ໃນໄລຍະພັກລະດູໜາວຕັ້ງແຕ່ວັນທີ 26 ທັນວາ 2008 ຫາ 6 ມັງກອນ 2009 ທີ່ຜ່ານມານີ້, ອາກາດກໍ່ເລີ້ມໜາວເໝາະສຳລັບການທ່ຽວຊົມທຳມະຊາດ.

ຂ້າພະເຊົ້າກໍ່ໄດ້ມີໂອກາດ ເພາະວ່າເອື້ອຍ ແລະ ໜູ່ຈາກໂຕກຽວມາຢາມ ກໍ່ເລີຍຈັດໂປຣແກຣມທົວເຂດຄັນໄຊປະເທດຍີ່ປຸ່ນ. ເລີ່ມຕົ້ນທ່ຽວເມືອງນາລະ ທ່ຽວຊົມວັດວາອາຣາມ ແລະ ກວາງ ທີ່ຂຶ້ນຊື່ຂອງນາລະ, ແລ້ວກໍ່ມາກັນທີ່ກຽວໂຕທ່ຽວວັດຄຽວມິດຊຶ, ເຮອັນຈິງກຶ, ວັດເງິນ ແລະ ວັດຄຳ ແລ້ວກໍ່ໄປຕໍ່ທີ່ໂອຊາກາ ຢ້ຽມຊົມໂອຊາກາໂຈ ແລະ ປະຕິມະກຳທີ່ທັນສະໄໜຂອງໂອຊາກາ ແລ້ວກໍ່ລົງໄປຕໍ່ກັນທີ່ໂກເບ ເລາະຊົມເມືອງ ແລະ ຜອດໂກເບ ແລ້ວມາແວ່ຊື້ເຄື່ອງປຸງອາຫານ (ແບບລາວໆ) ທີ່ China town. ສຸດທ້າຍກໍ່ກັບມາທ່ຽວທີ່ແຂວງຊິກະເຊຶ່ງເປັນແຂວງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃນປະຈຸບັນນີ້.

ການທ່ອງທ່ຽວຄັ້ງນີ້ຂາດບໍ່ໄດ້ແມ່ນການບັນທຶກຄວາມຊົງຈຳດ້ວຍການບັນທຶກພາບ ຄວາມສວຍງາມ ແລະ ໜ້າປະທັນໃຈ.

ເອົາໄວ້ເທົ່ານີ້ກ່ອນເນາະ ມື້ໜ້າຈຶ່ງເລົ່າໃໝ່.             ສຸດຍອດຊາຂຽວ

ສຳລັບຮູບແລ້ວຈະອັບເດດໃຫ້ເບິ່ງຕາມພາຍຫລັງເດີ້

ຫລັງຈາກທີ່ຜ່ານການພລີເຊັ້ນມາແລ້ວ 11 ຄັ້ງໃນເດືອນທັນວາ ແຕ່ກໍ່ຍັງບໍ່ຈົບ ວັນທີ 25 ນີ້ກໍ່ຈະເປັນເທື່ອສຸດທ້າຍແລ້ວ.

ດີໃຈແຮງເພາະວ່າໄກ້ຈະໄດ້ເວລາພັກຜ່ອນ, ແລະ ກໍ່ມີ 2 ເທດສະການທີຈະໃຊ້ເວລາອັນໜັກໜ່ວງທີ່ຜ່ານມານັ້ນ ມາພັກຜ່ອນກັບການສະຫລອງວັນຄຣິດສ໌ມາດ ແລະ ປີໃໝ່ສາກົນ 2009 ທີ່ຈະມາເຖິງນີ້.

ແຕ່ວ່າອາກາດຊ່ວງນີ້ໜາວແຮງ ຈົນບໍ່ຢາກອອກໄປໃສ ແຕ່ກໍ່ຍັງດີທີ່ຮິມະຍັງບໍ່ທັນຕົກເທື່ອ, ຄືຊິອອກໄປສະຫລອງຢູ່ກຽວໂຕ, ໂອຊາກາ, ໂກເບ, ນາຣະ, .............. ໃຜຢາກໄປນຳລະມາເດີ ຍັງບໍ່ທັນມີໝູ່ໄປທ່ຽວເທື່ອ ຍິນດີເດີ້.

ຫລັງຈາກພັກປີໃໝ່ມາ ແລ້ວກໍ່ຕ້ອງມາລຸຍກັບການຮຽນໜັງສີຕໍ່ ເພື່ອຊາດ-ບ້ານເມືອງ ຂອງເຮົາ ສູ້ ສູ້ ສູ້ ຕາຍ.......................

