ຄົນລາວຊາວພຸດນິຍົມບັນພະຊາອຸປະສົມບົດ ເທື່ອອາຍຸຄົບ 20 ປີ ຈັດເປັນການຝຶກການປະພຶດພົມມະຈັນທີ່ໄດ້ຜົນດີວິທີໜຶ່ງ ຈິ່ງຄວນທີ່ພວກເຮົາຈະໄດ້ຮູ້ເລື່ອງກ່ຽວກັບການບັນພະຊາອຸປະສົມບົດໄວ້ແດ່ ດັ່ງນີ້:

1. ອາຍຸຂະນະບວດ ພວກເຮົາຖ້າມີເວລາຄວນຫາໂອກາດບັນພະຊາເປັນສາມະເນນ ຫລື ຈົວຈັກໄລຍະໜຶ່ງ ຄື ອາຍຸລະຫວ່າງ 15-20 ປີ ເພາະໄລຍະນີ້ພາລະໜ້າທີ່ຍັງໜ້ອຍຢູ່ ຍັງບໍ່ມີຄວາມກັງວົນຫລາຍ ຈະມີຄວາມກ້າວໜ້າໃນການປະພຶດທຳໄວ ຫລື ບໍ່ດັ່ງນັ້ນກໍຄວນຫາເລາທີ່ເໝາະສົມໃນການບວດພຣະ ເມື່ອອາຍຸ 20-25 ປີ ຫລື ເວລາອືນທີ່ສະດວກ ແຕ່ບໍ່ຄວນລໍຖ້າຈົນອາຍຸແກ່ຫລາຍເກີນໄປ ເພາະສັງຂານຈະບໍ່ອຳນວຍ ຈະລຸກຈະນັ່ງຈະຝຶກສະມາທິກໍບໍ່ສະດວກ ຍິ່ງກວ່ານັ້ນອາຍຸແກ່ແລ້ວມັກຈະມີທິດຖິ ຖືວ່າຜ່ານມາຫລາຍໂລກ ເວົ້າຍາກສອນຍາກຄື ກັບໄມ້ແກ່ກາຍເບັດ

2. ໄລຍະເວລາທີ່ບວດ ອາດບວດໃນຍາມເຂົ້າພັນສາຈັກ 3 ເດືອນ ຫລື ບວດໃນຍາມພັກພາກຮຽນ 1-2 ເດືອນ ບວດໃນເວລາທີ່ສະດວກລາພັກການໄດ້ ຫລື ບວດຕະຫລອດຊີວິດກໍໄດ້ ແຕ່ຄວນບວດຫລາຍກວ່າ 1 ເດືອນ ເພາະຈະໄດ້ມີເວລາສຶກສາພຣະທັມວິໄນພໍສົມຄວນ

3. ການເລືອກສຳນັກບວດ ຂໍ້ນີ້ສຳຄັນຫລາຍ ການບວດຈະໄດ້ຜົນພຽງໃດຂຶ້ນຢູ່ກັບສຳນັກບວດນັ້ນເອງ ການເລືອກສຳນັກບວດຄວນເລືອກສຳນັກທີ່ມີການເຂັ້ມງວດເຄັ່ງຄັດໃນການປະພຶດທັມ ແລະ ເຄັ່ງຄັດຕໍ່ພຣະທັມວິໄນ ສຳນັກທີ່ດີພຣະອຸປັດຊາອາຈານມີການອົບຮົມສັ່ງສອນພຣະໃໝ່ຢູ່ຕະຫລອດ ມີການໃຫ້ໂອວາດຊຸກຍູ້ໃນການປະຕິບັດທັມ ມີການໃຫ້ໂອວາດທີ່ຂ້ຽວເຂັນໃຫ້ປະພຶດທັມຈົນບໍ່ມີເວລາໄປຟຸ້ງຊ່ານກັບເລື່ອງອື່ນ ແບບນີ້ຈິ່ງດີ ສ່ວນສຳນັກໃດປ່ອຍປະລະເລີຍບວດແລ້ວບໍ່ສົນໃຈ ປ່ອຍໃຫ້ຕາມສະບາຍ ບາງເທື່ອ ຕັ້ງແຕບວດຈົນສິກພຣະບວດໃໝ່ບໍ່ໄດ້ສົນທະນາທັມກັບພຣະອຸປັດຊາເລີຍ ແບບນີ້ໃຊ້ບໍ່ໄດ້ເສຍເວລາໃນການບວດຊື່ໆ ການທີ່ເຮົາບວດກໍ່ເພື່ອມຸ່ງຫວັງ ຈະຝາກຕົນໃຫ້ທ່ານອົບຮົມສັ່ງສອນ ຖ້າທ່ານບໍ່ເອົາໃຈໃສ່ເຮົາແລ້ວ ຈະບວດໄປເຮັດຫຍັງ ບຸນກຸສົນບໍ່ໄດ້ຢູ່ທທີ່ຜ້າເຫລືອງເທົ່ານັ້ນ(ຕິດຕາມສະບັບໜ້າ)