫຼັງ​ຈາກ​ນີ້​ຄົງ​ຈະ​ບໍ່​ໄດ້​ກັບ​ມາລາ​ວອີກ​ເປັນ​ສອງ​ປີ ..”

“ກັບ​ໄວ​ແທ້” ຂ້ອຍ​ເອງ ​ແລ້ວ​ທັນທີ ກາຍຫັນ​ມາ​ຫາ​ຂ້ອຍ

“​ເປັນ​ຂ່າວ​ດີ​ທີ່​ສຸດ​​ໃນ​ຮອບ​ສາມ​ປີ” ກາຍ​ເວົ້າ

“ອື​ມ,,​ແນ່ນອນ!​ໄວ້​ໃຈ​ໄດ້,,ດູ​ແລ​ໂຕ​ເອງ​ເດີ​ນ້ຳຕານ”

“​ແນ່ນອນ​ຢູ່​​ແລ້ວ ມີ​ກາຍ​ຢູ່​ທັງ​ຄົນ”

“ຍົນ​ຂຶ້ນ ສອງ​ໂມງ​ທ່ຽງ ຖ້າ​ມີ​ເວລາ​ໄປ​ສົ່ງ​ແນ່​ເດີ”

“​ແນ່ນອນ​ວ່າ ບໍ່​ຫວ່າງ”

“ກາຍ,,”

“55 ​ໄປ​ເດີ​,,​ເຈິ​ກັນ ອີກ ..ຫຼາຍ​ປີ​ຂ້າງ​ໜ້າ” ​ແລ້ວ​ເຣ​ໂນ​ກໍ່​ຍ່າງ​ຈາກ​ໄປ

“ຖ້າ​ຫວ່າງ​ລະ​ຈະ​ໄປ​ເດີ,,​ໂຊກ​ດີ” ຂ້ອຍ​ຮ້ອງ​​ໃສ່​ແລ້ວ​ເຣ​ໂນ​ກໍ່​ຫັນ​ມາ​ຍິ້ມ​ໃຫ້ ​​ແນ່ນອນ​ວ່າ​ມັນ​ເປັນ​ຮອຍ​ຍິ້ມ​ທີ່​ຈິງ​ໃຈ​ຂອງ​ເຂົາ

“ຫຶງ​ໄດ໋ ພໍ​ແລ້ວ”

ບໍ່​ຄິດ​ເລີຍ​ວ່າ​ເລື່ອງ​ເຣ​ໂນ ຈະ​ຜ່ານ​ໄປ​ໄດ້​ດີ​ຂະໜາດ​ນີ້,,ທີ່​ຈິງ​ແລ້ວ​ເຂົາ​ກໍ່​ບໍ່​ໄດ້​ເປັນ​ຜູ້​ຊາຍ​ທີ່​ມີ​ພິດ​ໄພ​ຫຍັງ​ຈັກ​ນ່ອຍ,,​ເຂົາ​ກະ​ຍັງ​ເປັນ​ເຣ​ໂນ,ຄຸນ​ຊາຍ​ເຈົ້າ​ສຳ​ອາງ​ຄົນ​ເດີມ,,​ເຮັດ​ຫຍັງ​ບໍ່​ຄິດ​ຕາ​ມ​ເຄີຍ,,ບໍ່​ໄດ້​ເປັນຕາ​ຢ້ານ​ສ່ຳ​ກັບ​ຜູ້​ຊາຍ​ທີ່​ເພີ​ເຟັກ​ໄປ​ທຸກ​ຢ່າງ​ທີ່​ຍ່າງ​ຈັບ​ມື​ຂ້ອຍ​ຢູ່​ຕອນ​ນີ້​ເລີຍ,,ຂ້ອຍ​ເປັນ​ຫ່ວງ ຕົວຕົນ​ທີ່​ເຂົາ​ເປັນ​ຫົວໜ້າ​ແກ໊ງນີ້​ອີ່ຫຼີ.

ທີ່​ຮ້ານ​ກາ​ເຟອາ​ໂຣມາ,

“ກາຍ ມີ​ເລື້ອງ​ລະ” ຊາຍ​ເວົ້າ​ກັບກາຍ​ຫຼັງ​ຈາກ​ທີ່​ວາງ​ໂທລະສັບ​ໃນ​ມື​ລົງ ຂ້ອຍ​ທີ່​ນັ່ງ​ເຮັດ​ວຽກ​ບ້ານ​ພາສາ​ອັງກິດ​ນັ່ງ​ຕັ້ງ​ໃຈ​ຟັງ​ເປັນ​ຢ່າງ​ດີ 3 ມື້​ຫຼັງ​ຈາກ​ມື້​ງານ​ປະ​ກວດພວກ​ແກ໋ງຂອງ​ກາຍ​ທັງ​ສາມ​ໜຸ່​ມບໍ່​ມີໜ້າ​ຕາ​ທີ່​ສົດ​ໃສ​ລ່າ​ເລີງ​ຄື​ແຕ່​ກ່ອນ​ເລີຍ.

