1. ທານ=ໃຫ້ແບ່ງປັນສິ່ງຂອງໆຕົນແກ່ຄົນທີ່ຄວນໃຫ້
2. ປິຍະວາຈາ=ເວົ້າຖ້ອຍຄຳທີ່ອ່ອນຫວານ
3. ອັດຖະຈະຣິຍາ=ປະພຶດຕົນໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດແກ່ຜູ້ອື່ນ
4. ສະມານັດຕະຕາ=ເປັນຄົນບໍ່ຖືເນື້ອຖືຕົວວ່າຍິ່ງໃຫຍ່ມີຄວາມຮູ້ມີຖານະ

ທານ= ໄດ້ແກ່ການໃຫ້ແບ່ງປັນສິ່ງຂອງຂອງຕົນແກ່ຄົນທີ່ຄວນໃຫ້ ແບ່ງປັນຕາມກາລະສະໄໝເຊັ່ນ: ຍາດມິດຂອງເຮົາເຂົາຂັດສົນເຄື່ອງໃຊ້ສອຍ ເຊິ່ງເປັນຂອງທີ່ເຮົາມີຢູ່ກໍ່ໃຫ້ແກ່ເຂົາໄປ ເພື່ອປົດເປື້ອງຄວາມຂັດສົນຂອງເຂົາ

ປິຍະວາຈາ= ໃນເວລາໃດສົງເຄາະດ້ວຍວາຈາທີ່ອ່ອນຫວານ ເຊັ່ນ: ໃນເວລາທີ່ພົບພໍ້ຍາດ ຫລື ມິດສະຫາຍທີ່ມາຈາກທາງໄກ ເພິ່ງທັກທາຍປາໄສ ດ້ວຍວາຈາທີ່ອ່ອນຫວານໃຫ້ສົມແກ່ຖານະຂອງຜູ້ຟັງ ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ກໍ່ເພິ່ງກ່າວທັກທາຍປາໄສຕໍ່ຜູ້ນ້ອຍກ່ອນ ແລະ ໃຫ້ໂອວາດສັ່ງສອນຕາມສົມຄວນ ຖ້າເຂົາຖາມເຖິງກິດຈະການຕ່າງໆກໍ່ຄວນຕອບໃຫ້ເປັນທີ່ເຂົ້າໃຈ ດັ່ງນີ້ເປັນຕົ້ນ

ອັດຖະຈະຣິຍາ= ປະພຶດຕົນໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດແກ່ຜູ້ອື່ນຄື: ປະພຶດກາຍ ວາຈາ ອັນປະກອບດ້ວຍເມຕຕາ ຕາມຖານະຂອງຜູ້ໃຫຍ່ ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ໝູ່ເພື່ອນ ທີ່ຢູ່ຮ່ວມກັນບ້ານໃກ້ເຮືອນຄຽງ ຊ່ວຍກິດຈະການງານທີ່ເກີດຂຶ້ນ ຕາມໂອກາດ ທີ່ພໍຈະຊ່ວຍເຫລືອໄດ້ ເປັນຕົ້ນ

ສະມານັດຕະຕາ= ເປັນຄົນບໍ່ຖືຕົວ ວາງທ່າທີໃຫ້ສະເໝີແກ່ຖານະ ຖ້າເປັນຜູ້ໃຫຍ່ກໍ່ບໍ່ຖືອຳນາດ ແລະ ຍົດສັກເກີນໄປ ຈົນຜູ້ນ້ອຍເຂົ້າຫາບໍ່ໄດ້ ຄັນແມ່ນຜູ້ນ້ອຍກໍ່ສະແດງຄວາມເຄົາລົບນົບນ້ອມຕໍ່ຜູ້ໃຫຍ່ ຢ່າເປັນຄົນແຂງກະດ້າງ ບໍ່ຮູ້ຈັກຖານະຂອງຕົນ