ພັນລາວ.ຄອມ
ຊອກຫາ:
ຊອກຫາແບບລະອຽດ
ຂຽນເມື່ອ ຂຽນເມື່ອ: ກ.ຍ.. 20, 2010 | ມີ 43 ຄຳເຫັນ ແລະ 0 trackback(s)

ຄໍາສາລະພາບຕໍ່ໄປນີ້ເປັນຂອງສະມາຊິກພັນລາວທັງໝົດ4ຄົນທີ່ໄດ້ສົນທະນາກັນ
ແລະ ຕົກລົງນໍາເອົາມາບອກເຫຼົ່າໃຫ້ຊາວພັນລາວນໍາກັນໄດ້ຮູ້ຢ່າງໝົດເປືອກ
ແລະ ບໍ່ມີຄວາມອາຍ ທັງໝົດມີ4ເລື່ອງ ແລະ 4ຄົນປະກອບໄປດ້ວຍຊາຍ 3 ຍິງ 1
ເຊິ່ງເລື່ອງດັ່ງກ່າວເປັນຄວາມຈິງທີ່ເກີດຂຶ້ນ ດັ່ງນັ້ນຈົ່ງອ່ານດ້ວຍມີສະຕິ ແລະ
ອ່ານໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດເພື່ອເປັນອຸດທາຫອນໃນການໃຊ້ຊີວິດ.
 
    (  ຄໍສາລະພາບທີສອງ " ສິ່ງທີ່ເຫັນ ກັບສິ່ງທີ່ຂ້ອຍເປັນ " )
     
           ສະບາຍດີ​ສະມາຊິກ​ພັນ​ລາວ​ທຸກໆ​ຄົນສໍາລັບ​ຄົນ​ທີ່​ກໍາລັງ​ອ່ານ​ຢູ່ ຂ້ອຍ​ເປັນ​ຜູ້​ຊາຍ​ຄົນ​ໜຶ່ງ​ທີ່​​ມີ​ຄວາມ​ຫຼັງ​ທີ່​ບໍ່​ຄ່ອຍ​ດີ​ເທົ່າ​ໃດ
​ຂ້ອຍ​ລົມ​ກັນ​ກັບ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ໂປ​ຟາຍ​ນີ້​ ​ແລະ ຕົກລົງທີ່​ຈະ​ໃຊ້​ພື້ນ​ທີ່​ຂອງ​ລາວ​ເປັນ​ບ່ອນ​ລະບາຍ ​ເລື່ອງ​ທີ່​ຈະ​ເອົາ​ມາ​ເລົ່າມັນ​ອາດ​ເປັນ​
ເລື່ອງ​ໜ້າ​ອາຍຫຼາຍ​ກ່ວາ​ທີ່​ຈະ​ເອີ້ນ​ວ່າ​ມັນ​ເປັນຄວາມ​ຊົ່ວ​ແຕ່ຄື​ສິບໍ່​ມີ​ຫຍັງ​ເປັນຕາ​ໜ້າ​ອາຍ​ທີ່​ຈະ​ເລົ່າ​ເພາະ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ຜ່ານ​ຈຸດ​ສຸດ​ຂີດ​
ຄວາມ​ໜ້າ​ອັບອາຍ​ນັ້ນມາ​ແລ້ວ ​ແລະ ​ຂ້ອຍ​ນໍາ​ມາ​ເລົ່າ​ເພາະ​ຄິດ​ວ່າ​ມັນ​ຄື​ສິ​ມີ​ປະ​ໂຫຍ​ດບໍ່​ຫຼາຍ​ກໍ່​ໜ້ອຍ​ໃຫ້​ກັບ​ຄົນທີ່​ຄິດ​ຈະ​ເລືອກ​ຄູ່​ຮັກ
​ເພາະ​ເຈົ້າ​ອາດຈະບໍ່​ຮູ້​ວ່າ​ຄົນ​ທີ່​ເຈົ້າ​ເລືອກ​ທີ່​ຈະ​ຢູ່​ນໍາ​ຕະຫຼອດ​ຊີວິດ​ນັ້ນມື້ໜຶ່ງ​ເຂົາ​ຈະ​ກາຍ​ເປັນ​ສິ່ງ​ໃດ ! ລອງ​ອ່ານ​ແລ້ວ​ສໍານຶກ​ພາບ​ໄປ​
ກັບ​ຂ້ອຍ​ເດີ້.
     