“​ໃຜ​ອີກ” ກາຍ​ວາງ​ກີ​ຕ້າ​ໃນ​ມື​ລົງ​ແລ້ວ​ຫັນ​ໄປ​ຖາມ​ຊາຍ

“ພວກ​ເກົ່າ​ແຕ່​ບໍ່​ຮູ້​ວ່າ​ແມ່ນ​ໃຜ ​ແກະ​ຮອຍ​ຍາກ” ຂ້ອຍ​ບໍ່​ຮູ້​ດອກ​ວ່າ​ແກ໊ງພວກ​ນີ້​ທີ່​ຈິງ​ແລ້ວ​ຂະ​ເຈົ້າ​ເຮັດ​ຫຍັງ​ກັນ​ແຕ່​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ຄິດ​ວ່າ​ມັນ​ຊິຮ້າຍ​ແຮງ ກະ​ພຽງ​ແຕ່​ຄິດ​ວ່າ​ເປັນ​ໄວ​ລຸ້ນທີ່​ຢາກ​ຕັ້ງ​ແກ໊ງຂຶ້ນ​ມາ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ມັນ​ດູ​ດີ​ຊື່ໆ ບຶດໜຶ່ງ​ອາ​ເຈ​ກໍ່​ໄຂ​ປະຕູ​ເຂົ້າ​ມາ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ອິດ​ເມື່ອຍ​ແລະ​ເຕັມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ເຫື່ອ.

“ບໍ່​ທັນ..ພວກ​ມັນ​ໃຊ້​ລົດຈັກ​ໜີ​ເຂົ້າ​ຮ່ອມ​ນ້ອຍ ກຼູນຳ​ບໍ່​ທັນ​ເລີຍ” ​ເຈ​ຖິ້ມ​ໂຕ​ທີ່​ອິດ​ເມື່ອຍ​ລົງ​ທີ່​ໂຊ​ຟາ​ສີ​ນ້ຳຕານ​ຂ້າງໆ​ກາຍ

“ຕອນ​ນີ້ ທີ​ມ​ເຮົາ​ເຂົ້າ​ນອນ​ໂຮງໝໍ​ໄປ​ສອງ​ຄົນ​ແລ້ວ ​ແຕ່​ເຮົາ​ຍັງ​ຫາ​ຄົນ​ບົງ​ການ​ບໍ່​ໄດ້​ເລີຍ ມັນ​ແມ່ນ​ໃຜ” ກາຍ​ຍັງ​ເວົ້າ​ດ້ວຍ​ສຽງ​ອັນ​ປົກກະຕິ​ແຕ່​ກົງກັນຂ້າມ​ກັບ​ແວວ​ຕາ​ໂດຍ​ຊິ້ນ​​ເຊິ​ງ

“ກາຍ!” ຂ້ອຍ​ຕັດສິນ​ໃຈ​ຖາມ​ຂຶ້ນ ຢ່າງ​ນ້ອຍ​ກະ​ຂໍ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ຮູ້​ຫຍັງ​ແນ່​ໄດ້​ບໍ

“ຫຶ??”

“ຂ້ອຍ​ຢາກ​ຮູ້​ວ່າ​ພວກ​ເຈົ້າ​ກຳລັງ​ເຮັດ​ຫຍັງ​ກັນ​ຢູ່”

“​ໄລ່​ຈັບ​ໂຈນ​ຢູ່”

“ບໍ່​ເຂົ້າ​ໃຈ ​ແຕ່​ຕົ້ນ​ໄດ້​ບໍ”

“ ​ເຈົ້າຮູ້​ແມ່ນ​ບໍ​ວ່າ​ພວກ​ຂ້ອຍ​ແມ່ນ​ແກ໊ງບຸກຄົນ​ຫາຍ​ສາບ​ສູນ” ກາຍ​ເລີ່​ມອະທິບາຍ

“ກາຍ ກຼູວ່າ​ມັນ..” ຊາຍ​​ເວົ້າ​ຂຶ້ນ​ຄື​ຈະ​ຫ້າມ​ບໍ່​ໃຫ້​ກາຍ​ເລົ່າ

“ສ່ຽວ ກຼູ​ໄວ້​ໃຈ​ນ້ຳຕານ ຜູ້ຍິງ​ຄົນ​ນີ້​ບໍ່​ມີ​ທາງ​ທຳຮ້າຍ​ກຼູ​ເດັດຂາດ”

