ພັນລາວ.ຄອມ
ຊອກຫາ:
ຊອກຫາແບບລະອຽດ
ຂຽນເມື່ອ ຂຽນເມື່ອ: ກ.ຍ.. 8, 2010 | ມີ 10 ຄຳເຫັນ ແລະ 0 trackback(s)
ໜວດໝູ່: ທັມມະ

1. ເຫດໃດທ່ານຈຶ່ງມີເສື້ອຜ້າອາພອນທີ່ງົດງາມໃສ່ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ

ເພາະຊາດກ່ອນ ທ່ານເຄີຍຖວາຍ ຈີວອນແດ່ພຣະສົງ

2. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານມີອາຫານດີດີຮັບປະທານຢູ່ສະເໝີ

ເພາະຊາດກ່ອນ ທ່ານເຄີຍເຮັດອາຫານທານໃຫ້ແກ່ຄົນທຸກຍາກ

3. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານອົດຢາກ ຍາກຈົນ ບໍ່ມີເສື້ອຜ້າດີດີສວມໃສ່

ເພາະທ່ານຂີ້ຖີ່ຂີ້ໜຽວ ບໍ່ຍອມທຳທານແກ່ຄົນຍາກຈົນ ໃນຊາດກ່ອນ

4. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານມີບ້ານເຮືອນໃຫຍ່ໂຕ

ເພາະທ່ານເຄີຍຖວາຍເຂົ້າສານໃຫ້ແກ່ວັດໃນຊາດກ່ອນ

5. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານມີຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ ແລະ ມີຄວາມສຸກຫຼວງຫຼາຍ

ເພາະທ່ານເຄີຍຖວາຍເງິນສ້າງວັດໃນຊາດກ່ອນ

6. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານເປັນຄົນສວຍສົດງົດງາມ

ເພາະທ່ານເຄີຍຖວາຍດອກໄມ້ສົດບູຊາພຣະດ້ວຍຄວາມເຄົາລົບໃນຊາດກ່ອນ

7. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານເປັນຄົນສະຫຼາດ ຫຼັກແຫຼມ ມີປັນຍາດີ

ເພາະທ່ານເປັນພຸດທະມາກະ (ຊາວພຸດ) ແລະ ກິນມັງສະວິລັດໃນຊາດກ່ອນ

8. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານເປັນທີ່ຮັກຂອງທຸກໆຄົນ ແລະ ມີໝູ່ຫຼວງຫຼາຍ

ເພາະທ່ານເຄີຍສ້າງມະນຸດສຳພັນທີ່ດີຕໍ່ທຸກຄົນໃນຊາດກ່ອນ

9. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານມີພໍ່ແມ່ຢູ່ພ້ອມໜ້າ

ເພາະທ່ານເຄົາລົບ ແລະ ໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອບໍ່ດູແຄນຄົນທຸກໄຮ້ຂາດຍາດມິດໃນຊາດກ່ອນ

10. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານເປັນເດັກກຳພ້າ

ເພາະທ່ານເຄີຍຍິງນົກ ຕຶກປາ ແລະ ພາກສັດໃນຊາດກ່ອນ

11. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານມີອາຍຸຍືນ ແຂງແຮງ

ເພາະທ່ານເຄີຍປ່ອຍນົກ ປ່ອຍປາ ແລະ ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດໃນຊາດກ່ອນ

12. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານມີອາຍຸສັ້ນ

ເພາະຊາດກ່ອນທ່ານເຄີຍຂ້າສັດຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ

13. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານເປັນຄົນຮັບໃຊ້

ເພາະຊາດກ່ອນທ່ານເຄີຍດູຖູກຢຽດຢາມຄົນທຸກ

14. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານມີດວງຕາທີ່ສົດໃສ

ເພາະຊາດກ່ອນ ທ່ານເຄີຍຕື່ມນ້ຳມັນຕະກຽງ ແລະ ຈຸດໄຟບູຊາພຣະ

15. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານໂງ່ປັນຍາອ່ອນ ແລະ ຫູໜວກ

ເພາະຊາດກ່ອນ ທ່ານເຄີຍດ່າວ່າ ແລະ ຫຍາບຄາຍຕໍ່ໜ້າພໍ່ແມ່

16. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານຕ້ອງຕາຍເພາະຢາພິດ

ເພາະຊາດກ່ອນທ່ານເຈດຕະນາວາງຢາໃນຫ້ວຍນ້ຳລຳທານໃຫ້ເປັນພິດ

17. ເຫດໃດຊາດນີ້ ທ່ານຈຶ່ງແຂວນຄໍຕາຍ

ເພາະຊາດກ່ອນ ທ່ານໃຊ້ຕາຂ່າຍລ່າ ແລະ ດັກຈັບສັດ

18. ຖ້າຊາດນີ້ທ່ານຂ້າຄົນ

ຊາດໜ້າເຂົາກໍ່ຈະຂ້າທ່ານ ແລະ ຈະຂ້າກັນໄປຂ້າກັນມາ ບໍ່ມີມື້ສິ້ນສຸດ

(ແປຈາກ Forward Mail)

ຂຽນເມື່ອ ຂຽນເມື່ອ: ກ.ຍ.. 3, 2010 | ມີ 21 ຄຳເຫັນ ແລະ 0 trackback(s)
ໜວດໝູ່: ຄວາມຮັກ

(ໂປດໃຊ້ວິຈາລະນະຍາຍໃນການອ່ານ) ເລື່ອງຂອງເລື່ອງມີຢູ່ວ່າ:

ນ້ອງຂ້ອຍຜິດກັບແຟນ, ລະກະງງໍ້ກັນໄປງໍ້ກັນມາແຕ່ຍັງບໍ່ທັນດີກັນ, ຜິດກັນໄດ້ທິດໜຶ່ງແຟນຂອງລາວກະໄປຕ່າງແຂວງບອກວ່າກັບຈາກຕ່າງແຂວງວັນອັງຄານແລ້ວຈະມາຫາ

ແຕ່ຮອດມື້ວັນອັງຄານກະບໍ່ເຫັນມາຫາຈັກເທື່ອ, ໂທໄປຫາເບີແຟນກະວ່າງົດໃຊ້ບໍລິການ ນ້ອງຂ້ອຍກໍ່ຖ້າແລ້ວຖ້າອີກກໍບໍ່ເຫັນມາ ຕິດຕໍ່ຫາໝູ່ຜູ້ໃດກະບໍ່ໄດ້, ຕົກແລງຂ້ອຍຂຶ້ນໄປເອີ້ນລາວລົງມາກິນເຂົ້າ ລາວກໍ່ມີແຕ່ງຶກຫົວ ແຕ່ກໍ່ບໍ່ລົງມາກິນ ວ່າບໍ່ຢາກ

 

ຕື່ນເຊົ້າວັນພຸດ ຫຼັງຈາກທີ່ແມ່ຂ້ອຍໃສ່ບາດແລ້ວ ກໍ່ວ່າຈະຂຶ້ນມາເອີ້ນໃຫ້ນ້ອງຂ້ອຍພາໄປໂຮງໝໍ (ເພາະມື້ນັ້ນຂ້ອຍມີປະຊຸມພາໄປບໍ່ໄດ້)

ພໍແມ່ຂ້ອຍຂຶ້ນໄປໄດ້ໜ້ອຍໜຶ່ງກໍ່ມີສຽງຮ້ອງເຫຼີແບບບໍ່ຮູ້ສຶກຕົວ

ຂ້ອຍກຳລັງກຽມເຂົ້າເຊົາຢູ່ໄດ້ຍິນສຽງແມ່ຮ້ອງຈຶ່ງແລ່ນຂຶ້ນໄປເບິ່ງ ພາບທີ່ຂ້ອຍເຫັນເປັນພາບທີ່ຂ້ອຍບໍ່ຢາກເຫັນເລີຍໃນຊີວິດນີ້

ຄື ນ້ອງຂ້ອຍນັ່ງຄຸກເຂົ່າຢູ່ບ່ອນ ແລະ ມີເຊືອກຫ້ອຍຄໍຢູ່ ສ່ວນແມ່ຂ້ອຍນັ່ງຢູ່ກັບພື້ນທັງຮ້ອງທັງໃຫ້ບໍ່ໄດ້ສະຕິ

 

ເອື້ອຍກັບອ້າຍຈຶ່ງແລ່ນຂຶ້ນມາເບິ່ງກໍ່ບໍ່ຊ່ວຍຫຍັງໄດ້ແລ້ວ ເພາະໂຕນ້ອງຂ້ອຍຂະນະນັ້ນແຂງ ແລະ ເຢັນໝົດແລ້ວ.

