ບັນດິດຄື ຄົນທີ່ມີຈິດໃຈຜ່ອງໃສເປັນປົກກະຕິວິໄສ ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມເຫັນຖືກ ຍຶດຖືຄ່ານິຍົມທີ່ຖືກຕ້ອງ ສາມາດດຳເນີນຊີວິດຢູ່ໄດ້ດ້ວຍປັນຍາ

• ເປັນຜູ້ຮູ້ດີ ຄືຮູ້ວ່າອັນໃດດີ ອັນໃດຊົ່ວ
  
• ເປັນຜູ້ຮູ້ຖືກ ຄືຮູ້ວ່າອັນໃດຖື ອັນໃດຜິດ
  
• ເປັນຜູ້ຮູ້ຊອບ ຄືຮູ້ສ່າອັນໃດເປັນບຸນ ອັນໃດເປັນບາບ

ບັນດິດເປັນໃຜກໍໄດ້ເຊັ່ນ: ອາດເປັນຜູ້ອ່ານໜັງສືບໍ່ອອກ ເປັນຊາວໄຮ່ຊາວນາ ອາດເປັນຄົນທີ່ມີການສຶກສາສູງ ຫລື ອາດເປັນຍາດຕິພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາກໍໄດ້ ແຕ່ບໍ່ວ່າຈະເປັນໃຜກໍຕາມ ຈະຕ້ອງເປັນຜູ້ທີ່ມີຈິດ

ໃຈຜ່ອງໃສຢູ່ສະເໝີ ແລະ ດຳເນີນຊີວິດຢູ່ໄດ້ດ້ວຍປັນຍາຄືເປັນຄົນດີນັ້ນເອງ ຄົນທົ່ວໄປມັກເເຂົ້າໃຈວ່າຜູ້ທີ່ຮຽນໜັງສືຈົນໄດ້ຮັບປະຣິນຍານັ້ນຄືບັນດິດ ແທ້ຈິງແລ້ວນັ້ນເປັນພຽງບັນດິດທາງໂລກເທົ່ານັ້ນ

ຍັງບໍ່ແມ່ນບັນດິດທີ່ແທ້ຈິງເພາະຜູ້ທີ່ຮັບປະຣິນຍາແລ້ວຖ້າປະພຶດບໍ່ດີອາດໄປຕິດຄຸກຕິດຄາໄດ້ ແຕ່ບັນດິດທີ່ແທ້ຈິງຍ່ອມເປັນຜູ້ທີ່ັຕັ້ງໃຈລະຊົ່ວປະພຶດຊອບປະກອບແຕ່ຄວາມດີ ຄວາມຖືກຕ້ອງ ຄວາມສຸດຈະລິດ ສາມາດປ້ອງກັນຕົນ ໃຫ້ພົ້ນຈາກທຸກໄພ ຈາກຫ້ອງຂັງຕະຫລອດຮອດນາຣົກນຳດ້ວຍ

”ບັນດິດ ບໍ່ແມ່ນ ຜູ້ມີພຽງແຕ່ ປະຣິນຍາເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ແມ່ນຄົນ ທີ່ອຸດົມດ້ວຍສິນ ສະມາທິ ປັນຍາຕ່າງຫາກ”