“​ແຕ່ ”

“ຖ້າ​ເກີດ​ຫຍັງ​ຂຶ້ນ​ກຼູຮັບຜິດຊອບ​ເອງ” ​ແລ້ວ​ກາຍ​ກໍ່​ເລີ່​ມ​ເວົ້າ​ຕໍ່ “ ຂ້ອຍ​ສ້າງ​ຕັ້ງ​ແກ໊ງນີ້​ຂຶ້ນ​ຕອນ​ຢູ່​ມໍ 6 ,ຕັ້ງ​ຂຶ້ນ​ພຽງ​ແຕ່​ຢາກ​ເທ້ ຄື​ກັບ​ໄວ​ລຸ້ນຄົນ​ອື່ນໆ​ທີ່​ເຂົາ​ຕັ້ງ​ກັນ ​ແຕ່​ມື້ໜຶ່ງ ຕອນ​ທີ່​ພວກ​ຂ້ອຍ​ມາ​ແຕ່​ຫຼິ້ນ ບັງ​ເອີນ​​ໄປ​ເຫັນ​ນັກ​ເລງ​ກຸ່ມ​ໜຶ່ງ​ກຳລັງ​ສົ່ງ​ຢາ​ເສບ​ຕິດ​ໃຫ້​ກັນ ພວກ​ຂ້ອຍ​ເລີຍ​ເຂົ້າ​ໄປ​ຫ້າມ ​ແຕ່​ວ່າ​ຊິ​ເວົ້າ​ຈັ່ງ​ໄດ ພວກ​ມັນ​ກໍ່​ບໍ່​ມີ​ທາງ​ຍອມ ມີ​ທາງ​ດຽວ​ນັ້ນ​ຄື​ຕໍ່ສູ້ ມັນ​ທ້າ​ວ່າ​ຖ້າ​ຫາກ​ພວກ​ຂ້ອຍ​ເອົາ​ຊະນະ​ມັນ​ໄດ້ ມັນ​ຈະ​ບໍ່​ຂາຍ​ຢາ​ໃຫ້​ເດັກ​ນ້ອຍ​ອີກ ຜົນ​ອອກ​ມາ​ແມ່ນ​ຂ້ອຍ​ຊະນະ ຫຼັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​ພວກ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ເລີມ​ມີ​ຊື່​ສຽງ,ຂຶ້ນ​ຊື່ວ່າ​​ກຸ່ມ​ທີ່​ບໍ່​ມີ​ໃຜ​ກ້າທ້າ​ທາຍ ​ແລະ​ກະ​ມີ​ຫຼາຍ​ກຸ່ມ​ທີ່​ບໍ່ພໍ​ໃຈ​ພະຍາຍາມ​ມາ​ທ້າ​ຫຼາຍ​ຄັ້ງ​ມັນ​ກະ​ບໍ່​ໄດ້​ຢາກ​ເຮັດ​ດອກ ​ແຕ່​ມັນ​ຈຳ​ເປັນ​ເພື່ອ​ປ້ອງ​ກັນ​ໂຕ,ຈົນ​ມາ​ຮອດ​ມື້​ນີ້​ມັນ​ກະ​ຕ້ອງ​ໄດ້​ເຮັດ​ແນວ​ນີ້​ເພື່ອ​ປ້ອງ​ກັນ​ໂຕ​ເອງ” ກາຍ​ເລົ່າຈົບ​ແລ້ວ​ຍິ້ມ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ

“ ຈັ່ງ​ຊີ້​ນີ້​ເອງ,,ກະ​ຄື​ແກ໊ງທົ່ວ​ໄປ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ຍິນ​ມາ​ຫັ້ນ​ແຫຼະ ບໍ່​ເຫັນ​ຊິ​ແປກ​ບ່ອນ​ໄດ໋ຊ້ຳ” ຂ້ອຍ​ໂລ່ງ​ໃຈ​ທີ່ ກາຍ​ເກັ່ງ​ແລະ​ແຕ່​ລະ​ກຸ່ມ​ທີ່​ກາຍ​ມີ​ເລື່ອງ​ນຳ​ແມ່ນ​ແກ໊ງທີ່​ນິ​ໄສ​ບໍ່​ດີ​ທັງ​ນັ້ນ