        ​ເລື່ອງ​ມັນ​ຜ່ານ​ມາ​ໄດ້​ 3 ປີ​ແລ້ວ ຂ້ອຍ​ກໍາລັງ​ຈະ​ແຕ່ງງານ​ ຄໍາ​ວ່າ​ແຕ່ງງານ​ມັນ​ກໍ່ໝາຍ​ເຖິງ​ການ​ເຂົ້າ​ພິທີ​ສູ່​ຂັວນ, ງານ​ລ້ຽງ​ສະຫຼອງ​ການ​ຟ້ອນ​ລໍາວົງ
​ແລະ ​ແຂກ​ຄົນ​ຈໍານວນຫຼວງ​ຫຼາຍ​ທີ່​ຈະ​ລັງ​ໄຫຼ​ເຂົ້າ​ມາ​ເປັນ​ສັກ​ຄີ​ພະຍານ​ໃຫ້​ແກ່​ຄູ່​ບ່າວ​ສາວ ​ຊ່າງ​ເປັນ​ພາບ​ທີ່​ໜ້າ​ສວຍງາມ ​ແຕ່​ສໍາລັບ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ງານ​ມັນ​
ຊ່າງ​ເປັນຄວາມ​ສັບສົນ​ວຸ້ນວາຍ​ເຫຼືອ​ເກີນ​ຂັ້ນ​ຕອນ​ການ​ກຽມ​ງານ​ນັບ​ຕັ້ງ​ແຕ່​ການ​ສູ່ຂໍ​ຈົນ​ຮອດ​ມື້​ງານ ​ແລະ ສຸດ​ທ້າຍ​ກໍ່​ຄື​ການ​ນັ່ງ​ແຍ່ງ​ແວ່ນຕາ​ມດ້ວຍ​​ແຂນ
ກາຍ​ໜ້າຜາກ​ຕອນ​ນອນພ້ອມ​ຄໍາ​ຖາມ​ທີ່​ວ່າ ​​“ ​ແມ່ນ​ແລ້ວ​ຫຼື​ຍັງ ? ຄົນ​ນີ້​ຫວາ​ທີ່​ເຮົາ​ຈະ​ໃຊ້​ຊີວິດຢູ່​ນໍາ​ໄປ​ຮອດ​ມື້​ຕາຍ ​ເຮົາ​ສິມີ​ຄວາມສຸ​ກບໍ່ ? ​
ເຂົາ​ເດ້ສິມີ​ຄວາມສຸກ​ບໍ່ ? “ ​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ຮູ້​ວ່າ​ເຈົ້າ​ບ່າວ​ຄົນອື່ນ​ຄິດ​ຫຼາຍ​ຄື​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ແຕ່​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ຄິດ.
      ກ່ອນ​ວັນ​ງານພຽງ​ໜຶ່ງ​ເດືອນ​ທຸກໆ​ຢ່າງ​ເບິ່ງຄື​ວ່າ​ສິບໍ່​ຄ່ອຍ​ພ້ອມ​​ເທົ່າ​ໃດ ບັດ​ເຊີນ​ສັ່ງພຶມ 500 ​ໃບ​ກັບ​ພັນ​ຕະຄານ​ທີ່​ທັງ​ສອງ​ຝ່າຍ​ຕົກລົງ​ສັ່ງ​ຈອງ​ໄວ້​
ເປັນ​ເດືອນໆ ຂ້ອຍ​ເຫັນ​ຊ່ອງບັດ​ເຊີນ​ແລ້ວ​ຈັບ​ມັນ​ຂຶ້ນ​ມາ​ເປີດ​ອ່ານ​ວົນ​ໄປ​ວົນ​ມາ​ເຫັນ​ຊື່​ຂອງ​ຕົນ​ເອງ​ຢູ່​ທາງ​ໃນ​ຫັ້ນ​ຍາມ​ໃດກະ​ຍັງ​ຕົກ​ໃຈ​ວາບໆ​ຢູ່​ໃນ​ຫົວ​ໃຈ
ຂ້ອຍ​ຫັ້ນ​ໜ້າ​ໄປ​ຫາ​ວ່າ​ທີ່​ເຈົ້າ​ສາວ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ ​ແລະ ຖາມ​ຄໍາຖາມ​ຊໍ້າໆ​ສະ​ເໝີ​ວ່າ “ ​ເຈົ້າ​ແນ່​ໃຈ​ລະ​ຫວາ​ທີ່​ຈະ​ຢູ່​ນໍາ​ຂ້ອຍ ? “ ລາວ​ກໍ່​ຍິ້ມ​ແລະ​ຕອບ​ວ່າ
“ ຂ້ອຍ​ບໍ່​ເຄີຍ​ແນ່​ໃຈ​ໃນ​ອີ່​ຫຍັງ​ດອກ​ຂ້ອຍ​ສິ​ເຮັດ​ຫຍັງ​ຂ້ອຍ​ເຮັດ​ໂລດ​ເມື່ອເຮັດແລ້ວ​ມີ​ຄວາມສຸກກັບ​ສິ່ງທີ່​ເຮັດ​ມັນ​ຫາກ​ສິກາຍ​ເປັນຄວາມ​
ໝັ້ນ​ໃຈ​ເອງດອກ “ ຍ້ອນ​ລາວ​ເປັນ​ຄົນ​ແບບ​ນີ້​ລະຂ້ອຍ​ຈຶ່ງ​ຮູ້ສຶກ​ມັກ​ລາວມາ​ຕັ້ງ​ແຕ່​ຕົ້ນທີ່​ໄດ້​ພົບ​ກັນ.
      ນັບ​ເວລາ​ຖອຍຫຼັງ​ໃກ້​ຮອດ​ວັນ​ງານ​ບັດ​ເຊີນ​ຖືກ​ທະ​ຍ່ອຍ​ຢາຍ​ອອກ​ໄປ​ເທື່ອ​ລະ​ໜ້ອຍ ​ແລະ ສອງ​ອາທິ​ດກ່ອນ​ວັນ​ງານ​ຂ້ອຍ​ຂໍ​ອະນຸຍາດ​ເຈົ້າ​ສາວ​ໄປ​ສະ
ຫຼອງ​ສະຫຼະ​ໂສດ​ກັບ​ໝູ່ຂອງ​ຂ້ອຍທີ່​ຮ້ານອາຫານ​ຂອບ​ໃຈ​ເດີ້ ! ພໍ​ແຕ່​ເຂົ້າ​ໄປ​ນັ່ງ​ເຫຼົ້າ​ຂອດ​ໃຫ່ຍກໍ່​ໝົດ​ພາຍ​ໃນ​ເວລາບໍ່​ເຖິ່ງ​ເຄິ່ງຊົ່ວ​ໂມງກັບ​ບົດ​ສົນທະນາ
​ເລື່ອງ​ສະ​ໄໝ​ເກົ່າໆ​ທີ່​ເລົ່າ​ຍາມ​ໃດ​ກໍ່ສ້າງ​ຮອຍ​ຍິ້ມ​ໃຫ້​ບັນດາ​ໝູ່​ເພື່ອນ​ໃນ​ວົງ​ເທື່ອ​ນັ້ນ ! ມື້​ນີ້​ຂ້ອຍ​ຮູ້ສຶກ​ມ່ວນ​ຫຼາຍ​ ​ແລະ ກໍ່​ເມົາ​ຫຼາຍ​ເຖິງ​ເວລາ​ແກ່​ການ
ສະຫຼາຍ​ກຸ່ມ​ແລ້ວ ກ່ອນ​ຂ້ອຍ​ຍ່າງ​ຂຶ້ນ​ລົດ​ໝູ່ທີ່​ສະໜິດ​ທີ່​ສຸດ​ໃນ​ກຸ່ມ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ຍ່າງ​ເຂົ້າ​ມາ​ຫາ​ຂ້ອຍ​ແລ້ວ​ເວົ້າ​ກັບ​ຂ້ອຍ​ວ່າ “ ​ໂຕ​ແນ່​ໃຈ​ແລ້ວ​ຫວາ​
ສ່ຽວທີ່​ໂຕ​ຈະ​ແຕ່ງງານ ? ​ໂຕ​ພ້ອມ​ເທົ່າໃດ​ແລ້ວ ? ມັນ​ເປັນ​ທັງ​ຊີວິດ​ເລີຍ​ໄດ່ ! ​ແລະກໍ່​ບໍ່​ແມ່ນ​ຊີວິດ​ໂຕ​ຄົນ​ດຽວ​ອີກ ! ​ເຮົາ​ເປັນສ່ຽວ​
ໂຕ​ມາ​ຕັ້ງ​ແຕ່​ໃດ​ແລ້ວ​ເຮົາ​ກ້າ​ເວົ້າ​ໄດ້​ເລີຍ​ວ່າ​ບໍ່​ມີ​ໃຜ​ໃນ​ບັນດາ​ໝູ່​ເຮົາ​ຮູ້ຈັກ​ໂຕ​ດີ​ໄປ​ກ່ວາເຮົາ​ດອກ ! “ ຂ້ອຍ​ໄດ້​ຍິນ​ຄໍາ​​ເວົ້າ​ນັ້ນ​ກັບ​ສາຍ
ຕາ​ຂອງ​ມັນ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ເຂົ້າ​ໃຈດີ​ວ່າ​ມັນ​ໝາຍ​ເຖິງ​ສິ່ງ​ໃດ​ຂ້ອຍ​ບອກ​ມັນ​ວ່າ :” ມັນ​ບໍ່​ທັນ​ແລ້ວ​ລະ​ສ່ຽວ​​ເຮົາ​ບໍ່​ມີ​ສິດ​ເລືອກ​ທາງ​ອື່ນ​​ແລ້ວ ​
ໂຕ​ເມົາ​ແລ້ວ​ກັບ​ບ້ານ​ໄປ​ນອນ​ສາ ! " ຂ້ອຍ​ຂັບ​ລົດ​ກັບ​ບ້ານ​ພ້ອມຄໍາຖາມພວກ​ນັ້ນ​ດ້ວຍ​ຄວາມ​ຫົດ​ຫູ​ໃນຫົວ​ໃຈ ​ແລະ ກໍ່​ພະຍາຍາມ​ຄິດ​ໃນ​​ໃຈ
ໄວ້​ວ່າ​ເຮົາ​ມີ​ຄວາມສຸກ​ທີ່​ຈະ​ແຕ່ງງານ, ກັບ​ຮອດ​ບ້ານ​​ແລ້ວ ​ແລະ ກໍ່​ເມົາ​ຈົນ​ສິຍ່າງ​ຂຶ້ນ​ຂັ້ນ​ໄດ​ຫ້ອງ​ບໍ່​ໄຫວ​ແລ້ວ ຂ້ອຍ​ຈັບ​ໂທລະສັບ​ຂຶ້ນ​ມາ​ກົດ​ໄປຫາ
