ເຖົ້າເສດຖີຄົນໜຶ່ງພວມຕ້ອນຮັບແຂກ ແຕ່ບັງເອີນເຂົາພັດຕົດແຕກອອກ. ແຂກຜູ້ໜຶ່ງທີ່ນັ່ງຢູ່ໃກ້ໆເຂົາທັກທ້ວງຂຶ້ນວ່າ ”ເຖິງຈະດັງຄືສຽງຕົດ ແຕ່ມັນກໍ່ບໍ່ມີກິ່ນເໝັນຈັກດີ້!“

ແລ້ວແຂກຄົນທີ່ສອງກໍ່ລັ່ນຄຳເວົ້າອອກມາວ່າ ”ບໍ່ພຽງແຕ່ບໍ່ເໝັນເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ມັນຍັງມີກິ່ນຫອມຈັບໃຈອີກດ້ວຍ!“

”ແມ່ນຫຍັງເກາະ?“ ເຖົ້າເສດຖີຮ້ອງ”ຖາມ, ເຮັດຄິ້ວສົນ ແລະ ສີໜ້າກັງວົນ ”ເປັນຫຍັງຈຶ່ງວ່າຊັ້ນ? ຂ້ອຍເຄີຍຍິນວ່າຄົນເວົ້າວ່າ: ຖ້າໃຜຕົດບໍ່ມີກິ່ຮເໝັນ ແປວ່າອະໄວຍະວະຂ້າງໃນຂອງຄົນນັ້ນ ເລີ່ມເຮັດວຽກບໍ່ດີ ແລະ ຄວາມຕາຍກໍ່ຫຍັບມໍ່ເຂົ້າມາ ແມ່ນແທ້ຫວະ? ຊັ້ນຂ້ອຍຊິຢູ່ຍືນນຳໝູ່ຢູ່ຫວະນິ?“

ທັນໃດນັ້ນ ແຂກຜູ້ທີ່ໜຶ່ງ ກໍ່ເລີ່ມເອົາມືປັດດັງວັບໆ ທັງເວົ້າໜ່ຳໆຂຶ້ນວ່າ ”ກິ່ນມັນຫາກໍ່ປິວມາທາງພີ້“

ໂດຍບໍ່ຍອມນ້ອຍໜ້າ, ແຂກຜູ້ທີ່ສອງກໍ່ຍົກມືຂຶ້ນປິດດັງບັກແໜ້ນ, ເຮັດໜ້າບິດໜ້າບ້ຽວ, ເອົານິ້ວໂປ້ ແລະ ນິ້ວຊິ້ອັດຮູດັງ ແລະ ຮ້ອງແບບຕົກໃຈອອກມາວ່າ ”ຢູ່ພີ້ແຮງເໝັນ!!!“