”ຍາມຢູ່ໃຫ້ເຂົາຮັກ.....................ຍາມຈາກໃຫ້ເຂົາອາໄລ

ຍາມຢູ່ໃຫ້ເຂົາໄວ້ໃຈ...................ຍາມໄປໃຫ້ເຂົາຄິດຮອດ”

ຄຳເວົ້າເລີ່ມຕົ້ນນີ້ເປັນຄາຖາມະຫາສະເໜ່ ສຳລັບສ້າງຄວາມປະທັບໃຈໃຫ້ແກ່ຄົນທົ່ວໄປ

 ເຮົາຈະຢູ່ນະທີ່ແຫ່ງໃດ ຢູ່ກັບໃຜ ເຮັດວຽກທີ່ໃດ ເຮັດວຽກກັບໃຜ ຈະດົນ ຫລື ບໍ່ດົນກໍ່ຕາມ ສິ່ງທຳອິດທີ່ເຮົາຄວນເຮັດຄືສ້າງຄວາມປະທັບໃຈໄວ້ ຢ່າສ້າງຄວາມບາດໝາງ ຢ່າສ້າງຄວາມໜັກໃຈໄວ້ໃຫ້ຄົນທີ່ເຮົາໄປພັກ ຫລື ໄປເຮັດວຽກນຳ ຖ້າເຮົາສ້າງຄວາມປະທັບໃຈໄວ້ໃຫ້ເຂົາໄດ້ ເຮົາຈະຢູ່ຢ່າງສະບາຍ ຈະມີແຕ່ຄົນຮັກ ມີແຕ່ມິດ ບໍ່ມີສັດຕູ ກົງກັນຂ້າມຖ້າເຮົາສ້າງຄວາມໜັກໃຈໄວ້ໃຫ້ເຂົາ ກໍ່ຈະມີແຕ່ຄົນລັງກຽດ ຢູ່ບໍ່ເປັນສຸຂ.

   ວິທີສ້າງຄວາມປະທັບໃຈກໍ່ຄືຄວາມເສຍສະລະບໍ່ເຫັນແກ່ໄດ້ ເວົ້າຈາໃຫ້ດີເອົາໄວ້ ຊ່ວຍເຫລືອເຂົາ ເປັນກັນເອງກັບທຸກຄົນ ບໍ່ຖືເນື້ອຖືຕົວ ສະຫງຽມຈຽມຕົວ ມີກິຣິຍາມາລະຍາດຮຽບຮ້ອຍ ຮັກສາສົມບັດຜູ້ດີ ເຮັດໄດ້ຢ່າງນີ້ຢູ່ແມ່ນຈະຢູ່່ບ່ອນໃດກໍ່ສະບາຍ ເຮັດວຽກຢູ່ໃສກໍ່ເຮັດວຽກໄດ້ສະບາຍ ເຖິງຄາວຕ້ອງຈາກກັນ ເຂົາກໍ່ຈະອາໄລແລະຄິດເຖິງ ເຂົ້າກັບຄຳເວົ້າທີ່ວ່າ”ຢູ່ໃຫ້ສ້າງຄວາມດີ ໜີໃຫ້ເພິ່ນຄິດຮອດ” ສຳຄັນກໍ່ຄືເຮົາຈະໄດ້ພັກພວກໄດ້ໝູ່ເພື່ອນທີ່ມີຄວາມຈິງໃຈຫລາຍຂຶ້ນ ຫາກເຮົາເປັນຄົນໃຈແຄບ ບໍ່ເສຍສະລະ ເຮົາກໍ່ຈະຢູ່ລຳບາກ ຂາດພັກພວກຂາດໝູ່ເພື່ອນທີ່ຮັກທີ່ໄວ້ໃຈ ຈຳຄາຖາມະຫາສະເໜ່ຂ້າງຕົ້ນໄວ້ແລ້ວເຮັດໃຫ້ໄດ້ ເຮົາກໍ່ຈະກາຍເປັນຄົນມີສະເໜ່ໄປໂດຍປະລິຍາຍ