​ວ່າ​ທີ່​ເຈົ້າ​ສາວ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ແລ້ວ​ກໍ່​ເລີ່​ມ​ເວົ້າ​ສິ່ງ​ຕ່າງໆ​ນາໆ​ທີ່​ໂງ່ໆ​ພ້ອມ​ກັບ​ນໍ້າ​ຕາ​ທີ່​ໄຫຼ​ລົງ​ແບບ​ບໍ່​ຮູ້ສຶກ​ໂຕ ​ແລະ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ຫຼັບ​ໄປ​ຍາມ​ໃດ​ກໍ່​ບໍ່​ຮູ້ ?
      ຕື່ນ​ເຊົ້າ​ຂຶ້ນ​ມາ​ສຽງ​ແມ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ເຄາະ​ປະຕູ​ບອກ​ໃຫ້​ຕື່ນ​ໄປ​​ລອງ​ຊຸດ​ເຈົ້າ​ບ່າວ​ທີ່ຮ້ານ ​ຂ້ອຍ​ລຸກ​ຈາກ​ຕຽງ​ດ້ວຍ​ອາການ​ມືນ​ເມົາ ກ່ອນ​ທີ່​ຈະ​ຂັບ​ລົດ​ອອກ​
ໄປ​ຮັບ​ວ່າ​ທີ່​ເຈົ້າ​ສາວອອກ​ໄປ​ລອງ​ຊຸດ​ນໍາ​ກັນ​ ລະ​ຫ່ວາງ​ທາງ​ທີ່​ຈະ​ຮອດ​ບ້ານ​ວ່າ​ທີ່​ເຈົ້າ​ສາວ​ແມ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ທີ່​ນັ່ງ​ຢູ່ທາງ​ຂ້າງ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ຖາມ​ຂ້ອຍ​ວ່າ
“ ​ມີ​ບັນຫາ​ຫຍັງ​ກັນ​ກັບ​ເຈົ້າ​ສາວ​ເພິ່ນ​ບໍ່ ? “ ຂ້ອຍ​ເຮັດ​ສີໜ້າ​ງົງ​ແລ້ວ​ບໍ່​ປັດ​ໄປ​ວ່າ​ບໍ່​ມີ​ຫຍັງ​ດອກ ! ​​ແມ່​ບອກ​ວ່າ​ມື້​ຄືນ​ນີ້​ລາວ​ມາ​ທີ່​ບ້ານ​ຂອງ​ຂ້ອຍ
​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ເມົາ​ຫຼາຍ​ລາວ​ກະ​ເລີຍ​ເອົາ​ແພ​ມາ​ຈຸບ​ນໍ້າ​ເຊັດ​ໂຕ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ກັບ​ບໍ່​ຮູ້​ເມື່ອ​ຫຍັງ​ເລີຍ ! ​ແລະ ລາວ​ກໍ່​ຂໍ​ກອດ​ແມ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ກ່ອນ​ທີ່ລາວ​ສິກັບ​ !
ຄວາມ​ຄິດ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ສະດຸດ​ແລະ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ຈື່​ໄດ້​ໝົດ​ທຸກໆ​ຄໍາ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ເວົ້າ​ກັບ​ລາວ​ທາງ​ໂທລະສັບ​ມື້​ຄືນ​ນີ້ ຮອດ​ບ້ານ​ເຈົ້າ​ສາວ​ແລ້ວ ​ແມ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ຍ້າຍ​ລົງ​ໄປ​ນັ່ງ​
ດ້ານ​ຫຼັງ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​ສາວ​ມາ​ນັ່ງ​ທາງ​ດ້ານ​ໜ້າ ດວງ​ຕາ​ຂອງລາວ​ແດງ​ກໍ້າ​ຄ້າຍ​ກັບ​ຄົນ​ທີ່​ອຶດ​ຫຼັບ​ອຶດ​ນອນ​ຫຼື​ບໍ່​ກໍ່​ເໝືອກັບ​ຄົນ​ທີ່​ນັ່ງ​ໃຫ້​ມາ​ໝົດ​ຄືນ ບັນຍາກາດ
ພາຍ​ໃນ​ລົດ​ເລີ່​ມ​ເຄັ່ງ​ຕຶງ​ແຕ່​​ແມ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ພະຍາຍາມ​ຖາມ​ໄຖ່​ສ້າງ​ບັນຍາກາດ​ໃຫ້​ຕະຫຼອດຮອດ​ຮ້ານ​ລອງ​ຊຸດ​ແລ້ວ ລາວ​ເຂົ້າ​ໄປ​ລອງ​ຊຸດ​ແລ້ວ​​​ຫັນ​ໜ້າ
​ມາ​ທາງ​ຂ້ອຍ​ແລ້ວ​ຖາມ​ຂ້ອຍ​ວ່າ :“ ຂ້ອຍ​ງາມ​ບໍ່ ? ຂ້ອຍ​ເໝາະ​ສົມ​ແລ້ວ​ບໍ່​ທີ່​ຈະ​ເປັນ​ເຈົ້າ​ສາວ​ຂອງ​ເຈົ້າ ? “ ພ້ອມ​ກັບ​ຮອຍ​ຍິ້ມທີ່​ຂາດໆ​ເກີນ​ໆ
ຂ້ອຍ​ພະຍາ​ຍາມ​ທີ່​ຈະ​ຂໍ​ນັ່ງ​ລົມ​ກັບ​ລາວ​ດີໆ​ແຕ່​ລາ​ວກໍ່ບໍ່ຍອມ​ເປີດ​ໂອກາດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍເລີຍ​ຈົນ​ມາ​ຮອດ​ມື້​ອຸ່ນ​ດອງ​ແລ້ວ​ທຸກໆ​ຢ່າງ​ເກືອບ​ຈະ​ສົມບູນ​ແບບ​
ບັດ​ເຊີນ500​ໃບ​ຖືກ​ຢາຍ​ອອກ​ໄປ​ຈົນ​ໝົດ​ກ້ຽງ ຄໍ່າ​ຂອງ​ມື້​ນີ້​ເປັນ​ຄໍ່າ​ຄືນ​ແຫ່ງ​ການ​ອົບ​ອຸ່ນ​ຍາດຕິ​ພີ່ນ້ອງ ​ແລະ ໝູ່ຄູ່​ຄົນສະໜິດ​ວ່າ​ທີ່​ເຈົ້າ​ສາວ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​
ເຮັດ​ໜ້າ​ທີ່​ໄດ້​ຢ່າງ​ບໍ່​ຂາດ​ຕົກ​ພົກ​ພ່ອງ​ຫຍັງ​ທຸກ​ຄົນ​ຕ່າງ​ຍ້ອງວ່າ​ເປັນຄວາມ​ໂຊກ​ດີ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ທີ່​ໄດ້​ເຈົ້າ​ສາວ​ແບບ​ນີ້​ ​ແມ່ນ​ຂ້ອຍ​ຄວນ​ຈະ​ດີ​ໃຈ​ແມ່ນ​ບໍ່ ?
      ຕົກ​ເດີກ​ແຂກ​ແລະ​ໝູ່​ເພື່ອນ​ຄົນ​ສະໜິດ​ຖະຍອຍ​ກັບ​ບ້ານ​ເກືອ​ບໝົດ​ແລ້ວ​ຂ້ອຍ​ຕ້ອງລົມ​ກັບ​ລາວ​ດີໆ​ແລ້ວ​ລະ ! ຂ້ອຍ​ດຶງ​ລາວ​ໄປ​ໃນ​ຫ້ອງ
​ລາວ​​ໄດ້​ແຕ່​ບອກ​ວ່າ​ຂ້ອຍ​ຄາ​ວຽກ​ຢູ່​ຂ້ອຍຮ້ອງ​ໃສ່​ລາວ​ສຽງ​ດັ່ງ​ວ່າ ” ​ເຈົ້າ​ຄິດ​ຫຍັງ​ຢູ່​ ? ​ເຈົ້າ​ບອກ​ຂ້ອຍ​ແດ່ ! ຢ່າ​ເຮັດ​ເປັນ​ບໍ່​ຮູ້​ບໍ່​ເຫັນ​ອີ່
ຫຍັງ​ແບບ​ນີ້ ! “ ລາວ​ບອກ​ຂ້ອຍ​ວ່າ “ ຂ້ອຍ​ຮູ້​ແລ້ວ​ ​ແລະ ຂ້ອຍ​ກະ​ເຂົ້າ​ໃຈ​ທຸກໆ​ຢ່າງ​ເປັນຢ່າງ​ດີຂ້ອຍ​ກະ​ບໍ່​ໄດ້​ໂງ່​ຈົນ​ວ່າ​ຈະ​ສັງ​ເກດ​
ບໍ່​ອອກດອກ​​ເວລາ​ສອງ​ປີ​ກ່ວາ​ທີ່​ເຮົາ​ຄົບ​ກັນ​ມາ​ຫັ້ນ​ມັນອາດ​ເບິ່ງ​ຄື​ສັ້ນໆ ​ແຕ່​ວ່າ​ມັນ​ມີ​ຄວາມ​ຜູກ​ພັນ​ເກີນ​ກ່ວາ​ສິ​ໃຫ້​ຕັດ​ໃຈ​ເປັນ​ຍ່າງ​