“ຕອນ​ນີ້​ມີ​ຄົນ​ຢາກ​ແກ້​ແຄ້ນ​ທີ​ມກາຍ ລົດ​ຖືກ​ຂູດ​ທຸກ​ຄັ້ງ​ທີ່​ມັນ​ມີ​ໂອກາດ ,ກຸ່ມ​ເດັກນ້ອຍ​ທີ່​ມັກ​ແກ໊ງ​ເຮົາ​ກະຖືກຕີ,ພວກ​ມັນ​ທຳລາຍ​ທຸກ​ຢ່າງ​ທີ່​ເປັນ​ເຮົາ”

“​ເຈົ້າ​ໄປ​ເຮັດ​ຫຍັງ​ໃຫ້​ຂະ​ເຈົ້າ”

“ຄັ້ງ​ລ່າ​ສຸດ​ທີ່​ກາຍ​ມີ​ເລື່ອງ​ໜັກໆ​ແມ່ນ…” ກາຍ​ຖືກ​ຂັດ​ຂຶ້ນ​ແລະ​ຄົນ​ທີ່​ເລົ່າຕໍ່​ແມ່ນ​ເຈ

“​ເຈ​ເອງ ​ໄປ​ຄົບ​ກັບ​ນ້ອງ​ຂອງ​ຫົວໜ້າ​ແກ໊ງWicked Mask ​ແລ້ວ​ຖິ້ມ​ຂະ​ເຈົ້າ​ໄປ ມັນ​ໄລ່​ລ່າກາຍ​ເພາະ​ນຶກ​ວ່າ​ບັກ​ກາຍ​ເປັນ​ຄົນ​ເຮັດ ​ແຕ່​ບັກ​ກາຍ​ບໍ່​ຮູ້​ເລື່ອງ​ເລີຍ​ຊັດ​ມັນ​ໄປ​ຊະ​ນອນ​ໂຮງໝໍ​ສອງ​ອາທິດ” ​ເຈ​ເອົາ​ມື​ລູບ​ໜ້າ​​ແລ້ວ​ຖອນ​ຫາຍ​ໃຈ​ອອກ​ມາ

“ພວກ​ເຈົ້າ​ກະ​ເລີຍ​ຄິດ​ວ່າ​ພວກ​ນັ້ນ​ຈະ​ກັບ​ມາ​ແກ້​ແຄ້ນ”

“ຖືກ​ແລ້ວ​ທີ່​ຮັກ”

“​ແຕ່​ພວກ​ເຈົ້າ​ເຮັດ​ຫຍັງ​ບໍ່​ໄດ້​ຍ້ອນ​ບໍ່​ມີ​ຫຼັກ​ຖານ​ວ່າ​ພວກ​ມັນ​ເປັນ​ຄົນ​ເຮັດ”

“ຖືກ​ອີກ”

“ວາວ ວາວ ວາວ ຖ້າ​ມັນ​ຮູ້​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ເປັນ​​ແຟນ​ເຈົ້າ​ນີ້​ມັນ​ຊິ​ບໍ່​ຈັບ​ໂຕ​ຂ້ອຍ​ໄປ​ເປັນ​ຂໍ້​ຕໍ່​ລອງ​ຫວະ ” ຂ້ອຍ​ລຸກຂຶ້ນ​ນັ່ງ​ຂ້າງໆ​ກາຍ​ຫຼັງ​ຈາກ​ທີ່​ເຮັດ​ວຽກບ້ານ​ພາສາ​ອັງກິດ​ຢູ່​ພື້ນ​ແລ້ວ,ກາຍ​ບໍ່​ເວົ້າ​ຫຍັງ​ມີ​ແຕ່​ຫັນ​ມາ​ແນມ​ເບິ່ງ​ໜ້າ​ຂ້ອຍ​ດ້ວຍ​ສາຍຕາ​ຈິງ​ຈັງ​ແລະ​ເປັນ​ກັງວົນ ຂ້ອຍ​ເຮັດ​ໜ້າ​ຕາ​ບໍ່​ເຊື່ອ​ກັບ​ໄປ

“? ,,ຕາ​ຫຼົກ​ແລ້ວ ກາຍ ມັນ​ບໍ່​ມີ​ທາງ​ຈະ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ແນ່ນອນ ” ຂ້ອຍ​ຫຼຸດ​ຂຳ​ອອກ​ມາ​ແລ້ວ​ແກວ່ງ​ຫົວ ກາຍ​ຈັບ​ມື​ຂ້ອຍ​ໄວ້

