ມື້ນີ້ມີຮັກປະຈັກຄ່າ

ມື້ໜ້າຄວນຖະໜອມອອມຮັກຢູ່

  ຮັກຕໍ່ກັນໝັ້ນຄົງຕ້ອງເຊີດຊູ

ຮ່ວມຄອງຢູ່ດ້ວຍຮັກ ແລະ ພັກດີ...

    ຄວາມຮັກ ໃນທາງພຸດທະສາດສະໜາມີຄວາມໝາຍວ່າ : ຄວາມອົບອຸ່ນ, ພູມໃຈ, ສຸກ, ຍີນດີ ແລະ ຄວາມພໍໃຈ. ທາງກົງກັນຂ້າມຄື: ຄວາມຜິດຫັວງ, ເສຍໃຈ, ໂສກເສົ້າ, ແຄ້ນໃຈ, ອຶດອັດ, ແລະທີ່ສຸດຄື ຄວາມມືດແຫ່ງໃຈ.

    ຄວາມຮັກ ອັນຄົນເຮົາຕ້ອງເຈັບປວດທີ່ຫຼາຍຕໍ່ຫຼາຍທ່ານເຄີຍມີ ແລະ ກໍາລັງມີ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄວາມຮັກດ້ານກຽດຕິຍົດ, ຊື່ສຽງ, ເງີນຄໍາ ແລະ ຄົນຮັກ... ບໍ່ແມ່ນສີ່ງທີ່ຮັກມັນຈາກເຮົາໄປ ແຕ່ເປັນເພາະສີ່ງທີ່ຮັກມັນຍັງຄົງຢູ່ແຖມມັນຍັງຝັງເລິກຢູ່ກັບເຮົາອີກຕ່າງຫາກ ຖ້າມື້ນີ້ສີ່ງສອງສີ່ງທີ່ວ່າມັນຈາກເຮົາໄປແທ້ໆ ກໍ່ຄົງບໍ່ມີຜູ້ໃດຜູ້ໜື່ງທີ່ຕ້ອງມາເສຍໃຈ ທີ່ເຮົາຕ້ອງມາເຈັບປວດ ເສຍໃຈ ເພາະເຮົາຍັງໄປຍຶດຕິດສີ່ງທີ່ຮັກນັ້ນຢູ່ ເຮົາປ່ອຍວາງສີ່ງທີ່ຮັກນັ້ນໄປບໍ່ໄດ້. ວິທີການປ່ອຍວາງ ພະພຸດທະເຈົ້າໃຫ້ຫຼັກຄໍາສອນວ່າ ທ່ານຈະຕ້ອງໃຊ້ສະຕິ ໃຊ້ປັນຍາ ຮູ້ຄ່າຂອງຄວາມຮັກທີ່ຄວນມີ ແລະ ຄວນຮູ້ສັດຈະທໍາຂອງຄວາມຮັກທີ່ວ່າ: ມັນເກີດຂື້ນ-ຕັ້ງຢູ່-ແປສະພາບ ແລະ ດັບໄປໃນທີ່ສຸດ.