ອື່ນ​ແລ້ວ​ເດ້ຊັ້ນ​ນະ !”ຂ້ອຍ​ກົມ​ໜ້າ​ລົງ​ ​ແລ້ວ​ກັ້ນ​ໃຈ​ບອກ​ລາວ​ວ່າ:” ຊັ້ນ​ເຮົາ​ຢຸດ​ສາ​ຕອນ​ນີ້​ດີບໍ່ ? ມັນ​ເບິ່ງ​ຄື​ວ່າ​ສິຊ້າ​ເກີນ​ໄປ​ແຕ່​ກະ​ຍັງ
​ບໍ່​ສວຍ​ເກີນ​ໄປ​ທີ່​ຈະ​ຢຸດ​ແມ່ນ​ບໍ່ ? ຂ້ອຍ​ສິ​ແກ້ໜ້າ​ໃຫ້​ເຈົ້າ​​ເອງ ​ແລະ ສິຂໍ​ຮັບຜິດຊອບໝົດ​ທຸກ​ຢ່າງ “ ນໍ້າ​ຕາ​ຂອງ​ລາວ​ໄຫຼ​ເປັນ​ສາຍ​ລົງ
​ມາ ​ຂ້ອຍ​ທໍາຮ້າຍ​ຫົວ​ໃຈ​ຂອງ​ຜູ້ຍິງ​ຄົນ​ໜຶ່ງແລ້ວລາວ​ບອກ​ວ່າ “ ​ເຈົ້າ​ສິຊົດ​ໃຊ້​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ແບບ​ໃດ​ລະ ? ມັນ​ງ່າຍ​ປານ​ນັ້ນ​ພຸ້ນ​ຫວາ ?
ຂ້ອຍ​ບໍ່​ໄດ້ຕົກລົງ​ແຕ່ງງານ​ກັບ​ເຈົ້າ​ຍ້ອນ​ວ່າ​ເຈົ້າ​ລວຍ​ເຈົ້າ​ໜ້າ​ຕາ​ດີດອກ ​ເຈົ້າ​ສິ​ມັກ​ຜູ້ຍິງ​ຫຼື​ຜູ້​ຊາຍ​ມັນ​ກະ​ບໍ່​ກ່ຽວ​ດອກ​ເຈົ້າ​ຄິດ​ໃຫ້​ດີ​
ເດີ້​ຕອນ​ນີ້​ເຈົ້າ​ທໍາຮ້າຍ​ຂ້ອຍ​ຄົນ​ດຽວ​ຢ່າ​ໄດ້​ທໍາຮ້າຍ​ພໍ່​ແມ່​ເຈົ້າ​ ​ແລະ ພໍ່ແມ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ອີກ ຂ້ອຍ​ຂໍ​ຮ້ອງ​ນໍາ​ເຈົ້າ​ຫຼາຍໆ ! “
ຂ້ອຍ​ເວົ້າ​ຫຍັງ​ບໍ່​ອອກ ​ແມ່ນ​ແລ້ວ​ຄື​ນນັ້ນ​ທີ່ຂ້ອຍ​ລົມ​ໂທລະສັບ​ກັບ​ລາວ​ມັນ​ເປັນ​ຄໍາ​ສາລະພາບ​ໝົດ​ທຸກ​ຢ່າງ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ເຖິງ​ສິ່ງ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ເປັນ
ຂ້ອຍ​ເປັນ​ເກ ! ມາ​ຮອດ​ນີ້​ຂ້ອຍ​ເຮັດ​ຫຍັງ​ບໍ່​ໄດ້​ແລ້ວ ຂ້ອຍ​ຄຸກ​ເຄົ້າ​ລົງພ້ອມກັບ​ຍໍ​ມື​ນົບກົ່ມຫົວລົງ​ກ້ອງ​ຝາ​ຕີນ​ຂອງ​ລາວ​ພ້ອມ​ນໍ້າ​ຕາ​ທີ່​ໄຫຼ​
ຍ້ອຍ​​ເປັນ​ສາຍ​ຕົກລົງ​ພື້ນ ​ແລະ​ ບໍ່​ມີ​ຄໍາ​ເວົ້າ​ໃດໆ​ຕໍ່​ຈາກ​ນີ້​ຫຼື​ແມ້​ແຕ່​ຄໍາ​ວ່າ​ຂໍ​ໂທດ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ເວົ້າ​ບໍ່​ອອກ…………
      ​ເຊົ້າ​ວັນ​ງານ​ທຸກ​ຍ່າງ​ສັບສົນ​ວຸ້ນວາຍ​ໄປ​ໝົດຈົນ​ຮອດ​ພິທີ່​ສູ່​ຂັວນຮອຍ​ຍິ້ມ​ຂອງ​ເຈົ້າສາວ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ສັງ​ເກດ​ໄດ້​ວ່າ​ມັນ​ມາ​ຈາກ​ຫົວ​ໃຈ​ທີ່​ສຸດ​ຂອງ​
ລາວ​ແລ້ວ ​ແລະ ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ຍິ້ມ​ຕອບ​ກັບ​ໄປດ້ວຍ​ຫົວ​ໃຈ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ເຊັ່ນ​ດຽວ​ກັນ ນໍ້າ​ຕາ​ທີ່​ໄຫຼ​ລົງດ້ວຍ​ຄວາມ​ຕື້ນ​ຕັນ​ໃຈ​ຂອງ​ແມ່​ຂ້ອຍ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​
ອົດ​ບໍ່​ໄຫວ​ທີ່​ຈະ​ເຂົ້າ​ໄປ​ກອດ ! ກ່ອນ​ຮອດ​ງານ​ລ້ຽງ​ຕອນ​ຄໍ່າ​ທີ່​ພັດ​ຕະຄານ ​ແມ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ເວົ້າ​ກັບ​ຂ້ອຍ​ອີກ​ວ່າ: “ ລູກ​ມີ​ຄວາມສຸກ​ບໍ່ ?
ພໍ່​ກັບ​ແມ່​ດີ​ໃຈ​ເດີ້​ກັບ​ການຕັດສິນ​ໃຈ​ຂອງ​ລູກ ​ແຕ່​ລູກ​ເອີຍ ! ບໍ່​ມີ​ພໍ່​ແມ່​ຄົນ​ໃດ​ໂງ່ດອກ ! ​ລູກ​ທີ່​ລ້ຽງ​ມາ​ຕັ້ງ​ແຕ່​ນ້ອຍ​ລູກ​ມັກອັນ​
ໃດ​ບໍ່​ມັກ​ອັນ​ໃດ​ພໍ່​ແມ່​ຮູ້​ແກ່​ໃຈ ! ຫາກ​ລູກ​ຕັດ​ໃຈ​ແລ້ວ​ໃຫ້​ອົດສາ​ເຮັດ​ດີ​ເອົາ​ບຸນ​ກຸສົນ​ໃຫ້ພໍ່​ກັບ​ແມ່​ສາ​ເດີ້​ລູກ​ເອີຍ ! “
        ຂ້ອຍ​ຍໍ​ມື​ນົບ​ເອົາ​ຄໍາ​ຂໍ​ຂອງ​ແມ່​ຂ້ອຍ​ພ້ອມ​ກັບ​ກອດ​ແມ່​ໄວ້​ນໍ້າຕາຂອງ​ຂ້ອຍ​ໄຫຼ​ຕົກລົງ​ໃສ່​ບ່າ​ຂອງ​ແມ່​ຖືກ​ເສື້ອ​ໄໝ​ຜືນ​ງາມ​ຂອງ​ແມ່​ຈົນ
​ເປືອກ​ໝົດ ​ເອົາລະ​ເດີ້ !ຈັ່ງ​ໃດ​ສາ​ກະ​ມາ​ຮອດ​ປານ​ນີ້​ລະ ! ​ເຈົ້າ​ສາວ​ຍ່າງ​ເຂົ້າ​ມາ​ຫາ​ຂ້ອຍ​ພ້ອມ​ກັບ​ຢືນ​ເຈ້ຍ​ສີຂາວທີ່​ພັບ​ໄວ້​ແໜ້ນ​ແລະ​ເ
ປືອກ​ຊຸ່ມ​ໄປ​ດ້ວຍ​ເຮື່ອ​ ​ລາວບອກ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ເປີດ​ອ່ານ​ກ່ອນທີ່​ຈະ​ເປີດ​ພິທີ່​ງານ ຂ້ອຍ​ເປີດ​ມັນ​ອອກ​ອ່ານ​ທາງ​ໃນ​ຂຽນ​ໄວ້​ວ່າ :
“ ຂ້ອຍດີໃຈທີ່ໄດ້ແຕ່ງານກັບເຈົ້າເດີ້ບໍ່ວ່າສິເປັນແນວໃດກະຢ່າຍ່າງທີ່ຂ້ອຍບອກຫັ້ນລະ
ວ່າຖ້າຂ້ອຍຕັດສິນໃຈເຮັດຫັຍງແລ້ວຂ້ອຍເຮັດເລີຍ ແລະ ກໍ່ຈະບໍ່ຢຸດອີກຂ້ອຍເວົ້າຕໍ່ໜ້າເຈົ້າບໍ່
ໄດ້ດອກຂ້ອຍຢ້ານວ່າຂ້ອຍສິຫຼົງຕົບໜ້າເຈົ້າ ແຕ່ຫຼັງຈາກມື້ນີ້ນັບໄປໜ້າອີກໜຶ່ງປີເຮົາຈຶ່ງແຍກ
ທາງກັນເດີ້ ຂ້ອຍຂໍເວລາເຈົ້າເທົ່ານີ້ ແລະ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າສະແດງລະຄອນຕໍ່ໄປອີກຈັກໜຶ່ງປີຄືກັບ
ທີ່ເຈົ້າສະແດງຕະຫຼອດເວລາທີ່ຜ່ານມາຫັ້ນ ! ຮັກສະເໝີເດີ້ ! “
     