“​ເຮົາ..ຈຳ​ເປັນ​ຕ້ອງ​ໄດ້​ຢູ່​ຫ່າງ​ກັນ” ກາຍ​ບີບ​ມື​ຂ້ອຍ​ແໜ້ນ​ພ້ອມ​ກັບ​ແວວ​ຕາ​ທີ່​ບົ່ງ​ບອກ​ເຖິງ​ຄວາມ​ລຳບາກ​ໃຈ

“ກາຍ ບໍ່​ຈຳ​ເປັນ ຂ້ອຍ​ບໍ່​ຢ້ານ..”

“ບໍ່​ຢ້ານ​ບໍ່​ໄດ້ ,,ຂ້ອຍ​ຊິ​ມາ​ໃຫ້​ເຈົ້າສ່ຽງ​ອັນຕະລາຍ​ເພາະ​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ໄດ້​ເດັດຂາດ” ຂ້ອຍ​ບໍ່​ຕອບ​ຫຍັງ​ແຕ່ ຂ້ອຍ​ບໍ່​ເຂົ້າ​ໃຈ ບໍ່​ເຂົ້າ​ໃຈ ..

“​ເຈົ້າ​ກຳລັງ ຊິ​ບອກ​ວ່າ ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ຢູ່​ໄກໆ​ເຈົ້າ”

“​ເທົ່​າໃດ​ຍິ່ງ​ດີ” ມັນ​ເປັນ​ການ​ໄລ່​ຂ້ອຍ​ໄປ​ຕາຍ​ຊັດໆ​ເລີຍ ກາຍ​ດຶງ​ຂ້ອຍ​ເຂົ້າ​ໄປ​ກອດ​ໄວ້

“ກາຍ​ບອກ​ເຫດຜົນ​ນ້ຳຕານ​ແລ້ວ ທີ່​ເຮົາ​ຕ້ອງ​ຢູ່​ຫ່າງ​ກັນ​​ໃນ​ຊ່ວງ​ນີ້ ຍ້ອນ​ວ່າ​ກາຍ​ຢາກ​ໝັ້ນ​ໃຈຄວາມ​ປອດ​ໄພ​ຂອງ​ເຈົ້າ,,​ເຂົ້າ​ໃຈ​ກາຍບໍ” ຂ້ອຍ​ງຶກ​ຫົວ​ໃນ​ອ້ອມ​ກອດ​ຂອງ​ກາຍ

“ບອກ​ຂ້ອຍ​ວ່າ​ທຸກ​ຢ່າງ​ຈະ​ໂອ​ເຄ”

“ທຸກ​ຢ່າງ​ຈະ​ໂອ​ເຄ”

ຫ້ອງ​ສະໝຸດ​ແຫ່ງ​ຊາດ

ຂ້ອຍ​ຍ່າງ​ຫາ​ປຶ້ມ​ປະຫວັດ​ສາດ​ຂອງ​ໂຣມັນຢູ່..ອ້າຍ​ຂ້ອຍ​ບອກ​ໃຫ້​ມາ​ຫາ​ໃຫ້ ມັນ​ຊິ​ໄປ​ຂຽນ​ບົດ​ລາຍ​ງານ​ມັນ​ຫຍັງ​ບຸ

ຂ້ອຍ​ໄລ່​ສາຍຕາ​ໄປ​ເລື້ອຍໆ​ຈົນ​ໄປ​ສະດຸດ​ກັບປຶ້ມຫົວໜຶ່ງ ..ການຜ່າຕັດ​ກະ​ສຸນ​ປືນ..ຂ້ອຍ​ຍື່ນ​ມື​ໄປ​ຈັບ​ເອົາ​ແຕ່​ກໍ່​ເສືອກ​ດັນ​ໄປ​ໃຈ​ຕົງ​ກັນ​ກັບ​ຄົນ​ຂ້າງໆ ​ເມື່ອ​ຂ້ອຍ​ເງີຍ​ໜ້າ​ຂຶ້ນ

“ກາຍ“  ກາຍ​ຈີກ​ຍິ້ມ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ

“ກາຍ ​ເຫັນ​ກ່ອນ ​ໃຫ້​ກາຍ​ຢືມ​ກ່ອນ​ເດີ”

“​ເອົາ​ໄປ​ໂລດ ທ່ານໝໍ​ໃຫຍ່ ຂ້ອຍ​ຍັງ​ຮຽນ​ບໍ່​ຮອດ​ນີ້​ເທື່ອ” ກາຍ​ຍິ້ມ​ແລ້ວ​ເປີດ​ໜັງສື​ເຫຼັ້ມ​ນັ້ນ​ອ່ານ ​