 

(ນ້ອງຂ້ອຍໄປຫາໝູ່ລາວຜູ້ຢູ່ປາກເຊ ວ່າຢາກໃຫ້ພາກັບເຮືອນແນ່ ລາວກັບເອງບໍ່ໄດ້) ຫຼັງຈາກທີ່ລາວຕາຍຄົບ 7 ວັນ ໝູ່ລາວຜູ້ຢູ່ປາກເຊກໍ່ມາເຮືອນຂ້ອຍ

ລາວວ່າລາວພານ້ອງຂ້ອຍມາ, ນ້ອງຂ້ອຍບອກວ່າຢາກມາກາບຂໍໂທດຂໍຂະມາແມ່ (ໂດຍທີ່ໃຫ້ໝູ່ເຮັດແທນ) ແລ້ວໝູ່ນ້ອງຂ້ອຍກໍ່ກາບຕີນແມ່ ລະກະໝົດສະຕິ

ປະມານ 2 ນາທີກໍ່ຟື້ນແລ້ວກໍ່ຫ້ອງໄຫ້ເວົ້າແຕ່ວ່າ ລູກຂໍໂທດ ຂໍໂທດທີ່ເຮັດໃຫ້ແມ່ ເອື້ອຍອ້າຍເສຍໃຈ ເພາະສິ່ງທີ່ລູກເຮັດລົງໄປແມ່ນບໍ່ທັນໄດ້ຄິດຫຍັງເລີຍ 

ຖ້າຕອນນັ້ນລູກຄິດເຫັນໜ້າແມ່ພຽງແຕ່ໜ້ອຍດຽວ ລູກກໍ່ຈະບໍ່ເປັນແບບນີ້


ພໍແຕ່ໄດ້ຍິນສຽງທີ່ກ່າວພາຍຫຼັງທີ່ຟື້ນຂຶ້ນມາ ຂ້ອຍກໍ່ຮູ້ທັນທີໂລດວ່າແມ່ນສຽງນ້ອງຂອງຂ້ອຍ (ລາວເຂົ້າສິງໝູ່ຂອງລາວເອງ)

ແມ່, ຂ້ອຍ ແລະ ຄົນໃນອບຄົວໄດ້ຍິນແນວນັ້ນ ກໍພາກັນຮ້ອງໃຫ້ແບບບໍ່ເຄີຍມາກ່ອນໃນຊີວິດ ຮ້ອງແບບບໍ່ຮູ້ວ່າເສຍໃຈ ຫຼື ດີໃຈກັນແທ້ ທັງໃຫ້ທັງກອດລາວໄວ້

ແລະ ອີກຄຳນຶ່ງທີ່ລາວເວົ້າແມ່ນ ລູກຫິວເຂົ້າ ລູກບໍ່ໄດ້ກິນເຂົ້າມາຫຼາຍມື້ແລ້ວ ເພິ່ນບໍ່ໃຫ້ລູກກິນເຂົ້າເລີຍ

ພາຍຫຼັງຕັ້ງສະຕິໄດ້ ຂ້ອຍກໍ່ເອົາເຂົ້າມາໃຫ້ລາວກິນ ລາວທັງກິນທັງຮ້ອງໃຫ້ ທັງກ່າວຄຳວ່າ ລູກຂໍໂທດ ຊ້ຳແລ້ຊ້ຳອີກ ຈົດເຂົ້າໝົດຈານ

ແລ້ວແມ່ກໍ່ເວົ້າກັບນ້ອງຂ້ອຍ ບອກໃຫ້ລາວໄປດີ, ແມ່ອະໂຫສິກຳໃຫ້ແລ້ວ ບໍ່ຕ້ອງເປັນຫ່ວງນຳແມ່ອີກ ໃຫ້ລູກໃຊ້ກຳໃຊ້ແວນທີ່ຕິດໂຕລູກມາໃຫ້ໝົດ ແລ້ວລູກກໍ່ຈະສະບາຍເອງ.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