           ຂ້ອຍຂໍແບ່ງປັນປະສົບການຂອງຂ້ອຍທີ່ມີໄວ້ພຽງແຕ່ເທົ່ານີ້ ແລະ ຫວັງວ່າຄົນອື່ນຄື
ສິມີທາງເລືອກໃຫ້ຕົນເອງດີກ່ວານີ້ເມື່ອຮູ້ວ່າຕົນເອງເປັນສິ່ງໃດ ! ຊີວິດມັນບໍ່ໄດ້ງ່າຍ ແລະ ກໍ່
ບໍ່ໄດ້ຍາກຢ່າງທີ່ຄິດ ຫາກຄິດທີ່ຈະຂ້າມຜ່ານຊ່ວງທີ່ຊົ່ວຮ້າຍ ແລະ ຫາກເຈົ້າຜ່ານມັນໄປໄດ້
ມື້ນັ້ນເຈົ້າກໍ່ຈະຍິ້ມໄດ້ຢ່າງຜູ້ຊະນະ !
 
 ( ຄໍາສາລະພາບທີ່ສາມ “ ຂໍແລກມັນກັບສັກສີຂອງລູກຜູ້ຍິ່ງຄົນໜຶ່ງ “ ) ສະບັບຕໍ່ໄປ !
        ອ່ານຄໍາສາລະພາບທີໜຶ່ງ( ຂ້ອຍຂາຍທຸກສິ່ງທີ່ຂ້ອຍມີ ) ກົດເລີຍທາງລຸ່ມນີ້ :
                       http://punlao.com/bouakeo/diary/14085/
 