“ຄິດ​ຮອດ” ກາຍ​ເວົ້າ​ທັງໆ​ທີ່​ຕາ​ຍັງ​ຈັບ​ຈ້ອງ​ໂຕ​ໜັງສື​ໃນ​ປື້​ມນັ້ນ​ຢູ່

“​ເວົ້າ​ແລ້ວ​ບໍ່​ຫັນ​ມາ​ແນມ​ໜ້າ​ນີ້​ມັນ​ເຊື່ອ​ບໍ່​ໄດ້” ຂ້ອຍ​ເວົ້າ​ປະ​ຊົດ​ກາຍ​ທັງໆ​ທີ່​ໃນ​ໃຈ​ຂ້ອຍ​ມັນ​ເຕັ້ນ​ແຮງ​ຜິດ​ປົກກະຕິ​ໄປ​ແລ້ວ

ກາຍ​ພັບ​ໜັງສື​ທີ່ຢູ່​ຕໍ່ໜ້າ​ລົງ​ແລ້ວ​ຫັນ​ມາ​ເບິ່ງ​ໜ້າ​ຂ້ອຍ,,ພ້ອມ​ກັບ​ຈັບ​ມື​ຂ້ອຍ​​ຍ່າງ​ອອກ​ໄປ​ນອກ​ຫໍສະໝຸດ

“ກາຍ..​ໄປ​ໃສ”  ກາຍ​ພາ​ຂ້ອຍ​ເຂົ້າ​ມາ​ໃນ​ຫ້ອງໆ​ໜຶ່ງ​ເຊິ່ງມັນ​ເປັນ​ຫ້ອງ​ເກັບ​ປື້​ມ​ເກົ່າໆ​ແຕ່ມັນ​ຍັງ​ມີ​ຊ່ອງ​ຫວ່າງ​ພໍ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ສອງ​ຄົນ​ຢືນ​ຢູ່

“ຄິດ​ຮອດ​ຊິ​ຕາຍ​ແລ້ວ​ນິ” ກາຍ​ເວົ້າ​ຂຶ້ນ ໜ້າ​ແດງໆ

“​ເຈົ້າ​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ຄິດ​ຫວະ” ຂ້ອຍ​ພະຍາຍາມ​ກົບ​ເກື່ອນ​ຄວາມ​ອາຍ​

“ບໍ່​ເທົ່າ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ຄິດ”

“ຂ້ອຍ​ຄີ​ດຫຼາຍ​ກວ່າ​ອີກ”

“ຂ້ອຍ​ຫຼາຍ​ກວ່າ”

“​ເຈົ້າ​ຊິ​ຮູ້​ໄດ້​ຈັ່ງ​ໄດ໋ຂ້ອຍ​ນິ​ແຫຼະ​ຫຼາຍ​ກວ່າ”

“ຈັ່ງ​ໄດ໋ກະ​ຂ້ອຍ​ຫຼາຍ​ກວ່າ​ນະ”

“ຂ້ອຍ,,,” ​ແຕ່​ບໍ່​ທັນທີ​ຂ້ອຍ​ຈະ​ໄດ້​ຖຽງ​ລົມ​ຫາຍ​ໃຈ​ອຸ່ນໆ​ກໍ່​ທາ​ບທັບ​ລົງ​ມາ​ທີ່​ປາກ​ຂອງ​ຂ້ອຍ ,, ກາຍ​ຄິດ​ຮອດ​ຂ້ອຍ​ຫຼາຍ​ກວ່າ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ຄິດ​ຮອດ​ລາວ​ອີ່ຫຼີ ລາວ​ພະຍາຍາມ​ຈະ​ບອກ​ຂ້ອຍ​ແບບ​ນັ້ນ,,ຜ່ານ​ໄປ​ຫຼາຍ​ນາທີ,,ມື​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ທີ່​​ໂອບ​ກອດ​ຄໍ​ຂອງ​ກາຍ​ໄວ້​ກໍ່ຄ່ອຍໆ​ຄາຍ​ອອກ..ມັນ​ທົດ​ແທນ​ເວລາ​ຫຼາຍ​ມື້​ທີ່​ເຮົາ​ບໍ່​ໄດ້​ເຈິ​ກັນ​ໄດ້​ຢ່າງ​ແທ້​ຈິງ.