ຈາກເລື່ອງນີ້

ຂ້ອຍຢາກວອນບອກຜູ້ທີ່ກຳລັງຜິດຫວັງໃນເລື່ອງໃດເລື່ອງໜຶ່ງ ໂດຍສະເພາະ ຜິດຫວັງຈາກຄວາມຮັກ

ແມ່ນໃຫ້ຄິດເຫັນໜ້າຜູ້ເປັນພໍ່ແມ່ໄວ້ຫຼາຍໆ ເພາະຖ້າເຮົາເປັນຫຍັງໄປ ຜູ້ທີ່ເສຍໃຈທີ່ສຸດແມ່ນພໍ່ແມ່

ຄົນໃນຄອບຄົວ ຜູ້ທີ່ເຮົາໃຊ້ຊີວິດຢູ່ນຳຕັ້ງແຕ່ມື້ເກີດຈົນເທົ່າປະຈຸບັນເຮົາຍັງມີບຸກຄົນເຫລົ່ານີ້ ທີ່ຄອຍເປັນກຳລັງໃຈໃຫ້ເຮົາ ແລະ ຮັກເຮົາໂດຍບໍ່ຫວັງຫຍັງຕອບແທນ

ຂຽນເມື່ອ ຂຽນເມື່ອ: ກ.ພ.. 17, 2010 | ມີ 12 ຄຳເຫັນ ແລະ 0 trackback(s)

ເລື່ອງເກີດຂຶ້ນເມື່ອວັນທີ 25 ກັນຍາ 2009

ແມ່ຂອງຂ້ອຍເຈັບທ້ອງແຮງ (ເຈັບກະເພາະ) ຂ້ອຍເລີຍພາເພິ່ນໄປກວດຢູ່ໂຮງຫມໍແຫ່ງໜຶ່ງໃນປະເທດລາວນີ້ແຫຼະ (ຂໍບໍ່ບອກຊື່)

ຫມໍຖາມເພິ່ນເຖິງອາການເລີຍຂຽນໃບສັ່ງກວດ ສ່ອງໄຟຟ້າເບິ່ງກະເພາະ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ກວດມື້ນັ້ນເລີຍ ຕ້ອງເປັນມື້ໃໝ່ ເພາະຕ້ອງອົດເຂົ້າອົດນ້ຳມາກວດ

ພໍມື້ຕໍ່ມາກະເລີຍພາເພິ່ນມາກວດແຕ່ 8:00 ໂມງເຊົ້າ ເພາະຄິດວ່າມາໄວລະຊິໄດ້ກວດໄວ

ແຕ່ພັດໄດ້ຖ້າຈົນຮອດ 9:00 ໂມງ ເພິ່ນຈຶ່ງໄດ້ກວດເພາະທ່ານຫມໍຫາກະມາຮອດ. ຖ້າໃຜເຄີຍກວດກະເພາະແບບສ່ອງໄຟຟ້າ ຄືຊິຮູ້ວ່າມັນທໍລະມານຫຼາຍ ປະມານ 45 ນາທີ ເພິ່ນກໍ່ກວດແລ້ວ ແຕ່ຍັງບໍ່ທັນຮູ້ຜົນກວດເລີຍ ຕ້ອງລໍຖ້າເອົາໄປໃຫ້ທ່ານຫມໍວິໄຈຜົນກວດ ກ່ອນ ອີກ 1 ອາທິດ ຈຶ່ງມາເອົາຜົນກວດ.

ພໍຮອດ 1 ອາທິດ ຂ້ອຍກໍ່ພາແມ່ໄປເອົາຜົນກວດ, ທ່ານຫມໍບອກວ່າເພິ່ນເປັນ ມະເລັງກະເພາະ (ແຕ່ບໍ່ຮູ້ວ່າຂັ້ນໃດຫມໍບໍ່ບອກ) ມີແຕ່ບອກວິທີຮັກສາຄືຕ້ອງຜ່າຕັດວິທີດຽວເທົ່ານັ້ນ

ແຕ່ແມ່ເພິ່ນບໍ່ຢາກຜ່າຕັດ ເພາະເພິ່ນມີໂຣກປະຈຳຕົວ (ເບົາຫວານ, ຄວາມດັນ, ໂຣກຫົວໃຈ) ເພິ່ນເລີຍບອກຫມໍວ່າ “ຂໍເອົາໄປປຶກສາກັບຄອບຄົວກ່ອນເດີ້ທ່ານຫມໍ”. ທ່ານຫມໍຍັງບອກເພິ່ນວ່າ “ບໍ່ຢາກໃຫ້ປະໄວ້ດົນຢ້ານເຊື້ອມະເລັງມັນແຜ່ຂະຫຍາຍອອກ ຈຶ່ງຢາກໃຫ້ຕັດສິນໃຈໄວໆ”