ຂຽນເມື່ອ ຂຽນເມື່ອ: ກ.ຍ.. 17, 2010 | ມີ 52 ຄຳເຫັນ ແລະ 0 trackback(s)

 ຄໍາສາລະພາບຕໍ່ໄປນີ້ເປັນຂອງສະມາຊິກພັນລາວທັງໝົດ4ຄົນທີ່ໄດ້ສົນທະນາກັນ

ແລະ ຕົກລົງນໍາເອົາມາບອກເຫຼົ່າໃຫ້ຊາວພັນລາວນໍາກັນໄດ້ຮູ້ຢ່າງໝົດເປືອກ

ແລະບໍ່ມີຄວາມອາຍ ທັງໝົດມີ4ເລື່ອງ ແລະ 4ຄົນປະກອບໄປດ້ວຍຊາຍ 3 ຍິງ 1

ເຊິ່ງເລື່ອງດັ່ງກ່າວເປັນຄວາມຈິງທີ່ເກີດຂຶ້ນ ດັ່ງນັ້ນຈົ່ງອ່ານດ້ວຍສະຕິ ແລະ

ອ່ານໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດເພື່ອເປັນອຸດທາຫອນໃນການດໍາລົງຊີວິດ. 

    ( ຄໍາ​ສາລະພາບ​ທີ່​ໜຶ່ງ: “ ຂ້ອຍ​ຂາຍ​ທຸກ​ສິ່ງ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ມີ “ )
 