“​ເຊື່ອ​ລະ​ບໍ​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ຄິດ​ຮອດ​ເຈົ້າ​ຫຼາຍ​ກວ່າ”

“​ໄປ​ເອົາ​ວິທີ​ນີ້​ມາ​ແຕ່​ໃສ”

“ຄື​ຂ້ອຍ​ນີ້​ຕ້ອງຕາ​ມ​​ໃຜ​ຫວະ” ຂ້ອຍ​ຍິ້ມ​ໃຫ້​ກາຍ ​ເວົ້າ​ຫຍັງ​ບໍ່​ອອກ​ອີ​ຫຼີ

“ນ້ຳຕານ,,ຖ້າ​ເດີ​ຈັ່ງ​ໄດ໋ກະ​ຕ້ອງ​ຖ້າ ອີກ​ບໍ່​ດົນ”

“ອື​ມ,,,” ກາຍ​ດຶງ​ຂ້ອຍ​ເຂົ້າ​ໄປ​ກອດ​ອີກ​ຄັ້ງ,,ມື້​ນີ້​ເປັນ​ມື້​ທີ່​ຂ້ອຍ​ອົບ​ອຸ່ນ​ທີ່​ສຸດ

…………………………………

ວັນ​ງານ

“ກາຍຍຍ…​ໄວ​ດຸ” ​ກວ່າ​ຈະ​ມາ​ຮອດ​ງານ​ໄດ້​ພະ​ເອກ​ກະ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ເມື່ອຍ​ສຸດໆ ​ເພາະ​ກວ່າ​ລາວ​ຈະ​ຍອມ​ແຕ່ງ​ໂຕ​ມາ​ງານ​ນີ້​ໄດ້​ຂ້ອຍ​ກະ​ເກືອບ​ຈະ​ຫົວ​ໝຸນ “​ເຮັດ​ໜ້າ​ຕາ​​ໃຫ້​ຄື​ຄົນ​ເຕັມ​ໃຈ​ມາ​ງານ​ແນ່​ໄດ້​ບໍ”

ກາຍ​ຈີກ​ຍິ້ມ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ “ພໍ​ໃຈ​ລະ”

“​ໂອ​ເຄ​ໂອ​ເຄ ຂ້ອຍ​ເຂົ້າ​ໃຈ​ລະ ຂ້ອຍ​ຄົງ​ຊິ​ບັງຄັບ​ເຈົ້າ​ຫຼາຍ​ເກີນ​​ໄປ ຂ້ອຍ​ມັນ​ຄື​ຊິ​ເຮັດ​ໂຕ​ໜ້າ​ເບື່ອ​ຫຼາຍ​ນໍ​ແຖມ​ຍັງ​ພາ​ເຈົ້າ​ມາງ​ງານ​ປັນຍາ​ອ່ອນ​ນີ້​ອີກ” ຂ້ອຍ​ເລີ່ມນ້ອຍ​ໃຈ​ກັບ​ທ່າ​ທາງ​ບໍ່​ເຕັມ​ໃຈ​ຂອງ​ກາຍ ການ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ມາ​ນີ້​ບໍ່​ແມ່ນ​ພຽງ​ແຕ່​ຢາກ​ໄປ​ທ່ຽວ​ໄດ໋ ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ຢາກ​ມີ​ຄວາມ​ຊົງ​ຈຳ​ທີ່​ດີ​ລະ​ຫວ່າງ​ເຮົາ​ສອງ​ຄົນ​ໄວ້​ນຳ​ແຕ່​ຖ້າ​ກາຍ​ບໍ່​ເຕັມ​ໃຈ​ຂະໜາດ​ນີ້​ຂ້ອຍ​ກະ​ບໍ່​ຄວນ​ຈະ​ບັງຄັບ​ຈິດ​ໃຈ​ລາວ.

ກາຍ​ເຮັດ​ໜ້າຮູ້ສຶກ​ຜິດແລ້ວ​ຫັນ​ມາ​ຈັບ​ບ່າ​ຂ້ອຍ

“ນ້ຳ​ຕານ..ບໍ່​ແມ່ນກາຍ​ລຳບາກ​ໃຈ​ໄດ໋ ​ແຕ່​ກາຍ​ຄິດ​ວ່າ​ເຮົາ​ບໍ່​ຈຳ​ເປັນ​ຕ້ອງ​ມາ​ແຂ່ງ​ງານ​ນີ້​ກະ​ໄດ້​ກາຍ​ພາ​ນ້ຳຕານ​ໄປ​ໄດ້​ຖ້າ​ນ້ຳຕານ​ຢາກ​ໄປ” ກາຍ​ພະຍາຍາມ​ສົບ​ຕາ​ຂ້ອຍ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ເບືອນ​ໜ້າ​ໜີ

