ຄຳວ່າ”ເມດຕາ”ມີຮາກສັບມາຈາກຄຳດຽວກັບຄຳວ່າ”ມິຕຕະ” ຫລື ”ມິຕ” ນັ້ນເອງ ໃນພາສາລາວເຮົາກໍ່ມີໃຊ້ກັນຢູ່ຄື”ນ້ຳໃຈໄມຕຼີ” ຫລື ບາງເທື່ອກໍ່ໃຊ້ຄຳວ່າ ”ມິດຕະພາບ” (friendship) ເມຕຕາຈຶ່ງແປງ່າຍໆວ່າ ”ຄວາມຮູ້ສຶກເປັນມິດຕໍກັນແລະກັນ ຫລື ຄວາມຮູ້ສຶກມີເຍື້ອໃຍໄມຕຣີຕໍ່ກັນສັນມິດ” ເພາະສະນັ້ນ ການທີ່ເຮົາແຜ່ເມຕຕາໃຫ້ໃຜຕໍ່ໃຜກໍ່ໝຍຄວາມວ່າເຮົາຍອມຮັບນັບເອົາຄົນໆນັ້ນວ່າ ເປັນມິດທີ່ຮັກຂອງເຮົານັ້ນເອງ

  ໃນທາງພຸດທະສາດສະໜາ ພຣະພຸດທະເຈົ້າຊົງສອນໃຫ້ພຸດທະສາສະນິກະຊົນເປັນມິດກັບຄົນທຸກຄົນແລະ ກັບສັບພະສັດທົ່ວທັງສາກົນຈັກກະວານເລີຍແຫລະ ທ່ານເຄີຍໄດ້ຍິນຄຳແຜ່ເມຕຕາທີ່ວ່າ ”ສັພເພ ສັຕຕາ........”ບໍ່??? ຄຳວ່າ ”ສັດທັງຫລາຍທັງປວງ” ໃນທີ່ນີ້ຈະມີຄວາມໝາຍກວ້າງຂວາງຂະໜາດສຸດຂອບຟ້າມະຫາສະໝຸດເລີຍແຫລະ ຖ້າທ່ານບໍ່ໝັ້ນໃຈ ຜູ້ຂຽນຈະຂໍຄັດເອົາບົດແຜ່ເມຕຕາຈາກກະລະນີຍະເມຕຕະສູຕມາໃຫ້ທ່ານອ່ານ ເພື່ອທ່ານຈະໄດ້ເຂົ້າໃຈດ້ວຍຕົນເອງວ່າ ຄວາມໝາຍແລະຂອບເຂດຂອງເມຕຕາ ຫລື ມິດຕະພາບໃນພຸດທະສາດສະໜານັ້ນກວ້າງຂວາງໄຮ້ພົມແດນພຽງໃດ

ກະຣະນີຍະເມຕຕສູຕ(ພຣະສູດວ່າດ້ວຍເມຕຕາເປັນກິດຈະທີ່ຄວນເຮັດ)

”......ຂໍສັດທັງຫລາຍທັງປວງຈົ່ງເປັນຜູ້ມີຄວາມສຸກກາຍ ສຸກໃຈ ປອດຈາກໄພທັງປວງເຖີດ

ສັດທັງຫລາຍທີ່ມີຄວາມຫວາດກົວກໍ່ດີ ທີ່ບໍ່ຫວາດກົວກໍ່ດີທັງໝົດ ທັງທີ່ມີກາຍຍາວ ໃຫຍ່ ປານກາງ ສັ້ນ ລະອຽດ ຫລື ຫຍາບ ທີ່ເຄີຍເຫັນຫລືບໍ່ເຄີຍເຫັນ ຢູ່ໄກຫລື ຢູ່ໃກ້

ທີ່ເກີດມາແລ້ວຫລືຍັງສະແຫວງຫາທີ່ເກີດຢູ່ ຂໍໃຫ້ສັດທັງຫລາຍທັງປວງເຫລົ່ານັ້ນຈົ່ງມີຄວາມສຸກກາຍ ສຸກໃຈເຖີດ

ບຸກຄົນບໍ່ເພິ່ງຫລອກລວງກັນ ບໍ່ເພິ່ງດູໝິ່ນກັນບໍ່ວ່າຈະດ້ວຍເຫດຜົນໃດກໍ່ຕາມ ບໍ່ເພິ່ງປາຖະໜາໃຫ້ມີຄວາມທຸກໄປຕົກຕ້ອງເຊ່ິງກັນແລະກັນ

ດ້ວຍການມຸ່ງຮ້າຍ ຫລື ດ້ວຍການຄິດຮ້າຍ

ມານດາຖະໜອມຮັກສາລູກຄົນດຽວຂອງຕົນດ້ວຍຊີວິດສັນໃດ ບຸກຄົນເພິ່ງຈະເລີນເມຕຕາຈິຕບໍ່ມີປະມານໃນສັດທັງປວງສັນນັ້ນ

ບຸກຄົນເພິ່ງຈະເລີນເມຕຕາຈິຕອັນບໍ່ມີພົມແດນ ບໍ່ມີເວນ ບໍ່ມີສັດຕູ ໃນສັດໂລກທັງປວງ

ທັງໃນອະຮູບພູມເບື້ອງເທິງ(ບ່ອນຢູ່ຂອງສັດທີ່ບໍ່ມີຮູບຮ່າງ) ຮູບພູມເບື້ອງກາງ ແລະ ກາມາວະຈອນເບື້ອງຕ່ຳ

ເມື່ອຢືນ ຍ່າງ ນັ່ງ ນອນ ເພິ່ງເປັນຜູ້ປາສະຈາກຄວາມງ້ວງ ເພິ່ງຕັ້ງສະຕິໄວ້ຢ່າງນີ້ແລ ພຣະພຸດທະເຈົ້າທັງຫລາຍຕັດການປະຕິບັດເຊັ່ນນີ້ວ່າ ເປັນຄວາມປະພຶດອັນປະເສີດໃນພຣະສາດສະນານີ້......”