      ສະບາຍດີ​ຊາວ​ພັນ​ລາວ​ຂ້ອຍ​ເປັນ​ໜຶ່ງ​ໃນ​ສະມາຊິກພັນ​ລາວ​ທີ່​ຫຼາຍໆ​ຄົນ​ອາດໄດ້​ເຫັນ
​ໂປ​ຟາຍ​ແລະ​ເປັນ​ໝູ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ຮຽບຮ້ອຍ​ແລ້ວ ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ຂໍ​ບໍ່​ເປີດ​ເຜີຍ​ຊື່​ ຂ້ອຍ​ຈະ​ມາ​​ແບ່ງປັນ​
ປະສົບ​ການ​ຜ່ານ​ໂປ​ຟາຍ​ຂອງ​ຄົນໆ​ໜຶ່ງ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ສົນທະນາ​ນໍາ ຂ້ອຍ​ບໍ່​ອາຍ​ທີ່​ຈະ​ເລົ່າ​ດອກ​ !
​ແຕ່​ຢ່າ​ອາຍ​ທີ່​ຈະ​ອ່ານ​ກໍ່​ແລ້ວ​ກັນ !
      ​ເລື່ອງ​ມັນ​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ເມື່ອ​ 6 ປີ​ທີ່​ແລ້ວ​ ​​ຕອນ​ນັ້ນ​ຂ້ອຍ​ອາຍຸ20​ເຂົ້າ21ປີ ​ແລະ ກໍາ​ລັງຂະນອງ​ສຸດໆ​ຂ້ອຍ​ເປັນ​ນັກ​ສຶກສາ​ຕ່າງ​ແຂວງ​ທີ່​​ໄດ້​
ມີ​ໂອກາດ​ເຂົ້າ​ມາ​ສຶກສາ​ຕໍ່​ໃນ​ນະຄອນຫຼວງ​ ສິ່ງທີ່​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ເຄີຍ​ເຫັນ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ໄດ້​ເຫັນ​ສິ່ງ​ທີ່​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ເຄີຍ​ໄດ້​ເຮັດ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ໄດ້​ເຮັດ ​ແລະ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ໄດ້​ມີ​ໂອ
ກາດ​ພົບ​ກັບ​ໝູ່​ໃໝ່ໆ​ຫຼາຍໆ​ຄົນ​ຂ້ອຍເປັນນັກສຶກສາຫໍພັກເກົ່າໆຄືສິຄິດສະພາບອອກເນາະ !​ແລະ​ຕົກ​ແລງ​ຂອງ​ວັນ​ສຸດ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ເລີ່​ມອອກ​ທ່ຽວ​
ກັບ​ໝູ່​ທີ່​ເຂົ້າ​ຮຽນ​ປີ​ໜຶ່ງ​ນໍາ​ກັນ​ທຸກ​ຢ່າງ​ມັນ​ກໍ່​ອາດຈະ​ບໍ່​ມີ​ຫຍັງ​ຫຼາຍ​ກໍ່​ພຽງ​ແຕ່​ເດັກ​ບ້ານນອກ​ຕື່ນ​ຄວາມ​ສິວິ​ໄລ​ໃນ​ເມືອງ​ ແຕ່​ພໍ​ເມື່ອ​ເລີ່​ມ​ເຂົ້າ​ປີ​ສອງ
ສະພາບ​ແວດ​ລ້ອມ​ຕ່າງໆ​​ໄດ້​ລອມ​ຂ້ອຍ​​ເປັນ​ຄົນ​ໃໝ່​ບໍ່​ເຫຼືອ​ແລ້ວ​ເດັກ​ບ້ານນອກ​ທີ່​ໃສ​ຊື່​ຕໍ່​ໂລກ​ ແລະ ​ຄໍ່າ​ວັນໜຶ່ງ​ໝູ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ຊວນ​ຂ້ອຍ​ໄປ​ຍັງ​
ສະຖານ​ທີ່​ແຫ່ງ​ໜຶ່ງ​ທີ່ຢູ່​ໃກ້ໆ​ກັບ​ໂຮງຮຽນ​ເປັນ​ສະຖານ​ທີ່ໆ​ຄົນ​ໃນ​ວຽງ​ຈັນ​ເອງ​ອາດ​ຈະ​ບໍ່​ເຄີຍ​ຮູ້​ວ່າ​ໃນ​ລາວ​ນີ້​ກໍ່​ມີ​ສະຖານທີ່ແບບນີ້ແຕ່​ວ່າ​ມັນ​ມີ​ຢູ່​ແທ້
      ຂ້ອຍ​ໄປ​ຕາມ​ຄໍາ​ຊວນ​ຂອງ​ໝູ່​ຂ້ອຍ ​ພໍ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ໄປ​ຮອດ​ທີ່​​ແຫ່ງ​ນັ້ນ​​ເຮືອນ​ໄມ້​ສອງ​ຊັ້ນປະດັບ​ໄຟ​ທາງ​ດ້ານ​ໜ້າ​ບໍ່​ໃຫ້​ຮູ້​ວ່າ​ເປັນ​ຮ້ານ​ກິນ​ດື່ມ
ພ້ອມ​ກັບ​​ເຄົ້າ​ເຕີ້​ເຫຼົ້າ​ນ້ອຍໆຕັ້ງ​ຢູ່​ທາງ​ດ້ານ​ໜ້າ​ຂອງ​ຮ້ານ ​ແລະ ​ໃນ​ນັ້ນ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ພົບ​ເຫັນ​ກັບ​ໝູ່​ນັກສຶກສານໍາກັນນັ່ງລຽງກັນຢູ່ຫ້າຫົກຄົນ
ບາງ​ຄົນ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ຮູ້ຈັກ​ດີ ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ບໍ່​ສັງ​ເກດ​ເຫັນ​ວ່າ​ສິມີ​ຜູ້ສາວ​ແມ້​ແຕ່​ຄົນ​ດຽວ​ໃນ​ທີ່​ແຫ່ງ​ນີ້​ ຂ້ອຍ​ຫັນ​ໜ້າ​ໄປ​ຫາ​ໝູ່​​ແລ້ວ​ຖາມ​ວ່າ​ເຮົາ​ມາ​ເຮັດ
​ຫຍັງ​ຢູ່​ບ່ອນ​ນີ້? ​ໝູ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ພາ​ຂ້ອຍ​ໄປ​ນັ່ງ​ທີ່​​ເຄົ້າ​ເຕີ້ພ້ອມ​ກັບ​ແນະ​ນໍາ​ຂ້ອຍ​ໃຫ້​ກັບ​ຄົນ​ທີ່​ຂ້ອຍຄິດ​ວ່າ​ໜ້າ​ຈະ​ເປັນ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ຮ້ານ ຈັກ​ໜ້ອຍ​ກໍ່​ມີ​ຜູ້​ຊາຍ​ສອງ
ຄົນ​ອາຍຸ​ປະມານ40​ໄດ້​ຕີ່​ ຍ່າງ​ເຂົ້າ​ໄປ​ທາງ​ໃນ​ຮ້ານ​ແລ້ວ​ໝູ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ຍ່າງ​ຕາມ​ເຂົ້າ​ໄປ​ປ່ອຍຂ້ອຍ​ໄວ້​ທີ່​ໜ້າ​ເຄົ້າ​ເຕີ້​ກັບ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ຮ້ານ ​ຂ້ອຍ​ລອງ​
ແນມ​ເຂົ້າ​ໄປ​ທາງ​ໃນ​ເຫັນ​ທ່າ​ທາງ​ທີ່​ສະໜິດສະໜົມກັນຂອງ​ຜູ້​ຊາຍ​ສອງ​ຄົນ​ນັ້ນ​ກັບ​ໝູ່​ຂ້ອຍ ບວກ​ກັບ​ຄໍາ​ຖາມ​ຂອງ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ຮ້ານ​ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ
​ເຂົ້າ​ໃຈ​ໃນ​ເລື່ອງ​ລາວ​ທັງ​ໝົດ​ນີ້​ແລ້ວ​ວ່າ​ທີ່​​ແຫ່ງ​ນີ້​ມັນ​ກໍ່​ຄື​ທີ່​ຂາຍ​ບໍ່​ລິ​ການ​ຂອງ​ຜູ້​ຊາຍ​ນັ້ນ​ເອງ ຫົວໃຈ​ຂ້ອຍ​ມາ​ສັ່ນ​ຂ້ອຍ​ຈະ​ຍ່າງ​ກັບ​ຕອນ​ນີ້​ກະ​ຄື​ສິ​
ໄດ້​ເພາະວ່າ​ຫໍ​ພັກ​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ຢູ່​ຫ່າງ​ຈາກ​ບ່ອນ​ນີ້​ບໍ່​ໄກ​ພໍ​ເທົ່າ​ໃດ ຈັກ​ໜ້ອຍ​ໝູ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ຍ່າງ​ມາ​ຊວນ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ໄປ​ນັ່ງ​ນໍາທີ່​ໂຕະ ! ຂ້ອຍ​ບໍ່​ຮູ້​ຈະ​
​ເຮັດ​ແບບ​ໃດ​ຂ້ອຍ​ຫັນ​ໜ້າ​ໄປ​ຫາ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ຮ້ານ​ລາວ​ບອກ​ຂ້ອຍ​ວ່າ “​ບໍ່​ເປັນ​ຫຍັງ​ດອກ​ໄປ​ແມ້ມີ​ຄົນ​ສິລ້ຽງ​ເບຍ​ຟຼີ “ ຂ້ອຍ​ຍ່າງ​ຄໍ​ຕົກຕາ​ມໝູ່​
ຂ້ອຍ​ເຂົ້າ​ໄປ​ເບຍ​ເຫງັ້ນລອງ​ຈອກ​ແລ້ວ​ຈອກ​ເຫຼົ່າພ້ອມ​ດ້ວຍ​ຄໍາ​ຖາມ​ຂອງ​ຊາຍ​ນຸ່ມ​ໄວ40ປີ​ທີ່​ຕ້ອນ​ຂ້ອຍເຂົ້າ​ມູນ​ເລື່ອຍໆ ​ແລະ ຄໍາ​ຖາມ​ທີ່​ເຮັດ​ໃຫ້
ຂ້ອຍ​ຢຸດ​ສະດຸດ​ກໍ່​ຄື “ຄືນ​ນີ້​ໄປ​ນອນ​ເປັນ​ໝູ່​ອ້າຍ​ແດ່​ໄດ້​ບໍ່ ? ອ້າຍ​ມັກ​ນິ​ໄສ​ນ້ອງ​ນະ !”
      ຂ້ອຍ​ກົມ​ໜ້າ​ລົງ ຂ້ອຍ​ມັກການ​ສົນ​ທະ​ນາ​ກ່ອນ​ໜ້າ​ນີ້​ຫຼາຍ​ແຕ່​ເປັນ​ຫຍັງ​ຕອນ​ນີ້​ຂ້ອຍ​ຄືຮູ້ສຶກ​ເສົ້າ​ສະ​ເທືອ​ນ​ໄປ​​ໃນ​ຫົວ​ໃຈ​ແທ້ ! ຂ້ອຍ​​ໄດ້​ຍິນ​
ສຽງ​ຫົວ​ຂອງ​ໝູ່​ຂ້ອຍ​ກັບ​ຊາຍ​ອີກ​ຄົນ​ຂ້າງໆ ພໍ​ແຕ່​ຢາກ​ລຸກ​ຂຶ້ນ​ຖີບ​ຕົກ​ຕັ່ງ​ທັງ​ສອງ​ຄົນ​ຫັ້ນ​ເລີຍ​ສາ ! ​ແລ້ວ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ຕອບ​ໄປ​ວ່າ ​“​ເອົາ​ໄວ້​ມື້​ໜ້າ​ສາ
​ອ້າຍ​ມື້​ນີ້ນ້ອງ​ເມົາ​ແລ້ວ​ມື້​ອື່ນ​ນ້ອງ​ມີ​ຮຽນ​ແຕ່​ເຊົ້າ !” ລາວ​​ແນມ​ເບິ່ງ​ໜ້າ​ຂ້ອຍ​ແລ້ວ​ຫັ້ນ​ໄປ​ເວົ້າ​​ໃສ່​ຫູ​ຂອງ​ໝູ່​ຂອງ​ລາວ ​ແລ້ວ​ລາວ​ກໍ່​ເອົາ​ເງີ​ນ