ຂ້ອຍກັບຄອບຄົວອຸກໃຈຫລາຍ ເພາະບໍ່ຢາກໃຫ້ເພິ່ນຜ່າຕັດ, ຈຶ່ງພາເພິ່ນໄປກວດຢູ່ຫຼາຍໆບ່ອນ (4 ບ່ອນ) ແຕ່ຜົນກວດອອກມາກະບໍ່ປາກົດວ່າເພິ່ນເປັນມະເລັງ ຫຼືມີເຊື້ອມະເລັງຫຍັງເລີຍ.

ຂ້ອຍຈຶ່ງພາເພິ່ນກັບໄປປຶກສານຳທ່ານຫມໍຜູ້ທີ່ກວດພົບມະເລັງ ແລະຂໍໃຫ້ເພິ່ນກວດຄືນເບິ່ງວ່າມັນແມ່ນມະເລັງແທ້ບໍ່? ເປັນຫຍັງຈຶ່ງມີແຕ່ໂຮງຫມໍດຽວທີ່ກວດພົບ, ໂຮງຫມໍອື່ນຄືກວດບໍ່ພົບຫຍັງ? ແລະຖ້າແມ່ນມະເລັງແທ້ ມັນຢູ່ຂັ້ນໃດແລ້ວ? ຍັງຢູ່ບ່ອນເກົ່າ ຫຼື ແຜ່ລາມໄປບ່ອນໃຫມ່ແລ້ວ.

ທ່ານຫມໍຜູ້ນັ້ນເລີຍສັ່ງກວດຄືນໃຫ້ເພິ່ນ.

ມື້ຕໍ່ມາ ແມ່ກໍເຂົ້າໄປກວດ (ສ່ອງໄຟຟ້າເບິ່ງກະເພາະຄືນ) ແຕ່ຄັ້ງນີ້ຫມໍສັ່ງກວດດ່ວນໃຫ້ຈຶ່ງຮູ້ຜົນວິໄຈໃນ 3 ມື້

ພໍຜົນວິໄຈອອກມາ ປາກົດວ່າ ກະເພາະຂອງເພິ່ນບໍ່ໄດ້ເປັນບາດ ຫຼື ມີຮ່ອງຮອຍຫຍັງທີ່ບົ່ງບອກວ່າເພິ່ນເປັນມະເລັງ

ໂອ້ຍ ຂ້ອຍດີໃຈສຸດໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆໆເລີຍ

ທ່ານຫມໍຫງົງ ແລະ ຍັງຖາມແມ່ວ່າ “ແມ່ນເຈົ້າໄປໄດ້ຢາວິເສດຫຍັງມາກິນ ຈຶ່ງເຊົາໄວແທ້” ແມ່ເພິ່ນກະບໍ່ໄດ້ກິນຢາຫຍັງ ມີແຕ່ກິນນ້ຳຢານາງທຸກໆເຊົ້າເທົ່ານັ້ນ

ຂ້ອຍສົງໃສວ່າບໍ່ແມ່ນຍ້ອນຢາວິເສດຫຍັງດອກ, ຫມໍຫາກວິໄຈຜິດພາດເອງ, ຫລືອາດຈະເປັນຍ້ອນເຄື່ອງມືທີ່ເອົາມາກວດໃຫ້ແມ່ນັ້ນມີຄວາມຜິດພາດ

ແຕ່ເປັນຈັ່ງບຸນທີ່ເພິ່ນບໍ່ເຂົ້າຜ່າຕັດເລີຍຕອນນັ້ນ. ຖ້າຫາກຄອບຄົວຂ້ອຍເຊື່ອຜົນວິໄຈແຕ່ຄັ້ງທຳອິດ ແມ່ຂ້ອຍກະຄືຊິເຈັບໂຕຟຣີ ເພາະການຜ່າຕັດກະເພາະ ທ່ານຫມໍວ່າຕ້ອງປາດເອົາກະເພາະອອກໄປ 3/4 ແມ່ກະຊິຍັງເຫລືອກະເພາະພຽງແຕ່ 1/4 ເທົ່ານັ້ນ.

----------==========///==========--------