ທຸກຄົນອາດຈະຄິດວ່າພໍຮອດເດືອນ 12 ແລ້ວກໍ່ຄົງຈະດີເພາະວ່າຈະໝົດປີເກົ່າ ວຽກງານຄົງຈະເບົາໆລົງ ເພາະວ່າຈະຕ້ອງໄດ້ສະຫລຸບວຽກທ້າຍປີແລ້ວກໍ່ພັກຜ່ອນ.

ແຕ່ສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າເອງ ເດືອນ 12 ປີນີ້ແມ່ນໜັກໜ່ວງຫລາຍທາງດ້ານການຮຽນ ບໍ່ເຄີຍເຈີຈັກເທື່ອວ່າພາຍໃນ 4 ອາທິດ ມີ ພລີເຊັ້ນເຖິງ 12 ຄັ້ງ ແລະ 3 ບົດລາຍງານ.

ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມການຮໍ່າຮຽນເຖິງວ່າມັນຈະຫຍຸ້ງຍາກ ຫລື ໜັກໜ່ວງປານໃດກໍ່ຕາມ ເຮົາກໍ່ຕ້ອງໄດ້ຕັ້ງໃຈເຮັດໃຫ້ດີທີ່ສຸດເທົ່າທີ່ຈະເຮັດໄດ້..... ກະດີແບບໜຶ່ງຫລຸດນ້ຳໜັກໄດ້ໜ້ອຍໜຶ່ງ.

ສຳເລັດໄປແລ້ວ 8 ຄັ້ງ ແລະ ບົດລາຍງານ 2 ອັນ, ຍັງອີກພຽງແຕ່ພລີເຊັ້ນ 4 ຄັ້ງ ແລະ ບົດລາຍງານ 1 ອັນເທົ່ານັ້ນປີນີ້ກໍ່ຈະຈົບລົງດ້ວຍດີ...... ສູ້ ສູ້ ສູ້ເພື່ອອານາຄົດຂ້າງໜ້າ ແລ້ວທຸກຢ່າງຄົງຈະດີເອງ 5555
ເອົາລະມື້ນີ້ພໍເທົ່ານີ້ກ່ອນ ລະມື້ໜ່າສິມາຂຽນໃໝ່ເດີ

    ຫລາຍຄົນຄິດວ່າການທີ່ໄດ້ໄປສຶກສາຢູ່ຕ່າງປະເທດນັ້ນເປັນສິ່ງທີ່ີໜ້າພູມໃນໃຈ, ຂ້ອຍເອງກໍ່ຄິດວ່າມັນໜ້າຈະເປັນແບບນັ້ນຄືກັນ. ແລະແລ້ວກໍ່ໄດ້ມີໂອກາດມາສຶກສາທີ່ຍີ່ປຸ່ນ. ດີໃຈ ແລະ ພູມໃຈຫລາຍທີ່ໄດ້ຮັບໂອກາດດີໆແບບນີ້.

    ພໍມາຮອດຍີ່ປຸ່ນກໍ່ຮູ້ສຶກຕື່ນຕາຕື່ນໃຈ ທີ່ໄດ້ມາສຶກສາທີ່ປະເທດທີ່ມີການພັດທະນາທາງດ້ານເທັກໂນໂລຍີ ແລະ ມີວັດທະນະທຳອັນໜ້າສົນໃຈ.

    ຢູ່ມາໄດ້ປະມາ 5-6 ເດືອນກໍ່ເລື້ມຮູ້ສຶກວ່າການທີ່ໄປສຶກສາຢູ່ຕ່າງປະເທດນັ້ນເປັນສິງທີ່ໜ້າເບື່ອໜ່າຍຫລາຍຕ່າງກັບຢູ່ບ້ານເກີດເຮົາ ເພາະວ່າເຫງົາ ຄິດຮອດບ້ານ ຢາກກັບ້ານແລ້ວ. ແຕ່ຢ່າງໃດກໍ່ຕ້ອງໃດ້ຕັ້ງໃຈຮຽນໃຫ້ປະສົບຜົນສຳເລັດ ເພື່ອຈະໄດ້ກັນໄປພັດທະນາບ້ານເຮົາ.

ຄິດວ່າໝູ່ເພື່ອນຫລາຍຄົນອາດຈະຄິດຄືກັນແມ່ນບໍ່................

ຄິດຮອດບ້ານ  ຄິດຮອດບ້ານ  ຄິດຮອດບ້ານ ຄິດຮອດບ້ານ    ຄິດຮອດບ້ານ  ຄິດຮອດບ້ານ  ຄິດຮອດບ້ານ ເພາະວ່າຊິຢູ່ບ່ອນໃດມັນກະບໍ່ຄືຢູ່ບ່ານເຮົາ