ມາ​ຢັດ​ໃສ່​ມື​ຂອງ​ຂ້ອຍ500ບາດ​ແລ້ວ​ເວົ້າ​ກັບ​ຂ້ອຍວ່າ “​ນ້ອງ​​ກັບ​ໄປ​ນອນ​ສາ​ຊັ້ນ​ນະ ! ​ແຕ່​ມື້​ໜ້າ​ນ້ອງ​ຕ້ອງ​ໄປ​ກັບ​ອ້າຍ​ເດີ້ “​ແລ້ວ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​
ຍ່າງ​ອອກມາ​ຈາກ​ໂຕະ​ແບບ​ໂຕ​ແຂງ ໝູ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ຢືນ​ກະ​ແຈ​ລົດຈັກ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ແລ້ວບອກ​ໃຫ້​ຂ້ອຍ​ກັບ​ກ່ອນ ກ່ອນ​ຂ້ອຍ​ຈະ​ກັບ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ຮ້ານ​ຍ່າງ​ມາ​ຫາ
​ຂ້ອຍ​ແລ້ວ​ບອກ​ວ່າ “​ຖ້າ​ຢາກ​ມາຍາ​ມ​ໃດ​ກະ​ມາ​ໂລດເດີ້​ບ່ອນ​ນີ້​ມີ​ແຕ່​ໄດ້​ບໍ່​ມີ​ເສຍ !” ຂ້ອຍ​ກໍ່​ຍິ່ງ​ເຂົ້າ​ໃຈ​ຢ່າງ​ເລີກ​ເຊິ່ງວ່າ​ນີ້​ເປັນ​ຄໍາ​ຊວນ
​ໃຫ້​ມາ​ເປັນ​ເດັກຂາຍ​ໂຕ​ປະ​ຈໍາ​ຮ້ານ​ຂອງ​ລາວ​ຕີ່​ເນາະ ! ຂ້ອຍ​ກັບ​ຮອດ​ຫໍ​ລໍຖ້າ​ຟັງ​ວ່າ​ຍາມ​ໃດ​ໝູ່​ຂ້ອຍ​ຈະ​ກັບ​ມາ ຂ້ອຍ​ມີ​ຫຼາຍ​ຄໍາ​ຖາມ​ເຫຼືອ​ເກີນ
​ຂ້ອຍ​ຈັບ​ເງິນ​ໃບ500ບາດ​ຂຶ້ນມາແລ້ວຖາມໂຕເອງໃນ​ໃຈ​ວ່າຂ້ອຍ​ເປັນ​ຄົນ​ຂາຍ​ໂຕ​ແລ້ວ​ຫຼື​ຍັງ ?
      ຮອດ​ຕອນ​ເຊົ້າ​ບໍ່​ເຫັນ​ແມ້​ແຕ່​ເຫງົາ​ໝູ່​ຊົ່ວ ຫຼັງ​ເລີກ​ໂຮງຮຽນ​ກັບ​ມາ​ຮອດ​ຫ້ອງ​ຂ້ອຍ​ເຫັນມັນນອນປານກັບຄົນໝົດແຮງສິຕາຍ​ມາ​ແຕ່​ໄສ
ມັນ​ລຸກຂຶ້ນ​ມາ​ຖາມ​ຂ້ອຍ​ວ່າ​ເປັນ​ຫຍັງ​ມື້​ຄືນ​ນີ້​ຂ້ອຍຈຶ່ງ​ກັບ​ໄວ​ແທ້​ຂ້ອຍ​ຕອບ​ໄປ​ວ່າ “ ມຶງ​ຢ່າເວົ້າ​ເລື່ອງ​ມື້ວານ​ນີ້​ອີກ ​ແລະ ກໍ່​ຢ້ານ​ຊວນ​ກູ​ອີກ​ເດີ້ !
ມຶງ​ກະ​ເຊົາ​ໄປ​ບ່ອນ​ນັ້ນ​ຊະ ! “ ຂ້ອຍ​ເວົ້າ​ແລ້ວ​ກໍ່​ເກີດ​ຄວາມ​ອາຍ​ໃນ​ຫົວ​ໃຈ​ຄົນ​ທີ່​ອາຍ​ຄວນ​ຈະເປັນ​ມັນ​ບໍ່​ແມ່ນ​ຂ້ອຍ !
        ​ເວລາ​ກໍ່​ຜ່ານ​ໄປ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ຮູ້​ວ່າ​ມັນ​ຍັງ​ຄົງ​ໄປ​ເຮັດ​ແບບ​ເກົ່າ​ຂ້ອຍ​ເຮັດ​ເປັນ​ບໍ່​ສົນ​ໃຈ ຂ້ອຍ​ເລີ່​ມມີ​ຜູ້​ສາວ​ມາ​ຕິດ​ພັນ​ແຕ່​ຂ້ອຍ​ມັນ​ພວກ​ກະ​
ເປົາ​ບໍ່​ໝາ​ນະ​ເຮັດ​ໄດ້​ກໍ່​ພຽງ​ພາ​ໄປ​ນັ່ງ​ກິນປິງຫູໜູ​ໃກ້​ໂຮງຮຽນຫັ້ນ ! ຍຸກ​​ແຫ່ງ​ການ​ຕິດ​ຕໍ່​ສື​ສານ​ກໍາ​ລະບາດ​ມື​ຖື​ລຸ້ນນັ້ນ​ລຸ້ນນີ້​​ເບິ່ງ​ແລ້ວ
​ເປັນຕາ​ໜ້າ​ສະ​ອອນ ! ຊ່ວງ​ນີ້​ໝູ່​ຂອງ​ຂ້ອຍ​ມັນ​ກໍ່​ຊື້​ມື​ຖື​ໃໝ່​ເຄື່ອງນຸ່ງ​ໃໝ່ໆ​ໂຄດ​ເທ້ເລີຍ ! ​ແຖມ​ຊື້​ຂອງຂວັນ​ລາຄາ​ແພງໆ​ໃຫ້​ຜູ້​ສາວ​ມັນ​ອີກ​ !
​ເອົາລະ​ເຮັດ​ຈັ່ງ​ໃດ​ດີ​ລະບາດ​ນີ່​ຢາກ​ມີ​ນໍາ​ເຂົາ​ແດ່....ຂ້ອຍ​ກັ້ນ​ໃຈ​ຖາມ​ມັນ” ມຶງ​ໄປ​ເອົາ​ເງິນ​ມາ​ແຕ່​ໄສ​ຫຼາຍ​ແທ້​ຄືມີ​ເງິນ​ຊື້​ນັ້ນ​ຊື້​ນີ້ ? “ ມັນ​ຕອບ​ວ່າ :
“ ກູ​ກະ​ມີ​ວິ​ທີ່​ຂອງ​ກູ​ຄົນ​ຫຼໍ່​ຄື​ກູ​ນີ້​ມັນ​ບໍ່​ລໍາບາກ​ດອກ​ພໍ່​ແມ່​ກູ​ກະ​ບໍ່​ເປືອງ​ນໍາ​ກູ​ອີກ ! “
      ຟັງ​ຄໍາ​ເວົ້າ​ທີ່​ວ່າ​ພໍ່​ແມ່​ກູ​ກະ​ບໍ່​ເປືອງ​ນໍາ​ກູ​ອີກ​ຊ່າງ​ເປັນ​ຄໍາ​ເວົ້າ​ທີ່​ດູ​ດີ​ຢູ່​ໄດ່​ເນາະ ! ຂ້ອຍ​ບອກ​ມັນ​ວ່າ​ມື້​ໃດ​ມຶງ​ໄປ​ຫັ້ນ​ອີກ​ກູ​ສິ​ໄປ​ນໍາ​ມຶງ​ !
ຄວາມ​ຄິດ​ເລີ່​ມ​​​ໄຫຼ​ເຂົ້າ​ມາ​ໃນ​ຫົວ​ ເຮົາເປັນຜູ້ຊາຍ​ສິມີ​ຫຍັງ​ເສຍ​ຫວະ​ເຂົາ​ກະ​ໄປ​ຂາຍ​ຕັ້ງ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ກະ​ບໍ່​ເຫັນ​ສິ​​ເກີດ​ຫຍັງ​ຂຶ້ນ​ເລີຍ ! ເອົາເລີຍ !
      ​ແລະ​ແລ້ວ​ຂ້ອຍ​ກໍ່​ກັບ​ມາ​ທີ່​ແຫ່ງ​ນີ້​ອີກ​ເທື່ອ​ໜຶ່ງ​ຈົນ​ໄດ້ ​ແຕ່​ຄວາມ​ຮູ້ສຶກ​ຍັງ​ຄົງ​ເຂີນ​ອາຍບໍ່​ປ່ຽນ​ຂ້ອຍ​ໄດ້​ນັ່ງ​ລົມ​ກັບ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ຮ້ານ​ແລ້ວ​ລາວ​ກໍ່
​ເວົ້າ​ສິ່ງ​ທີ່​ກະ​ຕຸ້ນ​ຂ້ອຍວ່າ : “ ນ້ອງແນມໄປເບິ່ງຂ້າງໆນ້ອງແມ້ ບ່ອນນີ້ບໍ່ມີຄົນໜ້າຕາຂີ້ຮ້າຍມານັ່ງຂາຍດອກ !
ຂາຍໂຕມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງແປກແລະກໍ່ບໍ່ແມ່ນວ່າໃຜສິສາມາດຂາຍໄດ້ຖ້າເຮົາຂາຍໄດ້ກໍ່ສະແດງວ່າເຮົາມີຄຸນຄ່າ ແລະ ກໍ່ເປັນທີ່
ຕ້ອງການຂອງຄົນອື່ນຕ່າງຝ່າຍຕ່າງໄດ້ແລ້ວກະຈົບ “ ຄໍາເວົ້ານັ້ນຟັງຢາກແຕ່ມັນກໍ່ໄດ້ຜົນກັບຂ້ອຍແມ່ນແລ້ວ ຂ້ອຍກະມີດີຄືກັນຂ້ອຍຫຼໍ່ຂ້ອຍເທ້ !ລູກຄ້າຄົນທໍາອິດເປັນກະເທີຍໄທ ເອົາເລີຍປ່ອຍໂຕຕາມສະບາຍແລ້ວກໍ່ບໍ່ມີຫຍັງເສຍຫາຍເງິນໃບພັນບາດປີວເຂົ້າຖົງຢ່າງສະບາຍ ໂອ້ !
ລືມບອກວ່າຮ້ານນີ້ບໍ່ເຄີຍມີຜູ້ຍິງແມ່ຮ້າງແມ່ໝ່າຍມາເຂົ້ານອກຈາກກະເທີຍກັບເກເຖົ້າໆ !ຂ້ອຍເສຍໝົດທຸກຢ່າງແລ້ວສິໃຫ້ເວົ້າແຈ້ງໆອີກກໍ່ຄື
ປະຕູຫຼັງຂອງຂ້ອຍໄປໝົດແລ້ວ ! ຂ້ອຍຍັງຄົງຫຼົງໃນໂຕເອງຕໍ່ໄປ ແລະ ຮູ້ສຶກດີທຸກຄັ້ງທີ່ໂຕເອງເປັນທີ່ສົນໃຈຂອງແຂກທີ່ເຂົ້າຮ້ານບາງທີ່
ແຂກເຂົ້າພ້ອມກັນແລ້ວເລືອກຂ້ອຍທັງສອງຄົນຂ້ອຍກໍ່ຕ້ອງເປັນຝ່າຍຕັດສິນໃຈເອງວ່າສິໄປກັບຜູ້ໃດ ຂ້ອຍຍິ່ງຮູ້ສຶກດີຂ້ອຍຕື່ມອີກ ! ນັບໄປນັບມາຂ້ອຍທຽວໄປທຽວມາທີ່ຮ້ານແຫ່ງນີ້ອາທິດລະເທື່ອເປັນເວລາສອງປີແລ້ວ ! ຈົນຂ້ອຍໃກ້ຈະຮຽນຈົບແລ້ວແລະກໍ່ບ້ານເມືອງກໍາລັງ
ມີການປະຊຸມຫຍັງກໍ່ບໍ່ຮູ້ຮ້ານເລີຍປິດໄປປະມານສອງເດືອນຂ້ອຍກໍ່ກໍາລັງຊອກບ່ອນຝຶກງານຢູ່   ຂ້ອຍກໍ່ເລີຍຕັດສິນໃຈຢຸດ ! ເງິນທີ່ໄດ້ມາມັນ
ຊ່າງງ່າຍເຫຼືອເກີນ ແລະກໍ່ໃຊ້ຢ່າງສະບາຍໝົດໄປຢ່າງງ່າຍເຊັ່ນດຽວກັນ !
      ຕອນນີ້ຂ້ອຍເປັນຜູ້ໃຫ່ຍແລ້ວແລະຍັງຄົງໃຊ້ຊີວິດຢູ່ໃນເມືອງຫຼວງແຫ່ງນີ້ ! ກັບວຽກທີ່ຂ້ອຍຫາມາໄດ້ທີ່ບໍ່ລິສັດແຫ່ງໜຶ່ງ ແລະ ຂ້ອຍກໍ່ບັງເອີນໄດ້ໄປຕິດຕໍ່ພົວພັນກັບລູກຄ້າຂອງບໍ່ລິສັດທີ່ບັງເອີນລາວກໍ່ເຄີຍເປັນລູກຄ້າເກົ່າຂອງຂ້ອຍຄືກັນມັນຊ່າງອຶດອັດໃນຫົວໃຈເຫຼືອເກີນທີ່
ເຫັນສາຍຕາຄູ່ນັ້ນແນມມາດ້ວຍຄວາມຮູ້ສຶກໜ້າລັງກຽດແຕ່ຊີວິດຂອງຂ້ອຍກໍ່ຍັງຄົງດໍາເນີນຕໍ່ໄປຫ້ອງເຊົ່າກັບໝູ່ຄົນສະໜິດ ແລະ ທຸກຄືນທີ່ມີເວລານັ່ງຄິດຂ້ອຍກໍ່ຈະຄິດເຖິງເລື່ອງພວກນີ້ຢູ່ສະເໝີດ້ວຍຄວາມຮູ້ສຶກລະອາຍໃນຫົວໃຈ ແລະ ມັນຈະຕິດເປັນຈຸດສີດໍາຢູ່
ໃນຫົວໃຈຂອງຂ້ອຍແບບນີ້ໄປຮອດມື້ຕາຍຂອງຂ້ອຍ ຂ້ອຍຈະບໍ່ມີວັນກັບໄປທີ່ຮ້ານແຫ່ງນັ້ນອີກ ຂ້ອຍຂໍສາບານຕໍ່ພໍ່ແມ່ຂອງຂ້ອຍເລີຍ !

 (ຄໍາສາລະພາບທີ່ສອງ : " ສິ່ງທີ່ເຫັນກັບສິ່ງທີ່ຂ້ອຍເປັນ ") ສະບັບຕໍ່ໄປ !