“ກາຍ​ບໍ່​ເຂົ້າ​ໃຈ ນ້ຳຕານ​ພຽງ​ແຕ່​ຢາກ​ໃຫ້​ເຮົາ​ມີ​ເວລາ​ດີໆ​ຮ່ວມ​ກັນ ”

“ທຸຸກ​ເວລາ​ທີ່​ກາຍ​ຢູ່​ກັບ​ຕານ​ມັນ​ກະ​ເປັນ​ເວລາ​ທີ່​ດີ”

“ອັນ​ນັ້ນ​ກະ​ແມ່ນ​ແຕ່ ວ່າ​ມັນ​ຈະ​ພິ​ເສດ​ກວ່າ​ອະ ກາຍ​ບໍ່​ເຂົ້າ​ໃຈ” ຂ້ອຍ​ເລີ່​ມຈະ​ຂັດ​ເປັນ​ເດັກນ້ອຍ​ລະ​ໄດ໋​ແນວ​ມັນ​ບໍ່​ຮູ້​ຊິ​ອະທິບາຍ ໝໍ​ນິ​ແຮງ​ເປັນ​ຄົນ​ຍຶດຕິດ​ໃນ​ເຫດຜົນ​ອີກ .

“ອະໆ ​ໂອ​ເຄ​ໂອ​ເຄ  ກາຍ​ຍອມ​​ແລ້ວ ​ເອົາ​ເປັນ​ວ່າ​ກາຍ​ຍອ​ມ ​ໄປ​ເຂົ້າ​​ໄປ​ໃນ​ງານ” ກາຍ​ຍິ້ມ​ແລ້ວ​ຈັບ​ມື​ຂ້ອຍ​​ເຂົ້າ​​ໄປ​ໃນ​ສະ​ນ້ຳຂອງ​ໂຮງ​ຮຽນ​ທີ່​ໃຊ້​ເປັນ​ບ່ອນ​ຈັດ​ງານ ຫຼູຫຼາ​ສົມ​ວ່​າ​ເປັນ​ນານາ​ຊາດ​ອີ່ຫຼີ ຣູບໍ​ວ່າ​ສະໝັກ​ລົງ​ປະ​ກວດ​ນີ້​ຍັງ​ຕ້ອງ​ໄດ້​ສະໝັກ​ຜ່ານ​ເນັດ​ເລີຍ ​ເຮີ ອີ​ຫຍັງ​ຊິ​ໄຮ​ໂຊ​ປານ​ນີ້.

ຂ້ອຍ​ກັບກາຍ​ຢືນ​ຢູ່​ໜ້າ​ເວທີ​ເພື່ອ​ເບີ່​ງການ​ສະ​ແດງ​ຄອນ​ເສີດ​ຂອງ​ນັກ​ຮ້ອງ​ເຫັນ​​ເຂົາ​ເວົ້າ​ກັນ​ວ່າ​ເປັນກຸ່ມ​ນັກ​ຮ້ອງ​ທີ່​ດັງ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ຕອນ​ນີ້​ແຖມ​ອາຍຸ​​ແຕ່ລະຄົນ​ຍັງ​ບໍ່​ທັນ​ຮອດ18ຊ້ຳ,ມີ​ແຕ່​ຄົນ​ຫຼໍ່ໆ​ອີກ​ໂດຍ​ສະ​ເພາະ​ນັກ​ຮ້ອງ​ນຳ

ຫຼັງ​ຈາກ​ທີ່​ທັງ​ສີ່ຄົນ ໝາຍ​ເຖິງ ນັກ​ຮ້ອງ​ກຸ່ມ​ທີ່​ໂຊ​ກິ​ນີ້ ມີ​ນັກ​ຮ້ອງ​ນຳ,ກອງ,ກີ​ຕ້າ,​ເບ​ດ​ ລົງ​ຈາກ​ເວທີ​ແລ້ວ​ກໍ່ມີ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ຂຶ້ນ​ມາ​ເທິງ​ເວທີ ຂ້ອຍ​ຈະ​ບໍ່​ແປກ​ໃຈ​ເລີຍ​ຖ້າ​ຄົນໆ​ນັ້ນ​ບໍ່​ແມ່ນ​ ເຣ​ໂນ,,ລາວ​ມາ​ເຮັດ​ຫຍັງ​ຢູ່​ນີ້